جمع بندی سوال در مورد دعای عهد: «الغرة الحمیدة»

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سوال در مورد دعای عهد: «الغرة الحمیدة»

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام خدمت شما،ببخشید مزاحم وقتتون میشم،میخواستم منظور از این متن دعای عهد که میگه والغرة الحمیدة[پیشانی ستوده‌]یعنی چی؟مگه ستوده یه از القاب خدای متعال نیست؟می می خواستم بدونم که گفتن حمیدة به امان زمان ارواحنا فداه باذن الله شرک یوهو محسوب نمیشه که؟؟!!!!!

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عمار

[=arial]با سلام و ادب
در این فراز از دعای عهد منظور از والغرة الحمیدة یعنی پیشانی درخشان ستوده که دلالت دارد بر چهره نازنین ایشان. و در واقع حمید صفتی است بر پیشانی و چهره ایشان.
بر فرض که به صورت کلی به حضرت هم گفته شده بود باید عرض کنم بسیاری از اسماء اهل بیت(ع)، قابل صدق بر خداوند است، مانند: کاظم، علی، حسن، محمد و... اما اهل بیت(ع) علی رغم این که مردم را از این نامگذاری نهی نکرده‌اند، تشویقشان نیز کرده‌اند:
بدون شک یکی از اسماء الهی «محمد» به معنای ستایش شده است، که البته نام پیامبر(ص) هم بوده است، و خود آن حضرت(ص) می‌فرمایند:
« مَنْ وُلِدَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَوْلَادٍ لَمْ يُسَمِّ أَحَدَهُمْ بِاسْمِي فَقَدْ جَفَانِي‏» (1)
هر که چهار فرزند برای او متولد شود و یکی از آنها را به نام من نگذارد در حق من جفا کرده است.

همچنین در روایت دیگری نقل شده است:
«قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّا نُسَمِّي بِأَسْمَائِكُمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَيَنْفَعُنَا ذَلِكَ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ» (2)
از امام صادق(ع) پرسیده شد فدایت شوم ما فرزندانمان را به اسم شما نامگذاری می کنیم، آین برای ما نفعی دارد؟ امام(ع) فرمودند: آری به خدا قسم، آیه دین چیزی جز محبت است؟
بدون شک هر صفت کمالی که مخلوق داشته باشد، خالقش آن را به نحو کامل‌تر و جامع‌تری دارا خواهد بود.(3)

1. الکافی(ط. الاسلامیه)، شیخ کلینی، ج6، ص19؛ التهذیب، شیخ طوسی، ج7، ص438.
2. تفسیر عیاشی، ج1، ص168؛ مستدرک الوسائل، حسین بن محمد تقی نوری، ج12، ص219؛ البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج1، ص 611.
3. الالهیات، آیت الله سبحانی، ج1، ص111.

بسم الله الرحمن الرحیم
ببخشید‌شرمندتونم،یکی بیش تر اگه میشه توضیح میدید،آخه من استغفرالله وسواسی دارم که مثلا فلان متن تو زیارت ها،شرک نشه،یکیش همینه

نوکر خداوند;981397 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
ببخشید‌شرمندتونم،یکی بیش تر اگه میشه توضیح میدید،آخه من استغفرالله وسواسی دارم که مثلا فلان متن تو زیارت ها،شرک نشه،یکیش همینه

با سلام و عرض ادب و احترام

دوست گرامی

شما به چه منظور برای امام زمان (سلام بر او) احترام قائل هستید؟

به این منظور که ایشان وسیله رسیدن شما به خداوند هستند ...

همانگونه که خاک را وسیله سجده بر خداوند قرار می دهید و بر خاک سجده می کنید ...

آیا شما مشرک هستید چون بر خاک سجده میکنید؟؟؟؟؟

در هنگام تفکر به امام عصر (سلام بر او) ،ایشان را غیر ندانید ، وسیله بدانید ...

بسم الله الرحمن الرحیم
الان تو آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح دیدم که خداوند فرموده{محمد رسول الله}،الان فقط منظورم اینه گفتن حمید به امام زمان {ارواحنا فداه باذن الله}شرک محسوب نمیشه که؟

نوکر خداوند;981411 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
الان تو آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح دیدم که خداوند فرموده{محمد رسول الله}،الان فقط منظورم اینه گفتن حمید به امام زمان {ارواحنا فداه باذن الله}شرک محسوب نمیشه که؟

با سلام و عرض ادب

الاعمال بالنیات

آیا نیت شما شرک هست؟

اگر نیت شما شرک نیست و ایشون رو من دون الله نمی دونید ، خیر شرک نیست ...

[=arial]

نوکر خداوند;981411 نوشت:
الان تو آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح دیدم که خداوند فرموده{محمد رسول الله}،الان فقط منظورم اینه گفتن حمید به امام زمان {ارواحنا فداه باذن الله}شرک محسوب نمیشه که؟

با سلام
بزرگوار این بیان از امام صادق علیه السلام می باشد و همین باید برای شما اطمینان آور باشد که شرک نیست و الا توسط امام بیان نمی شد.
این متن طبق توضیحاتی که دادیم هیچ ربطی به شرک ندارد .

سلام

نوکر خداوند;981397 نوشت:
آخه من استغفرالله وسواسی دارم که مثلا فلان متن تو زیارت ها،شرک نشه،

[SPOILER]هر کی بگه خدا نوکر داره مشرکه...درسته آقای نوکر خداوند؟!happy[/SPOILER]

پرسش:
منظور از این متن دعای عهد که میگوید «والغرة الحمیدة»[پیشانی ستوده‌]چیست؟ آیا از صفاتی نیست که به غیر از خدا بکار بردنش شرک باشد؟

پاسخ:
در این فراز از دعای عهد منظور از والغرة الحمیدة یعنی پیشانی درخشان ستوده که دلالت دارد بر چهره نازنین ایشان. و در واقع حمید صفتی است بر پیشانی و چهره ایشان.
بر فرض که به صورت کلی به حضرت هم گفته شده بود باید عرض کنم بسیاری از اسماء اهل بیت(علیه السلام)، قابل صدق بر خداوند است، مانند: کاظم، علی، حسن، محمد و... اما اهل بیت(علیهم السلام) علی رغم این که مردم را از این نامگذاری نهی نکرده‌اند، تشویقشان نیز کرده‌اند:
بدون شک یکی از اسماء الهی «محمد» به معنای ستایش شده است، که البته نام پیامبر(صل الله علیه و آله) هم بوده است، و خود آن حضرت(صل الله علیه و آله) می‌فرمایند:
« مَنْ وُلِدَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَوْلَادٍ لَمْ يُسَمِّ أَحَدَهُمْ بِاسْمِي فَقَدْ جَفَانِي‏» (1)
هر که چهار فرزند برای او متولد شود و یکی از آنها را به نام من نگذارد در حق من جفا کرده است.

همچنین در روایت دیگری نقل شده است:
«قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّا نُسَمِّي بِأَسْمَائِكُمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَيَنْفَعُنَا ذَلِكَ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ» (2)
از امام صادق(ع) پرسیده شد فدایت شوم ما فرزندانمان را به اسم شما نامگذاری می کنیم، آین برای ما نفعی دارد؟ امام(ع) فرمودند: آری به خدا قسم، آیه دین چیزی جز محبت است؟
بدون شک هر صفت کمالی که مخلوق داشته باشد، خالقش آن را به نحو کامل‌تر و جامع‌تری دارا خواهد بود.(3)

پی نوشت ها
1. الكافي ،دار الكتب الإسلامية، تهران‏ 1407 ق‏چاپ: چهارم‏، ج‏6، ص: 19؛ وسائل الشيعة،شیخ حر عاملی،مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم‏ 1409 ق‏، چاپ: اول‏، ج‏21، ص: 393
2. تفسیر عیاشی،مكتبة العلمية الاسلامية، ايران- تهران‏، 1380 ه. ق‏،چاپ اول، ج1، ص168؛ مستدرک الوسائل، حسین بن محمد تقی نوری،مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم‏، 1408 ق‏، اول‏، ج12، ص219؛ البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج1، ص 611.
3. الالهیات، آیت الله سبحانی، المركز العالمي للدراسات الإسلامية، قم‏، 1412 ق‏،چاپ سوم‏، ج1، ص111.

موضوع قفل شده است