جمع بندی آیا تفکر و تصور مساویست با عمل؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا تفکر و تصور مساویست با عمل؟

هوالعالم

سلام و عرض ادب

ایا بر اساس اینکه چی تو فکر و تصورات ما میگذره ( بدون اینکه عمل کنیم) برامون ثواب یا گناه نوشته میشه ؟

بخصوص این در مورد افرادی هست که وسواس فکری دارن که تصوراتشون دست خودشون نیست

متشکرم

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد کافی

اغاثاذیمون;974442 نوشت:
هوالعالم

سلام و عرض ادب

ایا بر اساس اینکه چی تو فکر و تصورات ما میگذره ( بدون اینکه عمل کنیم) برامون ثواب یا گناه نوشته میشه ؟

بخصوص این در مورد افرادی هست که وسواس فکری دارن که تصوراتشون دست خودشون نیست

متشکرم


باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
بر اساس بند 19 دعای جوشن کبیر
«یا من سبقت رحمته غضبه» رحمت خدا بر غضبش سبقت دارد.
به تعبیر جناب حافظ
«مزرع سبز فلک دیدم و ماه شب نو/یادم از کشته خویش امدم و هنگام درو
گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمید/گفت با این همه از
سابقه نومید مشو»
اگر انسان نیت کار خیر بکند، ثواب منظور می گردد:
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«
اِنَّ الْعَبْدَ الْمُوْمِنَ الْفَقِیرَ لَیقُولُ: یا رَبِّ ارْزُقْنِی حَتَّی اَفْعَلَ کذَا وَ کذَا مِنَ الْبِرِّ وَ وُجُوهِ الْخَیرِ فَاِذَا عَلِمَ اللهُ عزَّوجلَّ ذَلِک مِنْهُ بِصِدقِ نِیةٍ کتَبَ اللهُ لَهُ مِنَ الْاَجْرِ مِثْلَ مَا یکتَبُ لَهُ لَو عَمِلَهُ اِنَّ اللهَ واسعٌ کرِیمٌ [1]
آگاه بنده با ایمان تنگدست می گوید: پروردگارا به من روزی ده تا فلان کار نیک را انجام دهم و در راه های خیر خرج کنم. اگر خداوند عزیز و جلیل در این کار از او راستی نیت ببیند، برای او پاداشی همانند هنگامی که آن را انجام داده باشد، می نویسد. همانا خداوند گشاینده بخشنده است.»
اگر هم موفق به انجام دادن ان کار خیر گردد، ده برابر ثواب می برد:
«
[=me_quran]مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ [=me_quran][انعام/160]هر کس کار نیکو کند او را ده برابر آن خواهد بود و هر کس کار زشت کند به قدر کار زشتش مجازات شود و بر آنها اصلا ستم نخواهد شد.»
اما در مورد نیت گناه و یا فکر گناه، تا زمانی که به مرحله عمل نرسد، گناهی نوشته نمی گردد، حتی اگر گناه هم انجام شود، همان موقع گناهی در نامه اعمال نوشته نمی گردد، بلکه تا 7 ساعت به انسان مهلت داده می گردد تا توبه نماید:
-
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً أُجِّلَ فِيهَا سَبْعَ‏ سَاعَاتٍ‏ مِنَ النَّهَارِ فَإِنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ لَمْ تُكْتَبْ عَلَيْهِ.[2]

امام صادق [علیه السلام] فرموند: هر کس گناهى کند هفت ساعت از روز درباره آنها به او مهلت دهند پس اگر سه بار گفت:«استغفر اللّه لذى لا اله الا هو الحى القیوم» آن گناه بر او نوشته نشود»
حال اگر در این 7 ساعت توبه ننمود، گناه نوشته می شود، آن هم فقط یک گناه، نه ده برابر.
البته توصیه اخلاقی این است که انسان حتی سعی کند فکر گناه را هم به ذهن خطور ندهد.
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که حضرت عیسی (علیه السلام) در ضمن گفتاری به حواریون فرمود: «موسی (علیه السلام) به اصحاب خود می فرمود زنا نکنید، ولی من به شما می گویم حتی فکر زنا نکنید . (سپس چنین مثال زد) اگر شخصی در اطاق نقاشی شده و زیبا آتشی روشن کند، دود آن، آن اطاق را دود آلود و سیاه خواهد کرد، گرچه آتش آن اطاق را نسوزاند و ویران نکند . فکر زنا نیز همانند آن دودی است که زیبایی چهره معنوی انسان را تیره و تار می سازد، اگر چه آن چهره را از بین نبرد .[3]
اگر چه امدن افکار منفی و گناه دست انسان نیست ولی کنترل آن دست آدمی است. آمدن باران دست ما نيست ولي رفتن زير سقف و استفاده از چتر دست ما است.
هنگام هجوم چنین افکاری، بدون دامن زدن به ان افکار، سریعا مکان را ترک کرده و یا توجه و تمرکزتان را به چیزی جلب کنید مثلا با قطع کردن افکار، مشغول گفتگو با فردی شوید، با عجله آن مکان را ترک کنید، با روشن کردن تلویزیون سعی در تمرکز دیداری و شنیداری نسبت به نوع برنامه داشته باشید و سوره ناس و صلوات را داشته باشید.
گاهی لازم است که انسان خودش را مجبور به کار یا رفتاری بکند.
موفق باشید.
_____________________________
پی نوشت:
[1].المحاسن، ج 1، ص 261
[2].الكافی، ج 2 ،ص 438، روایة،5
[3]. محدث قمی، سفینة البحار، ج 1، 560).

کافی;974884 نوشت:

اما در مورد نیت گناه و یا فکر گناه، تا زمانی که به مرحله عمل نرسد، گناهی نوشته نمی گردد، حتی اگر گناه هم انجام شود، همان موقع گناهی در نامه اعمال نوشته نمی گردد، بلکه تا 7 ساعت به انسان مهلت داده می گردد

[3]. محدث قمی، سفینة البحار، ج 1، 560).

سلام
به نظر شما فکر گناه، مقدمه برای گناه نیست؟
یا مثلا میگویند مقدمه واجب واجب است؟
یا مثلا میگویند لاتقربوا الزنا ؟

واقعیت متوجه نشدم
یعنی مقدمات فکری، مد نظر نیست؟
و مقصود از مقدمه واجب یا لاتقربوا الزنا، مقدمات عملی است نه فکری؟!

یا اصلا به فتوایی اشاره کنم که ظاهرا میگوید تصور کردن زن اجنبیه در زناشویی حرام است..

لطفا توضیح دهید

خباء;974915 نوشت:
سلام
به نظر شما فکر گناه، مقدمه برای گناه نیست؟
یا مثلا میگویند مقدمه واجب واجب است؟
یا مثلا میگویند لاتقربوا الزنا ؟

واقعیت متوجه نشدم
یعنی مقدمات فکری، مد نظر نیست؟
و مقصود از مقدمه واجب یا لاتقربوا الزنا، مقدمات عملی است نه فکری؟!

یا اصلا به فتوایی اشاره کنم که ظاهرا میگوید تصور کردن زن اجنبیه در زناشویی حرام است..

لطفا توضیح دهید


باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
الف: فكر گناه تا به عمل حرامى منجر نشود، حرام و گناه نيست، ولي در صورتي كه فرد بداند اگر به گناه و مناظر شهوت انگيز فكر كند، به ناچار به گناه عملي آلوده خواهد شد و نمي تواند جلوي خود را بگيرد، در اين صورت فكر گناه نيز از باب مقدمه حرام، حرام و گناه محسوب خواهد شد.
ب: منظور از لا تقربوا الزنا، اشاره به عوامل قرب زنا و مقدّمات آن از قبیل: چشم‌چرانی، بی‌حجابی، خلوت با اجنبی، رفتن به کانونهای فساد، نگاه به کتابها و فیلمهای آلوده و... است. [1]
چ: تصور زن اجنبی در زناشویی امری است که در بیانات دینی از ان برحذر داشته اند، چنانچه پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و اله و سلم) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(علیه السلام) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند:
«
یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً»[2]؛ یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود.
اما اینکه فتوای به حرمت از سوی مراجع ذکر شده باشد، امری فقهی است که اگر شما دلیلی بر این ادعا دارید ممنون می شویم مستندا بیان نمایید.
موفق باشید.
_____________________
پی نوشت:
[1]. ر.ک، تفسیر نمونه، جلد 12، ص 102.
[2]. مجلسى، محمدتقى، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، موسوى کرمانى، حسین، اشتهاردى، على پناه، ج 9، ص 229، مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور، قم، چاپ دوم، 1406 ق.

کافی;974929 نوشت:
باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
الف: فكر گناه تا به عمل حرامى منجر نشود، حرام و گناه نيست، ولي در صورتي كه فرد بداند اگر به گناه و مناظر شهوت انگيز فكر كند، به ناچار به گناه عملي آلوده خواهد شد و نمي تواند جلوي خود را بگيرد، در اين صورت فكر گناه نيز از باب مقدمه حرام، حرام و گناه محسوب خواهد شد.
ب: منظور از لا تقربوا الزنا، اشاره به عوامل قرب زنا و مقدّمات آن از قبیل: چشم‌چرانی، بی‌حجابی، خلوت با اجنبی، رفتن به کانونهای فساد، نگاه به کتابها و فیلمهای آلوده و... است. [1]
چ: تصور زن اجنبی در زناشویی امری است که در بیانات دینی از ان برحذر داشته اند، چنانچه پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و اله و سلم) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(علیه السلام) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند:
«
یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً»[2]؛ یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود.
اما اینکه فتوای به حرمت از سوی مراجع ذکر شده باشد، امری فقهی است که اگر شما دلیلی بر این ادعا دارید ممنون می شویم مستندا بیان نمایید.
موفق باشید.
_____________________
پی نوشت:
[1]. ر.ک، تفسیر نمونه، جلد 12، ص 102.
[2]. مجلسى، محمدتقى، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، موسوى کرمانى، حسین، اشتهاردى، على پناه، ج 9، ص 229، مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور، قم، چاپ دوم، 1406 ق.

سلام

مقدمه اول شما هم میتواند درست باشد و هم اشتباه...
میتواند درست باشد برای کسی که مقدمه حرام را حرام بداند در تصورات...
اما میتواند اشتباه باشد برای کسی که چنین چیزی را قبول ندارد..

من باب مثال در سایت تبیان نوشته شده است تصور کردن زن اجنبیه به قصد تحریک شهوت چه حکمی دارد؟
برخی مراجع گفتند حرام نیست( با تعابیر مختلف)
برخی مراجع گفتند جایز نیست( با تعابیر مختلف)

نکته دیگری که به ذهن بنده میرسد این است که
لازم نیست شما بدانید چیزی مقدمه حرام است تا حرام شود.... شاید اشتباه میکنم...
ولی شما میدانید که میگویند اگر کسی خوف افتادن در گناه را دارد باید جلوگیری و اقداماتی انجام دهد...
پس لازم نیست حتما علم در کار باشد... خوف گناه کفایت میکند...

خباء;974963 نوشت:
سلام

مقدمه اول شما هم میتواند درست باشد و هم اشتباه...
میتواند درست باشد برای کسی که مقدمه حرام را حرام بداند در تصورات...
اما میتواند اشتباه باشد برای کسی که چنین چیزی را قبول ندارد..

من باب مثال در سایت تبیان نوشته شده است تصور کردن زن اجنبیه به قصد تحریک شهوت چه حکمی دارد؟
برخی مراجع گفتند حرام نیست( با تعابیر مختلف)
برخی مراجع گفتند جایز نیست( با تعابیر مختلف)

نکته دیگری که به ذهن بنده میرسد این است که
لازم نیست شما بدانید چیزی مقدمه حرام است تا حرام شود.... شاید اشتباه میکنم...
ولی شما میدانید که میگویند اگر کسی خوف افتادن در گناه را دارد باید جلوگیری و اقداماتی انجام دهد...
پس لازم نیست حتما علم در کار باشد... خوف گناه کفایت میکند...



باسمه تعالی
علیکم السلام
بنده از جهت اخلاقی بحث را منقح نمودم چنانچه این آیه شریفه می فرماید:
«بَلی مَنْ کَسَبَ سَیئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیها خالِدُونَ»[بقره/80-81] یعنی: آری! کسانی که مرتکب گناه شوند و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود و آنها که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دهند آنان اهل بهشتند و همیشه در آن خواهند بود. از این آیه فهمیده می شود که ارتکاب گناه باعث عذاب می شود، نه تفکر در گناه.
اگر چه توصیه کردیم حتی از فکر گناه هم به دلیل آثار نامطلوبی که بر روح می گذارد پرهیز گردد.
از جهت فقهی هم می توانید تاپیکی مجزا در بخش احکام بزنید، تا حکم فکر گناه برای شما روشن گردد.

[=Arial Black]

اغاثاذیمون;974442 نوشت:
هوالعالم

سلام و عرض ادب

ایا بر اساس اینکه چی تو فکر و تصورات ما میگذره ( بدون اینکه عمل کنیم) برامون ثواب یا گناه نوشته میشه ؟

بخصوص این در مورد افرادی هست که وسواس فکری دارن که تصوراتشون دست خودشون نیست

متشکرم

سلام. تصور و فکر هم نوعی "فعل" و "عمل" است. اما "عمل و فعل ذهن".
توجه کنید که "فعل" یا "عمل" ، أعم از فعل یا عمل خارجی و ذهنی است.
البته گاهی "فعل" یا "عمل" را فقط به معنای فعل یا عمل خارجی به کار می برند. لذا باید دید بحث مورد نظر در چه حوزه ای است (فقه، اخلاق، فلسفه، ...).

به طور کلی هر فعل و عملی - چه ذهنی و چه خارجی - اثر خودش را دارد و هیچ چیزی در جهان بدون اثر نیست.
از یک طرف، تصور ذهنی ناشایست، روی شخصیت و حقیقت انسانی ما تأثیر منفی میگذارند و ما را از کمال مطلوب انسانی دور می کنند و نورانیت جان ما را کاهش می دهند. از طرف دیگر ، تصورات ذهنی ، زمینه و مقدمه "فعل و عمل خارجی" هستند و در صورتی که زیاد بشوند و ... به تدریج به مرحله "فعلیت خارجی" هم می رسند.

عبد شکور;975069 نوشت:
[=Arial Black]

سلام. تصور و فکر هم نوعی "فعل" و "عمل" است. اما "عمل و فعل ذهن".
توجه کنید که "فعل" یا "عمل" ، أعم از فعل یا عمل خارجی و ذهنی است.
البته گاهی "فعل" یا "عمل" را فقط به معنای فعل یا عمل خارجی به کار می برند. لذا باید دید بحث مورد نظر در چه حوزه ای است (فقه، اخلاق، فلسفه، ...).

به طور کلی هر فعل و عملی - چه ذهنی و چه خارجی - اثر خودش را دارد و هیچ چیزی در جهان بدون اثر نیست.
از یک طرف، تصور ذهنی ناشایست، روی شخصیت و حقیقت انسانی ما تأثیر منفی میگذارند و ما را از کمال مطلوب انسانی دور می کنند و نورانیت جان ما را کاهش می دهند. از طرف دیگر ، تصورات ذهنی ، زمینه و مقدمه "فعل و عمل خارجی" هستند و در صورتی که زیاد بشوند و ... به تدریج به مرحله "فعلیت خارجی" هم می رسند.

سلام و عرض ادب

متشکرم از اینکه در تاپیک شرکت کرده اید

بنده خیلی علاقه دارم که قوه خیالم طهارت پیدا کند ولی چندین عامل باعث شده که نتیجه برعکس بدهد

یکی اینکه قبلا چنان حالت وسواسی نسبت به خیالاتم پیدا کرده بودم که خیالاتم مساوی با عمل شده بود و این وسواسات فکری باعث رفتارهای عجیب و غریب در من شده بود

که در کنار نزدیکانم واقعا مرا شرم زده میکرد ( در حالی که هیچ عمل گناه الودی خارج از ذهنم وجود نداشت)

و اینکه بنده بدون اینکه خودم از این مساله اگاه باشم : ذهن خوانی های بسیار زشتی که ممکن بود درست یا غلط باشد
انجام میدادم و از طرف دیگران در مورد خودم و همه چیز فکر میکردم(من شده بود دیگران!! )

که خداروشکر با تنظیم تغذیه و چله گرفتن و تغییر دادن شناخت خیلی خیلی کمتر شده

ولی حقیقت این هست که ادم وقتی روی چیزی زیاد زووم میکنه اون چیز تبدیل به یک مشکل میشه (یعنی کمالگرایی نه تنعا باعث قوت نمیشه بلکه باعث ضعف میشه)
و اینکه ادم نباید زیاد دنبال مسایل متافیزیکی باشه ( اولش فکر میکردم ادم وارد دنیای گل و بلبل میشه ولی تازه فهمیدم شهود و .... عالم خطرناکی برا خودش هست)

[=Arial Black]

اغاثاذیمون;975358 نوشت:
سلام و عرض ادب[SPOILER]

متشکرم از اینکه در تاپیک شرکت کرده اید

بنده خیلی علاقه دارم که قوه خیالم طهارت پیدا کند ولی چندین عامل باعث شده که نتیجه برعکس بدهد

یکی اینکه قبلا چنان حالت وسواسی نسبت به خیالاتم پیدا کرده بودم که خیالاتم مساوی با عمل شده بود و این وسواسات فکری باعث رفتارهای عجیب و غریب در من شده بود

که در کنار نزدیکانم واقعا مرا شرم زده میکرد ( در حالی که هیچ عمل گناه الودی خارج از ذهنم وجود نداشت)

و اینکه بنده بدون اینکه خودم از این مساله اگاه باشم : ذهن خوانی های بسیار زشتی که ممکن بود درست یا غلط باشد
انجام میدادم و از طرف دیگران در مورد خودم و همه چیز فکر میکردم(من شده بود دیگران!! )

که خداروشکر با تنظیم تغذیه و چله گرفتن و تغییر دادن شناخت خیلی خیلی کمتر شده

ولی حقیقت این هست که ادم وقتی روی چیزی زیاد زووم میکنه اون چیز تبدیل به یک مشکل میشه (یعنی کمالگرایی نه تنعا باعث قوت نمیشه بلکه باعث ضعف میشه)
و اینکه ادم نباید زیاد دنبال مسایل متافیزیکی باشه ( اولش فکر میکردم ادم وارد دنیای گل و بلبل میشه ولی تازه فهمیدم شهود و .... عالم خطرناکی برا خودش هست)[/SPOILER]


بله. هر موضوعی ، آسیب های خاص خودش را دارد.
رانندگی خطر تصادف دارد.
تشکیل خانواده، خطر ناسازگاری و دعوا و طلاق و ... دارد.
و ...

باید به گونه ای وارد هر موضوع شد که از آسیبها در امان باشیم. اینکار ، علم (عمل زیر نظر استاد متبحر) می طلبد.

پرسش:
آیا بر اساس اینکه چه چیزی در فکر و تصورات ما می گذرد ( بدون اینکه عمل کنیم) ثواب یا گناهی نوشته می شود ؟بخصوص این در مورد افرادی هست که وسواس فکری دارن که تصوراتشان دست خودشان نیست؟

پاسخ:
بر اساس بند 19 دعای جوشن کبیر «یا من سبقت رحمته غضبه» رحمت خدا بر غضبش سبقت دارد.
به تعبیر جناب حافظ:
«مزرع سبز فلک دیدم و ماه شب نو/یادم از کشته خویش امدم و هنگام درو
گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمید/گفت با این همه از سابقه نومید مشو»
اگر انسان نیت کار خیر بکند، ثواب منظور می گردد:
امام صادق(علیه السلام)فرمودند:
«اِنَّ الْعَبْدَ الْمُوْمِنَ الْفَقِیرَ لَیقُولُ: یا رَبِّ ارْزُقْنِی حَتَّی اَفْعَلَ کذَا وَ کذَا مِنَ الْبِرِّ وَ وُجُوهِ الْخَیرِ فَاِذَا عَلِمَ اللهُ عزَّوجلَّ ذَلِک مِنْهُ بِصِدقِ نِیةٍ کتَبَ اللهُ لَهُ مِنَ الْاَجْرِ مِثْلَ مَا یکتَبُ لَهُ لَو عَمِلَهُ اِنَّ اللهَ واسعٌ کرِیمٌ(1)
آگاه بنده با ایمان تنگدست می گوید: پروردگارا به من روزی ده تا فلان کار نیک را انجام دهم و در راه های خیر خرج کنم. اگر خداوند عزیز و جلیل در این کار از او راستی نیت ببیند، برای او پاداشی همانند هنگامی که آن را انجام داده باشد، می نویسد. همانا خداوند گشاینده بخشنده است.»
اگر هم موفق به انجام دادن ان کار خیر گردد، ده برابر ثواب می برد:
«مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (2) هر کس کار نیکو کند او را ده برابر آن خواهد بود و هر کس کار زشت کند به قدر کار زشتش مجازات شود و بر آنها اصلا ستم نخواهد شد.»
اما در مورد نیت گناه و یا فکر گناه، تا زمانی که به مرحله عمل نرسد، گناهی نوشته نمی گردد، حتی اگر گناه هم انجام شود، همان موقع گناهی در نامه اعمال نوشته نمی گردد، بلکه تا 7 ساعت به انسان مهلت داده می گردد تا توبه نماید:
«أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً أُجِّلَ فِيهَا سَبْعَ‏ سَاعَاتٍ‏ مِنَ النَّهَارِ فَإِنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ لَمْ تُكْتَبْ عَلَيْهِ.(3)

امام صادق (علیه السلام) فرموند: هر کس گناهى کند هفت ساعت از روز درباره آنها به او مهلت دهند پس اگر سه بار گفت:«استغفر اللّه لذى لا اله الا هو الحى القیوم» آن گناه بر او نوشته نشود»
حال اگر در این 7 ساعت توبه ننمود، گناه نوشته می شود، آن هم فقط یک گناه، نه ده برابر.
بنابراین تا زمانی که گناه به مرحله عمل نرسد، معصیتی نوشته نمی شود. چنانچه این آیه شریفه می فرماید: «بَلی مَنْ کَسَبَ سَیئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیها خالِدُونَ(4) آری! کسانی که مرتکب گناه شوند و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود و آنها که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دهند آنان اهل بهشتند و همیشه در آن خواهند بود.»
از این آیه فهمیده می شود که ارتکاب گناه باعث عذاب می شود، نه تفکر در گناه.

البته توصیه اخلاقی این است که انسان حتی سعی کند فکر گناه را هم به ذهن خطور ندهد.
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که حضرت عیسی (علیه السلام) در ضمن گفتاری به حواریون فرمود: «موسی (علیه السلام) به اصحاب خود می فرمود زنا نکنید، ولی من به شما می گویم حتی فکر زنا نکنید. (سپس چنین مثال زد) اگر شخصی در اطاق نقاشی شده و زیبا آتشی روشن کند، دود آن، آن اطاق را دود آلود و سیاه خواهد کرد، گرچه آتش آن اطاق را نسوزاند و ویران نکند. فکر زنا نیز همانند آن دودی است که زیبایی چهره معنوی انسان را تیره و تار می سازد، اگر چه آن چهره را از بین نبرد.(5)
اگر چه امدن افکار منفی و گناه دست انسان نیست ولی کنترل آن دست آدمی است. آمدن باران دست ما نيست ولي رفتن زير سقف و استفاده از چتر دست ما است.
هنگام هجوم چنین افکاری، بدون دامن زدن به ان افکار، سریعا مکان را ترک کرده و یا توجه و تمرکزتان را به چیزی جلب کنید مثلا با قطع کردن افکار، مشغول گفتگو با فردی شوید، با عجله آن مکان را ترک کنید، با روشن کردن تلویزیون سعی در تمرکز دیداری و شنیداری نسبت به نوع برنامه داشته باشید و سوره ناس و صلوات را داشته باشید.
گاهی لازم است که انسان خودش را مجبور به کار یا رفتاری بکند.
پی نوشت:
1.برقی، احمد بن محمد بن خالد،المحاسن ج 1، ص 261، دار الکتب الاسلامیه، قم، 1371ق.
2.انعام/160.
3.کلینی، محمد بن یعقوب، کافی،ج 2 ،ص 438، دارالکتب الاسلامیه، تهران،1407ق.
4.بقره/80-81.
5.محدث قمی، سفینة البحار، ج 3، 504، اسوه، قم، 1414 ق.

موضوع قفل شده است