جمع بندی آیا صحت دارد که سپاه مقابل امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا روزه بوده اند؟

سلام علیکم
در مورد این که سپاه عمر بن سعد در روز عاشورا روزه گرفته باشند مطلبی در منابع دیده نمی شود شاید بحث استحباب روزه روز عاشورا در بین اهل سنت و کراهت آن نزد شیعیان چنین سوالی برای شما ایجاد کرده باشد. درسته؟

چرا اهل سنت روزه عاشورا را مستحب می دانند روایت دارند یا مسائل سیاسی مذهبی باعث شده ؟

عزای امام حسین علیه السلام یک مسئله سیاسی علیه حکومت امویان شد و مبارزان ضد حکومتی نسبت به قیام و سالروز آن اهمیت قائل بودند. مردم نیز این روز را بزرگ شمره و به عزاداری در آن می پرداختند این موارد حکومت امویان را تهدید می کرد بنابراین پس از واقعه کربلا با اقداماتی مانند شروع به ذخیره آذوقه یک سال خود، تبریک و شادباش گفتن و لباس‌های نو پوشیدن، و روزه گرفتن، روز عاشورا را مبارک شمردند(1) و احادیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله در بزرگداشت این روز جعل کردند تا این روز عزا را به شادی تبدیل کنندچنانکه در زیارت عاشورای امام حسین (علیه السلام) آمده، «هذا یومٌ تَبَرَّکت ‏بِهِ بَنُوأُمَیةَ»
ائمه معصومین علیهم السلام از روزه عاشورا نهی کرده‌اند و در برخی موارد گفته‌اند که در روز عاشورا تا نزدیک غروب چیزی نخورید و نیاشامید، اما نزدیک غروب چیزی بخورید تا روزه اصطلاحی نباشد(2)

1.کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۹۰
2عاشوراشناسی، مقاله پیشینه عاشورا، رضا استادی،مقاله پیشینه عاشورا، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۷ش ص۴۲

پرسش:
آیا صحت دارد که سپاه مقابل امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا روزه بوده اند؟علت تاکید بر روزه در این روز از سوی وهابیون چیست؟

پاسخ:
در مورد این که سپاه عمر بن سعد در روز عاشورا روزه گرفته باشند مطلبی در منابع دیده نمی شود و به نظر می رسد جریان روزه گرفتن در روز عاشورا به بعد از سال61 هجری یعنی بعد از شهادت امام حسین(علیه السلام)بر می گردد.
عزای امام حسین (علیه السلام) یک مسئله سیاسی علیه حکومت امویان شد و مبارزان ضد حکومتی نسبت به قیام و سالروز آن اهمیت قائل بودند. مردم نیز این روز را بزرگ شمره و به عزاداری در آن می پرداختند این موارد حکومت امویان را تهدید می کرد بنابراین پس از واقعه کربلا با اقداماتی مانند شروع به ذخیره آذوقه یک سال خود، تبریک و شادباش گفتن و لباس‌های نو پوشیدن، و روزه گرفتن، روز عاشورا را مبارک شمردند.شیخ طوسی روایتی نقل می کند بر این مبنا که: «إِنَّ آلَ أُمَيَّةَ (عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ) وَ مَنْ أَعَانَهُمْ عَلَى قَتْلِ الْحُسَيْنِ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ، نَذَرُوا نَذْراً إِنْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) وَ سَلِمَ مَنْ خَرَجَ إِلَى الْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامَ)، وَ صَارَتِ الْخِلَافَةُ فِي آلِ أَبِي سُفْيَانَ، أَنْ يَتَّخِذُوا ذَلِكَ الْيَوْمَ عِيداً لَهُمْ، وَ أَنْ يَصُومُوا فِيهِ‏ شُكْراً، وَ يُفَرِّحُونَ أَوْلَادَهُمْ، فَصَارَتْ فِي آلِ أَبِي سُفْيَانَ سُنَّةً إِلَى الْيَوْمِ فِي النَّاسِ، وَ اقْتَدَى بِهِمْ النَّاسُ جَمِيعاً، فَلِذَلِكَ يَصُومُونَهُ وَ يُدْخِلُونَ عَلَى عِيَالاتِهِمْ وَ أَهَالِيهِمُ الْفَرَحَ ذَلِكَ الْيَوْمَ.»(1)

بنی اميه لعنه اللَّه عليهم و آن افرادی از اهل شام كه آنان را در كشتن حسين(علیه السلام) اعانت نمودند، نذر كردند اگر حسين(علیه السلام) كشته شود و مقام خلافت، نصيب آل ابو سفيان شود روز عاشورا را برای خود عيد قرار دهند و آن روز را برای به شكرانه قتل حسین(علیه السلام) ، روزه بگيرند. اولاد آنها شادی می کردند و این سیره در میان آل ابوسفیان مرسوم شد. مردم نیز از آنها پیروی کردند بنابراین روزه می گرفتند و نسبت به اهل خانه و عیالشان ادخال سرور می کردند
بنی امیه برای رسیدن به اهداف خود احادیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بزرگداشت این روز جعل کردند تا این روز عزا را به شادی تبدیل کنندچنانکه در زیارت عاشورای امام حسین (علیه السلام) آمده، «هذا یومٌ تَبَرَّکت ‏بِهِ بَنُوأُمَیةَ»
ائمه معصومین (علیهم السلام) از روزه عاشورا نهی کرده‌اند و در برخی موارد گفته‌اند که در روز عاشورا تا نزدیک غروب چیزی نخورید و نیاشامید، اما نزدیک غروب چیزی بخورید تا روزه اصطلاحی نباشد(2)

منابع:
1. شیخ طوسی، امالی، دارالثقافه، قم، 1414ق، چاپ اول، ص667
2. عاشوراشناسی، مقاله پیشینه عاشورا، رضا استادی،مقاله پیشینه عاشورا، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۷ش ص۴۲