جمع بندی حضرت نوح (ع) و پیامبران اولوا العزم
تبهای اولیه
با سلام و عرض خسته نباشید سوالی خدمتتون داشتم؟ ما 124 هزار پیامبر داشتیم 5 تاشون الوالعزم بودن سوالی که دارم اینه من میدونم حضرت نوح بوده ولی بعضی وقتا شک میکنم که واقعا بوده؟در صورتی که تو قران هم اومده؟ولی بازم شک میکنم که ایا بوده؟
جمع بندی
پرسش:
من میدانم حضرت نوح(علیه السلام) بوده، ولی بعضی وقتها شک میکنم که واقعا بوده؟در صورتی که در قرآن هم آمده است؟ برای رفع این شک چکار کنم؟
پاسخ:
راههای علم و آگاهی پیدا كردن نسبت به حقائق، مختلف است، بعضی مطالب با براهین و استدلالهای عقلی و برخی نیز با تجربه و مشاهده معلوم و ثابت میشوند؛ امّا نباید فراموش كرد كه تنها راه علم و آگاهی پیدا كردن به یك حقیقت، تعقّل و اندیشیدن و یا تجربه نیست. چه بسا مطالبی كه قابل تجربه نبوده و با براهین و ادله عقلی نیز ثابت نمیشوند همانند تاریخ و سرگذشت پیشینیان.
به خوبی روشن است كه كسی از راه تجربه و یا تفكّر و اندیشیدن نمیتواند نسبت به تاریخ گذشته آگاهی پیدا كند در اینگونه موارد تنها راه كسب اطّلاعات و آگاهی، گوش سپردن به گفته تاریخ نگاران و یا كسانی است كه از گذشته به هر طریقی آگاهی دارند و راستگویی آنها مُبَرهن است.
مسأله تعداد انبیاء و همچنین تعداد امامان و اینكه چه كسانی پیامبر یا امام بودهاند. از جمله مواردی اند كه با حس، تجربه و عقل ثابت نمیشود.
البته اصل ضرورت بعثت انبیاء و امامت و مسائلی همچون لزوم عصمت انبیاء و امامان و همچنین نیازمندی جامعه بشری به انبیا و امامان متعدد، با ادلة عقلی ثابت میشوند، چنانکه علمای علم كلام این ادله را ذكر نمودهاند[1] و در روایات هم بر این ادله عقلی تأكید شده است و معصومین ـ علیهم السّلام ـ نیز در موارد متعدد به این ادله عقلی استدلال نمودهاند.[2]
امّا اینكه پیامبران و امامان چند نفر و چه كسانی بودهاند مسلّماً خارج از حوزة عقل و تجربه است. تنها راه آگاهی از این مسأله گوش سپردن به گفته های مورّخین و كتب تاریخی و یا گوش سپردن به كسانی است كه خداوند آگاهی و دانش این مطالب را به آنها ارزانی داشته است.
وقتی در جای خود ثابت شده است که قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی است و در آن به صراحت به حضرت نوح اشاره شده است،طبیعتاً هیچگونه جای شک و تردید در رابطه با وجود پیامبری بنام «نوح» و دیگر پیامبران الهی باقی نخواهد ماند.
پی نوشت ها:
[1]. ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقائد، ج۲-۱.
[2]. فیض كاشانی، ملامحسن، الوافی، اصفهان، چاپ مؤسسة امیر المؤمنین، ص ۲۱، باب اضطرار الی الحجة، ح ۱.