جمع بندی استفاده از مهر در نماز به استناد کدام حدیث انجام می شود؟

تب‌های اولیه

30 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
استفاده از مهر در نماز به استناد کدام حدیث انجام می شود؟


سلام و عرض ادب
من چنین چیزی نشنیده ام! بلکه شنیده ام که اهل سنت میگویند در اذان زمان پیامبر (صدراسلام) جمله "اشهد ان علی ولی الله" وجود نداشته و شیعه آن را به اذان اضافه کرده است.
همچنین میگویند مهر در زمان پیامبر وجود نداشته و شیعه آورده است. کلا این دو مورد را (به اضافه خیلی چیزهای دیگر مثل عزاداری و توسل و ...) بدعت می دانند.

سلام علیکم
عرض ادب و احترام
در پست قبل درباره «اشهد ان علیا ولی ا...» مطالبی عرض شد ، در این پست درباره مُهر نکاتی به عرض می رسد

رسول خدا (ص) بر خاك و زمين سجده مى‏كرد و در سجود چيزى را بين پيشانى و زمين حائل قرار نمى‏داد و مى‏فرمود: «جعلت لى الارض مسجد و طهورا»(1) زمين براى من سجده گاه و پاك كننده قرار داده شده است».

پيامبر، مسلمانان را نيز بدين كار امر مى‏كرد، در روایت است که روزى پيامبر وقتى ديدند كه بلال حبشى بر گِردىِ عمامه‏اش سجده كرد تا داغى زمين آزارش ندهد پيامبر با دست خود عمامه بلال را از زير پيشانى او بيرون كشيد و فرمود: «بلال پيشانى‏ات را بر خاك گذار»(2) و به صهيب نيز فرمود: «ترب وجهك يا صهيب پيشانى‏تان را بر خاك گذار». (3)
خباب بن ارت مى‏گويد: «به رسول خدا (ص) از شدت حرارت زمين كه پيشانى و دست‏ها را آزار مى‏دهد شكايت كرديم. او به شكايت ما پاسخ نگفت». (4)

البته خاکی بر آن سجده می شود باید پاك باشد، و از همين روست كه شيعيان تكه ‏اى گِلِ خشك شده را براى اطمينان از پاكى آن با خود برمى دارند و چه بسا كه براى تبرك آن را از خاك مبارك كربلا كه شهادت‏گاه امام حسين (ع) است، بر مى‏گيرند .

نکته دیگر این که خود مهر موضوعيت ندارد و در زمان پيامبر (ص) تمام زمين مهر بوده است و پيشانى را روى زمين مى‏گذاشتند از اين رو براساس روايات معصومين، سجده بايد برزمين و روييدنى‏هاى زمين غير از خوردنى‏ها و پوشيدنى‏ها باشد. و از نظر علماى شيعه نيز سر برخاك زمين يا سنگ و امثال آن نهادن كافى است. شيعيان بر خاك، زمين، سنگ‏ريزه، تخته سنگ و ديگر اجزاى زمين و روييدنى‏هاى آن مانند حصير سجده مى‏كنند و نه بر فرش، پارچه، چيزهاى خوردنى و زينتى و اين برگرفته از روايات بسيار است.

آخرین نکته این که ،سجده، نهایت خضوع و فروتنى است و اين با سجده كردن بر سجاده، فرش، پارچه و زينتى‏هاى گران قيمت به دست نمى‏آيد و تنها راه تحققش اين است كه ارزشمندترين قسمت بدن را كه پيشانى است، بر ارزان‏ترين چيز كه خاك است، بگذاريم. سجده بر خاك و يا قطعه ای از زمین ، نشان از سجده براى خداست و اين به خاك ساييدن به نوعى خضوع در پيشگاه پروردگار تلقى مى‏شود، اين نهادن پيشانى بر زمين و سجده كردن بر خاك، مناسب‏ترين حالت سجده در برابر خداست، و بيشترين فروتنى و تواضع در پيشگاه معبود را در خود دارد. و اين كار، انسان را به ياد ريشه و اصل او، يعنى خاك مى ‏اندازد. خداى تعالى مى‏فرمايد: «منها خلقناكم و فيها نعيدكم و منها نخرجكم تاره اخرى (5) از [خاك‏] آفريديمتان و بدان بازتان مى‏گردانيم و بار ديگر از آن بيرون مى‏آوريمتان».

برای تبرک بحث در نهایت به روایتی از حضرت امام صادق ع در این زمینه اشاره می شود:هشام از ایشان پرسید:بفرمایید سجده بر چه چیزهایی جایز است و بر چه چیز هایی جایز نیست؟حضرت فرمودند: سجده تنها بر زمين و آن چه مى‏رويد جايز است جز آنچه كه پوشيدنى و خوردنى است. هشام پرسيد: فدايت شوم علت آن چيست؟ حضرت فرمودند: زيرا سجده خضوع در پيشگاه خداوند عزوجل است. پس نشايد كه بر پوشيدنى و خوردنى انجام گيرد. زيرا دنياطلبان، بنده خوردنى‏ها و پوشيدنى‏ هايند و سجده‏ کننده در سجده‏ اش عبادت کننده خداست. لاجرم نشايد كه پيشانى خود را بر معبود دنيا طلبان- كه فريفته فريبايى آنند- بسايند. (6)

منابع:
1 صحيح بخارى، ج 1، ص 91 كتاب تيمم.
2 و 3 الحقيقه كماهى، ص 105
4 سنن بيهقى، ج 2، ص 105
5 سوره طه آیه 55
6 وسائل الشیعه ج 5 ص 343

با سلام و عرض ادب و احترام

تا جایی که بنده اطلاع دارم پیامبر و امامان از خاک برای سجده استفاده می کردن

استفاده از مهر به استناد از کدام حدیث انجام می شه؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد صدرا

شروحیل;974127 نوشت:
با سلام و عرض ادب و احترام

تا جایی که بنده اطلاع دارم پیامبر و امامان از خاک برای سجده استفاده می کردن

استفاده از مهر به استناد از کدام حدیث انجام می شه؟

با سلام و عرض ادب
چنین امری از باب تسهیل در سجده ی صحیح بوده؛ لذا اساسا نیاز به دلیل خاص نداشته؛ زیرا با سجده ی بر مهر به صورت یقین تکلیف مکلّف در قرار دادن پیشانی بر چیزی که سجده ی بر آن صحیح بوده انجام پذیرفته است.

توضیح: به هنگام سجده باید بر زمين و چيزهاى غير خوراكى كه از زمين مى‌رويد، مانند چوب و برگ درختان سجده كرد. همچنین سجده بر چيزهاى خوراكى و پوشاكى صحيح نيست و نيز سجده كردن بر چيزهاى معدنى مانند طلا و نقره و عقيق و فيروزه باطل است؛ اما سجده كردن بر سنگهاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگهاى سياه اشكال ندارد».[1] علاوه بر اینکه چيزى كه بر آن سجده مى‌شود بايد پاک باشد؛ لذا سجده ی بر چیز نجس صحیح نمی باشد.

با توجه به این نکته اهتمام شيعه بر آن است كه محل سجده می بایست از خاكِ پاك بوده؛ لذا فرقى نمى‌كند كه آن خاك از چه زمين و جايى باشد؛ هر چند که بر اساس روایات اهل بیت(علیهم السلام) سجده بر تربیت کربلا افضل از هر خاکی است.[2]

بنابراین التزام و تقيّد شیعه به مُهر، از آن روست که چنین امری اولا موجب سهولت در ادای نماز صحیح در شرایط و مکانهای مختلف است و دیگر آنکه با سجده ی بر مهر اطمینان از طهارت محل سجده نیز حاصل شده؛ بنابراین هیئت و شکل مهر برای شیعه موضوعیت نداشته؛ بلکه با حصول آن یکی از شرایط صحت سجده محقق شده است.

این تقید در سیره ی ائمه (علیهم السلام) نیز مشاهده می گردد. در روایتی سیره ی عملی امام صادق(علیه السلام) اینچنین بیان شده که آنحضرت همراه خود کیسه ای از تربت سیدالشهدا(علیه السلام) به همراه داشته که به هنگام نماز بر آن سجده می نموده اند.[3]

اینکه از چه زمانی مهر برای نماز تهیه شده اطلاع دقیقی در مورد آن نیست؛ هر چند که ظاهر روایتی بیانگر آن است که در زمان غیبت صغری چنین امری وجود داشته، چنانکه مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج از «محمّد بن عبد اللّه بن جعفر حميرى» از امام زمان- عجّل اللّه تعالى فرجه- روايت مى‌كند و مى‌گويد: نامه‌اى خدمت آن بزرگوار نوشته و در مورد فضيلت سجده بر لوحى كه از خاك قبر ساخته شده است از حضرتش سؤال كرده كه آيا چنين كارى فضيلت دارد؟ و حضرت پاسخ فرمودند: «اين عمل جايز بوده و فضيلت دارد».[4] که در این روایت سخن از لوحی است که از تربت امام حسین(علیه السلام) ساخته شده است.

نظیر چنین امری در عملکرد برخی تابعین همچون «مسروق بن اجدع» از اصحاب «ابن مسعود» مشاهده می گردد که وی به هنگام مسافرت دریایی با خود خشتی برای سجده به همراه داشته است.[5]

موفق باشید.


[/HR][1] . ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل، مساله ی: 1076.

[2] . الحر العاملی،‌ وسائل الشيعة، ج5، ص365، ‌بَابُ اسْتِحْبَابِ السُّجُودِ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام أَوْ لَوْحٍ مِنْهَا.

[3] . همان، ص366، ح6808: «مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِي الْمِصْبَاحِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كَانَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام خَرِيطَةُ دِيبَاجٍ صَفْرَاءُ- فِيهَا تُرْبَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَكَانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلَاةُ- صَبَّهُ عَلَى سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ ع- إِنَّ السُّجُودَ عَلَى تُرْبَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ».

[4] . همان، ح6807: «أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ علیه السلام أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ يَسْأَلُهُ عَنِ السَّجْدَةِ- عَلَى لَوْحٍ مِنْ طِينِ الْقَبْرِ هَلْ فِيهِ فَضْلٌ- فَأَجَابَ علیه السلام يَجُوزُ ذَلِكَ وَ فِيهِ الْفَضْلُ».

[5] . ابن سعد،‌ الطبقات الکبری، ج6، ص79: «حدثنا محمد قال كان مسروق إذا خرج يخرج بلبنة يسجد عليها في السفينة».

سلام
چیزی که عجیبه اینه که
اعضای سجده فقط پیشانی نیست
با این حساب باید سایر اعضا نیز بر خاک یا آنچه از زمین است باشد.
اما میدانیم که شیعیان همه اعضای سجده را بر زمین و چیزی که سجده بر آن جایز باشد نمیگذارند ...
از طرفی در روایتی از امام صادق علیه السلام که چند سال پیش به یاد دارم ( و دقیق یادم نیست چه بود) گویا گفته شده بود اعضای سجده بر خاک قرار میگیرد

صدرا;975010 نوشت:
با سلام و عرض ادب
چنین امری از باب تسهیل در سجده ی صحیح بوده؛ لذا اساسا نیاز به دلیل خاص نداشته؛ زیرا با سجده ی بر مهر به صورت یقین تکلیف مکلّف در قرار دادن پیشانی بر چیزی که سجده ی بر آن صحیح بوده انجام پذیرفته است.

توضیح: به هنگام سجده باید بر زمين و چيزهاى غير خوراكى كه از زمين مى‌رويد، مانند چوب و برگ درختان سجده كرد. همچنین سجده بر چيزهاى خوراكى و پوشاكى صحيح نيست و نيز سجده كردن بر چيزهاى معدنى مانند طلا و نقره و عقيق و فيروزه باطل است؛ اما سجده كردن بر سنگهاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگهاى سياه اشكال ندارد».[1] علاوه بر اینکه چيزى كه بر آن سجده مى‌شود بايد پاک باشد؛ لذا سجده ی بر چیز نجس صحیح نمی باشد.

با توجه به این نکته اهتمام شيعه بر آن است كه محل سجده می بایست از خاكِ پاك بوده؛ لذا فرقى نمى‌كند كه آن خاك از چه زمين و جايى باشد؛ هر چند که بر اساس روایات اهل بیت(علیهم السلام) سجده بر تربیت کربلا افضل از هر خاکی است.[2]

بنابراین التزام و تقيّد شیعه به مُهر، از آن روست که چنین امری اولا موجب سهولت در ادای نماز صحیح در شرایط و مکانهای مختلف است و دیگر آنکه با سجده ی بر مهر اطمینان از طهارت محل سجده نیز حاصل شده؛ بنابراین هیئت و شکل مهر برای شیعه موضوعیت نداشته؛ بلکه با حصول آن یکی از شرایط صحت سجده محقق شده است.

این تقید در سیره ی ائمه (علیهم السلام) نیز مشاهده می گردد. در روایتی سیره ی عملی امام صادق(علیه السلام) اینچنین بیان شده که آنحضرت همراه خود کیسه ای از تربت سیدالشهدا(علیه السلام) به همراه داشته که به هنگام نماز بر آن سجده می نموده اند.[3]

اینکه از چه زمانی مهر برای نماز تهیه شده اطلاع دقیقی در مورد آن نیست؛ هر چند که ظاهر روایتی بیانگر آن است که در زمان غیبت صغری چنین امری وجود داشته، چنانکه مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج از «محمّد بن عبد اللّه بن جعفر حميرى» از امام زمان- عجّل اللّه تعالى فرجه- روايت مى‌كند و مى‌گويد: نامه‌اى خدمت آن بزرگوار نوشته و در مورد فضيلت سجده بر لوحى كه از خاك قبر ساخته شده است از حضرتش سؤال كرده كه آيا چنين كارى فضيلت دارد؟ و حضرت پاسخ فرمودند: «اين عمل جايز بوده و فضيلت دارد».[4] که در این روایت سخن از لوحی است که از تربت امام حسین(علیه السلام) ساخته شده است.

نظیر چنین امری در عملکرد برخی تابعین همچون «مسروق بن اجدع» از اصحاب «ابن مسعود» مشاهده می گردد که وی به هنگام مسافرت دریایی با خود خشتی برای سجده به همراه داشته است.[5]

موفق باشید.


[/HR][1] . ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل، مساله ی: 1076.

[2] . الحر العاملی،‌ وسائل الشيعة، ج5، ص365، ‌بَابُ اسْتِحْبَابِ السُّجُودِ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام أَوْ لَوْحٍ مِنْهَا.

[3] . همان، ص366، ح6808: «مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِي الْمِصْبَاحِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كَانَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام خَرِيطَةُ دِيبَاجٍ صَفْرَاءُ- فِيهَا تُرْبَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَكَانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلَاةُ- صَبَّهُ عَلَى سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ ع- إِنَّ السُّجُودَ عَلَى تُرْبَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ».

[4] . همان، ح6807: «أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ علیه السلام أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ يَسْأَلُهُ عَنِ السَّجْدَةِ- عَلَى لَوْحٍ مِنْ طِينِ الْقَبْرِ هَلْ فِيهِ فَضْلٌ- فَأَجَابَ علیه السلام يَجُوزُ ذَلِكَ وَ فِيهِ الْفَضْلُ».

[5] . ابن سعد،‌ الطبقات الکبری، ج6، ص79: «حدثنا محمد قال كان مسروق إذا خرج يخرج بلبنة يسجد عليها في السفينة».

با سلام

پس هیچ آیه و حدیثی در رابطه با استفاده از مهر ندارید

نتیجه این که استفاده از مهر حکمی سلیقه ای و شخصی است

نه دستور و سنت پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع)...

شروحیل;975416 نوشت:

پس هیچ آیه و حدیثی در رابطه با استفاده از مهر ندارید
نتیجه این که استفاده از مهر حکمی سلیقه ای و شخصی است
نه دستور و سنت پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع)...

با سلام و عرض ادب
پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «جُعِلَتْ‏ لِي الْأَرْضُ مَسْجِدًا، وَطَهُورًا» زمین برای من سجدگاه و مایه ی پاکیزگی قرار داده شده است.
از سویی دیگر قرآن کریم در باب تیمیم می فرماید: (فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً) به خاكى پاك تيمّم كنيد.
بنابراین آنچه مایه ی پاکیزگی است همان نیز محل سجده گاه است.

با توجه به این مقدمه:
شما می بایست بر روی صعید طیب سجده کنید.
در زمانی که یافتن چنین امری برای نماز همیشه میسر نبوده و با سختی همراه است شما دو راه پیش رو دارید: الف) مقداری خاک همواره با خود داخل دستمالی داشته باشید و به هنگام نماز آنرا پهن نموده و بر آن خاک سجده کنید. ب) همین خاک را با آب آمیخته کنید تا صورت ظاهری خاک تبدیل به گل شده و سپس همان گل را در قطعه ای کوچک خشک کنید تا در هنگام نماز بر آن سجده کنید. [1]
(البته صورت سجده صحیح تنها منحصر به سجده بر خاک نیست؛ هر چند سجده بر خاک و برتر از آن، تربت امام حسین علیه السلام افضل می باشد).

فهمیدن چنین فرض ساده ای که بر اساس سیره ی عقلا است امر سخت و دشواری نیست و چنین امری نیز نیاز به دلیل خاص نداشته؛ بلکه همین که مهر مصداق دلیل عام بوده[2] و از سویی نهی ای در مورد آن وارد نشده؛[3] جواز و مشروعیت آن ثابت است و با سجده ی بر مهر امتثال قطعی امر شارع در وجوب سجده بر چیزی که سجده ی بر آن صحیح است محقق است.

بر همین اساس در روایتی که مرحوم طبرسی از عبدالله بن جعفر نقل نمود که وی به صورت مکاتبه از امام مهدی (علیه السلام) در رابطه با سجده ی بر لوحی از قبر امام حسین(علیه السلام) سوال نمود حضرت در پاسخ فرمودند: «یجوز ذلک و فیه الفضل».[4] که در این سوال جواز به مربوط به اصل سجده بر لوح بوده و فضل به واسطه ی تربت خاص است.

و همچنان که گفته شد طبیعی بودن و یا دست ساز بودن چنین امری مدخلیت در موضوع نداشته و هیچ عاقلی بین لوح دست ساز با طبیعی در این امر تفاوتی قائل نیست؛ همچنان که در نظایر آن همچون سجده ی بر حصیر چنین امری مشاهده می گردد که پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر «خمرة» که سجاده بافته شده از برگ خرما بود سجده می کردند: «كَانَ النَّبِيُ‏ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وآله وَ سَلَّمَ يُصَلِّي‏ عَلَى‏ الْخُمْرَةِ».[5] در حالی که سجده بر خود برگ خرما نیز جایز است.

بنابراین: دلیل شرعی بیانگر وجوب سجده بر ارض بوده؛ و مهر مصداق قطعی دلیل عام است؛ لذا مکلف با سجده بر مهر قطعا امتثال تکلیف را نموده است .

توصیه:
وظیفه ی شما در موضوعات فقهی و معارف دینی (همچون سایر امور که تخصصی در آن نداشته و به اهل فن آن مراجعه می نمائید) رجوع به اهل فن آن یعنی علمای مذهب است؛ نه اینکه بر اساس برداشت خود به بررسی مباحث فقهی و احیانا عمل بر اساس یافته ی خود بنمائید و خود را عالم و دیگران را جاهل قلمداد فرمائید.

موفق باشید.


[/HR] [1] . توجه فرمائید که مهر از اصل خاک بودن خارج نشده و تغییر ماهیت نداده و از عنوان مصداق وجه الارض خارج نشده است.

[2] . (فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً)، النساء، 43؛ الصدوق، الخصال، ج1، ص292: «جُعِلَتْ‏ لِيَ‏ الْأَرْضُ‏ مَسْجِداً وَ طَهُوراً ».
و کلینی، الکافی، ج3، ص331، ح5: «عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ، عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ وَ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ:عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلَامُ، قَالَ: «لَا بَأْسَ بِالْقِيَامِ عَلَى الْمُصَلّى‏ مِنَ الشَّعْرِ وَ الصُّوفِ إِذَا كَانَ يَسْجُدُ عَلَى الْأَرْضِ‏، فَإِنْ‏ كَانَ مِنْ نَبَاتِ الْأَرْضِ، فَلَا بَأْسَ بِالْقِيَامِ عَلَيْهِ وَ السُّجُودِ عَلَيْهِ». ابو جعفر باقر (علیه السلام) و يا ابو عبد الله صادق (علیه السلام) گفت: انسان مى ‏تواند بر سجاده مويى و پشمى بايستد و بر روى خاك سجده كند. اگر سجاده نماز از مواد نباتى باشد مى‏ تواند بر روى آن بايستد و بر روى آن سجده كند.
همان، ح1: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ الْفَضْلِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «لَا تَسْجُدْ إِلَّا عَلَى الْأَرْضِ أَوْ مَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ إِلَّا الْقُطْنَ وَ الْكَتَّانَ»: ابو عبد الله صادق (علیه السلام) گفت: بر چيزى سجده مكن جز بر خاك و آن چه از خاك برويد، به استثناى پنبه و كتان.

[3] . همان، ح6: أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ وَ غَيْرُهُ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ:عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ، قَالَ: «لَا تَسْجُدْعَلَى الْقِيرِ، وَ لَاعَلَى ‏الصَّارُوجِ‏». بر روى قير و صاروج سجده مكن.
همان، ح2: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ جَمِيعاً عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: «قُلْتُ لَهُ أَسْجُدُ عَلَى الزِّفْتِ يَعْنِي الْقِيرَ فَقَالَ لَا وَ لَا عَلَى الثَّوْبِ الْكُرْسُفِ وَ لَا عَلَى الصُّوفِ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ الْحَيَوَانِ وَ لَا عَلَى طَعَامٍ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْ ثِمَارِ الْأَرْضِ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ الرِّيَاشِ‏». «به ابو جعفر باقر (علیه السلام) گفتم: بر روى قير سجده كنم؟ ابو جعفر گفت: نه. و نه بر روى منسوجات پنبه‏اى و نه بر مواد پشمى و نه بر مواد حيوانى و نه بر مواد خوراكى و نه بر ميوه و نه هيچ متاعى از متاع زندگى.

[4] . الحر العاملی، وسائل الشيعة، ج5، ص366: «أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ ع أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ يَسْأَلُهُ عَنِ السَّجْدَةِ- عَلَى لَوْحٍ مِنْ طِينِ الْقَبْرِ هَلْ فِيهِ فَضْلٌ- فَأَجَابَ ع يَجُوزُ ذَلِكَ وَ فِيهِ الْفَضْلُ».

[5] بخارى، محمد بن اسماعيل، صحيح البخاري، ج1، ص270، ح349.

صدرا;975521 نوشت:
با سلام و عرض ادب
پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: «جُعِلَتْ‏ لِي الْأَرْضُ مَسْجِدًا، وَطَهُورًا»زمین برای من سجدگاه و مایه ی پاکیزگی قرار داده شده است.
از سویی دیگر قرآن کریم در باب تیمیم می فرماید: (فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً) به خاكى پاك تيمّم كنيد.
بنابراین آنچه مایه ی پاکیزگی است همان نیز محل سجده گاه است.

با توجه به این مقدمه:
شما می بایست بر روی صعید طیب سجده کنید.
در زمانی که یافتن چنین امری برای نماز همیشه میسر نبوده و با سختی همراه است شما دو راه پیش رو دارید: الف) مقداری خاک همواره با خود داخل دستمالی داشته باشید و به هنگام نماز آنرا پهن نموده و بر آن خاک سجده کنید. ب) همین خاک را با آب آمیخته کنید تا صورت ظاهری خاک تبدیل به گل شده و سپس همان گل را در قطعه ای کوچک خشک کنید تا در هنگام نماز بر آن سجده کنید. [1]
(البته صورت سجده صحیح تنها منحصر به سجده بر خاک نیست؛ هر چند سجده بر خاک و برتر از آن، تربت امام حسین علیه السلام افضل می باشد).

فهمیدن چنین فرض ساده ای که بر اساس سیره ی عقلا است امر سخت و دشواری نیست و چنین امری نیز نیاز به دلیل خاص نداشته؛ بلکه همین که مهر مصداق دلیل عام بوده[2] و از سویی نهی ای در مورد آن وارد نشده؛[3] جواز و مشروعیت آن ثابت است و با سجده ی بر مهر امتثال قطعی امر شارع در وجوب سجده بر چیزی که سجده ی بر آن صحیح است محقق است.

بر همین اساس در روایتی که مرحوم طبرسی از عبدالله بن جعفر نقل نمود که وی به صورت مکاتبه از امام مهدی (علیه السلام) در رابطه با سجده ی بر لوحی از قبر امام حسین(علیه السلام) سوال نمود حضرت در پاسخ فرمودند: «یجوز ذلک و فیه الفضل».[4]که در این سوال جواز به مربوط به اصل سجده بر لوح بوده و فضل به واسطه ی تربت خاص است.

و همچنان که گفته شد طبیعی بودن و یا دست ساز بودن چنین امری مدخلیت در موضوع نداشته و هیچ عاقلی بین لوح دست ساز با طبیعی در این امر تفاوتی قائل نیست؛ همچنان که در نظایر آن همچون سجده ی بر حصیر چنین امری مشاهده می گردد که پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر «خمرة» که سجاده بافته شده از برگ خرما بود سجده می کردند: «كَانَ النَّبِيُ‏ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وآله وَ سَلَّمَ يُصَلِّي‏ عَلَى‏ الْخُمْرَةِ».[5]در حالی که سجده بر خود برگ خرما نیز جایز است.

بنابراین: دلیل شرعی بیانگر وجوب سجده بر ارض بوده؛ و مهر مصداق قطعی دلیل عام است؛ لذا مکلف با سجده بر مهر قطعا امتثال تکلیف را نموده است .

توصیه:
وظیفه ی شما در موضوعات فقهی و معارف دینی (همچون سایر امور که تخصصی در آن نداشته و به اهل فن آن مراجعه می نمائید) رجوع به اهل فن آن یعنی علمای مذهب است؛ نه اینکه بر اساس برداشت خود به بررسی مباحث فقهی و احیانا عمل بر اساس یافته ی خود بنمائید و خود را عالم و دیگران را جاهل قلمداد فرمائید.

موفق باشید.



[/HR] [1] . توجه فرمائید که مهر از اصل خاک بودن خارج نشده و تغییر ماهیت نداده و از عنوان مصداق وجه الارض خارج نشده است.

[2] . (فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً)، النساء، 43؛ الصدوق، الخصال، ج1، ص292: «جُعِلَتْ‏ لِيَ‏ الْأَرْضُ‏ مَسْجِداً وَ طَهُوراً ».
و کلینی، الکافی، ج3، ص331، ح5: «عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ، عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ وَ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ:عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلَامُ، قَالَ: «لَا بَأْسَ بِالْقِيَامِ عَلَى الْمُصَلّى‏ مِنَ الشَّعْرِ وَ الصُّوفِ إِذَا كَانَ يَسْجُدُ عَلَى الْأَرْضِ‏، فَإِنْ‏ كَانَ مِنْ نَبَاتِ الْأَرْضِ، فَلَا بَأْسَ بِالْقِيَامِ عَلَيْهِ وَ السُّجُودِ عَلَيْهِ». ابو جعفر باقر (علیه السلام) و يا ابو عبد الله صادق (علیه السلام) گفت: انسان مى ‏تواند بر سجاده مويى و پشمى بايستد و بر روى خاك سجده كند. اگر سجاده نماز از مواد نباتى باشد مى‏ تواند بر روى آن بايستد و بر روى آن سجده كند.
همان، ح1: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ الْفَضْلِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «لَا تَسْجُدْ إِلَّا عَلَى الْأَرْضِ أَوْ مَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ إِلَّا الْقُطْنَ وَ الْكَتَّانَ»: ابو عبد الله صادق (علیه السلام) گفت: بر چيزى سجده مكن جز بر خاك و آن چه از خاك برويد، به استثناى پنبه و كتان.

[3] . همان، ح6: أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ وَ غَيْرُهُ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ:عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ، قَالَ: «لَا تَسْجُدْعَلَى الْقِيرِ، وَ لَاعَلَى ‏الصَّارُوجِ‏». بر روى قير و صاروج سجده مكن.
همان، ح2: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ جَمِيعاً عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: «قُلْتُ لَهُ أَسْجُدُ عَلَى الزِّفْتِ يَعْنِي الْقِيرَ فَقَالَ لَا وَ لَا عَلَى الثَّوْبِ الْكُرْسُفِ وَ لَا عَلَى الصُّوفِ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ الْحَيَوَانِ وَ لَا عَلَى طَعَامٍ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْ ثِمَارِ الْأَرْضِ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ الرِّيَاشِ‏». «به ابو جعفر باقر (علیه السلام) گفتم: بر روى قير سجده كنم؟ ابو جعفر گفت: نه. و نه بر روى منسوجات پنبه‏اى و نه بر مواد پشمى و نه بر مواد حيوانى و نه بر مواد خوراكى و نه بر ميوه و نه هيچ متاعى از متاع زندگى.

[4] . الحر العاملی، وسائل الشيعة، ج5، ص366: «أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ ع أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ يَسْأَلُهُ عَنِ السَّجْدَةِ- عَلَى لَوْحٍ مِنْ طِينِ الْقَبْرِ هَلْ فِيهِ فَضْلٌ- فَأَجَابَ ع يَجُوزُ ذَلِكَ وَ فِيهِ الْفَضْلُ».

[5] بخارى، محمد بن اسماعيل، صحيح البخاري، ج1، ص270، ح349.

با سلام

برادر گرامی مهر همان خاک است ، نشد سند حدیث

منم میگم بت سنگی ، همان سنگ است و من بر بت به عنوان سنگ سجده می کنم

پس من بت پرست نیستم

***********************************

در مورد لوح حدیثی که مورد استناد فرقه های دیگه باشه دارید؟

شروحیل;975541 نوشت:
با سلام

برادر گرامی مهر همان خاک است ، نشد سند حدیث

منم میگم بت سنگی ، همان سنگ است و من بر بت به عنوان سنگ سجده می کنم

پس من بت پرست نیستم

***********************************

در مورد لوح حدیثی که مورد استناد فرقه های دیگه باشه دارید؟

سلام علیکم

پاسخ شما داده شد.

اگر تابع مذهب اهل بیت(علیهم السلام) هستید باید عبادات خود را بر اساس فتوای فقیه انجام دهید؛ و نه استحسان مورد فهم خود.
اگر تابع مکتب خلفا هستید مجازید بر هر چیزی سجده کنید.
در مورد مهر سجده بر آن بر اساس مبانی فقهی فریقین صحیح است؛ و علت مخالفت آنان تنها تشبه به عمل شیعه است.
در صورتی که تفاوتی بین مهر و بت در اعتقاد و عمل قائل نیستید برای رفع مشکل خود در منزل محلی که بر روی خاک قرار دارد انتخاب کنید و در آنجا نماز بخوانید و در غیر منزل در محل سجده خود خاک بریزید که عمل به سنت نموده باشید. همچنین سعی کنید از ابزار و امکانات زندگی امروزی به دور باشید؛‌ زیرا این امور در صدر اسلام نبوده و از آنجا که در جواز استفاده ی از آنان دلیل خاصی نیز نبوده؛ اصل حرمت و بدعت در آنها جاری بوده؛ مضافا اینکه ممکن است این امور داعی به شرک نیز باشند.

صدرا;975590 نوشت:
سلام علیکم

پاسخ شما داده شد.

اگر تابع مذهب اهل بیت(علیهم السلام) هستید باید عبادات خود را بر اساس فتوای فقیه انجام دهید؛ و نه استحسان مورد فهم خود.
اگر تابع مکتب خلفا هستید مجازید بر هر چیزی سجده کنید.
در مورد مهر سجده بر آن بر اساس مبانی فقهی فریقین صحیح است؛ و علت مخالفت آنان تنها تشبه به عمل شیعه است.
در صورتی که تفاوتی بین مهر و بت در اعتقاد و عمل قائل نیستید برای رفع مشکل خود در منزل محلی که بر روی خاک قرار دارد انتخاب کنید و در آنجا نماز بخوانید و در غیر منزل در محل سجده خود خاک بریزید که عمل به سنت نموده باشید. همچنین سعی کنید از ابزار و امکانات زندگی امروزی به دور باشید؛‌ زیرا این امور در صدر اسلام نبوده و از آنجا که در جواز استفاده ی از آنان دلیل خاصی نیز نبوده؛ اصل حرمت و بدعت در آنها جاری بوده؛ مضافا اینکه ممکن است این امور داعی به شرک نیز باشند.

با سلام

سوال بنده تحقیقی است نه تقلیدی

مراجع تقلید از کی تقلید کردن به مهر سجده می کنن؟

پیامبر و امامان که بر خاک سجده می کردن و می کنن نه بر مهر...

آیا در صدر اسلام بلد نبودن گل درست کنن و مهر بسازن؟

احتمالا به تکنولوژی فوق العاده بالایی نیاز داره مهر سازی...

فقط هم شما تکنولوژیش رو دارید بقیه ندارن...

تکنولوژی ...

برادر من با جوسازی موضوع رو منحرف نکنید و بنده رو احمق فرض نکنید

شما حدیث با سند صحیح از امامان دیگه به جز امام مهدی(سلام بر او) ارائه بدید
که قابل استناد برای مباحثه با دیگر مذاهب باشه

بنده که به خاک سجده میکنم کسی نمی تونه بهم تهمت شرک بزنه

برای این که شما مورد تهمت واقع نشید دارم میگم

...

شروحیل;975615 نوشت:
با سلام

سوال بنده تحقیقی است نه تقلیدی

مراجع تقلید از کی تقلید کردن به مهر سجده می کنن؟

پیامبر و امامان که بر خاک سجده می کردن و می کنن نه بر مهر...

...

سلام علیکم

متاسفانه شما با اولیات مباحث و مبانی فقهی اشنایی ندارید و به واسطه ی آن دچار اشتباه می شوید.

عرض شد که سجده بر «صعید طیب» و آنچه از خاک می روید که جنبه ی خوراکی و پوشاکی نداشته صحیح است. که این امر مصادیق متعددی دارد.
صحابه به هنگام سجده سنگریزه بر محل سجده خود می گذاردن؛ پیامبر (صلی الله علیه وآله) به صهیب که پیشانی را بر روی غیر خاک قرار داده بود اعتراض کرده و فرمودند: ترب وجهک یا صهیب. مسروق بن اجدع به هنگام سفر در دریا با خود خشتی برای سجده برمی داشت و....

مهر قرار دادن چیزی جز تسهیل امر در راستای قرار دادن سر بر خاک نیست و در واقع مهر چیزی جز خاک نیست و در این میان تنها هیئت آن تغییر کرده که با خرد شدن به همان حال اول خود (ونه چیز دیگری) باز می گردد و در مهر تغییر ماهوی که انرا از تحت «وجه الارض» بودن خارج کند و یا آنرا از عنوان «ما یصح علیه السجود» خارج سازد اتفاق نیفتاده.

قطعه گلی که خود به خود سفت شده با گلی که در قالب به شکل مهر درآمده تفاوتی ندارد و شارع مقدس بین این دو فرق نگذاشته که یکی جایز و دیگری حرام است؛ لذا دست ساز بودن دخلی در مساله نداشته؛ همچنان که گفته شد پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر روی حصیر بافته شده سجده می کردند. آیا آنحضرت برای حصیر سجده کردند؟! چه تفاوت اساسی میان دست ساز بودن حصیر با دست ساز بودن مهر وجود دارد.

این رویه ی شما همچون رویه ی ظاهر گرایی سلفی است که بویی از فقه و اجتهاد نبرده اند؛ که گمانشان آن است که هر چیزی که پیامبر(صلی الله علیه وآله) انجام داد تنها مشروع بوده و آنچه که امر نکرد و یا انجام نداد در تحت ادله ی نهی جای داشته؛‌لذا بسیاری از امور را بدعت و حرام می دانند.

در حالی که گفته شد الزاما آنچه دلیل خاص در جواز آن وارد شده تنها مشروع نبود؛ بلکه جواز بسیاری از امور(در عبادات و معاملات) بر اساس انطباق بر دلیل عام بوده و همین که نهی ای در خصوص آن وارد نشده و آنرا از تحت ادله عام خارج نساخته آن مصداق نیز مشروع می باشد که در غیر این صورت جواز و مشروعیت بسیاری از امور مورد اشکال است.

بنابراین در این مورد تنها زمانی که نهی خاصی وارد شده باشد، شما حق مخالفت با آنرا داشته بر این اساس شما که خود را محقق و نه مقلد می دانید تتبع بفرمائید و در ادله ی روایی بگردید ببینید پیامبر(صلی الله علیه واله) آیا از آنچه شبیه مهر بوده و برای سجده در نماز استفاده شده نهی فرمودند یا خیر؟

صدرا;975639 نوشت:
سلام علیکم

متاسفانه شما با اولیات مباحث و مبانی فقهی اشنایی ندارید و به واسطه ی آن دچار اشتباه می شوید.

عرض شد که سجده بر «صعید طیب» و آنچه از خاک می روید که جنبه ی خوراکی و پوشاکی نداشته صحیح است. که این امر مصادیق متعددی دارد.
صحابه به هنگام سجده سنگریزه بر محل سجده خود می گذاردن؛ پیامبر (صلی الله علیه وآله) به صهیب که پیشانی را بر روی غیر خاک قرار داده بود اعتراض کرده و فرمودند: ترب وجهک یا صهیب. مسروق بن اجدع به هنگام سفر در دریا با خود خشتی برای سجده برمی داشت و....

مهر قرار دادن چیزی جز تسهیل امر در راستای قرار دادن سر بر خاک نیست و در واقع مهر چیزی جز خاک نیست و در این میان تنها هیئت آن تغییر کرده که با خرد شدن به همان حال اول خود (ونه چیز دیگری) باز می گردد و در مهر تغییر ماهوی که انرا از تحت «وجه الارض» بودن خارج کند و یا آنرا از عنوان «ما یصح علیه السجود» خارج سازد اتفاق نیفتاده.

قطعه گلی که خود به خود سفت شده با گلی که در قالب به شکل مهر درآمده تفاوتی ندارد و شارع مقدس بین این دو فرق نگذاشته که یکی جایز و دیگری حرام است؛ لذا دست ساز بودن دخلی در مساله نداشته؛ همچنان که گفته شد پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر روی حصیر بافته شده سجده می کردند. آیا آنحضرت برای حصیر سجده کردند؟! چه تفاوت اساسی میان دست ساز بودن حصیر با دست ساز بودن مهر وجود دارد.

این رویه ی شما همچون رویه ی ظاهر گرایی سلفی است که بویی از فقه و اجتهاد نبرده اند؛ که گمانشان آن است که هر چیزی که پیامبر(صلی الله علیه وآله) انجام داد تنها مشروع بوده و آنچه که امر نکرد و یا انجام نداد در تحت ادله ی نهی جای داشته؛‌لذا بسیاری از امور را بدعت و حرام می دانند.

در حالی که گفته شد الزاما آنچه دلیل خاص در جواز آن وارد شده تنها مشروع نبود؛ بلکه جواز بسیاری از امور(در عبادات و معاملات) بر اساس انطباق بر دلیل عام بوده و همین که نهی ای در خصوص آن وارد نشده و آنرا از تحت ادله عام خارج نساخته آن مصداق نیز مشروع می باشد که در غیر این صورت جواز و مشروعیت بسیاری از امور مورد اشکال است.

بنابراین در این مورد تنها زمانی که نهی خاصی وارد شده باشد، شما حق مخالفت با آنرا داشته بر این اساس شما که خود را محقق و نه مقلد می دانید تتبع بفرمائید و در ادله ی روایی بگردید ببینید پیامبر(صلی الله علیه واله) آیا از آنچه شبیه مهر بوده و برای سجده در نماز استفاده شده نهی فرمودند یا خیر؟

با سلام و عرض ادب

به جماعت خواندن نماز فرادا چیزی جز تسهیل بر مومنین نیست

اما امیرالمومنین علی(ع) آن را بدعت می شمارند ...

گذاشتن دست ها بر روی هم دیگر چیزی جز نشان دادن تسلیم بودن در برابر خداوند نیست ...

اما همه می دانیم این بدعت است

هدف وسیله را توجیه نمی کند برادر

مخلوط کردن خاک و آب و ساختن مهر برای پیامبر و همه مسلمانان ممکن بود و هیچ تکنولوژی خاصی را طلب نمی کرد

مانند تجمیع نماز برای تسهیل بر مومنین

***************

جدای این مسائل از شما خواهش میکنم دو رکعت نماز با خاک بخوانید تا متوجه فرق خاک با مهر بشوید ...

در پناه حق تعالی

شروحیل;975754 نوشت:
با سلام و عرض ادب

به جماعت خواندن نماز فرادا چیزی جز تسهیل بر مومنین نیست

اما امیرالمومنین علی(ع) آن را بدعت می شمارند ...

گذاشتن دست ها بر روی هم دیگر چیزی جز نشان دادن تسلیم بودن در برابر خداوند نیست ...

اما همه می دانیم این بدعت است

هدف وسیله را توجیه نمی کند برادر

مخلوط کردن خاک و آب و ساختن مهر برای پیامبر و همه مسلمانان ممکن بود و هیچ تکنولوژی خاصی را طلب نمی کرد

مانند تجمیع نماز برای تسهیل بر مومنین

***************

جدای این مسائل از شما خواهش میکنم دو رکعت نماز با خاک بخوانید تا متوجه فرق خاک با مهر بشوید ...

در پناه حق تعالی

سلام

فکر کنم منظور شما اینه که
در احادیث یا قرآن گفتن بر خاک سجده کنید
ولی سجده بر مهر، سجده بر خاک حساب نمیشه.

ولی ظاهرا شیعه تفاوتی قائل نیست.
البته شیعه میگه سجده بر هر چیزی که از زمین باشه ولی خوراکی و پوشاکی و معدنی ( مثل طلا) نباشه جایزه..
مهر نه خوراکی هست نه پوشاکی و نه معدنی

شروحیل;975615 نوشت:
با سلام

سوال بنده تحقیقی است نه تقلیدی

مراجع تقلید از کی تقلید کردن به مهر سجده می کنن؟

پیامبر و امامان که بر خاک سجده می کردن و می کنن نه بر مهر...

آیا در صدر اسلام بلد نبودن گل درست کنن و مهر بسازن؟

احتمالا به تکنولوژی فوق العاده بالایی نیاز داره مهر سازی...

فقط هم شما تکنولوژیش رو دارید بقیه ندارن...

تکنولوژی ...

برادر من با جوسازی موضوع رو منحرف نکنید و بنده رو احمق فرض نکنید

شما حدیث با سند صحیح از امامان دیگه به جز امام مهدی(سلام بر او) ارائه بدید
که قابل استناد برای مباحثه با دیگر مذاهب باشه

بنده که به خاک سجده میکنم کسی نمی تونه بهم تهمت شرک بزنه

برای این که شما مورد تهمت واقع نشید دارم میگم

...

سلام.
آقا جان.
شما قبول داری امامان بر خاک سجده میکردند. همون خاکو با دستت یکم جمع کنی شکل میگیره. دو قطره آب بریزی میشه گل و مهر. چه فرقی میکنی با خاک اولیه. جنسش همونه دیگه.
اون زمان ها خونه های مردم که این شکلی نبود فرق میکرد. راحت بر خاک سجده میکردند. الان من بخواب بر خاک سجده کنم باید چیکار کنم؟ برم یه گونی خاک بردارم بیارم بریزم رو فرش اتاقم؟ یا سر هر نماز برم کنار جوب نماز بخونم؟
بسیاری از خونه ها حتی حیاطشونم کاشیه. خب بدبخت چی کار کنه؟
مهر برای راحتی کار ساخته شده. چیز عجیبی هم نیست همون خاکه دیگه فقط سفت شده. به نیت قربت الی الله با سجده بر مهر نماز میخونیم و خدای یگانه رو میپرستیم.

صندلی;975771 نوشت:
سلام.
آقا جان.
شما قبول داری امامان بر خاک سجده میکردند. همون خاکو با دستت یکم جمع کنی شکل میگیره. دو قطره آب بریزی میشه گل و مهر. چه فرقی میکنی با خاک اولیه. جنسش همونه دیگه.
اون زمان ها خونه های مردم که این شکلی نبود فرق میکرد. راحت بر خاک سجده میکردند. الان من بخواب بر خاک سجده کنم باید چیکار کنم؟ برم یه گونی خاک بردارم بیارم بریزم رو فرش اتاقم؟ یا سر هر نماز برم کنار جوب نماز بخونم؟
بسیاری از خونه ها حتی حیاطشونم کاشیه. خب بدبخت چی کار کنه؟
مهر برای راحتی کار ساخته شده. چیز عجیبی هم نیست همون خاکه دیگه فقط سفت شده. به نیت قربت الی الله با سجده بر مهر نماز میخونیم و خدای یگانه رو میپرستیم.

با سلام

دوست گرامی

آیا انجام این کار برای پیامبر یا امامان و دیگر مومنین دشوار بوده یا العیاذ بالله عقلشون نمی رسیده؟؟؟

چرا علی(ع) سنی ها رو از جمع خوندن نماز فرادا نهی کرد؟؟؟

چون بدعته برادر من بدعت ...

بدعت هر چقدر هم کوچیک باشه ضررهای جبران ناپذیری در پی داره

این بدعت های کوچیک جمع می شه کم کم میشه حلال کردن ربا و ...

شروحیل;975776 نوشت:
آیا انجام این کار برای پیامبر یا امامان و دیگر مومنین دشوار بوده یا العیاذ بالله عقلشون نمی رسیده؟؟؟

نیازی نداشتن آخه برادر من.
کف خونه هاشون که بتون نبوده. خاکی بوده.
وقتی نیازی نداشتند انجام نمیدادن. ما نیاز داریم. مجبوریم انجام بدیم.

برادر من. هر چیز جدیدی که به وجود اومد که بدعت حساب نمیشه.
اگر اینطوری بود استفاده از ماشین بدعته. ماشین حساب بدعته. خانه ساختن ضد زلزله بدعته. استفاده از موبایل بدعته.

چون اون زمان نبود.
توجیه هم میشه کرد. پیامبر ما علم کامل داشت. میتونست همون زمان خودشون موبایل اختراع کنن استفاده کنن. چون پیامبر ما بر هر چیزی علم دارن. ولی نکردن. پس اینم بدعته!

خیلی از چیزای علمی در زمان پیامبر کشف نشده بود. پیامبر میدونستند اما خیلی هاشونو نگفتند. و بعد از پیامبر کشف شده. چون بعد از پیامبر بوده بدعته. چون حتما صلاح بشر این بوده که گفته نشه وگرنه پیامبر میگفت.

یه مثال شبیه تر به مهر بزنم.
جناب اون موقع دوش آب نبود. همه تو رود خونه غسل میکردن.
ما الان زیر دوش غسل میکنیم که شکل آبشم با آب رود خانه متفاوته(به صورت آبشاریه!). بدعت کردیم آیا؟

این طور حساب کنیم خود من و شما هم ذاتا بدعت حساب میشیم که!!!

صندلی;975778 نوشت:
نیازی نداشتن آخه برادر من.
کف خونه هاشون که بتون نبوده. خاکی بوده.
وقتی نیازی نداشتند انجام نمیدادن. ما نیاز داریم. مجبوریم انجام بدیم.

برادر من. هر چیز جدیدی که به وجود اومد که بدعت حساب نمیشه.
اگر اینطوری بود استفاده از ماشین بدعته. ماشین حساب بدعته. خانه ساختن ضد زلزله بدعته. استفاده از موبایل بدعته.

چون اون زمان نبود.
توجیه هم میشه کرد. پیامبر ما علم کامل داشت. میتونست همون زمان خودشون موبایل اختراع کنن استفاده کنن. چون پیامبر ما بر هر چیزی علم دارن. ولی نکردن. پس اینم بدعته!

خیلی از چیزای علمی در زمان پیامبر کشف نشده بود. پیامبر میدونستند اما خیلی هاشونو نگفتند. و بعد از پیامبر کشف شده. چون بعد از پیامبر بوده بدعته. چون حتما صلاح بشر این بوده که گفته نشه وگرنه پیامبر میگفت.

یه مثال شبیه تر به مهر بزنم.
جناب اون موقع دوش آب نبود. همه تو رود خونه غسل میکردن.
ما الان زیر دوش غسل میکنیم که شکل آبشم با آب رود خانه متفاوته(به صورت آبشاریه!). بدعت کردیم آیا؟

این طور حساب کنیم خود من و شما هم ذاتا بدعت حساب میشیم که!!!

با سلام

شما خلط مطلب کردید برادر

اون موقع کف خونه ها زیلو بوده یا حصیر یا امثال اون ...

پیامبر روی خاک نماز نمی خوند

روی خاک سجده می کرد

در احادیث مختلف هم هست که در دستمالی خاک رو می پیچیدنو همراه داشتن و روی اون سجده می کردن

یا بر اون چه از خاک روییده سجده می کردن نه چیزی که با صورت صنعتی تهیه شده مثل مهر

اون موقع اسب بوده به جای موتور و ماشین و استفاده می شده

پیامبر نمی گفته از اسب استفاده نکنید پیاده مسافرت کنید...

اون موقع تو حموم عمومی یا گرمابه هم غسل می کردن برادر مشکلی نبوده

غسل یعنی شستشوی تمام بدن

مثل وضو که برای قسمت هایی هست که بیشتر کثیف می شه

پیامبر از همه چیز که کشف شده بوده استفاده می کرده

اون موقع آب و خاک و قاطی می کردن کوزه ، ظروف ، خشت و خیلی چیز های دیگه می ساختن

تکنولوژی خاصی لازم نداره آب و خاک رو قاطی کردن

در پناه حق

شروحیل;975789 نوشت:
با سلام

شما خلط مطلب کردید برادر

اون موقع کف خونه ها زیلو بوده یا حصیر یا امثال اون ...

پیامبر روی خاک نماز نمی خوند

روی خاک سجده می کرد

در احادیث مختلف هم هست که در دستمالی خاک رو می پیچیدنو همراه داشتن و روی اون سجده می کردن

یا بر اون چه از خاک روییده سجده می کردن نه چیزی که با صورت صنعتی تهیه شده مثل مهر

اون موقع اسب بوده به جای موتور و ماشین و استفاده می شده

پیامبر نمی گفته از اسب استفاده نکنید پیاده مسافرت کنید...

اون موقع تو حموم عمومی یا گرمابه هم غسل می کردن برادر مشکلی نبوده

غسل یعنی شستشوی تمام بدن

مثل وضو که برای قسمت هایی هست که بیشتر کثیف می شه

پیامبر از همه چیز که کشف شده بوده استفاده می کرده

اون موقع آب و خاک و قاطی می کردن کوزه ، ظروف ، خشت و خیلی چیز های دیگه می ساختن

تکنولوژی خاصی لازم نداره آب و خاک رو قاطی کردن

در پناه حق

سلام

حالا مشکل شما با مهر چیه؟ یعنی سجده بر مهر حرامه؟ مکروهه؟ چیه من نفهمیدم.

واقعا دیگه شما آخر خطید

بابا مهر همون خاکه

مقایسه زمان ما با زمان پیامبر(ص) هم درست نیست. اون موقع همه ی خانه ها گلی بوده نه مثل الان که خاک پیدا نمی شه.

تند نرید از علما جلو نزنید شما اگه یکی می دونید اونا تا آخرش رفتن یعنی اونا قدر شما نمی فهمن؟!!! که ائمه شما را در فهم دین به اونا ارجاع دادن؟!

در هر حال حرفتون به نظرم خیلی سطحی است.

یا حق.

گلشن;975813 نوشت:
سلام

حالا مشکل شما با مهر چیه؟ یعنی سجده بر مهر حرامه؟ مکروهه؟ چیه من نفهمیدم.

واقعا دیگه شما آخر خطید

بابا مهر همون خاکه

مقایسه زمان ما با زمان پیامبر(ص) هم درست نیست. اون موقع همه ی خانه ها گلی بوده نه مثل الان که خاک پیدا نمی شه.

تند نرید از علما جلو نزنید شما اگه یکی می دونید اونا تا آخرش رفتن یعنی اونا قدر شما نمی فهمن؟!!! که ائمه شما را در فهم دین به اونا ارجاع دادن؟!

در هر حال حرفتون به نظرم خیلی سطحی است.

یا حق.

با سلام

بنده تند نرفتم

نگفتم مهر حرامه

گفتم یک بار با خاک به جای مهر نماز بخونید

همون کاری که پیامبر می کرد

اگر تفاوتی احساس نکردید هر کاری علمای شما گفتن انجام بدید

چطور تو هر خونه 6 تا مهر پیدا میشه اما یه مشت خاک پیدا نمی شه؟؟؟؟

همون مهر رو خاک کنید امتحان کنید

در پناه حق...

@};-بسم الله الرحمن الرحیم@};-

سلام علیکم جمیعا و رحمة الله

دستور دین این است که بر روی زمین سجده کنیم. خاک؛ ریگ؛ سنگ؛ بجز سنگهای زینتی تا اوج بندگی در سجده به نمایش آید.

خیلی خوب است که سر بر روی خاک بگذاریم ولی همیشه که چنین امری میسر نیست.

مثلا اگر در صحرا برویم آیا معنا دارد که مهر از جیب خود دربیاورید.crying

در مسجد الحرام مفروش به سنگ معنا دارد مهر بگذارید؟ داستان اینها داستان زیره به کرمان بردن است.

بنابراین حرف شروحیل گرامی در بیابان صادق است اما در آپارتمان و .... اگر می توانید خاک بردارید ولی عرف می گوید فرقی بین خاک و مهر نیست و شارع هم این را نهی نکرده.

من به خاک حساسیت دارم. اگر ذره ای گرد و غبار به گلویم برسد خفه می شوم لذا هیچ وقت نمی تونم سرم رو روی خاک بگذارم. ولی خوش بحال جناب شروحیل که می تونه و لذت ذلت بیشتری رو احساس می کنه.

خدا رحمت کنه آیت الله مشکینی رو.

ایشون به طلبه ها توصیه می کردن گاه گاهی روی خاک بنشینن و عبادت کنن.

ولی اینکه بخواهیم از این مصداق کامل نفی جواز سجده بر مهر رو استفاده کنیم مثل سخن سایر دوستان و کارشناس محترم سخن علمی ای نیست

موفق و سربلند باشید.

نقل قول:

در احادیث مختلف هم هست که در دستمالی خاک رو می پیچیدنو همراه داشتن و روی اون سجده می کردن

سلام علیکم
امکانش هست این احادیث رو بیان کنید؟

حدیثی دیگر در نهی از سجده بر مصنوعات (جز در حالت ضرورت)

امام صادق(ع) فرموده است:و کلّ شی ءٍ یکون غذاء الانسان فی مطعمه أو مشربه أو ملبسه، فلاتجوز الصلاة علیه، ولاالسجود إلاّ ما کان من نبات الارض من غیر ثمر، قبل أن یصیر مغزولاً، فإذا صار غزلاً فلاتجوز الصلاة علیه إلاّ فی حال الضرورة؛

و هر چیزی که غذای انسان است، اعم از خوراکی، نوشیدنی و پوشیدنی، نماز و سجده بر آن صحیح نیست؛

مگر آنکه روییدنی از زمین و بی میوه باشد

و ریسیده نشده باشد؛ و اگر ریسیده باشد،

نماز بر آن جایز نیست جز در حال ضرورت

[=IranSans]10. وسائل الشیعه، ج3، باب اوّل از ابواب «مایسجد علیه»، حدیث 11.

شروحیل;975416 نوشت:
با سلام

پس هیچ آیه و حدیثی در رابطه با استفاده از مهر ندارید

نتیجه این که استفاده از مهر حکمی سلیقه ای و شخصی است

نه دستور و سنت پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع)...

باسلام سوالی داشتم از خدمت شما بنده برای راحت بودن به چادر نمازم دکمه دوختم ،کش و حالا باید دنبال حدیث روایت باشم که آیا این کار امکانش هست آیا آنها هم دکمه میدوختن یا نه عجب

با چرخ خیاطی دوختم شکل نیم داره دوختم پایین چادر رو هم زیگزال زدم الیاف پارچه هم مصنوعی هستش
باتشکر
یاحق

شروحیل;976042 نوشت:
حدیثی دیگر در نهی از سجده بر مصنوعات (جز در حالت ضرورت)

امام صادق(ع) فرموده است:و کلّ شی ءٍ یکون غذاء الانسان فی مطعمه أو مشربه أو ملبسه، فلاتجوز الصلاة علیه، ولاالسجود إلاّ ما کان من نبات الارض من غیر ثمر، قبل أن یصیر مغزولاً، فإذا صار غزلاً فلاتجوز الصلاة علیه إلاّ فی حال الضرورة؛

و هر چیزی که غذای انسان است، اعم از خوراکی، نوشیدنی و پوشیدنی، نماز و سجده بر آن صحیح نیست؛

مگر آنکه روییدنی از زمین و بی میوه باشد

و ریسیده نشده باشد؛ و اگر ریسیده باشد،

نماز بر آن جایز نیست جز در حال ضرورت

[=IranSans]10. وسائل الشیعه، ج3، باب اوّل از ابواب «مایسجد علیه»، حدیث 11.

سلام
این جواب سوال من بود؟
گفته بودم حدیثی بیاورید که پیامبر(ص) یا امامان (ع) خاک رو در دستمالی می پیچیدند و به همراه داشتند.
اگر هم جواب من نبود، منظورتون از قرمز کردن قسمت ریسیده نباشد چیه؟ می خواید بگید درست کردن مهر هم حالتی از ریسیدنه؟

شروحیل;976042 نوشت:
حدیثی دیگر در نهی از سجده بر مصنوعات (جز در حالت ضرورت)

امام صادق(ع) فرموده است:و کلّ شی ءٍ یکون غذاء الانسان فی مطعمه أو مشربه أو ملبسه، فلاتجوز الصلاة علیه، ولاالسجود إلاّ ما کان من نبات الارض من غیر ثمر، قبل أن یصیر مغزولاً، فإذا صار غزلاً فلاتجوز الصلاة علیه إلاّ فی حال الضرورة؛
و هر چیزی که غذای انسان است، اعم از خوراکی، نوشیدنی و پوشیدنی، نماز و سجده بر آن صحیح نیست؛
مگر آنکه روییدنی از زمین و بی میوه باشد
و ریسیده نشده باشد؛ و اگر ریسیده باشد،
نماز بر آن جایز نیست جز در حال ضرورت

[=IranSans]10. وسائل الشیعه، ج3، باب اوّل از ابواب «مایسجد علیه»، حدیث 11.

با سلام و عرض ادب

این خبر ارتباطی با استشهاد شما ندارد.

اولا مصدر این روایت کتاب «تحف العقول» بوده که در سند آن بحث است؛ ثانیا سند این روایت مرسل است و قابل استناد و فتوا نیست؛[1] لذا برخی از فقها این روایت را به عنوان شاهد ذکر نموده و برخی دیگر به واسطه ی ارسال روایت، آنرا حتی صالح برای شاهد و اعتبار نیز نمی دانند.

متن خبر چنین است که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمودند:
«...و هر چه غذاى انسان است در خوراك و نوشيدنى يا پوشاك، نماز خواندن و سجده كردن بر آن جايز نيست مگر از گياهان بدون ميوه زمين پيش از آن‏كه رشته و بافته شود، پس وقتى كه رشته شد، نماز خواندن بر آن جايز نيست مگر در حال ناچارى».

بر اساس این خبر سجده بر گیاهان بدون میوه تا زمانی که رشته و بافته نشده باشند جایز است و پس از آن جایز نیست.

به عنوان مثال سجده بر پنبه و کتان تا قبل از بافته شدن جایز و پس از بافته شدن جایز نیست. که بر اساس این روایت کسی فتوا نمی دهد؛ زیرا سجده در حال اختیار بر این امور جایز نیست.

اما اینکه از این روایت عنوانی کلی را استخراج نموده و تعمیم دادید که هر چه دست ساز باشد سجده ی بر آن جایز نیست برداشتی غلط بوده؛ زیرا موضوع این روایت که حکم مبتنی بر آن است: «كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ غِذَاءَ الْإِنْسَانِ فِي مَطْعَمِهِ أَوْ مَشْرَبِهِ أَوْ مَلْبَسَهُ» است، از چه زمانی خاک این ویژگی را پیدا نموده که غذا و لباس انسان شده که داخل در این روایت ضعیف باشد. (فافهم).

البته گویا فراموش نمودید که در مورد حصیر گفته شد: پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر حصیر که بافته ی دست است سجده می کردند.

برادر عزیز کار شما استنباط مباحث فقهی و فتوا نیست؛ وظیفه ی شما رجوع به فتوای فقیه است.

موفق باشید.


[/HR] [1] . الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ شُعْبَةَ فِي تُحَفِ الْعُقُولِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ غِذَاءَ الْإِنْسَانِ فِي مَطْعَمِهِ أَوْ مَشْرَبِهِ أَوْ مَلْبَسَهُ فَلَا تَجُوزُ الصَّلَاةُ عَلَيْهِ وَ لَا السُّجُودُ إِلَّا مَا كَانَ مِنْ نَبَاتِ الْأَرْضِ مِنْ غَيْرِ ثَمَرٍ قَبْلَ أَنْ يَصِيرَ مَغْزُولًا فَإِذَا صَارَ غَزْلًا فَلَا تَجُوزُ الصَّلَاةُ عَلَيْهِ إِلَّا فِي حَالِ ضَرُورَةٍ.

صدرا;976059 نوشت:
با سلام و عرض ادب

این خبر ارتباطی با استشهاد شما ندارد.

اولا مصدر این روایت کتاب «تحف العقول» بوده که در سند آن بحث است؛ ثانیا سند این روایت مرسل است و قابل استناد و فتوا نیست؛[1] لذا برخی از فقها این روایت را به عنوان شاهد ذکر نموده و برخی دیگر به واسطه ی ارسال روایت، آنرا حتی صالح برای شاهد و اعتبار نیز نمی دانند.

متن خبر چنین است که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمودند:
«...و هر چه غذاى انسان است در خوراك و نوشيدنى يا پوشاك، نماز خواندن و سجده كردن بر آن جايز نيست مگر از گياهان بدون ميوه زمين پيش از آن‏كه رشته و بافته شود، پس وقتى كه رشته شد، نماز خواندن بر آن جايز نيست مگر در حال ناچارى».

بر اساس این خبر سجده بر گیاهان بدون میوه تا زمانی که رشته و بافته نشده باشند جایز است و پس از آن جایز نیست.

به عنوان مثال سجده بر پنبه و کتان تا قبل از بافته شدن جایز و پس از بافته شدن جایز نیست. که بر اساس این روایت کسی فتوا نمی دهد؛ زیرا سجده در حال اختیار بر این امور جایز نیست.

اما اینکه از این روایت عنوانی کلی را استخراج نموده و تعمیم دادید که هر چه دست ساز باشد سجده ی بر آن جایز نیست برداشتی غلط بوده؛ زیرا موضوع این روایت که حکم مبتنی بر آن است: «كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ غِذَاءَ الْإِنْسَانِ فِي مَطْعَمِهِ أَوْ مَشْرَبِهِ أَوْ مَلْبَسَهُ» است، از چه زمانی خاک این ویژگی را پیدا نموده که غذا و لباس انسان شده که داخل در این روایت ضعیف باشد. (فافهم).

البته گویا فراموش نمودید که در مورد حصیر گفته شد: پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر حصیر که بافته ی دست است سجده می کردند.

برادر عزیز کار شما استنباط مباحث فقهی و فتوا نیست؛ وظیفه ی شما رجوع به فتوای فقیه است.

موفق باشید.



[/HR] [1] . الْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ شُعْبَةَ فِي تُحَفِ الْعُقُولِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ غِذَاءَ الْإِنْسَانِ فِي مَطْعَمِهِ أَوْ مَشْرَبِهِ أَوْ مَلْبَسَهُ فَلَا تَجُوزُ الصَّلَاةُ عَلَيْهِ وَ لَا السُّجُودُ إِلَّا مَا كَانَ مِنْ نَبَاتِ الْأَرْضِ مِنْ غَيْرِ ثَمَرٍ قَبْلَ أَنْ يَصِيرَ مَغْزُولًا فَإِذَا صَارَ غَزْلًا فَلَا تَجُوزُ الصَّلَاةُ عَلَيْهِ إِلَّا فِي حَالِ ضَرُورَةٍ.

با سلام

شما نمی توانید کسی را اجبار به هر ان چه خود انجام می دهید کنید

جایی پیشرفت را دلیل اعمال خود میدانید

جایی دیگر بالعکس فتوا می دهید

هر چه مطابق سلیقه شما و مخالف سلیقه مخالفانتان باشد صحیح است

و هر چه مخالف سلیقه شما هر چند سنت رسول خدا (ص) باشد اشتباه است

خداوند میان ما داوری خواهد کرد

«لاخیر فی من لا یتفقه من اصحابنا یا بشیر ان الرجل منکم اذا لم یستغن بفقهه احتاج الیهم فاذا احتاج الیهم ادخلوه فی باب ضلالتهم و هو یعلم » ;

خیری نیست در آن گروه از اصحاب ما که تفقه در دین نمی کنند. ای بشیر! اگر یکی از شما به مسایل دینی اش آشنا نباشد به دیگران محتاج می شود و زمانی که به آن ها نیازمندشد آن ها ناخواسته او را در وادی گمراهی خود وارد می سازند.

درپناه حق

الرحیل;976051 نوشت:
سلام
منظورتون از قرمز کردن قسمت ریسیده نباشد چیه؟ می خواید بگید درست کردن مهر هم حالتی از ریسیدنه؟

سلام

ریسیدن یعنی صنعتی کردن

چه خاک باشه چه اون چه از خاک روییده

شروحیل;976074 نوشت:
سلام

ریسیدن یعنی صنعتی کردن

چه خاک باشه چه اون چه از خاک روییده

سلام علیکم

از چه زمانی خاک ریسیده شده؟

کمی تامل و فکر نیز خوب است. این تفقه نیست این به بی راهه رفتن است.

البته در روایات جواز سجده بر کاغذ که مصنوع هست وجود دارد:

داود بن أبى زيد عريضه‏ اى به امام هادى عليه السلام نوشت و از آن حضرت پرسيد: كاغذهائى كه چيزى بر آن نوشته باشند آيا سجده كردن بر آنها جايز است؟

آن حضرت در پاسخ نوشت: جايز است.

وَ سَأَلَ دَاوُدُ بْنُ أَبِي زَيْدٍ أَبَا الْحَسَنِ الثَّالِثَ ع‏ عَنِ الْقَرَاطِيسِ وَ الْكَوَاغِذِ الْمَكْتُوبَةِ عَلَيْهَا هَلْ يَجُوزُ عَلَيْهَا السُّجُودُ فَكَتَبَ يَجُوز.

من لا یحضر، ج1، ص270.

الرحیل;975953 نوشت:
سلام علیکم
امکانش هست این احادیث رو بیان کنید؟

با سلام و عرض ادب

این روایت را ما در پاسخ اول ذکر نمودیم:

الحر العاملی،‌ وسائل الشيعة، ج5، ص365، ح6806: ‌بَابُ اسْتِحْبَابِ السُّجُودِ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام أَوْ لَوْحٍ مِنْهَا. «مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِي الْمِصْبَاحِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كَانَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام خَرِيطَةُ دِيبَاجٍ صَفْرَاءُ- فِيهَا تُرْبَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَكَانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلَاةُ- صَبَّهُ عَلَى سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ علیه السلام- إِنَّ السُّجُودَ عَلَى تُرْبَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ».

امام صادق علیه السلام کیسه ای از دیباج زرد رنگ داشتند که در آن تربت امام حسین(علیه السلام) بود که آنحضرت به هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان می ریختند و بر آن سجده می کردند و می فرمودند سجده بر تربت امام حسین علیه السلام حجاب های هفتگانه را از بین می برد.

منتهی چنین روایتی نفی جواز از مصادیق دیگر را نمی کند و خصوصیت خاک به اینکه به همان صورت اولی بوده و یا اینکه با آب تبدیل به گل شده و سفت شده باشد دخلی در استحباب ندارد.

موفق باشید.


سؤال: سجده ی بر مهر به هنگام نماز به استناد چه روایتی صورت می پذیرد؟
جواب:
دستور قرآن و سنت بر آن است که نمازگزار به هنگام سجده می بایست بر زمین پاک سجده کند؛
[1] لذا سجده ی بر مهر از باب تسهیل در سجده ی صحیح بوده؛ زیرا مهر حقیقتی جدای از خاک نداشته و شکل ظاهری آن موجب تغییر ماهیت آن نشده؛ بنابراین اساسا چنین امری نیاز به دلیل خاص نداشته و مهر مصداق حقیقی خاک بوده که نمازگزار به هنگام سجده و با قرار دادن سر خویش بر آن، به شکل قطع تکلیف وجوبی خویش در این ناحیه را بجای آورده است.

توضیح: به هنگام سجده باید بر زمين و چيزهاى غير خوراكى كه از زمين مى‌رويد، مانند چوب و برگ درختان سجده كرد. همچنین سجده بر چيزهاى خوراكى و پوشاكى صحيح نيست و نيز سجده كردن بر چيزهاى معدنى مانند طلا و نقره و عقيق و فيروزه باطل است؛ اما سجده كردن بر سنگهاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگهاى سياه اشكال ندارد».[2] علاوه بر اینکه چيزى كه بر آن سجده مى‌شود بايد پاک باشد؛ لذا سجده ی بر چیز نجس صحیح نمی باشد.
با توجه به این نکته اهتمام شيعه بر آن است كه محل سجده می بایست از خاكِ پاك بوده؛ لذا فرقى نمى‌كند كه آن خاك از چه زمين و جايى باشد؛ هر چند که بر اساس روایات اهل بیت (علیهم السلام) سجده بر تربت کربلا افضل از هر خاکی است.[3]
بنابراین التزام و تقيّد شیعه به مُهر، از آن روست که چنین امری اولا موجب سهولت در ادای نماز صحیح در شرایط و مکانهای مختلف است و دیگر آنکه با سجده ی بر مهر اطمینان از طهارت محل سجده نیز حاصل شده؛ بنابراین هیئت و شکل مهر برای شیعه موضوعیت نداشته؛ بلکه با حصول آن یکی از شرایط صحت سجده محقق شده است.
چنین التزامی در سیره ی ائمه (علیهم السلام) نیز مشاهده می گردد، همچنان که در روایتی آمده است: «امام صادق (علیه السلام)کیسه ای (کوچک) از دیباج زرد رنگ داشت که در آن تربت امام حسین (علیه السلام) بود که آنحضرت به هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان ریخته و بر آن سجده می کردند».[4]
اینکه از چه زمانی مهر برای نماز تهیه شده اطلاع دقیقی در مورد آن نیست؛ هر چند که ظاهر روایتی بیانگر آن است که در زمان غیبت صغری چنین امری وجود داشته، چنانکه مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج از «محمّد بن عبد اللّه بن جعفر حميرى» از امام زمان- عجّل اللّه تعالى فرجه- روايت مى‌كند و مى‌گويد: نامه‌اى خدمت آن بزرگوار نوشته و در مورد فضيلت سجده بر لوحى كه از خاك قبر ساخته شده است از حضرتش سؤال كرده كه آيا چنين كارى فضيلت دارد؟ و حضرت پاسخ فرمودند: «اين عمل جايز بوده و فضيلت دارد».[5] که در این روایت سخن از لوحی است که از تربت امام حسین (علیه السلام) ساخته شده است.
نظیر چنین امری در عملکرد برخی تابعین همچون «مسروق بن اجدع» از اصحاب «ابن مسعود» مشاهده می گردد که وی به هنگام مسافرت دریایی با خود خشتی برای سجده به همراه داشته است.[6]

پی نوشت:
[1] . چنانکه قرآن کریم در بیان نحوه ی انجام تیمم می فرماید: (فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً) به خاكى پاك تيمّم كنيد. (النساء،‌ آیه: 44)؛ و در سنت قطعیه نیز وارد شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمودند: «جُعِلَتْ‏ لِي الْأَرْضُ مَسْجِدًا، وَطَهُورًا»، زمین برای من سجدگاه و مایه ی پاکیزگی قرار داده شده است. (الکلینی، الکافی، ج3، ص48، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث؛ البخاری، صحیح البخاری، ج1، ص232، ح311، لجنة احیاء کتب السنة_مصر).
[2] ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل، مساله ی: 1076.
[3] .
الحر العاملی، وسائل الشيعة، بَابُ اسْتِحْبَابِ السُّجُودِ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام أَوْ لَوْحٍ مِنْهَا، ج‏5، ص: 366، مؤسسة آل البیت: «محمد بن علي بن الحسين قال: قال الصادق (علیه السلام) السجود على طين قبر الحسين (علیه السلام)- ينور إلى الأرضين السبعة و من كانت معه سبحة من طين قبر الحسين (علیه السلام) كتب مسبحا و إن لم يسبح بها».
[4] . همان، ص366، ح6808: «مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِي الْمِصْبَاحِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: كَانَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام خَرِيطَةُ دِيبَاجٍ صَفْرَاءُ- فِيهَا تُرْبَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَكَانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلَاةُ- صَبَّهُ عَلَى سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ علیه السلام- إِنَّ السُّجُودَ عَلَى تُرْبَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ». امام صادق (علیه السلام) کیسه ای از دیباج زرد رنگ داشتند که در آن تربت امام حسین (علیه السلام) بود که آنحضرت به هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان ریخته و بر آن سجده می کردند و می فرمودند سجده بر تربت امام حسین (علیه السلام) حجاب های هفتگانه را از بین می برد.
[5] . همان، ح6807: «أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ علیه السلام أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ يَسْأَلُهُ عَنِ السَّجْدَةِ- عَلَى لَوْحٍ مِنْ طِينِ الْقَبْرِ هَلْ فِيهِ فَضْلٌ- فَأَجَابَ علیه السلام يَجُوزُ ذَلِكَ وَ فِيهِ الْفَضْلُ».
[6] . ابن سعد،‌ الطبقات الکبری، ج6، ص79، دار صادر - بيروت: «حدثنا محمد قال كان مسروق إذا خرج يخرج بلبنة يسجد عليها في السفينة».

موضوع قفل شده است