جمع بندی تاثیر اعمال والدین بر فرزند

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تاثیر اعمال والدین بر فرزند

سلام.
آیا اعمال والدین ( از منظر تربیت نه ) تاثیری در فرزندان دارد؟
به عنوان مثال والدین فرزند دیگری را مسخره می کنند اما همان بلا سر فرزند خودشان می آید.فرزند نقشی ندارد آیا این عدالت است؟
با توجه به آیه ۳۸ مدثر : هر کس در گرو اعمال خویش است وضعیت چگونه است؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد صدیق

[=microsoft sans serif]

Mehdi12;964641 نوشت:
آیا اعمال والدین ( از منظر تربیت نه ) تاثیری در فرزندان دارد؟
به عنوان مثال والدین فرزند دیگری را مسخره می کنند اما همان بلا سر فرزند خودشان می آید.فرزند نقشی ندارد آیا این عدالت است؟
با توجه به آیه ۳۸ مدثر : هر کس در گرو اعمال خویش است وضعیت چگونه است؟

باسلام
در پاسخ به این سوال، توجه به سه نکته ضروری است:
نکته اول: آیات قرآن به طور صریح و واضح بیان می دارد که گناه هیچ کس را کس دیگری بر دوش نمی گیرد.
این مطلب هم از نظر عقلی و هم در آیات قابل اثبات است.
عقل انسان به صراحت می گوید ثواب و عقاب پیرو اعمال ارادی انسان است و هیچ عاقلی بر نمی تابد عملی که یا انسان هیچ نقشی در آن نداشته یا مجبور به آن است را تحسین یا تقبیح کند. و هیچ گاه به خاطر عمل دیگری فردی را سرزنش نمی کند و گناه هیچ کس را به پای دیگری نمی نویسد. حال چگونه انتظار داریم که خدا که خود جزء عقلا بلکه رئیس العقلا و بلکه بالاتر، خالق عقل است مخالف عقلاء برخورد کند! حاشا و کلا.

«وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى»؛ هيچ كسى جز براى خود عملى انجام نمى ‏دهد و هيچ گنه كارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى‏ كشد.(1)

«وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها»؛ مفادش اين است كه بطور كلى اشخاص هيچ عمل زشتى نمى‏ كنند مگر اين كه خود صاحبان عمل، وزر و وبال آن را به دوش خود خواهند كشيد، و هيچ كس وزر ديگرى را به دوش نمى‏ كشد، و اين آثار سوء هم چنان باقى است تا روزى كه خلايق به سوى پروردگار خود بازگشت كنند، و پروردگار با كشف حقايق اعمال بندگان جزاى آنان را بدهد.(2)

ـــــــــــــ
(1) انعام/ 164.
(2) ترجمه الميزان، ج‏ 7، ص 546.

[=microsoft sans serif]نکته دوم: نظام علی و معلولی حاکم بر جهان اقتضا می کند که هر عملی که ما انجام می دهیم اثری در خارج داشته باشد و اگر این را از دنیا بگیریم دنیا را از دنیا بودن انداخته ایم( نظام آفرینش بر علت و معلول استوار است) پس ناگزیر باید اثرات وارده بر معلول را از طرف علت پذیرا باشیم.
از طرفی فردی که به دنیا می آید محیط خانوادگی(نطفه و لقمه و ..) بر آن از همان باب علت و معلول بر او اثر گذاشته و از نظر تکوینی یک سری آثاری بر او وضع می شود اما از نظر تشریعی نه برای او ثواب و نه عقاب دارد. بدین معنی که نه برای این حالت که از خانواده اخذ کرده ثوابی به او داده می شود نه عذاب می شود چرا که در اختیار او نبوده است .

نکته سوم: انسان مختار است و در مقابل شرایط و مقتضیات درونی و بیرونی خودش، مجبور و دست بسته نمیشود.
اختیار نیز اصلی است وجدانی و شرعی.

بر اساس این نکات:
تاثیری که اعمال و رفتار والدین در کودک میگذارند بر اساس اصل علیت و تاثیر تکوینی میان موجودات و حوادث عالم، امری است مسلم ولی این باعث ان نمیشود که فرزند کاملا سلب اختیار شود و هیچ اراده ای برای اعمالی برخلاف ان شرایط و مقتضیات نداشته باشد.

موفق باشید.

[="Times New Roman"][="Black"]

صدیق;964892 نوشت:

انسان مختار است و در مقابل شرایط و مقتضیات درونی و بیرونی خودش، مجبور و دست بسته نمیشود.

صدیق;964892 نوشت:

تاثیری که اعمال و رفتار والدین در کودک میگذارند بر اساس اصل علیت و تاثیر تکوینی میان موجودات و حوادث عالم، امری است مسلم
ولی این باعث ان نمیشود که فرزند کاملا سلب اختیار شود و هیچ اراده ای برای اعمالی برخلاف ان شرایط و مقتضیات نداشته باشد.

سلام استاد صدیق عزیز

استاد عزیز، این اختیاری که شما ازش صحبت می کنید در واقع اختیار اجباری است.

اگر a یک رفتار بسیار خوب باشد و b یک رفتار بسیار بد باشد.

و یک فرزند تربیت نادرستی داشته باشد و این تربیت نادرست ملکه ذهنش شده باشد.

وقتی سر دوراهی قرار میگیرد این اختیار را دارد که بین a و b یکی را انتخاب کند.

ولی تفکر و تعقل او 90 درصد به سمت b گرایش دارد. و در واقع سیستم تربیتی نادرست قدرت انتخاب سالم با تفکر سالم را از او می گیرد.

و اینجا فقط یک پوسته ای از اختیار باقی مانده که من به آن "اختیار اجباری" می گویم.

و این را خیلی بی انصافی می دانم که در چنین شرایطی کسی بگوید : اختیار از تو سلب نشده بود می توانستی به راه کج نروی.[/]

[="Navy"]چرا تاثیر دارد اره مثلا در محل ما یک شخصی به یکی از بچه های شخص دیگه ای همش میگفت خاله!(یعنی نه بلد بود زن ببره، نه بلد بود موتور سوار بشه نه ماشین نه تراکتور نه هیچی !)...بعد اینقدر اونو مثال میزد توی خونه سر بچه هاش سرکوفت میزد که مبادا اینطوری بشین، که همون بلا اتفاقا سر بچه هاش هم اومد و همش تو خونه می خوابن و نه زن میگیرن نه سر کار میرن نه درس خوندن کاره ای بشن نه خرفه ای نه فنی نه هنری نه شغلی هیچی به هیچی!....سر آدم بلا میاد اره![/]

[=microsoft sans serif]

Im_Masoud.Freeman;964921 نوشت:
استاد عزیز، این اختیاری که شما ازش صحبت می کنید در واقع اختیار اجباری است.

سلام وعرض ادب
اختیار اجباری دیگه چه مدلیه؟

Im_Masoud.Freeman;964921 نوشت:
اگر a یک رفتار بسیار خوب باشد و b یک رفتار بسیار بد باشد.

و یک فرزند تربیت نادرستی داشته باشد و این تربیت نادرست ملکه ذهنش شده باشد.

وقتی سر دوراهی قرار میگیرد این اختیار را دارد که بین a و b یکی را انتخاب کند.

ولی تفکر و تعقل او 90 درصد به سمت b گرایش دارد. و در واقع سیستم تربیتی نادرست قدرت انتخاب سالم با تفکر سالم را از او می گیرد.

و اینجا فقط یک پوسته ای از اختیار باقی مانده که من به آن "اختیار اجباری" می گویم.

و این را خیلی بی انصافی می دانم که در چنین شرایطی کسی بگوید : اختیار از تو سلب نشده بود می توانستی به راه کج نروی.


من یک قاعده به شما عرض میکنم.
اگر این شرایط راه انتخاب را ببندد، هیچ گناهی برای فرد نوشته میشود و عقوبتی در کار نیست.
اگر راه انتخاب را نبندد، فرد مسئول اعمال و رفتار خودش است.

بحث مصداقی و فردی کردن در مورد جبر و اختیار اصلا راهگشا نیست و ثمری ندارد.

[=microsoft sans serif]پرسش: آیا اعمال والدین ( از منظر تربیت نه ) تاثیری در فرزندان دارد؟ به عنوان مثال والدین فرزند دیگری را مسخره می کنند اما همان بلا سر فرزند خودشان می آید.فرزند نقشی ندارد آیا این عدالت است؟ با توجه به آیه ۳۸ مدثر : هر کس در گرو اعمال خویش است وضعیت چگونه است؟

پاسخ:
[=microsoft sans serif]در پاسخ به این سوال، توجه به سه نکته ضروری است:
نکته اول: آیات قرآن به طور صریح و واضح بیان می دارد که گناه هیچ کس را کس دیگری بر دوش نمی گیرد.
این مطلب هم از نظر عقلی و هم در آیات قابل اثبات است.
عقل انسان به صراحت می گوید ثواب و عقاب پیرو اعمال ارادی انسان است و هیچ عاقلی بر نمی تابد عملی که یا انسان هیچ نقشی در آن نداشته یا مجبور به آن است را تحسین یا تقبیح کند. و هیچ گاه به خاطر عمل دیگری فردی را سرزنش نمی کند و گناه هیچ کس را به پای دیگری نمی نویسد. حال چگونه انتظار داریم که خدا که خود جزء عقلا بلکه رئیس العقلا و بلکه بالاتر، خالق عقل است مخالف عقلاء برخورد کند! حاشا و کلا.

«وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى»؛ هيچ كسى جز براى خود عملى انجام نمى ‏دهد و هيچ گنه كارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى‏ كشد.(1)

این آیه مفادش اين است كه بطور كلى اشخاص هيچ عمل زشتى نمى‏ كنند مگر اين كه خود صاحبان عمل، وزر و وبال آن را به دوش خود خواهند كشيد، و هيچ كس وزر ديگرى را به دوش نمى‏ كشد، و اين آثار سوء هم چنان باقى است تا روزى كه خلايق به سوى پروردگار خود بازگشت كنند، و پروردگار با كشف حقايق اعمال بندگان جزاى آنان را بدهد.(2)

[=microsoft sans serif]نکته دوم: نظام علی و معلولی حاکم بر جهان اقتضا می کند که هر عملی که ما انجام می دهیم اثری در خارج داشته باشد و اگر این را از دنیا بگیریم دنیا را از دنیا بودن انداخته ایم( نظام آفرینش بر علت و معلول استوار است) پس ناگزیر باید اثرات وارده بر معلول را از طرف علت پذیرا باشیم.
از طرفی فردی که به دنیا می آید محیط خانوادگی(نطفه و لقمه و ..) بر آن از همان باب علت و معلول بر او اثر گذاشته و از نظر تکوینی یک سری آثاری بر او وضع می شود اما از نظر تشریعی نه برای او ثواب و نه عقاب دارد. بدین معنی که نه برای این حالت که از خانواده اخذ کرده ثوابی به او داده می شود نه عذاب می شود چرا که در اختیار او نبوده است .

نکته سوم: انسان مختار است و در مقابل شرایط و مقتضیات درونی و بیرونی خودش، مجبور و دست بسته نمیشود.
اختیار نیز اصلی است وجدانی و شرعی.

بر اساس این نکات:
تاثیری که اعمال و رفتار والدین در کودک میگذارند بر اساس اصل علیت و تاثیر تکوینی میان موجودات و حوادث عالم، امری است مسلم ولی این باعث ان نمیشود که فرزند کاملا سلب اختیار شود و هیچ اراده ای برای اعمالی برخلاف ان شرایط و مقتضیات نداشته باشد.

موفق باشید.

ـــــــــــــ
(1) انعام/ 164.
(2) محمد حسین طباطبایی، تفسیر الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، قم، نشر اسلامی، 1374، چاپ پنجم، ج‏ 7، ص 546.


موضوع قفل شده است