كه ز «ريحانه» رضا ع را پسري پيدا شد-ویژه نامه میلاد

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

میلاد سجاده نشین عالم معرفت و توحید، آیینه پرشکوه جمال و

جلال خداوندی، مونس ملایک مقرب الهی، اسوه عرفان ربوبی،

تبسّم رحمت معبود بر خلایق، مظهر مهر و عطوفت خداوند، حضرت

جوادالائمه بر شما عاشقان ولایت و رهپویان خط امامت

خجسته باد.

[="DarkGreen"]سلام بر امام [="Red"]جواد[/](ع)، بزرگ مردى كه بيست و پنج سال، خورشيد را به خجلت وا داشت.

بيست و پنج سال، خورشيد فضيلت را رويانْد و شكوفاند و خود، فروزانتر از خورشيد، تابيد و درخشيد.

سخاوت باران را داشت و كرامت دريا را و زلالى آب را.

«جود»، قطره اى بود در پيشانى بلندش و «علم»، غنچه اى بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهرى بود از گنجينه فضايلش.

پيشوايى كه «[="Red"]جواد[/]» بود، «تقى» بود، «مُنتجَب» و «مرتضى» بود، فرزند «رضا» بود، راضى به قضا بود.

در خردسالى به امامت رسيد، در نوجوانى، رهگشاى مُعضَلات فكرى، فقهى و اعتقادى امّت بود. دشوارترين سؤالها را بى درنگ جواب مى گفت و علمش الهى بود و وصل به دريا.

سلام بر امام محمدتقى(ع) كه [="#ff0000"]جوادِ[/] امامان و امامِ جوادان بود.[/]