جمع بندی چیستی پشیمانی از گناه

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چیستی پشیمانی از گناه

با سلام ببخشید سوالی داشتم
من می خواهم از یک گناه بزرگ توبه کنم چون شرط توبه در این گناه پشیمانی و ندامت قلبی و ترک گناه برای همیشه است می خواهم بدانم پشیمانی حقیقی چیست ؟چه حالتی است که مطمئن بشم توبه کردم ؟و چطور می توانم به همچین حالتی دست یابم تا توبه کنم؟ممنون

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد کافی

پرسش:
پشیمانی حقیقی چیست ؟چه حالتی است که مطمئن شوم توبه کردم ؟و چطور می توانم به همچین حالتی دست یابم تا توبه کنم؟
پاسخ:
توبه از الطاف، نعمات و محبت‏ هاى ویژه الهى است که از سوی پروردگار بر بشر گنهکار ارزانى شده و خداوند در جای جای قرآن کریم از جمله آیات : «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ، وَ أَنیبُوا إِلی‏ رَبِّکُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ (1) بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. و به درگاه پروردگارتان بازگردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید!»
امام جواد (علیه السلام) در مورد اصول و شرایط توبه می‌فرماید: «التَّوْبَةُ عَلى أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ أنْ لايَعُودَ (2) شرايط پذيرش توبه چهار چيز است: پشيمانى قلبى، استغفار با زبان، جبران كردن گناه نسبت به همان گناه و تصميم جدّى بر اينكه ديگر مرتكب آن گناه نشود.»
پشیمانی از گناه، به این معناست که انسان از انجام آن خطاها در گذشته ناراحت است و الان دچار عذاب وجدان است که چرا چنین گناهی را مرتکب شده است.
اعمال انسان یک ظاهری دارند و یک باطنی. یک صورت مُلکی دارند و یک صورت ملکوتی.
کسی که غیبت می کند، به ظاهر حرف می زند، و سخنی می گوید. ولی باطن آن خوردن گوشت برادر مومن خویش است. کسی که از مال حرام ارتزاق می کند، به ظاهر غذای لذیذ میل می کند ولی در واقع به نجاست خواری مشغول است و همین طور...
بنابراین اگر ما بدانیم که این گناهان آینه دل ما را تیره و تار می کند، و باعث می گردد فردای قیامت مجازات شویم، ان هم عذابی که به تعبیر حضرت امیر (صلوات الله علیه) در دعای کمیل« هَذَا مَا لاَ تَقُومُ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ، آسمانها و زمین طاقت ّن را ندارند» و به باطن ان اعمال توجه کنیم، که چه ملکوت پلیدی دارند و به مساله قبر و قیامت و حساب و کتاب بیشتر توجه کنیم، این حالت پشیمانی از خطاهای گذشته رخ خواهد داد و به فکر اصلاح خواهیم افتاد.
پی نوشت:
1.زمر/53،54.
2.اربلى، على بن عيسى؛ كشف الغمة في معرفة الأئمة( ط- القديمة)، 692ق، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏؛ ج2، ص349، ناشر: بنى هاشمى‏، تبریز، سال چاپ: 1381 ق‏،

موضوع قفل شده است