تفاوت اعتماد به نفس و غرور

کارشناس بحث: استاد بصیر

[="Tahoma"][="Blue"]

باسلام و احترام
در مورد بحث اعتماد به نفس، در این سایت و سایتهای وابسته به این مرکز ، به طور مفصل صحبت شده، لینکهای آن را برای شما می گذارم به آنجا مراجعه بفرمایید:
http://www.pasokhgoo.ir/node/1572
http://www.soalcity.ir/node/77

اعتماد به نفس، یعنی توجه به استعدادها و توانمندی های انسان، یعنی بدانیم که ما قدرتها و امکاناتی داریم، غرور یعنی این همه چیز را از خودت بدانی و خودت را مستقل از خدا بدانی و اگر هم توانایی ای است فکر کنی از خودت می باشد، و خودت آن را به دست آورده ای و به آن ببالی و بر دیگران فخر بفروشی. اما اعتماد به نفسی که در آن به این نکته هم توجه شود که همه ی این توانایی و استعداد را خدا عنایت فرموده و خود را مرتبط با خدا بدانی، دیگر غروری نیست و باعث ضلالت نمی شود بلکه رشد دهنده است و تضادی با غرور نخواهد داشت.

اگر این نفس به همراه ارتباط با خدا، در نظر گرفته شود این تناقضها و تفاوتها بوجود نمی آید.[/]

باسمه القویّ

عرض سلام و ادب

استاد گرامی آیا واژه ی "اعتماد به نفس" در ادبیات دینی استعمال شده است؟

یا می توان به تعبیر دیگر"قوّت نفس"، که در اثر کمال بُعدی از ابعاد و یا قابلیتی از قابلیتها و استعدادهای وجودی انسان حاصل می شود را

جایگزین آن کرد؟

و اگر همین "قوّت نفس" باعث خود برتر بینی در شخص گردد تبدیل به غرور نمی گردد؟

با تشکر

[="Tahoma"][="Blue"]

سلام علیکم. نه این واژه در دین استفاده نشده و ما هم اگر استفاده می کنیم با کلی مسامحه و اصلاح و توجیه آن را به کار می بریم و الا اعتماد و تکیه جز بر خدا، صحیح نمی باشد.
اگر واژه اعتماد به نفس را به کار می بریم با همان توضیحی که عرض شد یعنی توجه به استعدادها و توانمندی هایی که خداوند متعال به نفس ارزانی داشته است، می باشد.

بله، تعبیر قوت نفس هم تعبیر خوبی است باز هم در این واژه باید بر این نکته توجه نمود که این قوای نفس را خدا داده تا دچار عجب و غرور نشویم و احساس خود برتربینی پیدا نشود.[/]