جمع بندی فکر کردن به دیگری در هنگام رابطه زناشویی

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فکر کردن به دیگری در هنگام رابطه زناشویی

باسلام
در اولین سوالی که ازتون پرسیدم کارشناس محترم احکام پاسخ دادند:

حکم فکر کردن به دیگری در هنگام رابطه زناشویی



ضممن تشکر از کارشناس محترم امیدوارم این بار کارشناس محترم از جنبه حدیثی و قرآنی پاسخگوی سوالم باشند:

آیا در هنگام جماع صحیح است به فرد دیگری فکر کرد؟ (چه زوج و چه زوجه)
با تشکر


با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عمار

[=arial]با سلام و ادب
یامبر گرامی اسلام(ص) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(ع) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند:

«یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً» یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود.(1)

حضرت مسيح(ع) به پيروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد زنا نكنيد، اما من به شما سفارش مى كنم فكر زنا را هم نكنيد؛ زيرا كسى كه به زنا بينديشد، مانند كسى است كه در اتاق زيبا و رنگ آميرى شده‏اى، آتش روشن كند. در اين صورت، هر چند ممكن است خانه در آتش نسوزد، اما دست كم دود آن را سياه و خراب مى كند».(2)

این عمل نادرست عوارض بدی هم دارد.حضرت على(علیه السلام) فرمود: «من كثر فكره فى المعاصى دعته إلیها؛ (3) كسى كه در مورد گناهان زیاد فكر كند، گناهان او را به سوى خود مى كشند».
[=arial]نیز فرمود: «خوض النّاس فى شى‏ءٍ مقدّمة الكائن؛ (2) فرو رفتن و تفكّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است».

[=arial]

1. ابن بابویه، محمد بن على‏، من لا یحضره الفقیه،‏ محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، ج 3، ص 552، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم، 1413ق.
2. غرر الحكم، ج 3، ص 451.
3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ناشر موسسه الوفاء، ج 14، ص331، باب34، بیروت 1404ه ق.

عمار;919871 نوشت:
[=arial]با سلام و ادب
یامبر گرامی اسلام(ص) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(ع) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند:

«یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً» یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود.(1)

حضرت مسيح(ع) به پيروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد زنا نكنيد، اما من به شما سفارش مى كنم فكر زنا را هم نكنيد؛ زيرا كسى كه به زنا بينديشد، مانند كسى است كه در اتاق زيبا و رنگ آميرى شده‏اى، آتش روشن كند. در اين صورت، هر چند ممكن است خانه در آتش نسوزد، اما دست كم دود آن را سياه و خراب مى كند».(2)

این عمل نادرست عوارض بدی هم دارد.حضرت على(علیه السلام) فرمود: «من كثر فكره فى المعاصى دعته إلیها؛ (3) كسى كه در مورد گناهان زیاد فكر كند، گناهان او را به سوى خود مى كشند».


[=arial]نیز فرمود: «خوض النّاس فى شى‏ءٍ مقدّمة الكائن؛ (2) فرو رفتن و تفكّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است».

[=arial]

1. ابن بابویه، محمد بن على‏، من لا یحضره الفقیه،‏ محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، ج 3، ص 552، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم، 1413ق.
2. غرر الحكم، ج 3، ص 451.
3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ناشر موسسه الوفاء، ج 14، ص331، باب34، بیروت 1404ه ق.


سلام و احترام

اما طی روایتی از امام علی بنده دیدم که گفته بودند اگر مرد مومن زنی زیبا دید و نیازش تحریک شد باید این آتش را در آغوش همسر خود خاموش کند و بین زنها فرقی نیست..به این مضمون

خب اینجا خود امام علی هم تایید کرده که تحریک از جانب غیر همسر بوده
اونوقت این رابطه مشکل نداره؟
توی زمانه ما هم که خیلی بیشتر این مسله وجود داره

با سلام

انسان موجودی است که هر گونه اخلاق، رفتار، حتی نیات درونی در تکوّن و شکل‌گیری جسمی و روحی او تأثیرگذار است، به گونه‌ای که گاهی این تأثیر از خود شخص، فراتر رفته و به مرتبطین و وابستگان او نیز سرایت می‌کند. از جمله می‌‌توان به تأثیرگذاری فکر کردن به زن دیگر هنگام مجامعت با همسر، در بچه متولد شده اشاره کرد. پیامبر اسلام(ص) می‌‌فرماید: «در وقت زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود معلول ذهنی یا جسمی شود».
البته در این‌گونه موارد نمی‌‌توان صددرصد حکم کرد که حتماً آن آثار و پیامدهای ناگوار به وجود می‌‌آید؛ زیرا در برخی روایات دیگر آمده، دعا، صدقه و ... می‌‌توانند از پیامدهای بد و ناگواری که عکس العمل اعمال و کارهای ما هستند، حتی اموری که قضا و قدر الهی به آن تعلق گرفته جلوگیری نمایند.
بنابر این، اگر انسان در حال غفلت و نادانی یا حتی در حال عمد، مرتکب کارهایی؛ مانند زناشویی در زیر درخت میوه‌دار یا تصور زن دیگر هنگام آمیزش و...، گردید و از آینده بد و عکس العمل آن نسبت به خود و اطرافیانش هراسناک است، می‌‌تواند با دادن صدقه و دعا، از آن پیامد بد جلوگیری نماید.

بنابراین پیامبر گرامی اسلام(ص) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(ع) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند: «یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً»؛ یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود


غریبه آشنا;919903 نوشت:
خب اینجا خود امام علی هم تایید کرده که تحریک از جانب غیر همسر بوده
اونوقت این رابطه مشکل نداره؟

[=arial]با سلام
خیر این ربطی به مورد سوال شما ندارد . در این روایت که فرمودید منظور حضرت این می باشد که وقتی کسی با دیدن نامحرمی تحریک شد و شهوت به او فشار آورد ، این شهوت را توسط رابطه با همسر خود تخلیه کند نه اینکه به یاد آن نامحرم با همسرش ارتباط بر قرار کند بلکه موضوع سر اون شهوتی است که ایجاد شده است.

بسم الله .

رز سیاه;919855 نوشت:
از جنبه حدیثی و قرآنی پاسخگوی سوالم باشند:

آیا در هنگام جماع صحیح است به فرد دیگری فکر کرد؟ (چه زوج و چه زوجه)

مواظب افـکــارت بــــــاش که گفتــارت می شود، مواظب گفتــارت بــــــاش که رفتـــارت می شود، مواظب رفتـــارت بــــــاش که عــــادتت می شود، مواظب عــــادتت بـــــاش که شخصیتت می شود، مواظب شــخـصیتت بــــــاش که سرنوشتت می شود. امیر المومنین علی بن ابی طالب (ع)

حضرت علی(ع) : «
کسى چیزى را در دل پنهان نکند ، جز آن‌که در لغزش ‏هاى زبان و رنگ رخسارش، آشکار خواهد گشت
».


فکر زنا ، سرنوشت شما را ختم به زنا میکند ! نکند هم شما بدانید که زنای فکری (رابطه با همسر اما با فکر کردن به زنای محصنه) به عنوان نیت شما در رابطه ی شما و همسرت میباشد !
یعنی به نیت زنای محصنه(ولو فکری) با همسر رابطه برقرار می کنید (خدای نکرده) و لذا ((الاعمالُ به نیّات)) ارزش و محاسبه ی عمل به نیت است و این یعنی شما با القای نفس اماره و شیطان رجیم (لعنت الله علیه) ، به جای ثواب و اجر اخروی و رضایت خداوند و (شما و همسر) ، (مفروض است ) در پرونده ی خود گناه (زنای محصنه) را ثبت میکنید .

در معیّت و هدایت الله باشید .

سلام و عرض ادب
من متنها رو نخوندم و قصد مزاحمت ندارم

یک مساله در وسط مباحث شما8->
من فکر می کنم افکار فرار انسانها برای این به گناه آلوده میشن(در عین صواب)
که فکر میکنن اولا شاید همسرشون نمیتونه همه نیازهاشون رو برآورده کنه
مانند( عدم آرایش نا مناسب بودن وضع استقرار( پوزیشن) عدم همراهی کلامی نا مناسب بودن رفتار در طول روز و .....
و دوم اینکه اختلاط بیش از حد با دیگران در طول روز و هفته فکر انسانها رو به پرواز در میاره
و در این میان عشوه گری ها نقش بیشتری دارند
الله اعلم


پرسش:
آیا در روایات فکر کردن به دیگری در هنگام رابطه زناشویی مذمت شده است؟

پاسخ:
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) ضمن سفارشات بسیاری به امام علی(علیه السلام) یکی از آداب هنگام زناشویی را چنین بیان فرمودند:

«یَا عَلِیُّ لَاتُجَامِعِ ‏امْرَأَتَکَ ‏بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَیْرِکَ‏ فَإِنِّی أَخْشَى إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ أَنْ یَکُونَ مُخَنَّثاً أَوْ مُؤَنَّثاً مُخَبَّلاً» یا علی، هنگام زناشویی، خیال زن ‏دیگرى ‏را در خاطر نیاور که می‌ترسم اگر فرزند پسری متولد شود دارای صفات و روحیات زنانه شود و اگر فرزند دختری متولد شود، معلول ذهنی یا جسمی شود.(1)

حضرت مسيح(علیه السلام) به پيروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد زنا نكنيد، اما من به شما سفارش مى كنم فكر زنا را هم نكنيد؛ زيرا كسى كه به زنا بينديشد، مانند كسى است كه در اتاق زيبا و رنگ آميرى شده ‏اى، آتش روشن كند. در اين صورت، هر چند ممكن است خانه در آتش نسوزد، اما دست كم دود آن را سياه و خراب مى كند».(2)

این عمل نادرست عوارض بدی هم دارد.حضرت على(علیه السلام) فرمود: «من كثر فكره فى المعاصى دعته إلیها؛ (3) كسى كه در مورد گناهان زیاد فكر كند، گناهان او را به سوى خود مى كشند».
نیز فرمود: «خوض النّاس فى شى‏ءٍ مقدّمة الكائن؛ (2) فرو رفتن و تفكّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است».

____________________________
1. ابن بابویه، محمد بن على‏، من لا یحضره الفقیه،‏ محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، ج 3، ص 552، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم، 1413ق.
2. غرر الحكم، ج 3، ص 451.
3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ناشر موسسه الوفاء، ج 14، ص331، باب34، بیروت 1404ه ق.

موضوع قفل شده است