جمع بندی چه کار کنیم تا تعریف و نکوهش دیگران برای ما مهم نباشد؟

با عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی
به طور کلی برای مقاوم سازی شخصیت خود باید به قابلیتها و ظرفیتهای خود برای کسب کمالات آگاه تر شویم و برای رسیدن به این آگاهی لازم است اهل مطالعه و تحقیق و تفحص باشیم. مطالعه مدون و برنامه ریزی شده در مورد توانمندیهای انسان و راه کارهای کسب کمالات می تواند ذهن انسان را در جهت یک هدف متمرکز مدیریت کند. پس اولین پیشنهاد ما برای عدم توجه به تعریف و نکوهش دیگران برنامه ریزی برای مطالعه کتب اخلاقی و اعتقادی است.

نکته دوم اینکه لازم است برای اوقات فراغت خود نیز برنامه ریزی متراکمی داشته باشید. یکی از چیزهایی که انسان را به فکر در مورد مسائل بی اهمیت وا میدارد بیکاری و عدم اشتغال به مسائل مهم تر است. اگر بتوانید در طول روز برای یکایک ساعات خود برنامه ریزی منسجمی داشته باشید مطمانا ذهن شما مشغول مسائل بی اهمیتی همچون تعریف و تمجید دیگران نمی شود.

نکته سوم اینکه اگر کار نیکی انجام دادید و با تعریف و تمجید دیگران مواجه شدید لازم است فکرتان را به چند مساله متمرکز کنید:

1. انجام این کار نیک وابسته به لطف و عنایت پروردگار بود و اگر خداوند نمی خواست و مددکارم نبود هرگز نمی توانستم این کار نیک را انجام دهم. حضرت علی علیه السلام می فرمایند: لَا يَنْفَعُ عِلْمٌ بِغَيْرِ تَوْفِيقٍ یعنی علم بدون توفیق فایده‌ای ندارد. (1) پس آنکه حقیقتا سزاوار تعریف و تمجید است خداوند است.
2. به گناهانی بیندیشید که پیش از این انجام داده اید و احتمالش را بدهید که هنوز مورد مغفرت و آمرزش الهی قرار نگرفته اند.
3. به ابتدای خلقت خود بیندیشید که هیچ نبودید و به لطف پروردگار رشد و پرورش یافتید. امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید: «مسکین بن آدم مکتوم الاجل، مکنون العلل، محفوظ العمل، تؤلمه البقة و تقتله الشرقة و تنتنه العرقة»؛یعنی بیچاره آدمیزاد! سرآمد زندگیش نامعلوم، علل بیماریش ناپیدا و اعمالش ثبت و ضبط می شود، پشه ای او را می آزارد و گلوگیر شدن آب یا غذایی او را می کشد و عرق مختصری او را متعفن و بدبو می سازد(2)

نکته چهارمی که لازم است یادآور شوم این است که از نوع سوالتان پیداست که به دوست خاصی وابسته شده اید به طوری که کم شدن محبت این فرد باعث رنجیده خاطر شدن شما میشود این نشان از وابستگی شما دارد که برای از بین رفتن این وابستگی لازم است با کارشناسان مشاوره همین سایت صحبت کنید.

پی نوشت:

1. نهج البلاغه حکمت411
2. تصنیف غررالحکم ودررالکلم،ص203
   

سوال خیلی خوبی هست. حرف ها و اعمال دیگران روی انسان اثر میگذارند. حالا بعضی ها حساس تر هستند و تاثیر پذیری بیشتری دارند و برخی به قول معروف پوست کلفت تر هستند و کمتر تاثیر پذیر. ظاهرا در این میان انرژی و امواجی رد و بدل میشود که شاید در آینده علم جنبه هایی از این را روشن کنه.
راهها و روش های میشود در نت و ... پیدا کرد برای تقویت روحیه و تاثیر پذیری کمتر.
با چکش و میخ آیا میشود به یک کوه آسیب زد . برخی به چنین درجانی رسیدن

بعد از تحمل مدتها سختی، الان به مرحله ایی رسیدم که حرف، نظر ، احساس دیگران در مورد خودم تقریبا اصلا برام مهم نیست. بسیار سخت اما امکان پذیره.

سلام
ببخشید اشتباه نشود, اون چیزی که نباید برای انسان مهم باشد, تعریف و تمجید کردن دیگران و حرف های نامربوط دیگران درباره انسان است (اون هم نه به صورت ظاهری که مثلا سوء تفاهمی یا چیزی به وجود بیاید, بلکه در دل) نه اینکه نظر دیگران, احساس دیگران, ابراز احساس دیگران, محبت کردن دیگران برای انسان, مهم نباشد.

یعنی نظر دیگران برای شما مهم نیست؟ یعنی با کسی مشورت نمی کنید؟
یعنی احساسی که دیگران به شما دارند, برای شما مهم نیست؟ یعنی دوست ندارید اطرافیان به شما احساسشون رو ابراز کنند؟
و ...

نکته دیگر این است که لزوما قرار نیست محبت شما نسبت به دیگران به عینه به اندازه محبت ایشان به شما باشد و در جایی هم نداریم که شما باید محبتتان را متناسب با محبت دیگران معماری کنید. آنچه ما مکلف به آنیم احترام و مهرورزی و تواضع و فروتنی نسبت به محبت دیگران است اما اینکه در قلبمان چقدر وی را دوست داشته باشیم این امری کاملا شخصی و مربوط به اختیارات خودمان است و هیچ وقت به خاطر کم دوست داشتن دیگران که امری قلبی است مورد بازخواست خداوند قرار نخواهیم گرفت مگر اینکه این بی علاقگی قلبی منجر به جسارت و توهین و بی احترامی به دیگران شود.

نکته دیگری که نیز لازم به ذکر است این است که هرگز ذهن شریفتان را درگیر میزان محبت و علاقه دیگران نسبت به خودتان نکنید به جای اینکه فکر کنید دیگران چقدر شما را دوست دارند درصدد انجام کارهایی باشید که مرضی خداوند و بندگان صالح و خانواده خودتان است. اگر این قله را غایت اعمال خویش قرار دهید از ریزنگری هایی که گاه منجر به خیال پردازی و سوظن و ناراحتی است رهایی می یابید.

سوال:
چه کار کنیم تا تعریف و نکوهش دیگران برای ما مهم نباشد؟

پاسخ:
به طور کلی برای مقاوم سازی شخصیت خود باید به قابلیتها و ظرفیتهای خود برای کسب کمالات آگاه تر شویم و برای رسیدن به این آگاهی لازم است اهل مطالعه و تحقیق و تفحص باشیم. مطالعه مدون و برنامه ریزی شده در مورد توانمندیهای انسان و راه کارهای کسب کمالات می تواند ذهن انسان را در جهت یک هدف متمرکز مدیریت کند. پس اولین پیشنهاد ما برای عدم توجه به تعریف و نکوهش دیگران برنامه ریزی برای مطالعه کتب اخلاقی و اعتقادی است.

نکته دوم اینکه لازم است برای اوقات فراغت خود نیز برنامه ریزی متراکمی داشته باشید. یکی از چیزهایی که انسان را به فکر در مورد مسائل بی اهمیت وا میدارد بیکاری و عدم اشتغال به مسائل مهم تر است. اگر بتوانید در طول روز برای یکایک ساعات خود برنامه ریزی منسجمی داشته باشید مطمئنا ذهن شما مشغول مسائل بی اهمیتی همچون تعریف و تمجید دیگران نمی شود.

نکته سوم اینکه اگر کار نیکی انجام دادید و با تعریف و تمجید دیگران مواجه شدید لازم است فکرتان را به چند مساله متمرکز کنید: انجام این کار نیک وابسته به لطف و عنایت پروردگار بود و اگر خداوند نمی خواست و مددکارم نبود هرگز نمی توانستم این کار نیک را انجام دهم. حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: لَا يَنْفَعُ عِلْمٌ بِغَيْرِ تَوْفِيقٍ یعنی علم بدون توفیق فایده‌ای ندارد. (1) پس آنکه حقیقتا سزاوار تعریف و تمجید است خداوند است.

به گناهانی بیندیشید که پیش از این انجام داده اید و احتمالش را بدهید که هنوز مورد مغفرت و آمرزش الهی قرار نگرفته اند. به ابتدای خلقت خود بیندیشید که هیچ نبودید و به لطف پروردگار رشد و پرورش یافتید.
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) می فرماید: «مسکین بن آدم مکتوم الاجل، مکنون العلل، محفوظ العمل، تؤلمه البقة و تقتله الشرقة و تنتنه العرقة»؛یعنی بیچاره آدمیزاد! سرآمد زندگیش نامعلوم، علل بیماریش ناپیدا و اعمالش ثبت و ضبط می شود، پشه ای او را می آزارد و گلوگیر شدن آب یا غذایی او را می کشد و عرق مختصری او را متعفن و بدبو می سازد(2)

نکته چهارمی که لازم است یادآور شوم این است که از نوع سوالتان پیداست که به دوست خاصی وابسته شده اید به طوری که کم شدن محبت این فرد باعث رنجیده خاطر شدن شما می شود این نشان از وابستگی شما دارد که برای از بین رفتن این وابستگی لازم است با کارشناسان مشاوره همین سایت صحبت کنید.

پی نوشتها:
1. آمدی، عبدالواحد بن محمد (510ق)، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق مصطفی درایتی، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، 1366ش، صفحه 203.
2. آمدی، عبدالواحد بن محمد (510ق)، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق مصطفی درایتی، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، 1366ش، صفحه 324.