فضيل بن يسار البصرى کیست؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فضيل بن يسار البصرى کیست؟

فضيل بن يسار البصرى
فضيل بن يسار البصرى ابوالقاسم
ثقه جليل القدر از روات و فقهاء اصحاب صادقين عليهما السلام و از اصحاب اجماع است ،
يعنى از كسانى كه اجماع كرده اند اصحاب ما بر تصديق او و اقرار كرده اند به فقه او. و روايت است كه حضرت صادق عليه السلام هرگاه او را مى ديد كه رو مى كند مى فرمود: ( بَشِّرِ الْمُخْبِتينَ )
هركه دوست دارد كه نظر كند به سوى مردى از اهل بهشت پس نظر كند به سوى اين مرد.
و مى فرمود كه فضيل از اصحاب پدر من است و من دوست مى دارم كه آدمى دوست بدارد اصحاب پدرش را.
و در زمان حضرت صادق عليه السلام وفات كرد و آن كسى كه او را غسل داده بود براى آن حضرت نقل كرده كه در وقت غسل فضيل دستش سبقت مى كرد بر عورتش حضرت فرمود: خدا رحمت كند فضيل را او از ما اهل بيت بود.

( وَ رُوِىَ عَنِ الفُضَيْلِ قالَ: قُلْتُ لاَبى عَبْدِاللّهِ عليه السلام ما يَمْنَعْنى مِنْ لِقائِكَ اِلاّ اءَنّى ما اَدْرى ما يُوافِقُكَ مِنْ ذلِكَ؟ قالَ فَقالَ عليه السلام : ذلِكَ خَيْرٌ لَكَ. )

و پسران فضيل : قاسم و علاء و نواده او محمّد بن قاسم جميعا از اجلاء و ثقات اصحاب مى باشند رضوان اللّه عليهم اجمعين

با سلام و تشكر از مطلب خوب شما.

آيا اين فرد با عنوان بصري نسبتي دارد؟




فضيل بن يسار آن گونه که زندگينامه نويسان بزرگ اسلامى، نگاشته‏ اند، در اواخر نيمه دوم سده اوّل هجرى، در شهر کوفه ديده به جهان گشود. او دوران خردسالى و نوجواني‏ اش را در اين شهر سپرى کرد. وى سپس به شهر بصره رفت و تا آخر عمر در اين شهر زندگى کرد. و به همين دليل به «بصرى» معروف شد.(
رجال نجاشى، ص 309، جامعه مدرّسين؛ رجال ابن داود، ص 152؛ نقدالرجال، تفرشى، ص 269.)

چون فرزند ارشد او قاسم نام داشت، کنيه معروف فضيل، ابوالقاسم است. البته در برخى از نوشته‏ ها، کنيه ابومسور نيز برايش گفته شده است.
لقب مشهور فضيل «نَهْدى» است. مدرّس خيابانى در اثر ارزشمند خويش، لقب جمعى از محدّثان را آورده که فضيل بن يسار نيز از جمله آنان است. خيابانى می گويد: نسبت آنان منتهى می شود به قبيله بنى نهد، که در سرزمين يمن زندگى می کردند و همه، فرزندان نهد بن ليث يمنى هستند.(ريحانة‏الادب، ج 6، ص 27.)
نام پدر فضيل، يسار است؛ که از تاريخ زندگى او اطلاع چندانى در دست نيست.
برگفته از مقاله آقای ابوالحسن ربّانى سبزوارى، مجموعه قرآن و حدیث، فرهنگ کوثر، پاییز 1383، شماره58
موضوع قفل شده است