جمع بندی روضه خواندن به این شکل
تب‌های اولیه
با نام و یاد دوست
سلام
یکی از کاربران سوالی داشتند که مایل نبودند با نام کاربری خود مطرح نمایند.
لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:
سلام
بنده مایل هستم روضه بخوانم. فرد خیلی با تقوایی نیستم و زندگی ام مملو از اشتباهات عمد و غیر عمد است. اما دوست دارم گاهی روضه بخوانم.
چیزی از دین بلد نیستم. کمرویی شدید من هم مانع از فعالیت حتی در جمع افراد دو سه نفری حتی از خانواده خودم می شود.
به نظرم رسید که در دین می گویند در و دیوار و همه جمادات و گیاهان و ... بینا و شنوا و دارای هوش هستند. پس من در اتاقی تنها یا در حیاط خانه تنها ، روضه را برای جمادات بخوانم. چند صفحه از روی کتاب مقتل بخوانم و گاهی هم چند شعر معروف (مثل : این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست...) را بخوانم. کل آن حدود ده دقیقه هم نمی شود.
این کار هیچ شباهتی به رسوم اسلامی و شیوه علماء ندارد. آداب روضه خوانی اینها نیست. اما همین قدر از من بر می آید. شاید هم اگر با خودم مجاهده بکنم بیشتر از این برآید اما فعلا توان این مجاهده را ندارم.
آیا این شکل روضه خوانی (که گاهی ممکن است در دلم بخوانم برای اینکه خانواده ام صدایم را نشنوند چون خجالت می کشم) اشکالی دارد؟ آیا این شکل روضه خوانی ارزشی دارد؟با تشکر
با نام و یاد دوست
سلام
یکی از کاربران سوالی داشتند که مایل نبودند با نام کاربری خود مطرح نمایند.لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:
در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید @};-
باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
قال الصادق علیه السلام:
«ما من احد قال فی الحسین شعرا فبکی و ابکی به الا اوجب الله له الجنة و غفر له[1] امام صادق (علیه السلام) فرمود: هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعری بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب می کند و او را می آمرزد.»
این کار هیچ اشکالی ندارد، بلکه خیلی هم دارای ارزش است. منتها سعی کنید، به عنوان یک روضه خوان، در اعمال و رفتار خود مراقبت بیشتری داشته باشید. امام صادق علیه السلام فرمود: «مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا، قولوا لِلنّاسِ حُسْنا، واحْفَظوا ألْسِنَتَکُمْ وَکُفُّوها عَنِ الفُضولِ وقَبیحِ القَوْلِ [2] ای گروه شیعه! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، با مردم نیکو سخن بگویید، و زبانتان را حفظ کنید و آن را از زیاده روی و زشت گویی بازدارید.»
یعنی این جریان را بهانه ای برای تغییر رفتار خود قرار دهید.
__________________________
پی نوشت:
[1]. رجال شیخ طوسی، ص .289.
[2]. امالی صدوق، ص 327، ح17.
پرسش
بنده مایل هستم روضه بخوانم. فرد خیلی با تقوایی نیستم و زندگی ام مملو از اشتباهات عمد و غیر عمد است.اما دوست دارم گاهی روضه بخوانم.
من می توانم در اتاقی تنها یا در حیاط خانه تنها ، روضه را برای جمادات بخوانم.
آیا این شکل روضه خوانی (که گاهی ممکن است در دلم بخوانم برای اینکه خانواده ام صدایم را نشنوند چون خجالت می کشم) اشکالی دارد؟ آیا این شکل روضه خوانی ارزشی دارد؟
پاسخ
قال الصادق علیه السلام:
«ما من احد قال فی الحسین شعرا فبکی و ابکی به الا اوجب الله له الجنة و غفر له[1] امام صادق (علیه السلام) فرمود: هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعری بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب می کند و او را می آمرزد.»
این کار هیچ اشکالی ندارد، بلکه خیلی هم دارای ارزش است. منتها سعی کنید، به عنوان یک روضه خوان، در اعمال و رفتار خود مراقبت بیشتری داشته باشید. امام صادق علیه السلام فرمود: «مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا، قولوا لِلنّاسِ حُسْنا، واحْفَظوا ألْسِنَتَکُمْ وَکُفُّوها عَنِ الفُضولِ وقَبیحِ القَوْلِ [2] ای گروه شیعه! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، با مردم نیکو سخن بگویید، و زبانتان را حفظ کنید و آن را از زیاده روی و زشت گویی بازدارید.»
یعنی این جریان را بهانه ای برای تغییر رفتار خود قرار دهید.
__________________________
پی نوشت:
[1]. رجال شیخ طوسی، ص .289.
[2]. امالی صدوق، ص 327، ح17.