جمع بندی پایانِ تلخِ دنیا (شهادت منجی بشریت)

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
پایانِ تلخِ دنیا (شهادت منجی بشریت)

سلام

اگه قرارست امام زمان(عج) شهید بشوند،پس چرا اصلا ظهور می کنند؟

مردم دوباره باید عزادار از دست دادن یک امام دیگرشون هم باشند؟

آیا دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال قیامت میشود یا یک چند وقتی چند سالی می گذره و بعد قیامت میشه؟

چرا انقدر تلخ تموم میشه دنیا(با شهادت ولی عصر عج) ؟

یا صاحب الزمان(عج)
یا علی مدد

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مشکور

یا علے;978737 نوشت:
سلام

اگه قرارست امام زمان(عج) شهید بشوند،پس چرا اصلا ظهور می کنند؟

مردم دوباره باید عزادار از دست دادن یک امام دیگرشون هم باشند؟

آیا دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال قیامت میشود یا یک چند وقتی چند سالی می گذره و بعد قیامت میشه؟

چرا انقدر تلخ تموم میشه دنیا(با شهادت ولی عصر عج) ؟


سلام و ادب@};-

در پاسخ به سؤالات شما نکاتی را تقدیم می کنیم:

اولاً فلسفه و اهداف قیام حضرت مهدی (عج) بعنوان منجی عالم بشریت بقدری پر اهمیت و مبارک است که اگر در راه تحقق آن اهداف و وعده حق الهی و برپایی حکومت عدل و جهانی حضرت مهدی (عج) خونهای پاک زیادی بر زمین ریخته شود و تا شکل گیری کامل حکومت الهی و تحقق وعده خداوند یعنی جامعه آرمانی ظهور و حکومت حق و عدل مستضعفان بعنوان وارثان الهی که سراسر آن را علم و معرفت؛ نور و فضیلت؛ حق و عدل و احسان و نیکی فرا گرفته حتی خود حضرت صاحب الزمان (عج) نیز چنانکه در برخی روایات بیان شده به فوز و فیض عظیم شهادت برسند ارزش دارد. ضمن آنکه درک مقام شهادت در راه خدا آنهم در عالی ترین میدان، یعنی در میدان برچیده شدن تمامی مظاهر کفر و شرک و طاغوت در زمانه پس از ظهور، اعلی مراتب و اعظم فیض و فوز است که این توفیق و سعادت را همه اوصیاء الهی از چهارده معصوم (ع) کسب کرده اند. چنانکه در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که در این باره می‌فرماید: "به خدا قسم هیچ‌یک از ما نیست، مگر این که کشته شده و به شهادت می‌رسد.(1) از امام رضا (ع) نیز مشابه همین تعبیر، روایت شده است.(2) و بی شک، جز درک مقام شهادت در راه خدا مرگ در بستر و هر مرگ دیگری شایسته حجت و ولی اعظم خدا نیست.

البته ناگفته نماند دربارۀ چگونگی پایان عمر امام زمان (ع) دو دسته روایت وجود دارد که دسته ای پایان عمر آن حضرت را با مرگ طبیعی و دسته ای دیگر با شهادت می دانند و هر دسته برای خود دلایلی ذکر می کنند.(3) بنابراین گرچه شهادت حضرت مهدی علیه السلام امری محتمل است که می‌توان از روایت امام صادق و امام رضا علیهما السلام چنین برداشت کرد؛ اما در این خصوص نمی توان حکم قطعی و یقینی صادر کرد. با این وجود با توجه به اینکه رابطه بین مرگ و شهادت، عموم و خصوص مطلق است، یعنی مرگ اعم از مردن طبیعی و شهادت است و شهادت نیز نوعی از مرگ است نه خارج ار آن، از این رو می توان روایات دستۀ اول را حمل بر شهادت نمود و تعارض ظاهری را رفع نمود.

ثانیاً بايد گفت كه تحقق قيامت غير از ظهور است. این تصور غلطی است که بعد از تحقق ظهور و برپایی حکومت واحد و جهانی حضرت مهدی (عج) بلافاصله و به سرعت قیامت برپا و دنیا تمام می شود. اتفاقاً طبق روایات معتبر همزمان با تحقق ظهور، رجعت که از اعتقادات قطعی قرآنی و اهل بیتی مکتب شیعه اثنی عشر است آغاز می شود به این معنا که پس از ظهور امام زمان (ع) و حکومت حضرت (عج) که سالهای حکومت حضرت در روایات دینی مختلف ذکر شده برخی از ائمه (ع) زنده می شوند. در روایات ما به رجعت برخی از پیامبران؛ مانند حضرت عیسی و برخی از ائمه؛ مانند امام حسین (ع) و برخی از اصحاب پیامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) ؛ مانند سلمان فارسی، مقداد، جابر بن عبد الله انصاری، مالک اشتر و مفضل تصریح شده است. اصل رجعت از عقاید شیعیان است که روایات زیادی درباره آن وارد شده است تا آن جا که برخی مانند علامه مجلسی قائل به تواتر(4) این روایات شده اند.(5) به قول رهبر معظم انقلاب: «بعضي خيال مي كنند حضرت كه آمدند، آخر دنياست! نه، تازه شروع دنيا و شروع تاريخ بشريت است، حركت تاريخي انسان آن وقت است، آنوقت است كه استعدادهاي انسان ظهور خواهد كرد. هنوز اين دانشي كه بشر تا امروز پيدا كرده، در مقابل استعدادهايي كه خدا در وجود بشر گذاشته صفر است. اگر حضرت آمدند و دنيا پر از عدل و داد شد ولي آن هنگام، آخر عمر باشد و منتظر صور اسرافيل باشيم اين كه كار نشد، بشر، چند هزار سال با اين زحمت كار كند، بعد حضرت بيايند و دنيا را پر از عدل و داد كنند و بعد هم دنيا تمام شود. وقت ظهور حضرت، دنيا تازه شروع مي شود با آمدن حضرت اول زندگي بشر، اول تاريخ و اول رشد و تعالي بشري به صورت كلان است.»(6)

موفق باشید ...@};-

پی نوشتها________________________________
1. بحارالانوار، ج 27، ص 209، ح 7.
2. همان، ص 214، ح 16.
3. رجوع کنید به: سایت پاسخگویی اسلام کوئست، پرسش: امام زمان (ع) به دست چه کسی به شهادت می رسد؟
4. برگرفته ازماهنامه موعود شماره 83.
5. در علم حدیث روایات به سه قسم تقسیم می شود: الف. حدیث متواتر: روایتی که عده زیادی آن را روایت کرده اند به گونه ای که از گفتار آنها برای ما یقین حاصل می شود که این روایت از معصوم (ع) صادر شده است. ب. روایت مستفیض: از لحاظ اعتبار و ارزش به اندازه خبر متواتر نیست، ولی اعتبارش از خبر واحد بیشتر است. ج. خبر واحد: افراد کمی آن را روایت کرده اند و از لحاظ ارزش روایی پایین تر از دو قسم پیشین است. بنقل از سایت پاسخگویی اسلام کوئست، همان.
6. انتظار، سال سوم، شماره هشتم و نهم، تابستان و پاييز 1382، فصلنامه علمي تخصصي ويژه امام مهدي(عج) صفحات 9 و 10.

سلام
متشکر بابت پاسخ استاد مشکور
اینا رو از قبل میدونستم که ظهور با قیامت یکی نیست...
به این سوال پاسخ ندادید
بعد از شهادت یا همون مرگِ حضرت،بلافاصله قیامت میشود یا چندین سال بعد؟
منظورم از سوال بالا رو جور دیگه ای بگم یعنی که:
بعد از مرگ حضرت اگه بلافاصله قیامت نشه یعنی دوباره فساد در جامعه رخنه میکنه؟

یا ولی عصر
یاعلی مدد

یا علے;979103 نوشت:
سلام
متشکر بابت پاسخ استاد مشکور
اینا رو از قبل میدونستم که ظهور با قیامت یکی نیست...
به این سوال پاسخ ندادید
بعد از شهادت یا همون مرگِ حضرت،بلافاصله قیامت میشود یا چندین سال بعد؟

سلام مجدد@};-

روايات مختلفي در اين زمينه وارد شده است که هر يک مدت زمان حکومت را متفاوت با ديگري مطرح کرده است و كمترين آنها، هفت سال و بيشترين آنها، 309 سال (به مقدار توقف اصحاب كهف در غار) مي باشد. هفت، هشت، نه، ده، نوزده، بيست، چهل و 309 سال، مدت زمان ‌هايي هستند كه در روايات از آنها به عنوان مدت حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ياد شده است.

در بسياري از رواياتي كه از طريق اهل سنت از پيامبر اعظم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، مدت زمان حكومت مهدي(عج) هفت يا نه سال ذكر شده است. در يكي از اين روايات چنين آمده است: [=book antiqua]«زمين از ظلم و جور پر مي‌ شود، آنگاه مردي از خاندان من قيام مي‌ كند، او هفت يا نه [سال] حكومت مي ‌كند و زمين را از عدل و داد آكنده مي ‌سازد.»(1) نعماني در آخرين باب كتاب خود (الغيبة)، چهار روايت، در زمينه مدت زمان حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) نقل كرده كه در همه آنها از نوزده سال يا نوزده و چند ماه سخن به بيان آمده است.(2) برخي روايات نيز مدت حكومت امام مهدي(عج) را چهل سال ذكر كرده ‌اند. از جمله در روايتي كه از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، آمده است: [=book antiqua]«او چهل سال در روي زمين فرمانروايي مي ‌كند.»(3) آخرين گروه از روايات، شامل رواياتي است كه مدت زمان حكومت امام مهدي(عج) را به تعداد سال ‌هاي اقامت اصحاب كهف در غار، يعني 309 سال دانسته‌ اند. در يكي از اين روايات كه از امام باقر (عليه السلام) نقل شده، چنين آمده است: [=book antiqua]«قائم مدت 309 سال حكومت مي‌ كند، به تعداد سال‌ هايي كه اصحاب كهف در غار خود درنگ كردند. او زمين را از عدل و داد پر مي ‌كند، چنان كه ستم و بيداد پر شده بود».(4)

با توجه به اختلاف ‌هايي كه در زمينه مدت حكومت امام عصر(عج) در روايات وجود دارد، عده ‌اي از عالمان و محدثان شيعه و سني به توجيه اين اختلاف ها و جمع ميان روايات پرداخته ‌اند. علامه مجلسي(ره) معتقد بود: «اخبار متفاوتي كه در زمينه مدت حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) وارد شده است، برخي بر همه مدت فرمانروايي آن حضرت، برخي بر زمان استقرار دولت او، برخي بر سال ها و ماه‌ هايي كه در نزد ما وجود دارد و برخي هم بر سال ها و ماه‌ هاي طولاني زمان ايشان حمل مي ‌شود.»(5) آيت‌الله مكارم شيرازي نيز در اين باره چنين مي ‌نويسد: «اگرچه درباره مدت حكومت او احاديث مختلفي در منابع اسلامي ديده مي ‌شود كه از پنج يا هفت سال تا 309 سال (مقدار توقف اصحاب كهف در آن غار تاريخي) ذكر شده است كه در واقع ممكن است، اشاره به مراحل و دوران ‌هاي آن حكومت باشد (آغاز شكل گرفتن و پياده شدنش پنج يا هفت سال و دوران تكاملش چهل سال و دوران نهايي ‌اش بيش از سيصد سال! دقت كنيد)، ولي قطع نظر از روايات اسلامي، مسلم است كه اين آوازه ‌ها و مقدمات براي يك دوران كوتاه مدت نيست؛ بلكه قطعاً براي مدتي است، طولاني كه ارزش اين همه تحمل زحمت و تلاش و كوشش را داشته باشد.»(6)

یا علے;979103 نوشت:
منظورم از سوال بالا رو جور دیگه ای بگم یعنی که:
بعد از مرگ حضرت اگه بلافاصله قیامت نشه یعنی دوباره فساد در جامعه رخنه میکنه؟

آزادی و اختیار انسان از مسائل فطری و از ممیزات انسان است که قابل خدشه و محدود به زمان خاصی نیست. بعد از ظهور حضرت، به واسطۀ رشد عقلی و فکری که در مردم ایجاد می شود انگیزه های انجام گناه بسیار کم و نادر می شود. مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است.

وقتى انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره‏ مند گشته و عزت و آبروى اجتماعى بیابد و بینش او الاهى شود و دنیا و متاع آن برایش بى ارزش گردد و به یقین برسد که تمامى وعده ‏هاى الاهى حق‏ اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد؛ اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابى در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه‏ اى براى ارتکاب گناه باقى نمى‏ ماند. به خصوص که بنابر برخى روایات و استدلالهای برخى محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت (عج) تمام خواهد شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبى اکرم (صلی الله علیه و آله) در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه‏ ها و تزیین‏ هاى او هم منقطع مى‏ گردد.(7) از طرف دیگر، موانع بى شمارى مثل حکومت عدل فراگیر که رهایى از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهى و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود مى‏ شود. لذا گناه صادر نمى‏ شود، در این زمینه نیز احادیث فراوان است.(8)

همۀ این موارد ثابت می کند که مردم در عین آزادی با توجه به بلوغ و عمق یابی فکر و آگاهی و ایمان، وفور و فراوانی نعمت و برقراری حکومت عدل، مشغول اعمال صالح می شوند و گناهان بسیار کم می شوند، اما مطلقاً از بین نمی رود.

موفق باشید ...@};-

پی نوشتها______________________________
1. احمدبن حنبل، المسند، ج 3، ص 28.
2. نعمانی، الغيبة، ص 331 ـ 332.
3. یزدی حائری، علی بن زین العابدین، الزام ‌الناصب، ص 304.
4. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 291.
5. همان، ج 52، ص 280.
6. مكارم شيرازي، ناصر، حكومت جهاني موعود (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ، ص 281.
7. ر.ک: طباطبائی، المیزان (عربى)، ج 14، ذیل آیۀ 36، سوره‏ى حجر، ص 160، 161، 175.
8. ر.ک: صافی گلپایگانی ،منتخب الاثر، ص 474؛ الزام الناصب، ص 228؛ الملاحم والفتن، ص 54، منقول از، روزگار رهایى، ج 2، ص 600؛ علامه مجلسی،بحار الانوار، ج 51، ص 75؛ الملاحم والفتن، ص 56؛ غیبت شیخ طوسى، ص 114 و... .

ایشالا ظهور نزدیک هست همه با هم برای فرج اقا دعا میکنیم

مشکور;979189 نوشت:

سلام مجدد@};-

روايات مختلفي در اين زمينه وارد شده است که هر يک مدت زمان حکومت را متفاوت با ديگري مطرح کرده است و كمترين آنها، هفت سال و بيشترين آنها، 309 سال (به مقدار توقف اصحاب كهف در غار) مي باشد. هفت، هشت، نه، ده، نوزده، بيست، چهل و 309 سال، مدت زمان ‌هايي هستند كه در روايات از آنها به عنوان مدت حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ياد شده است.

در بسياري از رواياتي كه از طريق اهل سنت از پيامبر اعظم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، مدت زمان حكومت مهدي(عج) هفت يا نه سال ذكر شده است. در يكي از اين روايات چنين آمده است: [=book antiqua]«زمين از ظلم و جور پر مي‌ شود، آنگاه مردي از خاندان من قيام مي‌ كند، او هفت يا نه [سال] حكومت مي ‌كند و زمين را از عدل و داد آكنده مي ‌سازد.»(1) نعماني در آخرين باب كتاب خود (الغيبة)، چهار روايت، در زمينه مدت زمان حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) نقل كرده كه در همه آنها از نوزده سال يا نوزده و چند ماه سخن به بيان آمده است.(2) برخي روايات نيز مدت حكومت امام مهدي(عج) را چهل سال ذكر كرده ‌اند. از جمله در روايتي كه از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، آمده است: [=book antiqua]«او چهل سال در روي زمين فرمانروايي مي ‌كند.»(3) آخرين گروه از روايات، شامل رواياتي است كه مدت زمان حكومت امام مهدي(عج) را به تعداد سال ‌هاي اقامت اصحاب كهف در غار، يعني 309 سال دانسته‌ اند. در يكي از اين روايات كه از امام باقر (عليه السلام) نقل شده، چنين آمده است: [=book antiqua]«قائم مدت 309 سال حكومت مي‌ كند، به تعداد سال‌ هايي كه اصحاب كهف در غار خود درنگ كردند. او زمين را از عدل و داد پر مي ‌كند، چنان كه ستم و بيداد پر شده بود».(4)

با توجه به اختلاف ‌هايي كه در زمينه مدت حكومت امام عصر(عج) در روايات وجود دارد، عده ‌اي از عالمان و محدثان شيعه و سني به توجيه اين اختلاف ها و جمع ميان روايات پرداخته ‌اند. علامه مجلسي(ره) معتقد بود: «اخبار متفاوتي كه در زمينه مدت حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) وارد شده است، برخي بر همه مدت فرمانروايي آن حضرت، برخي بر زمان استقرار دولت او، برخي بر سال ها و ماه‌ هايي كه در نزد ما وجود دارد و برخي هم بر سال ها و ماه‌ هاي طولاني زمان ايشان حمل مي ‌شود.»(5) آيت‌الله مكارم شيرازي نيز در اين باره چنين مي ‌نويسد: «اگرچه درباره مدت حكومت او احاديث مختلفي در منابع اسلامي ديده مي ‌شود كه از پنج يا هفت سال تا 309 سال (مقدار توقف اصحاب كهف در آن غار تاريخي) ذكر شده است كه در واقع ممكن است، اشاره به مراحل و دوران ‌هاي آن حكومت باشد (آغاز شكل گرفتن و پياده شدنش پنج يا هفت سال و دوران تكاملش چهل سال و دوران نهايي ‌اش بيش از سيصد سال! دقت كنيد)، ولي قطع نظر از روايات اسلامي، مسلم است كه اين آوازه ‌ها و مقدمات براي يك دوران كوتاه مدت نيست؛ بلكه قطعاً براي مدتي است، طولاني كه ارزش اين همه تحمل زحمت و تلاش و كوشش را داشته باشد.»(6)

آزادی و اختیار انسان از مسائل فطری و از ممیزات انسان است که قابل خدشه و محدود به زمان خاصی نیست. بعد از ظهور حضرت، به واسطۀ رشد عقلی و فکری که در مردم ایجاد می شود انگیزه های انجام گناه بسیار کم و نادر می شود. مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است.

وقتى انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره‏ مند گشته و عزت و آبروى اجتماعى بیابد و بینش او الاهى شود و دنیا و متاع آن برایش بى ارزش گردد و به یقین برسد که تمامى وعده ‏هاى الاهى حق‏ اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد؛ اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابى در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه‏ اى براى ارتکاب گناه باقى نمى‏ ماند. به خصوص که بنابر برخى روایات و استدلالهای برخى محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت (عج) تمام خواهد شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبى اکرم (صلی الله علیه و آله) در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه‏ ها و تزیین‏ هاى او هم منقطع مى‏ گردد.(7) از طرف دیگر، موانع بى شمارى مثل حکومت عدل فراگیر که رهایى از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهى و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود مى‏ شود. لذا گناه صادر نمى‏ شود، در این زمینه نیز احادیث فراوان است.(8)

همۀ این موارد ثابت می کند که مردم در عین آزادی با توجه به بلوغ و عمق یابی فکر و آگاهی و ایمان، وفور و فراوانی نعمت و برقراری حکومت عدل، مشغول اعمال صالح می شوند و گناهان بسیار کم می شوند، اما مطلقاً از بین نمی رود.

موفق باشید ...@};-

پی نوشتها______________________________
1. احمدبن حنبل، المسند، ج 3، ص 28.
2. نعمانی، الغيبة، ص 331 ـ 332.
3. یزدی حائری، علی بن زین العابدین، الزام ‌الناصب، ص 304.
4. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 291.
5. همان، ج 52، ص 280.
6. مكارم شيرازي، ناصر، حكومت جهاني موعود (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ، ص 281.
7. ر.ک: طباطبائی، المیزان (عربى)، ج 14، ذیل آیۀ 36، سوره‏ى حجر، ص 160، 161، 175.
8. ر.ک: صافی گلپایگانی ،منتخب الاثر، ص 474؛ الزام الناصب، ص 228؛ الملاحم والفتن، ص 54، منقول از، روزگار رهایى، ج 2، ص 600؛ علامه مجلسی،بحار الانوار، ج 51، ص 75؛ الملاحم والفتن، ص 56؛ غیبت شیخ طوسى، ص 114 و... .

با سلام و عرض ادب

در مکاشفات یوحنا اشاره شده حکومت سوار سفید به همرا عیسی مسیح 1000 سال خواهد بود

در روایات اسلامی به این مورد اشاره ای نشده است؟

سلام استاد گرامی، خسته نباشید.
این مطلب که بعد از امام زمان بقیه امامان مثل امام حسین (ع) رجعت میکنند چقدر صحیح است؟

[="Times New Roman"][="Navy"]

یا علے;978737 نوشت:
... دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال....

شهادت امام زمان توسط دجّال ؟!!

[/]

یا علے;978737 نوشت:
سلام

اگه قرارست امام زمان(عج) شهید بشوند،پس چرا اصلا ظهور می کنند؟

مردم دوباره باید عزادار از دست دادن یک امام دیگرشون هم باشند؟

آیا دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال قیامت میشود یا یک چند وقتی چند سالی می گذره و بعد قیامت میشه؟

چرا انقدر تلخ تموم میشه دنیا(با شهادت ولی عصر عج) ؟

یا صاحب الزمان(عج)
یا علی مدد

با سلام و عرض ادب

اگر قرار است شما روزی بمیرید چرا خدا شما را به این دنیا آورده است؟

این دنیا مسیر است و مقصد با مرگ میسر می شود

ما به این دنیا نیامده ایم که صرفا گریه کنیم

ما باید در این دنیا تربیت نفس کنیم!!!

گریه هم وسیله ایست برای تربیت نفس

طبق مکاشفات یوحنا شیطان 1000 سال در زندان خواهد بود
و تمام کسانی که مورد ظلم واقع شده اند ،
در حالی که از اولیاء خدا بوده اند و کشته شده اند
و قدرت امامت از آن ها توسط شیطان سلب شده
(شهدا)

به دنیا برگشته و یکی پس از دیگری تا زمان مرگ خود در این مدت حکومت خواهند کرد

این موضوع با آیه ای از قرآن که شهدا را زنده می داند قابل جمع است

شروحیل;979205 نوشت:
با سلام و عرض ادب

در مکاشفات یوحنا اشاره شده حکومت سوار سفید به همرا عیسی مسیح 1000 سال خواهد بود

در روایات اسلامی به این مورد اشاره ای نشده است؟


سلام و ادب@};-

بی شک، مکاشفات یوحنا تنها کتاب عهد جدید است که در ردهٔ ادبیات رستاخیزی قرار می‌گیرد؛ و نه تعلیمی یا تاریخی، و تعدادی بسیار از پنداره‌ها، نمادها و تمثیل ها را به ویژه در رابطه با وقایع آینده به کار می‌بندد. این بخش از مکاشفه به نظر می‌آید مجموعه‌ای از بخش‌های مجزا باشد که به وسیلهٔ نویسندگان گمنامی که در آخرین ربع سدهٔ اول میلادی می‌زیستند نوشته شده باشد. با این وجود این‌طور انگاشته می‌شود که این کتاب توسط یوحنا ، مرید محبوب مسیح، به رشته تحریر درآمده‌است. که البته توسط اندیشمندان مسیحی نقدهای جدی ای به مکاشفات یوحنا وارد شده و اساساً در اعتقادات مسلمانان نیز آمده که اناجیل اربعه موجود توسط اشخاص نگاشته شده و با انجیل واقعی که خداوند در قرآن از نزول آن بر قلب عیسی (ع) خبر داده تفاوت اساسی دارد، ضمن آنکه اناجیل موجود در طول تاریخ از خطر سرقت و دستبرد و تحریف مصون نبوده، از اینرو اناجیل اربعه و از جمله مکاشفات یوحنا نزد مسلمانان و شیعیان نمی تواند از ارزش و اعتبار و اتقان و استحکام معنایی برخوردار باشد.

بفرض قبول نسبی مطلب مورد اشاره در مکاشفات یوحنا در باره مدت حکومت سوار سفید به همراهی عیسی (ع) چه بسا مکاشفه و پیش گویی مزبور در باره مدت احتمالی زمان حکومت امام عصر (عج) باضافه دوران رجعت باشد که بیانش گذشت.

موفق باشید ...@};-

msn;979218 نوشت:
سلام استاد گرامی، خسته نباشید.
این مطلب که بعد از امام زمان بقیه امامان مثل امام حسین (ع) رجعت میکنند چقدر صحیح است؟

سلام مجدد

در باره حقیقت رجعت که جزو اعتقادات و ضروریات اعتقادی مکتب شیعه است در آدرس های زیر بخوانید:

رجعت چیست؟

[h=2]سوالات و شبهاتی درباره رجعت و ظهور امام زمان عج
[/h]

پرسش:
الف- اگر قراراست امام زمان(عج) هم شهید بشوند، پس چرا اصلا ظهور می کنند؟ چرا باید مردم دوباره عزادار از دست دادن یک امام دیگرشان هم بشوند؟
ب- آیا دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال، قیامت میشود یا چند سالی می گذرد؟
ج- آیا پس از تحقق ظهور و برپایی جامعه آرمانی مهدوی مجددا فساد حاکم می شود؟

پاسخ:

در پاسخ به این مجموعه سؤالات، نکاتی را تقدیم می کنیم:

الف- اتفاقات پس از ظهور
اولاً فلسفه و اهداف قیام حضرت مهدی (عجل الله فرجه) بعنوان منجی عالم بشریت بقدری پر اهمیت و مبارک است که اگر در راه تحقق آن اهداف و وعده حق الهی حتی خود حضرت صاحب الزمان (عجل الله فرجه) نیز چنانکه در برخی روایات بیان شده به فوز و فیض عظیم شهادت برسند ارزش دارد. ضمن آنکه درک مقام شهادت در راه خدا آنهم در میدان برچیده شدن تمامی مظاهر کفر و شرک و طاغوت در زمانه پس از ظهور، اعلی مراتب و اعظم فیض است که این توفیق و سعادت را همه اوصیاء الهی از چهارده معصوم (علیهم السلام) کسب کرده اند. چنانکه در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که در این باره می‌فرماید: [=book antiqua]"به خدا قسم هیچ‌یک از ما نیست، مگر این که کشته شده و به شهادت می‌رسد.»(1) از امام رضا (علیه السلام) نیز مشابه همین تعبیر، روایت شده است.(2) و بی شک، جز درک مقام شهادت در راه خدا مرگ در بستر و هر مرگ دیگری شایسته حجت و ولی اعظم خدا نیست.

البته ناگفته نماند دربارۀ چگونگی پایان عمر امام زمان (عجل الله فرجه) دو دسته روایت وجود دارد که دسته ای پایان عمر آن حضرت را با مرگ طبیعی و دسته ای دیگر با شهادت می دانند و هر دسته برای خود دلایلی ذکر می کنند.(3) بنابراین گرچه شهادت حضرت مهدی علیه السلام امری محتمل است که می‌توان از روایت امام صادق و امام رضا (علیهما السلام) چنین برداشت کرد؛ اما در این خصوص نمی توان حکم قطعی و یقینی صادر کرد.

ثانیاً بايد گفت كه تحقق قيامت غير از ظهور است. این تصور غلطی است که بعد از تحقق ظهور و برپایی حکومت واحد و جهانی حضرت مهدی (عجل الله فرجه) بلافاصله و به سرعت قیامت برپا و دنیا تمام می شود. اتفاقاً طبق روایات معتبر همزمان با تحقق ظهور، رجعت که از اعتقادات قطعی قرآنی و اهل بیتی مکتب شیعه اثنی عشر است آغاز می شود. در روایات ما به رجعت برخی از پیامبران؛ مانند حضرت عیسی و برخی از ائمه؛ مانند امام حسین (علیه السلام) و برخی از اصحاب پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه (علیهم السلام) ؛ مانند سلمان فارسی، مقداد، جابر بن عبد الله انصاری، مالک اشتر و مفضل تصریح شده است. اصل رجعت از عقاید شیعیان است که روایات زیادی درباره آن وارد شده است تا آن جا که برخی مانند علامه مجلسی قائل به تواتر(4) این روایات شده اند.(5)

ب- مدت زمان حکومت حضرت مهدی (عجل الله فرجه)
روايات مختلفي در اين زمينه وارد شده است که هر يک مدت زمان حکومت را متفاوت با ديگري مطرح کرده است و كمترين آنها، هفت سال و بيشترين آنها، 309 سال (به مقدار توقف اصحاب كهف در غار) مي باشد. هفت، هشت، نه، ده، نوزده، بيست، چهل و 309 سال، مدت زمان ‌هايي هستند كه در روايات از آنها به عنوان مدت حكومت امام مهدي (عجل الله فرجه) ياد شده است.

در بسياري از رواياتي كه از طريق اهل سنت از پيامبر اعظم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، مدت زمان حكومت مهدي(عجل الله فرجه) هفت يا نه سال ذكر شده است. در يكي از اين روايات چنين آمده است: [=book antiqua]«زمين از ظلم و جور پر مي‌ شود، آنگاه مردي از خاندان من قيام مي‌ كند، او هفت يا نه [سال] حكومت مي ‌كند و زمين را از عدل و داد آكنده مي ‌سازد.»(6) نعماني در آخرين باب كتاب خود (الغيبة)، چهار روايت، در زمينه مدت زمان حكومت امام مهدي (عجل الله فرجه) نقل كرده كه در همه آنها از نوزده سال يا نوزده و چند ماه سخن به بيان آمده است.(7) برخي روايات نيز مدت حكومت امام مهدي(عجل الله فرجه) را چهل سال ذكر كرده ‌اند. از جمله در روايتي كه از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) نقل شده، آمده است: [=book antiqua]«او چهل سال در روي زمين فرمانروايي مي ‌كند.»(8) آخرين گروه از روايات، شامل رواياتي است كه مدت زمان حكومت امام مهدي(عجل الله فرجه) را به تعداد سال ‌هاي اقامت اصحاب كهف در غار، يعني 309 سال دانسته‌ اند. در يكي از اين روايات كه از امام باقر (عليه السلام) نقل شده، چنين آمده است: [=book antiqua]«قائم مدت 309 سال حكومت مي‌ كند، به تعداد سال‌ هايي كه اصحاب كهف در غار خود درنگ كردند. او زمين را از عدل و داد پر مي ‌كند، چنان كه ستم و بيداد پر شده بود».(9)

اختلاف ‌هايي در زمينه مدت حكومت امام عصر(عجل الله فرجه) در روايات وجود دارد، که عده ‌اي از عالمان و محدثان شيعه و سني به توجيه اين اختلاف ها و جمع ميان روايات پرداخته ‌اند. که از محل بحث ما خارج است.(10)

ج- بازگشت مجدد فساد پس از ظهور و تحقق جامعه آرمانی مهدوی
آزادی و اختیار انسان از مسائل فطری و از ممیزات انسان است که قابل خدشه و محدود به زمان خاصی نیست. بعد از ظهور حضرت، به واسطۀ رشد عقلی و فکری که در مردم ایجاد می شود انگیزه های انجام گناه بسیار کم و نادر می شود. مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است. وقتى انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره‏ مند گشته و عزت و آبروى اجتماعى بیابد و بینش او الاهى شود و دنیا و متاع آن برایش بى ارزش گردد و به یقین برسد که تمامى وعده ‏هاى الاهى حق‏ اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد؛ اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابى در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه‏ اى براى ارتکاب گناه باقى نمى‏ ماند. به خصوص که بنابر برخى روایات و استدلال های برخى محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت (عجل الله فرجه) تمام خواهد شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبى اکرم (صلی الله علیه و آله) در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه‏ ها و تزیین‏ هاى او هم منقطع مى‏ گردد.(11) از طرف دیگر، موانع بى شمارى مثل حکومت عدل فراگیر که رهایى از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهى و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود مى‏ شود. لذا گناه صادر نمى‏ شود، در این زمینه نیز احادیث فراوان است.(12)

همۀ این موارد ثابت می کند که مردم در عین آزادی با توجه به بلوغ و عمق یابی فکر و آگاهی و ایمان، وفور و فراوانی نعمت و برقراری حکومت عدل، مشغول اعمال صالح می شوند و گناهان بسیار کم می شوند، اما مطلقاً از بین نمی رود.

پی نوشت ها:
1. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 27، ص 209، ح 7.
2. همان، ص 214، ح 16.
3. رجوع کنید به: سایت پاسخگویی اسلام کوئست، پرسش: امام زمان (علیه السلام) به دست چه کسی به شهادت می رسد؟
4. برگرفته ازماهنامه موعود، شماره 83.
5. در علم حدیث روایات به سه قسم تقسیم می شود: الف. حدیث متواتر: روایتی که عده زیادی آن را روایت کرده اند به گونه ای که از گفتار آنها برای ما یقین حاصل می شود که این روایت از معصوم (علیه السلام) صادر شده است. ب. روایت مستفیض: از لحاظ اعتبار و ارزش به اندازه خبر متواتر نیست، ولی اعتبارش از خبر واحد بیشتر است. ج. خبر واحد: افراد کمی آن را روایت کرده اند و از لحاظ ارزش روایی پایین تر از دو قسم پیشین است. بنقل از سایت پاسخگویی اسلام کوئست، همان.
6. احمدبن حنبل، المسند، ج 3، ص 28.
7. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغيبة، مترجم: غفاری، محمدجواد، ناشر: نشر صدوق تهران - ایران سال نشر:۱۳۷۶، ص 331 ـ 332.
8. علی بن زین العابدین، یزدی حائری، الزام ‌الناصب، مصحح: علی عاشور، ناشر:موسسه الاعلمی للمطبوعات بیروت - لبنان، بی تا، ص 304.
9. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 291.
10. برای آگاهی بیشتر می توانید به این منابع مراجعه کنید: بحارالانوار، ج 52، ص 280 ؛ مكارم شيرازي، ناصر، حكومت جهاني موعود (عجل الله فرجه)، انتشارات نسل جوان، قم، بی تا، ص 281.
11. ر.ک: طباطبائی، محمد حسین، المیزان (عربى)، ج 14، ذیل آیۀ 36، سوره‏ ى حجر، ص 160، 161، 175.
12. برای آگاهی بیشتر ر.ک: صافی گلپایگانی ،منتخب الاثر، ص 474؛ الزام الناصب، ص 228؛ الملاحم والفتن، ص 54، منقول از، روزگار رهایى، ج 2، ص 600؛ علامه مجلسی،بحار الانوار، ج 51، ص 75؛ الملاحم والفتن، ص 56؛ غیبت شیخ طوسى، ص 114 و... .

موضوع قفل شده است