جمع بندی از بین رفتن هرگونه وجدان درباره گناهان

آیا در این ایام به گناه خاصی اشتغال دارید؟
آیا گناهی هست که نسبت به ترک آن احساس عجز داشته باشید؟
آیا دوستان و همنشینان بدی دارید؟
آیا پدرومادرتان کاملا از شما راضی هستند؟
آیا احیانا کسی هست که حقی را از وی ضایع کرده و از شما ناراضی باشد؟
آیا در انجام مستحبات دچار افراط نشده اید؟

توجه به پاسخ دقیق این سوالات میتواند منشا حالتی که بدان دچارید را بیابد.

در این جور مواقع بیشتر باید حواستو جمع کنی چون ممکنه خیلی راحت بیخیال همه چی بشی

طبق درخواست پرسشگر و آغاز کننده تاپیک، پاسخ کامل به این سوال در قسمت پیامهای خصوصی پیگیری شد و پرسشگر پاسخ خود را دریافت نمود.
با تشکر از همه دوستان

[="Arial"]

سلام..

یعنی پاسخ رو اینجا نمیگین...چون ممکنه بقیه هم این مشکل رو داشته باشن..حالا شبیهش...

سوال

چند وقتی است که هیچ احساس پشیمانی یا عذاب وجدان نسبت به گناهانی که انجام می دهم ندارم علت چیست؟

پاسخ:

علل گوناگونی ممکن است چنین حالتی را در انسان به وجود آورند عللی چون تکرار زیاد به گناهی خاص و یا احساس عجز از ترک گناهی مشخص و همنشینی با دوستان بد و ناراضی نگه داشتن والدین و ضایع کردن حق دیگران از جمله این امورند.

امام صادق علیه السلام در روایتی می فرماید:
« انّ الرّجل یذنب الذنب فیحرم صلاة اللیل و انّ العمل السیئ اسرع فی صاحبه من السّکین فی اللحم » (1)
تحقیقاَ فردی که گناه می کند ، پس ، از اقامه نماز شب محروم می گردد ، و همانا که سرعت اثر بد در انجام دهنده آن ، از تأثیر چاقو در گوشت بیشتر.

امام باقر علیه السّلام می فرماید:
«چیزى براى قلب فساد آورتر از گناهش نیست، قلب مرتكب گناه مى‏شود و بر آن اصرار مى‏ورزد تا بالایش را پائین مى‏گرداند (وارونه مى‏شود و معكوس مى‏فهمد و حق و باطل را بجاى هم مى‏گیرد)(2)

علاج اصرار بر گناه و دستیابى به توبه، نیاز به تحصیل اسباب آن دارد و آن عبارت است از علم و تذكر و مجاهدت با عمل. اما علم به این است كه بداند آنچه بهتر و پایدارتر است آن سراى آخرت است و گناهان موجب شقاوت و بدبختى بس بزرگ براى او در دنیا و آخرت خواهد بود و آنچه كه انسان را از این شقاوت عظمى نجات می بخشد و محبت حضرت حق تعالى را كسب می كند و آدمى را بجوار حضرت ذو الجلال و لقاء او می رساند توبه و ترک آن اعمال ناروا است.

پی نوشت:

1. کلینی،یعقوب،اصول کافی،تصحیح و تعلیق علی اکبر غفاری،دارالکتب الإسلامیه،چاپ ششم،، جلد2صفحه 272
2. کلینی،یعقوب،اصول کافی،تصحیح و تعلیق علی اکبر غفاری،دارالکتب الإسلامیه،چاپ ششم،ج2،ص268