حکم شک در صورت وجود احتمال منجر شدن به وسواس
تبهای اولیه
سلام
اگر فردی مثلا سابقه وسواس در نجاست داشته باشد (یا که کلا چنین سابقه ای نباشد)
اگر این فرد در موضوعی برای دفعات اول دچار شک شود و احتمال بدهد بها دادن به این شک ، باعث افتادن به وسواس و کثیرالشکی شود میتواند کلا از همان اول بخاطر این احتمال ، به شکش اعتنا نکند؟
مثلا در نماز شک میکند که رکعت سوم هست یا چهارم ، حال احتمال میدهد اگر به همین اولین شک اعتنا کند باعث میشود دچار شکهای بعد هم شود و راه برای شیطان باز شود ، ایا میتواند علیرغم اینکه ما در شکیات احکام اینگونه داریم ولی بخاطر وسواسی نشدن از همان اول بی خیال شود؟
سلاماگر فردی مثلا سابقه وسواس در نجاست داشته باشد (یا که کلا چنین سابقه ای نباشد)
اگر این فرد در موضوعی برای دفعات اول دچار شک شود و احتمال بدهد بها دادن به این شک ، باعث افتادن به وسواس و کثیرالشکی شود میتواند کلا از همان اول بخاطر این احتمال ، به شکش اعتنا نکند؟
مثلا در نماز شک میکند که رکعت سوم هست یا چهارم ، حال احتمال میدهد اگر به همین اولین شک اعتنا کند باعث میشود دچار شکهای بعد هم شود و راه برای شیطان باز شود ، ایا میتواند علیرغم اینکه ما در شکیات احکام اینگونه داریم ولی بخاطر وسواسی نشدن از همان اول بی خیال شود؟
با سلام و احترام
اگر بداند یا احتمال وسواس دهد نباید به شک خود توجه کند.
استفتا از دفتر مقام معظم رهبری در قم