جمع بندی خوش بینی به انسان های بد!

تب‌های اولیه

19 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خوش بینی به انسان های بد!

هوالعالم

سلام و عرض ادب

تو کتب عرفانی اومده برای تطهیر قوه خیال باید نسبت به همه خوش بین بود و کارهای همه رو به حساب نیت خیرشون گذاشت

ایا وقتی شخصی هویتش بر ما اشکار شده که : ادم خوبی نیست و شر ازش میباره

ایا به اینگونه افراد هم باید خوشبین بود؟

تشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد اویس

اغاثاذیمون;964725 نوشت:
هوالعالم

سلام و عرض ادب

تو کتب عرفانی اومده برای تطهیر قوه خیال باید نسبت به همه خوش بین بود و کارهای همه رو به حساب نیت خیرشون گذاشت

ایا وقتی شخصی هویتش بر ما اشکار شده که : ادم خوبی نیست و شر ازش میباره

ایا به اینگونه افراد هم باید خوشبین بود؟

تشکر

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی

در احادیث متعددی انسان توصیه به خوش بینی به مومنین شده است از جمله در حدیثی از امام جعفر صادق عليه‌السلام می خوانیم:

أَحسِنوا ظنُونَكُم بِاِخوانِكُم تَغَتَنِموا بِها صَفاءَ القَلبِ وَ نَقاءَالطَّبعِ(1)

یعنی در حق برادران خود حسن‌ظن داشته باشيد که براي شما صفاي دل و پاکيزه‌طبعي به دنبال خواهد داشت.

اما باید توجه داشت که این سفارش به خوش بینی به معنای ساده اندیشی و حماقت داشتن نیست که اگر شخص شرارت و خباثت کسی را به صورت آشکارا می بیند آن را حمل بر وجوه مثبت کند زیرا در روایات دیگری نیز داریم که انسان مومن زیرک است چنان که رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم می فرمایند :

اَلمُؤمِنُ كَيِّسٌ فَطِنٌ حَذِرٌ(2)

یعنی مؤمن زيرك ، هوشيار و بيمناك و پرهيزكننده است .

یک نکته دیگری نیز وجود دارد و آن اینکه اگر خطایی را در گذشته از کسی دیدیم بهتر است برای حفظ طهارت قوه خیال خودمان همیشه این احتمال را نیز در نظر بگیریم که ممکن است آن شخص از گناهش پشیمان شده و توبه کرده باشد البته این احتمال نیز باید در جایی داده شود که ما شواهد عینی بر گناه و عصیان فعلی وی نداشته باشیم.

پینوشت:
[=Lotus]1-بحار، ج ٥، ص ١٩٦
[=Lotus]2-بحار الأنوار ، ج 64 ، ص 307
[=Lotus]

اویس;965401 نوشت:
شواهد عینی بر گناه و عصیان فعلی وی نداشته باشیم.

سلام تشکر از پاسختون

اگر در حال حاضر گناه فرد رو دیدیم چگونه باید رفتار کنیم با اون فرد تا قوه خیالمون پاک باقی بمونه؟

یا مثلا کنار افرادی هستیم که حرفهای زشت به دهنش میاره یا خلاصه کنار ما گناه انجام میده در این صورت ما باید چه کنیم ؟فرد در انجام کار شر هم سمج هست

و اگه نتونیم اون منطقه رو ترک کنیم ؟

با کسب اجازه از استاد اویس گرامی@};-

مراقبه ،عبور از سد قضاوت دیگران :

ذهن ما در هر ارتباطی با دیگران ،به راحتی در دام قضاوت دیگران به اسارت در می آید.پس از پایان هر ارتباطی ، در لفظ اونا رو به خدا می سپاریم ،اما حقیقتش این است که در عمل ، اونا را به ذهن می سپاریم نه به خدا...
ما خود را وادار کرده ایم که ساعت ها و بلکه روزها ، بر روی شخصی هرچند بی اهمیت فکر کنیم و در ذهن آن را بالا و پایین کنیم تا ببینیم در مورد ما چه فکر یا قضاوتی می کند ،و هنوز در مورد شخص اول به نتیجه ای نرسیده ایم که در مواجهه با شخص بعدی قرار می گیریم و ذهن بدون اینکه از شخص اول نتیجه ای بگیرد ،شروع به بررسی قضاوت های شخص دوم در مورد خودش می کند و این سیر هم چنان ادامه دارد.
چهل یا پنجاه سال می گذرد و ذهن هم چنان از این شخص به اون شخص به دنبال نتیجه ای برای پیدا کردن و شناسایی خود در دیگران است اما بی نتیجه...
چون دیگران هیچگاه ما را تایید نخواهند کرد.
مراقبه این فرصت را به شما می دهد که پی به این چرخه ی احمقانه ببرید و خود را از این چرخه خارج و دیگران را از ذهن بیرون نمایید.
https://t.me/sserfan/9246

مراقبه ،رهایی از قضاوت دیگران:

بیش از نود درصد #منیت و #ذهنیت ما را قضاوت دیگران تشکیل می دهد.
ما به طرز وحشتناکی وابسته به تایید و قضاوت دیگران شده ایم .
اینکه دیگران در مورد ما چه فکری میکنند ،مهمترین فعالیت ذهن ما را تشکیل میدهد.قضاوت دیگران از نان شب برای ما مهم تر شده است.
هر روز صبح که از خواب بیدار میشویم ،بررسی ذهنیت دیگران و اینکه دیگران چه فکری در مورد ما میکنند ،شروع میشود. در هر ارتباطی ،ذهن شروع به فعالیت می کند تا با هر زحمتی که شده ،بداند که دیگران در موردش چه فکر میکنند .
فکر و فکر و فکر.. اما بی نتیجه ...
هر چه ذهن دست و پا میزند به جایی نمیرسد جز خستگی و در خود تکرار شدن...
به همان میزان که قضاوت های دیگران را پایانی نیست،به همان میزان نیز فعالیت ذهن پایان نخواهد پذیرفت.
تا زمانی که دست و پا می زنید که خود را در آینه قضاوت و ذهنیت دیگران بیابید به آرامش و سکون نخواهید رسید ،خود را فقط باید در خود جست :
"خویش را در خویش پیدا کن کمال اینست و بس"
مراقبه این فرصت را به شما می دهد که بدانید عمریست که در چنگ قضاوت دیگران گرفتار آمده اید و همه انرژی روانی خود را صرف این می کنید که دیگران در مورد شما چه فکر می کنند.
مراقبه این شناخت را به شما میدهد که بدانید چگونه در مواجهه با دیگران ،به صد ها ریاء ، سمعه و غیره متوسل میشوید تا بتوانید قضاوت مثبتی از دیگران را در مورد خود بدست بیاورید.
مراقبه این معرفت و شناخت را به شما میدهد که بدانید دیگران هیچگاه شما را تایید نخواهند کرد.
با مراقبه به این شناخت خواهید رسید که اگر بهترین هم باشید ،باز از نظر دیگران مردود هستید ،و این شناخت ، زمینه وانهادن منیت و ذهنیتی که ریشه در قضاوت دیگران دارد را فراهم میکند.
https://t.me/sserfan/6691

‍ ‍ دائما طاهر باش و به حال خود ناظر و [HL]عيوب ديگران را ساتر
[/HL]
دائما طاهر باش و به حال خويش ناظر باش و عيوب ديگران را ساتر باش .
با همه مهربان باش و از همه گريزان باش . يعنى با همه باش و بى همه باش .
خداشناس باش در هر لباس باشد. تو كه سليمان زاده اى حشمتت دار، تو كه صديق حسن زاده اى وحشت دار.

منبع: تازيانه سلوك ، ص 113 - 112،
حضرت علامه حسن زاده آملى
https://t.me/sserfan/5569

تا آنجا که ممکن است ساکت باش. تا می توانی در سکوت بنشین،
نه فقط در سکوت بدن،
بلکه مهم آن است که ذهن ساکت شود و دست از پچ پچ کردن دایم بردارد.
این کار شدنی است اما هرگز در این راه نکوشیده ایم.
فقط باید چند گام کوچک برداری: در درونت بنشین و تماشا کن.
بگذار ذهن، تمام ترفندهای
قدیمی اش را بکار گیرد اما تو فقط تماشا کن.
بدون هیچ قضاوتی،
بدون گفتن خوب یا بد،
بدون انتخاب کردن یا از خود راندن-
کاملا خونسرد و بی تفاوت.
پس بر علیه ذهن مباش.
با آن ستیز مکن.
در تله های ذهن گرفتار نشو.
فقط کناره گیر بمان.
بسیاری اوقات درگیر ذهن خواهی شد.
در این مواقع به محض اطلاع،
بی درنگ خودت را بیرون بکش. خودت را جمع و جور کن و دوباره شروع به تماشا کن.
فکری برخواهد ﺧﻮاست- به آن فکر بنگر.
آن فکر در برابرت رژه خواهد رفت- به آن بنگر تا اینکه بگذرد وبرود. بدون اینکه هیچ قضاوتی در مورد خوب یا بد بودن بکنی، بدون هیچ باید و نبایدی، بدون هیچ نگرش اخلاقی، ‌مشاهده محض و بی طرفانه، آنرا تماشا کن.
روزی ناگهان دیگر ذهنی وجود نخواهد داشت و آن روزچنان حکم فرما خواهد شد که نظیرش را هرگز ندیده ای.
پس از آن سکوت دیگر تو را ترک نخواهد کرد.
با تو خواهد ماند و به روح تو تبدیل خواهد شد.
این حالت بسی رهایی بخش است.

https://t.me/sserfan/5409

از ذهنت بیرون بیا.
شاهد ذهنت شو؛
تمامی رفت و آمدهایش را تماشا کن.
بخشی از آن ترافیک نباش؛
کنار جاده بایست ،

زیرا (((تو)))ذهن نیستی.
زمانی که این جمله تجربه ات شد ،
که تو ذهن نیستی ،
دیگر مسئله ی زاده شدن در یک مسیر تکراری بيهوده درمیان نیست.

این ذهن و هویت گرفتن با ذهن است که سبب حرکت تکراری در یک حلقه است.
هویت نگیر.
تو نه بدن هستی و نه ذهن.
تو فقط آن ((((شاهد ))))خالص هستی.
این روشی ساده است ، ساده ترین روش برای بزرگترین تجربه ،
میانبر ترین راه هاست.

هرگاه وقت داری ، روی تخت که دراز می کشی، یا وقتی دوش می گیری ، به هیچ وضعیت بدنی خاصی نیاز نیست ،
فقط یک ((((شاهد ))))بمان:
شاهد بدن، شاهد تازگی آب، خنکی آن و شاهد افکاری که در ذهن گذر می کنند.
فقط با شاهد بودن،
ذهن از بین می رود.

https://t.me/sserfan/5428

اغاثاذیمون;965578 نوشت:
گر در حال حاضر گناه فرد رو دیدیم چگونه باید رفتار کنیم با اون فرد تا قوه خیالمون پاک باقی بمونه؟

در این صورت ذهنتون رو به سه نکته متمرکز کنین:
1- اینکه ممکن است خودتان هم در یک زمانی دیگر و با تغییر شرایط زندگیتان شبیه آن گناه را مرتکب شوید
2- اینکه چه بسا گناهانی انجام داده اید به مراتب زشت تر از آن گناه که دیگران از آن مطلع نیستند.
3-اینکه چه بسا ممکن است آن شخص از گناهی که اکنون کرده توبه کند و توبه وی مورد قبول خداوند واقع شود و یا چه بسا ممکن است که ان فرد به دلیل انجام کارهای نیکوی دیگری که دارد از شما محبوب تر باشد.

یادمه که ی جای نهج البلاغه نوشته بود اگر کسی رو شب دیدی گناه کرده صبح حق نداری به چشم بد بهش نگاه کنی شاید سحر توبه کرده باشه

اغاثاذیمون;965578 نوشت:
یا مثلا کنار افرادی هستیم که حرفهای زشت به دهنش میاره یا خلاصه کنار ما گناه انجام میده در این صورت ما باید چه کنیم ؟فرد در انجام کار شر هم سمج هست

و اگه نتونیم اون منطقه رو ترک کنیم ؟


برای پاسخ به این سوال باید واضح تر شرایط ایجاد شده رو تببین بفرمایید. مثلا منظورتون از حرفهای زشت دقیقا چیه؟ آیا غیبت و تهمت منظورتون هست؟ اون فرد چه نسبتی با شما داره؟ چرا نمی تونین اون منطقه رو ترک کنین؟

اویس;965724 نوشت:
برای پاسخ به این سوال باید واضح تر شرایط ایجاد شده رو تببین بفرمایید. مثلا منظورتون از حرفهای زشت دقیقا چیه؟ آیا غیبت و تهمت منظورتون هست؟ اون فرد چه نسبتی با شما داره؟ چرا نمی تونین اون منطقه رو ترک کنین؟

فردی از افراد خانواده که فحاش هست و فقط فحش و بد و بیراه به مردم یا حتی به خود خانواده میده

اصلا فحش دادن براش سرگرمی هست و عادت داره بهش

من در اون منطقه کار دارم چون تکالیفم در اون منطقه انجام میشه و اعصابم خورد میشه

اغاثاذیمون;964725 نوشت:
هوالعالم

سلام و عرض ادب

تو کتب عرفانی اومده برای تطهیر قوه خیال باید نسبت به همه خوش بین بود و کارهای همه رو به حساب نیت خیرشون گذاشت

ایا وقتی شخصی هویتش بر ما اشکار شده که : ادم خوبی نیست و شر ازش میباره

ایا به اینگونه افراد هم باید خوشبین بود؟

تشکر

یکی از موضوعاتی که در همین کتب عرفانی وجود داره ودر ر روایات و غیره به اون اشاره شده
این هست که سیب زمینی باش
و همواره توصیه به گذشت و فرو بردن خشم و بخشش و خنثی بودن شده
من با گذشت و بخشش مخالف نیستم اما کسی که کار اشتباهی انجام میده بایست به نوعی او را متوجه خطایش کرد مثلا بصورت بی محلی و غیره
بعدااگراو هم به هر نحوی کاری انجام داد که نشانه پشیمانی بود میتوان گذشت و بخشید
در مجموع ایراد و نقدی که وارد میدانم بر راه و روشی است که توصیه به سیب زمینی بودن میکند انهم در جامعه امروزی ایران که معمولا پر رو هستند حالا به صورت ارثی و ژنی یا سهوا

پ. ن .اینها در دوره ای تجربیات خودم بوده و این مطلب در شرایط عام گفتم و همواره موارد و شرایط خاص و استثناء وجود داره. مثلا اینکه کسی واقعا بخواهد زندگی عرفانی در پیش بگیرد و یا اینکه تنهایی را دوست داشته باشد و خیلی با مردم و جامعه در ارتباط نباشد.

prosperity;966247 نوشت:
گراو هم به هر نحوی کاری انجام داد که نشانه پشیمانی بود میتوان گذشت و بخشید

اگر پشیمان نشه چی؟!

و مشکل اینجاست که ملت ایران ملت سو استفاده کننده از محبت و بخشش هستند..

باسلام گل
بله شما نباید سعی کنید که آن شخص را تغییر بدید ، سعی کنید از ایشان تاثیر پذیری نداشته باشید ، صبور باشید صبر یکی از جلوه های ملکوتی نفس انسانه بنظر حقیر

حقیر یه وقت با شخصی در یه موضوع بحث می کردم ایشان بیکباره عصبانی شد و حرف هایی زد که باعث ناراحتی شد باعث خشم شد ، حقیر تصمیم گرفتم اول خشم رو کنترول کنم بعد جوابش رو بدهم ، بعد از اینکه خشمم نشست با چشم سر دیدم درون باغی که گلها روی درختان آن تازه شکوفه زده اند ایستادم تا چند ثانیه این تصویر جلوی چشمانم بود بوی این باغ هنوز از یادم نرفته چقدر زیبا بود.. حقیر درک کردم که صبرو خاموش کردن خشم نفسانی یکی از بهترین فرصت هاست برای پیشرفت روحانی .
درپناه حق گل

باسمه الواسع

سلام و عرض ادب

اغاثاذیمون;964725 نوشت:
تو کتب عرفانی اومده برای تطهیر قوه خیال باید نسبت به همه خوش بین بود و کارهای همه رو به حساب نیت خیرشون گذاشت

ایا وقتی شخصی هویتش بر ما اشکار شده که : ادم خوبی نیست و شر ازش میباره

ایا به اینگونه افراد هم باید خوشبین بود؟

مطلب فوق برداشت خود شماست؟ یا در کتب عرفانی مطالعه فرموده اید؟لطفا منبع مطلبتان را ذکر بفرمائید.

دیدگاه عرفانی نسبت به خلق،باعث می شود آنها را در پرتو خداوند ببینید لذا با خلق مهربان می شوید

گناه آنها را در حق خویش می بخشید نه اینکه آن گناه را ندیدید یا متوجه نشدید بلکه آنقدر سعه ی وجودی

یافته اید که بدی آنها نمی تواند در شما حقد و کینه ایجاد کند به عبارتی شما جمله ی خلق را عیال الله می بینید

و در خویش نسبت به آنها حس رحمت و محبت و شفقت دارید گمان می کنم این معنای حسن ظن و خوشبینی

در عرفان باشد.در این دیدگاه خوش بینی به معنای سفاهت و ساده لوحی و ساده انگاری نیست بلکه این دیدگاه

انسان را سهل الأمر و سریع الرضا می کند.

حبیبه;966696 نوشت:
منبع

سلام

کتاب شرح مراتب طهارت از رساله وحدت از دیدگاه عارف و حکیم علامه حسن زاده املی شارح داوود صمدی املی

مجلس هفتم (طهرت باطنی -طهارت قوه خیال) صفحه 97

اولین پله ای که انسان در مسیر خودسازی قرار میدهد خوش بینی است .....

.
.
هر کجا دیدیم سو ظن پیدا کرده ایم خلاف ان را در نظر بگیریم

سوال
در کتب عرفانی امده است که برای تطهیر قوه خیال باید نسبت به همه خوش بین بود، آیا نسبت به شخصی که هویتش بر ما آشکار شده و می دانیم که ادم خوبی نیست نیز باید خوشبین باشیم؟

پاسخ
در احادیث متعددی انسان توصیه به خوش بینی به مومنین شده است از جمله در حدیثی از امام جعفر صادق (عليه‌السلام) می خوانیم:

أَحسِنوا ظنُونَكُم بِاِخوانِكُم تَغَتَنِموا بِها صَفاءَ القَلبِ وَ نَقاءَالطَّبع(1)

یعنی در حق برادران خود حسن‌ظن داشته باشيد که براي شما صفاي دل و پاکيزه‌طبعي به دنبال خواهد داشت.

اما باید توجه داشت که این سفارش به خوش بینی به معنای ساده اندیشی و حماقت داشتن نیست که اگر شخص شرارت و خباثت کسی را به صورت آشکارا می بیند آن را حمل بر وجوه مثبت کند زیرا در روایات دیگری نیز داریم که انسان مومن زیرک است چنان که رسول اکرم صلي الله (عليه و آله و سلم) می فرمایند :

اَلمُؤمِنُ كَيِّسٌ فَطِنٌ حَذِرٌ(2)

یعنی مؤمن زيرك ، هوشيار و بيمناك و پرهيزكننده است .

یک نکته دیگری نیز وجود دارد و آن اینکه اگر خطایی را در گذشته از کسی دیدیم بهتر است برای حفظ طهارت قوه خیال خودمان همیشه این احتمال را نیز در نظر بگیریم که ممکن است آن شخص از گناهش پشیمان شده و توبه کرده باشد البته این احتمال نیز باید در جایی داده شود که ما شواهد عینی بر گناه و عصیان فعلی وی نداشته باشیم.

پینوشتها:
1-مجلسی، محمدباقر (1111ق)، بحارالانوار، تحقیق محمدباقر بهبودی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1403ق، ج ٥، ص ١٩٦.
2- همان، جلد 64 ، صفحه 307.

موضوع قفل شده است