جمع بندی آیا «دل به دل راه داره» ؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا «دل به دل راه داره» ؟

با عرض سلام و خسته نباشید، من در چند حدیث از امامان خوندم احساس تو نسبت به دیگری مثل احساس تو به اون میمونه با این شرایط چرا بعضی حس ها یه طرفه است، اگر امامان گفتند چرا گاهی صدق نمیکند، اگر گاهی صدق نمیکند چطور امامان گفته اند، یه سوال دیگه اگه میگویند فلان دعا یا سسوره را بخوان شخص مقابل شیفته ی تو میشود چرا من هرچه میخوانم این نمیشود، با تشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مدبر

سلام علیکم
این موضوع ارتباطی به دین ندارد و یک موضوع تکوینی است و در موضوع نفس شناسی، با ادله فلسفی قابل اثبات است.
این معنى نه تنها در رابطه انسان ها با یکدیگر، بلکه از یک نظر در رابطه انسان با خدا نیز صادق است، و این مساله در روایات هم تصریح شده است ، چنان که در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ أرادَ أنْ یَعْرِفَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْیَعْرِفْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ یُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما یُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ ؛ هر کس مى خواهد بداند چه مقام و منزلتى نزد خدا دارد به منزلت خداوند نزد خود بنگرد، زیرا خدا منزلت بنده را همان گونه قرار مى دهد که بنده منزلت خدا را در دل و جان خود قرار داده است».(1(
در حدیث جالبى از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم که مردى خدمت آن حضرت عرض کرد: شخصى به من مى گوید من تو را دوست دارم چگونه بدانم که او راست مى گوید و واقعاً مرا دوست مى دارد؟ امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود:«اِمْتَحِنْ قَلْبَکَ فَإنْ کُنْتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ یَوَدُّکَ ؛ قلب خود را بیازماى اگر تو او را دوست مى دارى او هم تو را دوست مى دارد». (قلوب با یکدیگر راه دارند)(2)

و روایات دیگری هم در این زمینه وجود دارد.
هر جایی که محبت واقعی و صادقانه باشد و از قلب سرچشمه بگیرد، رابطه متقابل وجود دارد و در مواردی که خلاف این مشاهده می شود یا محبت واقعی و قلبی نیست و یا اینکه نفسانی است، یعنی اظهار علاقه بواسطه کشش ها و گرایش های نفس است ( علاقه نفسانی شامل هر چیزی است که بوی دنیا میدهد مانند علاقه جنسی ، علاقه مندی بواسطه روابط فامیلی ، علاقه مندی بخاطر پول ، علاقه مندی بواسطه پست و مقام و ......).
در مورد سوال دوم :
دستورات دعایی که در فضای مجازی درباره ایجاد عشق و محبت داده میشود و خیلی از وقتها به معصومین ( علیهم السلام ) منسوب است؛ معتبر نمی باشد.
اگر در این موضوع دستور روایی معتبری با سند صحیح وجود داشته باشد( که بنده سراغ ندارم) و بعد از انجام آن تاثیر دیده نشود، مانند مستجاب نشدن دعا می باشد، یعنی همانگونه که دعا بخاطر دلائلی مستجاب نمی شود( مانند گناه، سبک شماری نماز، مصلحت نبودن و .....) این گونه دستورات هم تاثیر گذار نمی شود که لازم است موانع برطرف شود.

پی نوشت ها :

(1). بحارالانوار، ج 71، ص 156، ح 74.
(2). اصول کافى، ج 2، ص 652، ح 2.

سلام
مَنْ أرادَ أنْ یَعْرِفَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْیَعْرِفْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ یُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما یُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ
با این شرایط اینکه گفته میشود خدا بتده هاش و بسیار زیاد دوست داره تا جاییکه اگر انسان بداند تحمل ناپذیر هست منافاتی با حدیث نداره؟

و یک سوال از کجا میشه فهمید محبت واقعی هست یا دنیوی؟
تشکر

[="Tahoma"][="Navy"]

Iran98;984597 نوشت:
با عرض سلام و خسته نباشید، من در چند حدیث از امامان خوندم احساس تو نسبت به دیگری مثل احساس تو به اون میمونه با این شرایط چرا بعضی حس ها یه طرفه است، اگر امامان گفتند چرا گاهی صدق نمیکند، اگر گاهی صدق نمیکند چطور امامان گفته اند، یه سوال دیگه اگه میگویند فلان دعا یا سسوره را بخوان شخص مقابل شیفته ی تو میشود چرا من هرچه میخوانم این نمیشود، با تشکر

سلام
بعضی حسها انحصاریه لذا نمیشه به چند نفر تعلق داشته باشه مانند حس همسری بعضی قلبها مانع دارن یا بی توجه هستند لذا به طرف مقابل اون حس مشابه رو ندارن لذا این بیانات در روایات بیانگر جنبه غالبی است و اما اثر آیات و سوره ها نیز مشروط است.
یا علیم[/]

Iran98;984597 نوشت:
با عرض سلام و خسته نباشید، من در چند حدیث از امامان خوندم احساس تو نسبت به دیگری مثل احساس تو به اون میمونه با این شرایط چرا بعضی حس ها یه طرفه است، اگر امامان گفتند چرا گاهی صدق نمیکند، اگر گاهی صدق نمیکند چطور امامان گفته اند، یه سوال دیگه اگه میگویند فلان دعا یا سسوره را بخوان شخص مقابل شیفته ی تو میشود چرا من هرچه میخوانم این نمیشود، با تشکر

با سلام

ممکن هست احساس شما به اون شخص تحت تاثیر عوامل محیطی و ظاهری بوده نه قلبی

یعنی مثلا شخص خوشتیپ یا پولدار یا باهوش یا زیرک یا .... هست و یا یک جذابیت ظاهری دیگه داره و شما مجذوبش شدید !
و این مجذوب شدن ظاهری رو به پای رابطه قلبی نوشتید !!!!

اگر یکی از دو طرف به طرف مقابل احساس و تمایل نداره بدون شک یه جای کار می لنگه....

واین رو نمی شه با دعا و جادو و طلسم سر هم کرد ...

احتمالا حقیقت چیزی هست که شما از اون اطلاع ندارید و با گذشت زمان و آشکار شدن حقیقت به این مساله پی خواهید برد

[=QuranTaha]المَوَدَّةُ تَعاطُفُ القُلوبِ في ائتِلافِ الأرواحِ .
دوستى ، ميل كردن دلهاست به يكديگر به سبب الفت روحها .
( غرر الحكم : ۲۰۵۷ )

[=QuranTaha]جاءَ رجُلٌ إلى عَلِيٍّ و كَلَّمَهُ فقالَ في عُرضِ الحديثِ إنّي اُحِبُّكَ ، فقالَ لَهُ عَلِيٌّ : كَذَبتَ . قالَ : لِمَ يا أميرَ المؤمنينَ ؟ قالَ : لأنّي لا أرى قَلبِي يُحِبُّكَ ، قالَ النبيُّ صلى الله عليه و آله : إنّ الأرواحَ كانَت تَلاقى في الهَواءِ فَتَشامُّ ، ما تَعارَفَ مِنها ائتَلَفَ ، و ما تَناكَرَ مِنها اختَلَفَ
فلَمّا كانَ من أمرِ عَلِيٍّ ما كانَ ، كانَ مِمَّن خَرَجَ علَيهِ .

مردى خدمت على عليه السلام آمد و با او سخن گفت و در ضمن صحبت گفت :
من شما را دوست دارم . على عليه السلام فرمود : دروغ مى گويى .
عرض كرد : چرا اى امير مؤمنان؟
فرمود : چون در دل خود محبّت تو را نمى يابم .

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : ارواح در فضا با يكديگر ملاقات مى كردند
و همديگر را مى بوييدند و آنهايى كه با يكديگر آشنا در مى آمدند با هم جمع مى شدند
و آنهايى كه با هم آشنا در نمى آمدند از هم جدا مى شدند .

[شفيق مى گويد :] زمانى كه آن پيشامدها براى على اتفاق افتاد آن مرد از جمله كسانى بود كه بر آن حضرت شوريد .

( كنز العمّال : ۲۵۵۶۰ )

[=QuranTaha]إنّ ائتِلافَ قُلوبِ الأبرارِ إذا التَقَوا و إن لَم يُظهِرُوا التَّوَدُّدَ بِألسِنَتِهِم كَسُرعَةِ اختِلاطِ قَطْرِ السماءِ على مِياهِ الأنهارِ ، و إنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفُجّارِ إذا التَقَوا و إن أظهَرُوا التَّوَدُّدَ بِألسِنَتِهِم كَبُعدِ البَهائمِ مِن التَّعاطُفِ و إن طالَ اعتِلافُها على مِذْوَدٍ واحِدٍ .
نيكوكاران، وقتى با هم رو به رو مى شوند،
اگر چه دوستى خود را به زبان نياورند ،
دلهايشان ، با همان سرعتى كه قطرات باران در آبهاى رودخانه ها به هم مى پيوندند ، به يكديگر مى پيوندد
و بدكاران، وقتى با هم رو به رو مى شوند
اگر چه به زبان اظهار دوستى كنند ،
دلهايشان از يكديگر دور است ، همچون دورى دلهاى بهايم از يكديگر،
هر چند مدّتهاى طولانى بر سر يك آخور با هم علوفه خورند .
( الأمالي للطوسي : ۴۱۱/۹۲۴ )

روزنه;984917 نوشت:
سلام
مَنْ أرادَ أنْ یَعْرِفَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْیَعْرِفْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ یُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما یُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ
با این شرایط اینکه گفته میشود خدا بتده هاش و بسیار زیاد دوست داره تا جاییکه اگر انسان بداند تحمل ناپذیر هست منافاتی با حدیث نداره؟

و یک سوال از کجا میشه فهمید محبت واقعی هست یا دنیوی؟
تشکر


باسلام
این دو مطلب با هم منافاتی ندارد.
چون خداوند هر کسی را دوست ندارد و با صراحت فرموده که ظالمین و کافرین و .... را عذاب خواهد کرد.
وقتی اینگونه افراد در قلب خود محبتی از پروردگار ندارند، خداوند هم ایشان را دوست نمی دارد.
از سویی، مومنین واقعی ، به تصریح قرآن شدیدترین محبت را به پروردگار دارند و به فرموده امیرالمومنین علیه السلام در خطبه همام، فقط مهلت اجل است که جانهای آنها را در کالبد آنها نگه داشته و اگر این تعیین مهلت نبود جانشان از شوق پروردگار ، خارج میشد.
البته متقابلا خداوند هم شدیدترین محبت را به آنها دارد.
تشخیص محبت واقعی از غیر واقعی سخت است و باید انسان به مرحله قطع تعلقات نفسانی و مادی برسد تا به این تشخیص هم برسد.

پرسش:
من در چند حدیث از امامان خوانده ام که احساس دیگران نسبت به تو مثل احساس تو به آنها می باشد.
با این شرایط چرا بعضی حس ها یه طرفه است، اگر امامان گفتند چرا گاهی صدق نمیکند، اگر گاهی صدق نمیکند چطور امامان گفته اند، یه سوال دیگه اگه میگویند فلان دعا یا سسوره را بخوان شخص مقابل شیفته ی تو میشود چرا من هرچه میخوانم این نمیشود.

پاسخ :
این موضوع ارتباطی به دین ندارد و یک موضوع تکوینی است و در موضوع نفس شناسی، با ادله فلسفی قابل اثبات است.
این معنى نه تنها در رابطه انسان ها با یکدیگر، بلکه از یک نظر در رابطه انسان با خدا نیز صادق است، و این مساله در روایات هم تصریح شده است ، چنان که در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم:
«مَنْ أرادَ أنْ یَعْرِفَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْیَعْرِفْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ یُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما یُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ ؛ هر کس مى خواهد بداند چه مقام و منزلتى نزد خدا دارد به منزلت خداوند نزد خود بنگرد، زیرا خدا منزلت بنده را همان گونه قرار مى دهد که بنده منزلت خدا را در دل و جان خود قرار داده است».(1(
مومنین واقعی ، به تصریح قرآن شدیدترین محبت را به پروردگار دارند و به فرموده امیرالمومنین (علیه السلام) در خطبه همام، فقط مهلت اجل است که جانهای آنها را در کالبد آنها نگه داشته و اگر این تعیین مهلت نبود جانشان از شوق پروردگار ، خارج می شد.
و متقابلا خداوند هم شدیدترین محبت را به آنها دارد.
در حدیث جالبى از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم که مردى خدمت آن حضرت عرض کرد: شخصى به من مى گوید من تو را دوست دارم چگونه بدانم که او راست مى گوید و واقعاً مرا دوست مى دارد؟ امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود:«اِمْتَحِنْ قَلْبَکَ فَإنْ کُنْتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ یَوَدُّکَ ؛ قلب خود را بیازماى اگر تو او را دوست مى دارى او هم تو را دوست مى دارد». (قلوب با یکدیگر راه دارند)(2)
و روایات دیگری هم در این زمینه وجود دارد.
هر جایی که محبت واقعی و صادقانه باشد و از قلب سرچشمه بگیرد، رابطه متقابل وجود دارد و در مواردی که خلاف این مشاهده می شود یا محبت واقعی و قلبی نیست و یا اینکه نفسانی است، یعنی اظهار علاقه بواسطه کشش ها و گرایش های نفس است ( علاقه نفسانی شامل هر چیزی است که بوی دنیا میدهد مانند علاقه جنسی ، علاقه مندی بواسطه روابط فامیلی ، علاقه مندی بخاطر پول ، علاقه مندی بواسطه پست و مقام و .......).
برای تشخیص محبت واقعی باید از تعلقات نفسانی فاصله گرفت که کار سختی می باشد.
در مورد سوال دوم :
دستورات دعایی که در فضای مجازی درباره ایجاد عشق و محبت داده میشود و خیلی از وقتها به معصومین ( علیهم السلام ) منسوب است؛ معتبر نمی باشد.
اگر در این موضوع دستور روایی معتبری با سند صحیح وجود داشته باشد و بعد از انجام آن تاثیر دیده نشود، مانند مستجاب نشدن دعا می باشد، یعنی همانگونه که دعا بخاطر دلائلی مستجاب نمی شود( مانند گناه، سبک شماری نماز، مصلحت نبودن و .....) این گونه دستورات هم تاثیر گذار نمی شود و لازم است موانع برطرف شود.

پی نوشت ها :

1. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار، ج‏71، ص: 156 ، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 ق‏
2. كلينى، محمد بن يعقوب ، ‏الكافي ، ج‏2، ص: 652، تهران، دار الكتب الإسلامية ،1407 ق‏

موضوع قفل شده است