جمع بندی «أَيَّامًا مَعْدُودَات» و ماه مبارک رمضان

تب‌های اولیه

18 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
«أَيَّامًا مَعْدُودَات» و ماه مبارک رمضان

با سلام

منظور از أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ در آیه مربوط به روزه چیست؟

آیا یک ماه ایام معدود است؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد هدی

prosperity;929865 نوشت:
منظور از أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ در آیه مربوط به روزه چیست؟

با سلام
در آیه 184 سوره مبارکه بقره آمده است :
أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
[روزه در] روزهاى معدودى [بر شما مقرر شده است] [ولى] هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد [به همان شماره] تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بدارد] و بر كسانى كه [روزه] طاقت‏ فرساست كفاره‏ اى است كه خوراك دادن به بينوايى است و هر كس به ميل خود بيشتر نيكى كند پس آن براى او بهتر است و اگر بدانيد روزه گرفتن براى شما بهتر است

مراد از "ایاما معدودات" روزهای ماه رمضان است .
ماه مبارک رمضان ،یک ماه است که این یک ماه ،نه تمامی ایام سال را شامل می شود و نه حتی بیشترش را بلکه نسبت به 365 روز سال ،حقیقتا ایام معدود است . در تفسیر نمونه در تبیین "ایاما معدودات "چنین آمده است :
"عملى نيست كه تمامى اوقات شما را و حتى بيشتر اوقاتتان را بگيرد، بلكه عملى است كه در ايامى قليل و معدود انجام مى‏شود، (أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ) آرى نكره (و بدون الف و لام) آمدن كلمه (اياما) دلالت بر ناچيزى ايام دارد، و در اينكه ايام را به وصف معدود توصيف كرد، خود اشعارى است به اهميت نداشتن آن. " (1)

(1)- (تفسیر نمونه، ج1،ص624)

prosperity;929865 نوشت:
با سلام

منظور از أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ در آیه مربوط به روزه چیست؟

آیا یک ماه ایام معدود است؟

با سلام و احترام

نمی دانم چرا چنین سوالی برای شما پیش آمده است ؟ شاید عقبه خاصی پشت این سوال نباشد و به صورت عادی و با دیدن کلمه ایاما معدودات برای شما چنین سوالی پیش آمده است ...

اما این آیه عقبه تفسیری خاصی دارد و پاسخی که به شما داده شده است نمی تواند کاملا آن را به شما نشان دهد و از این جهت ناقص است ...

بنده خلاصه وار توضیح می دهم ....

برخی گویند این آیه از آیات منسوخ است ... ( درباره منسوخ بودن آیه هم علمای شیعه گفته اند و هم علمای سنی البته علمای شیعه ظاهرا کمتر به منسوخ بودن این آیه اشاره کرده و منسوخ بودنش را قبول ندارند ... )

ایاما معدودات به معنای یک ماه نیست ... بلکه بخشی از یک ماه را شامل می شود مثلا ده روز به مانند برخی از ادیان دیگر مثل یهود ...

هم چنین می گویند در این آیه روزه یک واجب تخییری است به این معنا که مکلفینی که طاقت روزه دارند یا باید روزه بگیرند یا باید فدیه بدهند ... ( خوب البته این یکی از تفاسیر حول آیه است و مقبول علمای شیعه نیست ... )

برخی طبق همین آیه و با توجه به اینکه آن را منسوخ نمی دانند روزه را واجب تعیینی نمی دانند و می گویند هر کسی که توان روزه گرفتن دارد مخیر است که یا روزه بگیرد یا فدیه بدهد ....

پس در اینکه
"ایاما معدودات" به معنای ده روز است یا یک ماه ؟
آیه منسوخ است یا خیر ؟
آیه دلالت بر وجوب تخییری روزه دارد یا وجوب تعیینی ؟
و ...
اختلافاتی وجود دارد ... و از ترکیب این احتمالات تفسیری تفاسیر مختلفی به وجود آمده است ...
وارد اختلافات تفسیری نمی شوم ...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿١٨٣

هان ای کسانی که ایمان آوردید! روزه بر شما نوشته شده است، همان گونه که بر کسانی پیش از شما نیز نوشته شده بود. شاید پرهیزگاری کنید. (۱۸۳) سوره مبارکه بقره

به نص همین آیه روزه واجب عینی است و نه تخییری و کفایی و...

به 3 دلیل: اول یا ایها الذین آمنوا که کاملا واضح است دوم کتب علیکم سوم لعلکم تتقون


«الذين آمنوا» تمامى مؤمنان را به سند ايمان مأمور به روزه كرده

((کتب)) فعل واضحی است برای وجوب انجام این کار و «عليكم» شامل كل مسلمانان است اعم از زن و مرد

انسان يا متقى است و يا غير متقى، اگر متقى است كه اين واجب را هم مانند ساير واجبات بايد به جا آورد، و اگر هم بالفعل متقى نيست بر او واجب است اولاً تحصيل تقوى و آن گاه بر مبناى تقوى عمل به این آیه و اصلا یکی از راههای رسیدن به تقوی هم همین روزه داری است

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ 184

(اين روزه ى واجب تنها در) روزهاى معدودى (است). پس هر كس از شما بيمار يا در سفر (عذرآور) بوده است (به همان شماره) تعدادى از روزهاى ديگر را (روزه بدارد) و بر كسانى كه (روزه) طاقت فرساست، كفاره اى است: خوراك دادن (به) بينوايى. و هر كس به طاقت فرسايى روزه را تحمل كند، همان براى او بهتر است. و اگر بدانيد، (اين) روزه گرفتن براى شما (بى طاقتان) بهتر است. 184

آيه 184 ـ "فمن كان منكم مريضا او على سفر" روزه را بر مريضان و مسافران حرام كرده است، كه بايد آن را در روزهايى كه مريض يا مسافر نيستند انجام دهند. البته نه هر مريض و نه هر مسافرى، بلكه مرض و سفرى كه براى گرفتن روزه عسر و ضرر و خطر داشته باشد، به دليل آيه بعدى "يريد اللّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر". طبق اين دو آيه حالت روزه سه گونه است: 1ـ يسر، 2ـ اطاقه يعنى حرج و 3ـ عسر.

يسر به معناى آسانى و راحتى است، و عسر ايجاد خطر و ضرر و آسيب ديدن است، و اطاقه يا حرج ميانگين اين دو به معناى مصرف كردن كل نيروها براى روزه دارى است، بدان گونه كه جاى نفس كشيدن نماند، و گوئى او طوق بر گردن نهاده است، در حالت يسر ورزه واجب است، چه در سفر و چه در حضر، و در حالت عسر حرام، و در اين صورت گرفتن قضاى آن واجب است،

چه در سفر و چه در حضر، بنابراين اگر هزاران كيلومتر در حال روزه سفر كند، و يسر و راحتى داشته باشد روزه واجب است و اينجا «على سفر» بعد از «مريضاً» چنانكه اشاره شد مقصود سفرى آور است كه «مريضاً» مرض فعلى و «علس سفر» مرض شأنى در بعشى سفرها است همچون گذشته هاى دور مانند زمان بعثت.

در قسم سوم مستحب است، به دليل "فمن تطوع خيرا فهو خير له": كسى كه كار خيرى را با زحمت انجام دهد براى او بهتر است، روزه پر زحمت همان روزه با حرج است، كه كل نيروهاى روزه دار مصرف گردد، "و أن تصوموا خير لكم" كه مخاطب همان "من تطوّع خيرا" مى باشد و اين قاعده در ساير احكام نيز جارى است، و اصولاً روزه دارى براى اصلاح روح و تن مى باشد، كه اگر عسر و حرج نباشد، واجب است.

رضا ثقلین;931410 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ 184

(اين روزه ى واجب تنها در) روزهاى معدودى (است). پس هر كس از شما بيمار يا در سفر (عذرآور) بوده است (به همان شماره) تعدادى از روزهاى ديگر را (روزه بدارد) و بر كسانى كه (روزه) طاقت فرساست، كفاره اى است: خوراك دادن (به) بينوايى. و هر كس به طاقت فرسايى روزه را تحمل كند، همان براى او بهتر است. و اگر بدانيد، (اين) روزه گرفتن براى شما (بى طاقتان) بهتر است. 184


آيه 184 ـ "فمن كان منكم مريضا او على سفر" روزه را بر مريضان و مسافران حرام كرده است، كه بايد آن را در روزهايى كه مريض يا مسافر نيستند انجام دهند. البته نه هر مريض و نه هر مسافرى، بلكه مرض و سفرى كه براى گرفتن روزه عسر و ضرر و خطر داشته باشد، به دليل آيه بعدى "يريد اللّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر". طبق اين دو آيه حالت روزه سه گونه است: 1ـ يسر، 2ـ اطاقه يعنى حرج و 3ـ عسر.

يسر به معناى آسانى و راحتى است، و عسر ايجاد خطر و ضرر و آسيب ديدن است، و اطاقه يا حرج ميانگين اين دو به معناى مصرف كردن كل نيروها براى روزه دارى است، بدان گونه كه جاى نفس كشيدن نماند، و گوئى او طوق بر گردن نهاده است، در حالت يسر ورزه واجب است، چه در سفر و چه در حضر، و در حالت عسر حرام، و در اين صورت گرفتن قضاى آن واجب است،

چه در سفر و چه در حضر، بنابراين اگر هزاران كيلومتر در حال روزه سفر كند، و يسر و راحتى داشته باشد روزه واجب است و اينجا «على سفر» بعد از «مريضاً» چنانكه اشاره شد مقصود سفرى آور است كه «مريضاً» مرض فعلى و «علس سفر» مرض شأنى در بعشى سفرها است همچون گذشته هاى دور مانند زمان بعثت.

در قسم سوم مستحب است، به دليل "فمن تطوع خيرا فهو خير له": كسى كه كار خيرى را با زحمت انجام دهد براى او بهتر است، روزه پر زحمت همان روزه با حرج است، كه كل نيروهاى روزه دار مصرف گردد، "و أن تصوموا خير لكم" كه مخاطب همان "من تطوّع خيرا" مى باشد و اين قاعده در ساير احكام نيز جارى است، و اصولاً روزه دارى براى اصلاح روح و تن مى باشد، كه اگر عسر و حرج نباشد، واجب است.


سلام
مطلب شما را بازنویسی میکنم :
1
در حالت آسانی و یسر ، روزه واجب تعیینی است
کتب علیکم الصیام
2
در حالت عسر و ضرر ، روزه گرفتن حرام است
فمن کان منکم مریضا او علی سفر
فعده من ایام اخر
3
در حالت اطاقه ، روزه گرفتن واجب تخییری است
یعنی یا فدیه بدهند یا روزه بگیرند که البته روزه بهتر است...

یعنی سه حالت برای روزه متصور است
واجب تعیینی
واجب تخییری
حرمت
نظرتان؟

رضا ثقلین;931409 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

به نص همین آیه روزه واجب عینی است و نه تخییری و کفایی و...

[]

طبق تفسیر خودتان فکر میکنم درست این است که بگوییم
در حالت یسر و آسانی ، واجب تعیینی است نه در هر حالتی...
و در پست قبلی توضیح دادم...

اما طبق تفاسیر دیگر میتوان این آیه را به گونه ای دیگر تحلیل کرد :
مثلا میفرماید کتب کما کتب علی الذین من قبلکم
یعنی میفرماید وجوب روزه به مانند گذشتگان است
سوال : وجوب روزه در گذشته به چه نحوی بوده است؟
در آیه ی بعدی ( ایاما معدودات) توضیح میدهد که
این روزه واجب تخییری است

در ایه چگونگی وجوب تخییری را توضیح میدهد :
در حالت مرض و سفر ، روزه حرام است...
و در حالت توانایی ، روزه واجب تخییری است...

در واقع آیه دو نوع مکلف را نشان میدهد :
1
طاقت روزه ندارند
''الذین لا طاقه لهم '' که روزه بر آنها حرام است
2
طاقت روزه دارند
'' الذین یطیقون الصیام'' که روزه بر آنها واجب تخییری است یعنی یا باید فدیه دهند یا روزه بگیرند که البته گفته میشود روزه بهتر است

نکته : منشا اختلاف در ترجمه '' یطیقونه'' است
عده ای میگویند مقصود کسانی است که طاقت روزه دارند
عده ای میگویند مقصود کسانی است که طاقت روزه ندارند
هر دو قسم ، از حیث حکم شرعی ، واجب تخییری را نشان میدهد
اما اختلاف در موضوع حکم شرعی است...
طبق قول اول کسی که طاقت روزه دارد میتواند به جای روزه گرفتن فدیه بدهد
اما طبق قول دوم کسی که طاقت روزه ندارد میتواند به جای روزه فدیه بدهد

و همین اختلاف در تفسیر معنای ایاما معدودات تاثیر گذار خواهد بود...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

و طاها;931432 نوشت:
در حالت اطاقه ، روزه گرفتن واجب تخییری است
یعنی یا فدیه بدهند یا روزه بگیرند که البته روزه بهتر است...

یعنی سه حالت برای روزه متصور است
واجب تعیینی
واجب تخییری
حرمت
نظرتان؟

نه برادر بزرگوار در اطاقه مستحب میشه یعنی یسر واحب عسر حرام حرج مستحب!

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

و طاها;931437 نوشت:
طبق تفسیر خودتان فکر میکنم درست این است که بگوییم
در حالت یسر و آسانی ، واجب تعیینی است نه در هر حالتی...

بله در غیر حالت یسر واجب نیست بلکه عسر شود حرام میشه حرج شود مستحب میشه

و طاها;931437 نوشت:
اما طبق تفاسیر دیگر میتوان این آیه را به گونه ای دیگر تحلیل کرد :
مثلا میفرماید کتب کما کتب علی الذین من قبلکم
یعنی میفرماید وجوب روزه به مانند گذشتگان است

آیه در مقام بیان اصل روزه است یعنی اصل روزه واجب شده چنان که در ادیان الهی دیگر هم واجب بوده ولی این آیه در مقام بیان تعداد روز هایی که باید روزه دار باشند مسلمین نیست بلکه آیه بعدی این مطلب رو بیام کرده:

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ 185

ماه رمضان (همان ماهى) است كه در آن، قرآن (به گونه اى فشرده، در شب قدر) فروفرستاده شده است؛ حال آنكه براى مردم راهبرد، و (متضمن) دلايلى آشكار از هدايت و (ميزان) تشخيص حقّ از باطل است. پس هر كس از شما اين ماه را درك كند، بايد آن را روزه بدارد، و كسى كه بيمار يا در سفر (بيمارى زا) بوده است (بايد به شماره ى آن) تعدادى از روزهاى ديگر را (روزه بدارد). خدا براى شما آسانى را مى خواهد، و برايتان شما دشوارى زيان آور را نمى خواهد. و بايد همان شماره ى (مقرّر) را تكميل كنيد و خدا را به (پاس) آنچه رهنماييتان كرده است بسى بزرگ بداريد. و شايد شكر گزاريد. 185

نص این آیه میفرماید روزه داری در اسلام یک ماه است نه 10 روز

و طاها;931437 نوشت:
طاقت روزه دارند
'' الذین یطیقون الصیام'' که روزه بر آنها واجب تخییری است یعنی یا باید فدیه دهند یا روزه بگیرند که البته گفته میشود روزه بهتر است

این مطلب با نص آیه 183 و 185 در تعارض است یعنی واجب عینی است برای همه مگر کسی که در عسر و حرج باشد

رضا ثقلین;931597 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

نه برادر بزرگوار در اطاقه مستحب میشه یعنی یسر واحب عسر حرام حرج مستحب!


با سلام و احترام

در حالت یسر ، روزه بدل ندارد... تنها گزینه ی ما روزه است...
پس میشود واجب تعیینی

در حالت عسر، روزه حرام است و اگر تکلیفی بر دوش مکلف باشد فدیه است نه روزه گرفتن...

اما در حالت اطاقه ، روزه بدل دارد. ما دو گزینه داریم....
یا باید فدیه دهیم یا باید روزه بگیریم...
آیه میگوید بر گردن انها فدیه است اما روزه بهتر است...
در این موارد استحباب با واجب تخییری قابل جمع است...
مثلا
نماز جمعه بنا به نظر برخی مراجع، واجب تخییری است
اما همه میدانیم که نماز جمعه بهتر از نماز ظهر است...
پس استحباب با واجب تخییری منافات ندارد...

اگر استحباب را در تضاد با وجوب میدانید پس نه باید فدیه را واجب بدانید و نه روزه را...
در حالی که آیه تصریح به وجوب فدیه دارد ( و علی الذین یطیقونه فدیه ) و بعد از این وجوب، روزه را بدل از فدیه میداند. و میفرماید روزه بهتر است...

رضا ثقلین;931598 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
آیه در مقام بیان اصل روزه است یعنی اصل روزه واجب شده چنان که در ادیان الهی دیگر هم واجب بوده
[/COLOR]

بنده نیز همین را گفتم...
قرآن میفرماید
روزه در حالت یسر وجوب تعیینی دارد
و در حالت اطاقه وجوب تخییری دارد
و در حالت عسر حرام است

این مطلب ارتباطی به تعداد روزهای روزه داری ندارد...

رضا ثقلین;931598 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ 185

نص این آیه میفرماید روزه داری در اسلام یک ماه است نه 10 روز

[/]

بله شکی نیست که نص این آیه روزه داری را یک ماهه میداند نه ده روزه...
اما توجه داشته باشید که سوال از آیه قبلی و از کلمه ''ایاما معدودات'' بود.
کسی نمیخواهد بگوید روزه داری در اسلام 10 روزه است. توجه میفرمایید...

سوال این است که در آیه قبلی ، مقصود از ایاما معدودات چیست؟
اینجا دو احتمال مطرح است
1
ایاما معدودات
مجمل است و تعداد روزها نامشخص است و در آیه بعدی تعداد روزها مشخص شده است...
پس این آیه منسوخ نیست... ( به عبارتی آیه ''شهر رمضان'' ، آیه ی قبل از خود را نسخ نکرده است )
2
ایاما معدودات
مجمل نیست و تعداد روزها مشخص است و توسط پیامبر یا ادیان قبلی مشخص شده است...
مثلا طبق تفاسیر ، مسلمانان در هر ماه سه روز روزه میگرفتند
یا طبق تفاسیر میگویند یهودیان ده روز ، روزه میگرفتند...
با توجه به این تفسیر ، آیه بعدی روزها را نسخ کرده است و نه چیز دیگری را...
یعنی آیه ی بعدی میگوید
ای مومنان سی روز باید روزه بگیرید نه ده روز و نه سه روز...
و تاکید میکند که این سی روز باید تکمیل شود.. مثلا اگر در ماه رمضان ده روز مریض شدیم باید از ماه های دیگر روزه بگیریم تا سی روز تکمیل شود...
پس این آیه، تعداد روزهای قبلی ( 10 روز مثلا) را نسخ کرده است....

ظاهرا شما آیه ی ''شهر رمضان الذی انزل فیه القران'' را ناسخ نمیدانید و احتمال اول را قبول دارید...

رضا ثقلین;931598 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
این مطلب با نص آیه 183 و 185 در تعارض است یعنی واجب عینی است برای همه مگر کسی که در عسر و حرج باشد
[/COLOR]

اگر دقت بفرمایید خودتان در جمله ی بالا میفرمایید :

''واجب عینی است .. مگر کسی که در عسر و حرج باشد''

بنده نیز عرض کردم

نص آیه وجوب تعیینی روزه در حالت یسر را نشان میدهد
اما در آیه بعدی میفرماید
در حالت عسر، روزه حرام است
و در حالت اطاقه ، وجوب تخییری دارد...

پس وقتی بنده میگویم
روزه واجب تعیینی است مگر در حالت عسر و اطاقه ، مخالف نص نگفتم...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سلام علیکم

و طاها;931605 نوشت:
نماز جمعه بنا به نظر برخی مراجع، واجب تخییری است
اما همه میدانیم که نماز جمعه بهتر از نماز ظهر است...
پس استحباب با واجب تخییری منافات ندارد...

بزرگوار اولا شما نباید قیاس کنید نماز جمعه را به روزه قیاس در احکام اسلامی نداریم

ثانیا نماز جمعه هم تخییری نیست و به نص آیه و حدود 200 روایت نماز جمعه با شرایطش که در فقه آمده(عدالت امام-عدم دعا برای ظالم-رعایت حدود شرعی در بر پایی آن و...) واجب عینی است!

ثالثا شرایط استحباب با شرایط وجوب ولو تخییری متفاوت است در شرایط استحباب شما اگر انجام ندهی مرتکب حرام نشدی ولی در وجوب ولو تخییری در صورت عدم انجام مرتکب حرام شده ای

رضا ثقلین;931927 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
ولی در وجوب ولو تخییری در صورت عدم انجام مرتکب حرام شده ای

نکته همین جاست!
در حالت اطاقه، با عدم انجام روزه، مرتکب حرام نشدیم زیرا میتوانیم فدیه دهیم... فدیه و روزه بدل هستند...
و به همین میگویند وجوب تخییری...
------
وجوب تخییری، مقابل وجوب تعیینی بوده و عبارت است از وجوبی که مطلوب آن، یکی از دو یا چند چیز شمرده شده، به گونه‌ای که هر یک می‌تواند بدل و جانشین دیگری قرار گیرد؛ به بیان دیگر، در وجوب تخییری، فرد مشخصی در نظر نیست، بلکه یکی از دو یا چند چیز، به طور بدلیت مطلوب است، مانند: کفاره روزه ماه رمضان برای کسی که بدون عذر روزه را افطار کند، که یا باید بنده‌ای را آزاد نماید، یا شصت مسکین را اطعام کند و یا شصت روز روزه بگیرد، و اگر هر یک از این سه مورد را انجام دهد به وظیفه خود عمل کرده است.
http://www.wikifeqh.ir/%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%A8_%D8%AA%D8%AE%DB%8C%DB%8C%D8%B1%DB%8C

رضا ثقلین;931927 نوشت:

بزرگوار اولا شما نباید قیاس کنید نماز جمعه را به روزه قیاس در احکام اسلامی نداریم


بنده می خواستم تعریف واجب تخییری را در قالب یک مثال برای شما بیان کنم. این قیاس محسوب نمیشود.
نمی دانم چرا مطلب به این واضحی را با قیاس خلط کرده اید ...
هیچ کس تا به حال نگفته است که مثال زدن برای تبیین یک تعریف، قیاس محسوب میشود ...

نقل قول:
ثانیا نماز جمعه هم تخییری نیست و به نص آیه و حدود 200 روایت نماز جمعه با شرایطش که در فقه آمده(عدالت امام-عدم دعا برای ظالم-رعایت حدود شرعی در بر پایی آن و...) واجب عینی است!


بله می دانم که برخی مراجع نماز جمعه را تخییری می دانند ... ( و به همین علت گفتم "برخی مراجع" تا شما حساس نشوید زیرا اخلاق شما را می دانستم اما متاسفانه باز رفتید روی اختلاف فتوای مراجع بر روی مثال، زوم کردید )

بنده یک مثال زدم تا واجب تخییری را تبیین کرده باشم ...

با سلام و عرض ادب

و طاها;930842 نوشت:
نمی دانم چرا چنین سوالی برای شما پیش آمده است ؟ شاید عقبه خاصی پشت این سوال نباشد و به صورت عادی و با دیدن کلمه ایاما معدودات برای شما چنین سوالی پیش آمده است ...

اما این آیه عقبه تفسیری خاصی دارد و پاسخی که به شما داده شده است نمی تواند کاملا آن را به شما نشان دهد و از این جهت ناقص است ...

prosperity;929865 نوشت:
منظور از أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ در آیه مربوط به روزه چیست؟

آیا یک ماه ایام معدود است؟


زاویه سوال و مطلب مورد نظر پرسشگر محترم کاملا مشخص است . هیچ نیازی به بیان بحثهای کاملا تخصصی که در اکثر موارد در حوزه بحثهای فقهی هم وارد شده است نبود .
بنده نظر مفسران نمونه را در پاسخ به این سوال عرض کردم . تقریبا غالب مفسران شیعه بر همین نظرند .علامه استاد جوادی آملی هم بر همین نظر هستند :
"مقصود از ﴿أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ﴾
امر چهارم اين است كه اين ﴿كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ﴾ در صدد بيان حكم تكليفي است كه وجوب است اما اينكه فرمود: ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾ اگر اين ايام معدوده غير از ماه مبارك رمضان باشد كه بعضيها احتمال دادند لازمه‌اش آن است كه دو صوم وجوب داشته باشد يكي صوم ماه مبارك رمضان، يكي هم صوم آن ايام معدوده كه حالا ماهي سه روز است و مانند آن و بعد لازمه‌اش آن است كه اين نسخ شده باشد و اما چون چنين چيزي نيست و قبلاً هم ايامي واجب نبود [و] تنها ايامي كه روزه‌اش واجب است ماه مبارك رمضان است، بنابراين اين ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ﴾ كه جمله اولاي آيه بعد است مبيّن همين ﴿أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ﴾ است كه جمله اولاي همين آيه محل بحث است. ... بنابراين اين ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾ كه به طور مطلق ذكر شد تفسير مي‌شود و تبيين مي‌شود به ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ﴾ كه در صدر آيه بعد است: ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾. "(1)
لطفا وارد بحثهای فقهی نشوید ،تاپیک ، تفسیری است زیرا موظف به حذف یا انتقال مطالب می شوم.

(1)- سایت اسراء ،مجموعه دروس تفسیری ، تفسیر سوره مبارکه بقره ، جلسه341

پرسش:منظور از أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ در آیه مربوط به روزه چیست؟آیا یک ماه ایام معدود است؟

پاسخ: با سلام
در آیه 184 سوره مبارکه بقره آمده است :
أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
[روزه در]روزهاى معدودى[بر شما مقرر شده است] [ولى] هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد [به همان شماره] تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بدارد] و بر كسانى كه [روزه] طاقت‏ فرساست كفاره‏ اى است كه خوراك دادن به بينوايى است و هر كس به ميل خود بيشتر نيكى كند پس آن براى او بهتر است و اگر بدانيد روزه گرفتن براى شما بهتر است

مراد از "ایاما معدودات" روزهای ماه رمضان است .
ماه مبارک رمضان ،یک ماه است که این یک ماه ،نه تمامی ایام سال را شامل می شود و نه حتی بیشترش را بلکه نسبت به 365 روز سال ،حقیقتا ایام معدود است . در تفسیر نمونه در تبیین "ایاما معدودات "چنین آمده است :
"عملى نيست كه تمامى اوقات شما را و حتى بيشتر اوقاتتان را بگيرد، بلكه عملى است كه در ايامى قليل و معدود انجام مى‏شود، (أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ) آرى نكره (و بدون الف و لام) آمدن كلمه (اياما) دلالت بر ناچيزى ايام دارد، و در اينكه ايام را به وصف معدود توصيف كرد، خود اشعارى است به اهميت نداشتن آن. " (1)


علامه استاد جوادی آملی هم بر همین نظر هستند :
"مقصود از ﴿أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ﴾
امر چهارم اين است كه اين ﴿كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ﴾ در صدد بيان حكم تكليفي است كه وجوب است اما اينكه فرمود: ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾ اگر اين ايام معدوده غير از ماه مبارك رمضان باشد كه بعضيها احتمال دادند لازمه‌اش آن است كه دو صوم وجوب داشته باشد يكي صوم ماه مبارك رمضان، يكي هم صوم آن ايام معدوده كه حالا ماهي سه روز است و مانند آن و بعد لازمه‌اش آن است كه اين نسخ شده باشد و اما چون چنين چيزي نيست و قبلاً هم ايامي واجب نبود [و] تنها ايامي كه روزه‌اش واجب است ماه مبارك رمضان است، بنابراين اين ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ﴾ كه جمله اولاي آيه بعد است مبيّن همين ﴿أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ﴾ است كه جمله اولاي همين آيه محل بحث است. ... بنابراين اين ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾ كه به طور مطلق ذكر شد تفسير مي‌شود و تبيين مي‌شود به ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ﴾ كه در صدر آيه بعد است: ﴿أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ﴾. "(2)


(1)- تفسیر نمونه، ج1،ص624
(2)- سایت اسراء ،
مجموعه دروس تفسیری، تفسیر سوره مبارکه بقره ، جلسه341

کلید واژه ها: ایاما معدودات ، روزهای ماه رمضان،

موضوع قفل شده است