آیات نازله درباره امام علی علیه السلام

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیات نازله درباره امام علی علیه السلام

با تبریک به مناسبت فرا رسیدن میلاد مولا امیر المومنین
در این تایپیک آیاتی که در قرآن درباره امام علی (ع) است را قرار می دهیم

بنا بنقل مفسرين و مورخين عامه و خاصه آيات زيادى (بيش از سيصد آيه) در باره ولايت على عليه السلام و فضائل و مناقب آنحضرت در قرآن كريم آمده است كه نقل همه آنها از عهده اين تایپیک خارج است ولی به چندین آیه در این زمینه اشاره می کنیم و امید است مفید باشد



یا علی


آيه تبليغ
آيه 67 سوره مائده

يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك...

در باره على عليه السلام نازل شد و رسول خدا صلى الله عليه و آله



دست على را گرفت و فرمود:

من كنت مولاه فعلى مولاه اللهم و ال من والاه



انما وليكم الله و رسوله و الذين امنوا الذين يقيمون الصلوة

و يؤتون الزكوة و هم راكعون

سوره مائده آيه 55


على عليه السلام كه مشغول نماز و در حال ركوع بود با انگشت دست راست اشاره بسائل نمود و سائل متوجه شد وآمد انگشتر را از دست او خارج نمود و آيه انما وليكم الله و رسوله و الذين امنوا الذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم راكعون .نازل گشت يعنى ولى و صاحب اختيار شما فقط خدا و رسول او و مؤمنينى هستند كه نماز را بر پا ميدارند و در حال ركوع زكوة ميدهند



بسم الله الرحمن الرحیم
ان الذین امنوا و عمل الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا.
همانا کسانی که ایمان آورده و عمل شایسته انجام داده اند خداوند محبتی از آنها در دلها قرار می دهد. مریم - 96

[=times new roman][=arial black]الذين ينفقون اموالهم باليل والنهار سراً و علانيه فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف عليهم و لا هم يحزنون
[=times new roman][=arial black]
[=times new roman][=arial black] (274) سوره مباركه بقره

« پاداش آنان که اموال خود را، شب و روز و نهان و آشکار ، انفاق مي کنند ، با پروردگارشان است ،نه بيمي بر آنها است و نه اندوهگين مي شوند. »

عبدالوهاب بن مجاهد از ابن عباس چنين روايت مي کند :
« آيه انفاق درباره علي(ع) نازل شده است؛

با سلام خدمت همه دوستان

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ بقره/207

ثعلبي مفسر اهل سنت مي گويد:
هنگامى كه پيغمبر اسلام تصميم گرفت مهاجرت كند، براى اداى دينهاى خود و تحويل دادن امانتهايى كه نزد او بود، على (عليه السلام) را به جاى خويش قرار داد و شب هنگام كه مى‏خواست به سوى غار" ثور" برود و مشركان اطراف خانه او را براى حمله به او محاصره كرده بودند، دستور داد على (عليه السلام) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگى (برد حضرمى) كه مخصوص خود پيغمبر بود روى خود بكشد.

در اين هنگام خداوند به" جبرئيل" و" ميكائيل" وحى فرستاد كه من بين شما برادرى ايجاد كردم و عمر يكى از شما را طولانى‏تر قرار دادم، كدام يك از شما حاضر است ايثار به جان كند و زندگى ديگرى را بر خود مقدم دارد؟ هيچكدام حاضر نشدند.

به آنها وحى شد اكنون على (عليه السلام) در بستر پيغمبر خوابيده و آماده شده جان خويش را فداى او سازد به زمين برويد و حافظ و نگهبان او باشيد.
هنگامى كه جبرئيل بالاى سر و ميكائيل پايين پاى على (عليه السلام) نشسته بودند، جبرئيل مى‏گفت: "به به، آفرين بر تو اى على! خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباهات مى‏كند".
در اين هنگام آيه فوق نازل گرديد و به همين دليل آن شب تاريخى به نام "ليلة المبيت" ناميده شده است.

موفق باشيد :Gol::Gol::Gol:

من يسلم وجهه الي الله و هو محسن فقد استمسک بالعروه الوثقي
(22)سوره مباركه لقمان
« کسي که خود را ، در حالي که نيکوکار باشد ، تسليم خدا کند ، به دستگيره استواري چنگ زده است. »

ــ انس بن مالک مي گويد:
اين آيه در حق علي بن ابي طالب(ع) نازل شد.
او نخستين کسي بود که ايمانش را براي خدا خالص کرد و خود را وقف خدا نمود. [بحراني، سيدهاشم، غايةالمرام، ص 434]

آيه مودت
قل لا اسألكم عليه اجرا الا المودة فى القربى
سوره شورى آيه 23

(اى پيغمبر در برابر زحمات تبليغ رسالت بمردم) بگو من از شما اجر و مزدى نميخواهم مگر دوستى نزديكانم را.
زمخشرى در تفسير كشاف و گنجى شافعى در كفاية الطالب و ديگران نوشته‏اند كه چون آيه مزبور نازل شد به پيغمبر صلى الله عليه و آله گفتند يا رسول الله:و من قرابتك هؤلاء الذين وجبت علينا مودتهم؟قال على و فاطمة و ابناهما
.
يعنى نزديكان شما كه دوستى آنها بر ما واجب است چه كسانى‏اند؟فرمود على و فاطمه و دو پسرشان.

قل كفى بالله شهيدا بينى و بينكم و من عنده علم الكتاب
سوره رعد آيه 13

كافران رسالت پيغمبر اكرم را انكار كرده و گفتند تو پيغمبر نيستى اين آيه در پاسخ آنان بحضرتش نازل شد كه بگو (من براى رسالت خود دو شاهد دارم يكى) خدا است كه براى شهادت ميان من و شما كافى است و ديگرى كسى است كه علم كتاب در نزد اوست.ثعلبى در تفسير آيه مزبور مينويسد آنكه علم كتاب در نزد اوست على بن ابيطالب است

همچنين ابو سعيد خدرى گويد از رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيدم آنكس كه علم كتاب در نزد اوست كيست؟فرمود آنكس برادرم على بن ابيطالب است

« انّ اللَّه يحب الذين يقاتلون في سبيله صفّا کانهم بنيان مرصوص »
(4) سوره مباركه صف
« خداوند کساني را دوست دارد که در راه او پيکار مي کنند؛ آراسته و استوار؛ چونان که گويي سدّي پولادين هستند. »





ــ از ابن عباس سؤال شد : اينان که خداوند درباره شان چنين فرموده، کيانند؟


گفت:حمزه، شير خدا، و شير رسول خدا، علي بن ابي طالب، عبيده بن حرث و مقداد بن اسود.
[حاکم حسکاني، شواهدالتنزيل، ج 2، ص 251]


با سلام خدمت همه دوستان

نيم نگاهي ديگر به آيه43 / رعد

قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب

يكي از اعتراضاتي كه معمولا مشركان نسبت به پيامبران الهي دارند اين است كه ما از كجا بدانيم شما پيامبر خدا هستيد .

پيامبران الهي نيز معمولا با معجزاتي كه خداوند در اختيار آنها قرار داده پاسخ لازم را مي دهند .

اگر به اول اين آيه توجه شود همين اشكال را مطرح نموده اند كه شما رسول نيستيد .
و يقول الذين كفروا لست مرسلا

در پاسخ اين شبهه ، خدا به پيامبرش دو معجزه را يادآوري مي كند كه به مشركان ارائه كند

1- خود قرآن كه فرمايشات خداوند است و به عنوان شاهد و دليل بر رسالت ايشان مطرح شود

2- شخص ديگري نيز به عنوان شاهد و معجزه بر رسالت پيامبر مطرح مي شود و آن كسي نيست جز امير المومنين علي بن ابيطالب (ع)

بعضي روايات آن را دوستان در پست هاي قبلي از اهل سنت نقل نموده اند .
[
موفق باشيد . :Gol::Gol::Gol:


آیه مباهله:


گروهى از نصاراى نجران در مدینه خدمت پیغمبر صلى الله علیه و آله آمده و درباره موضوعات متفرقه و خلقت حضرت عیسى علیه السلام از آن جناب مطالبى پرسیدند و چون در مباحثه راه مغالطه مى‏پیمودند آیه مباهله نازل شد که:
"فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابنائکم و نساءنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الکاذبین."

یعنى اى پیغمبر هر کس با تو در امر عیسى پس از آن که ترا درباره او علم و اطلاعى حاصل شد مجادله کند بگو بیائید تا ما و شما پسران و زنان و نزدیکان خود را که به منزله خود ما هستند بخوانیم و سپس به درگاه خدا ناله و نفرین کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.




بدین طریق رسول اکرم صلى الله علیه و آله آنها را به مباهله دعوت فرمود و فرداى آن روز نصارا با علماى خود بیرون آمده و اسقف نصارا بدانها گفت اگر محمد صلى الله علیه و آله با نزدیکان و اقوامش بیاید مباهله نکنید(زیرا اگر او بر حق نباشد نزدیکانش را در معرض نفرین و بلا نمی‌آورد) و اگر با اصحاب و مسلمین بیاید مباهله کنید در آن حال پیغمبر اکرم با على و فاطمه و حسنین علیهم السلام حاضر شد اسقف پرسید اینها کیستند؟گفتند آن جوان پسر عم و داماد اوست و آن زن یگانه دختر مورد علاقه اوست و آن دو کودک هم نواده‏هاى او هستند. اسقف گفت به خدا سوگند من چهره‏هائى مى‏بینم که اگر از خدا بخواهند کوه‌ها را از جا می‌کند خوبست از مباهله خوددارى کنید و با او مصالحه نمائید لذا گفتند یاابا القاسم ما مباهله نمی‌کنیم و حاضر به مصالحه هستیم حضرت نیز پذیرفت.

ابن ابى الحدید و ابن مغازلى و دیگران نوشته‏اند که منظور از ابنائنا حسنین و مقصود از نسائنا فاطمه و منظور از انفسنا على علیه السلام می‌باشد.

بنابراین در این آیه خداوند حضرت امیر را از شدت اتحاد نفسانى با پیغمبر
(البته به طور مجاز) نفس پیغمبر خوانده است.




آیه "افمن کان على بینة من ربه و یتلوه شاهد منه."
سوره هود آیه 17.





آیا کسی که (رسول خدا صلى الله علیه و آله براى صحت گفتار خود) حجتى (قرآن) از طرف پروردگار خود داشته و پشت سر او شاهد و گواهى از خود او باشد... .

در این آیه نیز مفسرین و مورخین عامه و خاصه نوشته‏اند که منظور از شاهد و گواهى از خود پیغمبر على علیه السلام است.

ابراهیم بن محمد حموینى در کتاب فرائد السمطین از ابن عباس نقل می‌کند که این آیه در شأن على علیه‌السلام است و احدى با او در آن شریک نیست و خوارزمى هم در مناقب خود می‌نویسد که عمرو عاص در نامه‏اى که به معاویه نوشته بود اشاره به آیاتى در شأن على علیه السلام کرده بود که از جمله آنها آیه مزبور بوده است

آفتاب و تشعشعات
کتابی است به نام {خمسة مئة آیة نزلت في علي} که جناب عالم بزرگ رجب بُرسی نوشته اند.این کتاب آیات نازله در شان علی ابن ابی طالب را جمع آور نموده است که شیوه این کتاب شبیه به مصحف فاطمه سلام الله علیها است که در روایات فراوان وصف شده؛یعنی روایات را مکمل آیات و بصورت یک جمله در آورده است.300 آیه مخصوص امیر المومنین علیه السلام و 200 آیه مشترک پنج تن آل عباست.

« انّ الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خير البريّه »
[ 7]سوره مباركه بينه


« کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند، بهترين مخلوقاتند. »

« ابن عساکر » از « جابر بن عبدالله » درباره اين آيه چنين نقل کرده است:

« نزد پيامبر بوديم که علي(ع) آمد. پيامبر (ص) فرمود: سوگند به آنکه جانم در دست او است، اين شخص و شيعيان او رستگاران قيامتند،

و آيه « ان الذين آمنوا... » نازل شد، و چنان شد که اصحاب پيامبر اکرم(ص) هر گاه علي(ع) را مي ديدند، مي گفتند: «خيرالبريه » آمد

موضوع قفل شده است