جمع بندی عمل زیبایی از دید قرآن و احادیث

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
عمل زیبایی از دید قرآن و احادیث

لطفا حديثي از امامان درباره دماغ و دعايي درباره زيبايي دماغ بذاريد همچنين توضيح بديد كه عمل كردن دماغ از نظر قران و امامان مشكلي داره يا نداره؟

برچسب: 

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد آلاء

[=arial]عرض ادب و سلام خدمت شما دوست گرامی؛

Mahty801;938708 نوشت:
لطفا حديثي از امامان درباره دماغ و دعايي درباره زيبايي دماغ بذاريد همچنين توضيح بديد كه عمل كردن دماغ از نظر قران و امامان مشكلي داره يا نداره؟

[=arial]
[=arial]از دیدگاه اسلام زیبایی به زیبایی مادّی و زیبایی معنوی تقسیم شده و زیبایی معنوی چهره، به وسیله امور معنوی مانند نماز به دست می آید که ظاهرا منظور شما از سوال در این بحث هم این نوع زیبایی نیست، اما زیبایی مادی و ظاهری چهره، به صورت طبیعی به وسیله امور مادی به دست می آید.
[=arial]در موضوع مورد سوال شما یعنی زیبایی به وسیله عمل بینی و یا همان عمل زیبایی بینی خیر دوست گرامی در روایات و قرآن به این مساله اشاره نشده است چرا که اصلا نفس این عمل و از سویی به عنوان امری که می تواند در زیبایی انسان نقش داشته باشد فکر می کنم کمتر از ده سال است که باب شده است. نظر برخی از مراجع و فقها در مورد این گونه عمل های زیبایی به شرح زیر است:
[=arial]پاسخ دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):
[=arial]فى نفسه جایز است، مگر آن که مستلزم تماس با نامحرم و یا گناهى دیگر باشد.
[=arial]پاسخ دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
[=arial]درصورتی که آمیخته با حرام دیگری نباشد، در هیچ صورت اشکال ندارد و در صورتی که مستلزم حرامی باشد (مانند نظر و لمس نامحرم) تنها در صورت ضرورت جایز است.[1]
[=arial]پاسخ حضرت آیت الله العظمی بهجت (مد ظله العالی):
[=arial]عمل جراحی برای این موارد که مورد معالجه ضروری نیست، جایز نیست.
[=arial]پاسخ حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (ره):
[=arial]تغییرات به این نحو اگر مستلزم کار حرامی مثل لمس و نظر نامحرم نباشد فی نفسه اشکال ندارد.

[=arial]اما به شکل کلی در مورد زیبایی به خصوص زیبایی صورت نکاتی در قرآن و روایات بیان شده است که خدمت شما عرض می کنم:
[=arial]در قرآن کریم و احادیث، از مفهوم «زیبا و زیبایی»، به «حُسن» و «جمال و جمیل» تعبیر شده است؛ و «حُسن»، یعنی، زیبائى و نیکوئى و یا هر چیزی که شادی آور و خوش آیند باشد.[2] حسن و جمال به یک معنا هستند؛[3] اما «جمال و جمیل» به معنای زیبایی کثیر و زیاد است.[4] و این کلمه ها در قرآن کریم، به صورت های مختلف (مانند مصدر و اسم) به کار برده شده و زیبایی به این معنا مورد مدح و ستایش قرار گرفته است؛ مانند:
[=arial]«... قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً...»[5]: به مردم نیک بگویید.
[=arial]«إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَة...»[6]: اگر نیکى به شما برسد، آن ها را ناراحت مى‏کند.
[=arial]«فیهِنَّ خَیْراتٌ حِسان»[7]: و در آن باغ هاى بهشتى، زنانى نیکو خلق و زیبایند.
[=arial]«فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً»[8]: پس صبر کن صبر نیکو. صبر جمیل، به معنی شکیبایى زیبا و قابل توجه است، و آن صبر و استقامتى است که تداوم داشته باشد، یأس و نومیدى به آن راه نیابد، و توأم با بی تابى و جزع و شکوه و آه و ناله نباشد[9].
[=arial]از دیدگاه اسلام زیبایی بر زیبایی مادّی و زیبایی معنوی تقسیم می شود، و تأکید بیشتری در کسب زیبایی معنوی شده است؛ هر چند بر کسب زیبایی مادی هم تشویق شده است، اما نکته ای که باید توجه نمود این است که، زیبایی معنوی چهره، به وسیله امور معنوی - مانند نماز- به دست آمده و زیبایی مادی و ظاهری چهره نیز به صورت طبیعی به وسیله امور مادی به دست می آید
[=arial]در احادیث، علاوه بر زیبایی معنوی، به زیبایی ظاهری و مادی هم اهمیت داده شده که از راه های مادی به دست می آید. از منظر روایات، در زیبایی مادی چهره عوامل مختلفی موثر است. در زیر به برخی از روایاتی که درباره زیبایی ظاهری و مادی و چیزهایی که چهره انسان را زشت می کند، وارد شده، اشاره می شود:
[=arial]1. امام صادق (علیه السلام): «گرفتن مو از بینی، باعث زیبایی چهره است».[10]
[=arial]صبر جمیل، به معنی شکیبایى زیبا و قابل توجه است، و آن صبر و استقامتى است که تداوم داشته باشد، یأس و نومیدى به آن راه نیابد، و توأم با بی تابى و جزع و شکوه و آه و ناله نباشد
[=arial]2. امام علی (علیه السلام) فرمودند: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «برادرم عیسى (علیه السلام) به شهرى عبور نمود که در آن مرد و زنى‏ فریاد مى‏کردند، حضرت به آنها فرمود: شما را چه مى‏شود و چرا فریاد مى‏کنید؟ آن مرد عرض کرد: اى پیامبر خدا، این همسر من است و هیچ بدى هم ندارد بلکه زنى است صالحه ولى در عین حال دوست دارم از او جدا شوم. حضرت عیسى (علیه السلام) فرمود: چه نقصى در او است که مى‏خواهى از وى جدا شوى؟ آن مرد عرضه داشت: بدون این که پیر شده باشد صورتش شکسته و فرسوده شده. حضرت به آن زن فرمود: اى زن دوست دارى طراوت صورتت به تو برگردد؟ آن زن عرضه داشت: آرى. حضرت فرمود: هر گاه غذا تناول مى‏کنى، زنهار پیش از سیر شدن از آن دست بکش؛ زیرا طعام وقتى در شکم و معده زیاد شد طراوت و نشاط صورت را مى‏برد. زن به این دستور عمل نمود، طراوت صورتش دوباره بازگشت».[11]
[=arial]3. امام صادق (علیه السلام): حناء بوى بد را از بین مى‏برد، چهره را شاداب و با طراوت مى‏کند، دهان را خوشبو مى‏سازد، فرزندان آدمى را زیبا و خوش سیما مى‏کند.[12]
[=arial]4. در روایتی از امام موسی کاظم (علیه السلام) آمده است که شستن سر با گِل سرشور، چهره را زشت می کند.[13]
[=arial]5. امام صادق (علیه السلام): « گلابى چهره را زیبا کند».[14]
[=arial]6. در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که، گیاه کاسنی، چهره را زیبا می کند.[15]
[=arial]و روایات دیگری که درباره زیبایی مادّی چهره وارد شده است.

[=arial]منابع:
[=arial][1] نک: محمودی، سید محسن، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج3 ، ص 153، 154.
[=arial][2] داور پناه، ابوالفضل‏، أنوار العرفان فی تفسیر القرآن، ج ‏6، ص 412- 413، انتشارات صدر، تهران، چاپ اول، 1375ش؛ قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، ج2، ص 134، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم،1371ش؛ راغب اصفهانى، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص 235، دارالعلم الدار الشامیة، دمشق بیروت، چاپ اول، 1412ق.
[=arial][3] مصطفوی[=arial]، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج2 ، ص 109؛ المفردات فی غریب القرآن، ص 202.
[=arial][4] قرشی[=arial]، قاموس قرآن، ج 2، ص 52؛ المفردات فی غریب القرآن، ص 202.
[=arial][5] بقره، 83.
[=arial][6] آل عمران، 120.
[=arial][7] الرحمن، 70.
[=arial][8] المعارج، 5.
[=arial][9] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 25، ص 17، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[=arial] [10]کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 6، ص 488، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365ش: «أَخْذُ الشَّعْرِ مِنَ الْأَنْفِ یُحَسِّنُ الْوَجْهَ».
[=arial][11] شیخ صدوق، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، سید محمد جواد، ‏ج 2، ص 590- 591، انتشارات مۆمنین‏، قم، چاپ اول، 1380ش.
[=arial][12] کلینی[=arial]، الکافی، ج 6، ص 484: «الْحِنَّاءُ یَذْهَبُ بِالسَّهَکِ وَ یَزِیدُ فِی مَاءِ الْوَجْهِ وَ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یُحَسِّنُ الْوَلَدَ».
[=arial][13] شیخ صدوق، علل الشرایع، ج 1، ص 292، نشر داوری، قم، چاپ اول.
[=arial][14]مجلسی[=arial]، بحارالانوار، ج 63، ص 170: «السَّفَرْجَلُ یُحَسِّنُ الْوَجْه».
[=arial][15]همان، ج 63، ص 208.

[=arial]

Mahty801;938708 نوشت:
لطفا حديثي از امامان درباره دماغ و دعايي درباره زيبايي دماغ بذاريد همچنين توضيح بديد كه عمل كردن دماغ از نظر قران و امامان مشكلي داره يا نداره؟

با سلام
از حیث اخلاقی شاید خوب نباشد و گاهی خوب باشد...
گاهی ممکن است حلال باشد و گاهی حرام...

اگر چه فی نفسه عمل زیبایی یا جراحی حرام نیست
اما از باب عوامل دیگری ممکن است قبیح باشد یا حرام شوند
مثلا تشبیه زن به مرد یا مرد به زن
شبیه شدن به حیوانات مثل میمون و بوزینه و گربه...
پز دادن و حسادت و رسیدن به شهرت و تغییر به تبع خرافات ...
و در این زمینه ها روایت و ایه داریم...
دور از نظر نباشد که عده ای گفته اند آیه لیغیرن خلق الله دال بر حرمت است و علما مخالف چنین برداشتی از آیه هستند...

موضوع قفل شده است