جمع بندی با توجه به احادیث، آیا بوسیدن دست پدر و مادر جایز است؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
با توجه به احادیث، آیا بوسیدن دست پدر و مادر جایز است؟

آیا بوسیدن دست پدر و مادر جایز است؟

چون در تحف العقول حدیثی از امام رضا (ع) است که می فرماید: مرد دست مرد دیگری را نبایستی ببوسد، چراکه بوسیدن دستش همانند نماز گزاردن بر وی است؟

در کتاب کافی احادیثی است که دلالت بر جواز بوسیدن دست می کند. امام صادق (ع) می فرماید:
" سر شخص یا دست او نباید بوسیده شود، مگر دست رسول خدا یا کسی که از او قصد رسول خدا شود".

یا شخصی می گوید بر امام صادق (ع) وارد شده و دست ایشان را بوسیدم، سپس فرمود جایز نیست دست کسی بوسیده شود، مگر دست انبیای الاهی یا اوصیای آنان."


width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مدبر

[TD][/TD]

پرسش :

آیا بوسیدن دست پدر و مادر جایز است؟

چون در حدیثی از امام رضا (علیه السلام ) نقل شده که می فرماید: مرد دست مرد دیگری را نبایستی ببوسد، چراکه بوسیدن دستش همانند نماز گزاردن بر وی است؟(1)

همچنین امام صادق (علیه السلام) می فرماید:
" سر شخص یا دست او نباید بوسیده شود، مگر دست رسول خدا یا کسی که از او قصد رسول خدا شود".(2)

یا شخصی می گوید بر امام صادق (علیه السلام) وارد شده و دست ایشان را بوسیدم، سپس فرمود جایز نیست دست کسی بوسیده شود، مگر دست انبیای الهی یا اوصیای آنان." (3)

پاسخ :

روایت اول از جهت سندی ضعیف است.
روایت دوم صحیحه است.
روایت سوم نیز ضعیف است.
این روایات نمیتوانند دلالت بر حرمت بوسیدن دست دیگران داشته باشند و بیشتر از کراهت از آنها برداشت نمیشود.
از سویی دستورات قرآنی و روایی در مورد احترام والدین فراوان است و قطعا ابراز محبت و احترام به آنها واجب است.
بوسيدن دست نیز از مصاديق احترام است و نسبت به كساني كه احترامشان مستحب است , احترام با دست بوسيدن حاصل مي شود.
بنابر اين , بوسيدن دست والدين به نشانة احترام , گرچه روايت صريحي ندارد , اما از باب اين كه وجوب و يا استحباب، احترامشان ثابت است ؛ و اين كار از جمله نشانه هاي احترام به شمار مي رود ؛ بوسيدن دستشان نيز بالتبع مطلوب است.

پی نوشت :
1. حرانی، حسن بن شعبه، تحف ‏العقول، انتشارات جامعه مدرسین، قم،1404، ص 450.
2.کلینی، محمد بن یعقوب،کافی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1365. ج 2، ص 185،
3. همان.

موضوع قفل شده است