جمع بندی علیرغم این همه نماز و قرآنی که میخونم افسرده هستم و از زندگی پس از مرگ می ترسم
تب‌های اولیه
سلام .من خیلی به دنبال شناخت خدا و انجام واجبات و دوری از محرماتش هستم اما هر چی پیشتر میرم افسرده و وحشت زده تر میشم از مرگ .در واقع اطجواب اعمالم میترسم با اینکه دایم استغفار میکنم و در پی جبران کارهام هستم اما همش احساس می کنم خدا منو نمیبخشه و هیچکدام از اعمالم و قبول نمیکنه و در واقع دوسم نداره همش میترسم از اینکه بمیرم و به شدید ترین شکل عذاب بشم و هیچ کدوم از اعمالم به دادم نرسه ..اینها منو از کار انداخته عصبی شدم اصلا احساس شادی ندارم زندگیم پوچ شده انگار و گاهی در اوج توبه هام به کفر نزدیک میشم و احساس میکنم اون دنیا همش الکیه نمیدونم چکار کنم میگن با راز و نیاز و نزدیکی به خدا قلبها روشن میشه روح ارام میشه ولی من بدتر میشم خواهشا کمکم کنید البته بگم اینا از چهل روز پیش که یکی از عزیزانمون رو در هجده سالگی از دست دادیم شدت گرفته قبلا در این حد نبودم
باسلام و احترام
بزرگوار امیدوارم با الطاف الهی مشکلتون هر چه سریعتر حل شود.
مشکل شما در صورتی حل خواهد شد که رویکرد خودتان را تغییر داده و اصلاح کنید.
به نظر می رسد شما باید دید منطقی به اعمال خود داشته باشید و در این راستا پیشنهاد می شود:
1. خدای متعال را موجودی مهربان بپندارید و نگران اعمال خودتان نباشید.
2. شما وظیفه دارید که خود را از حرام حفظ کرده و از گناه و حرام خود را محفوظ بدارید و تا حد توان می توانید این کار را انجام بدهید و بیشتر از آن تکلیف نیست.
3. انتظار بیجا از خود و نگرانی از عاقبت این دنیا و آخرت منطق درستی نیست شما به جای نگرانی از اعمال و رفتارتان مواظبت کنید.
4. حساسیت و وسواسیت خرج دادن در نحوه عملکرد و رفتارها و مذمت مدام سزا نیست و نباید این رفتارها را تکرار کنید.
5. برنامه نشاط آمیز را در زندگی داشته باشید و مدام خود را با گریه و زاری و مذمت نفس مشغول نسازید که برای روحیه شما یک سم مهلکی است.
6. ورزش و تنوع و تفریح باید در برنامه های شما تکرار شود تا روحیه خوب و سالمی را درک کنید.
7. از تکرار خاطرات تلخ و تمرکز در آنها و حتی از حضور در مجالس غم برای مدتی پرهیز کنید تا روحیه شما ترمیم و اصلاح شود.
8. افکار منفی را در ذهنتان بخشکانید و به جای آن به افکار خوب و مثبت بپردازید ( به ذهنتان اجازه ورود و تفکر در مسائل منفی را ندهید)
9. خودتان را یک فرد موفق و بنده خوب خدا بپندارید و از سرزنش ها نفسانی بپرهیزید.
10. با افراد ی که روحیه قوی و محکمی دارند و در روحیه شما می توانند تاثیر مثبت بگذارند رابطه گرمی داشته باشید و سعی کنید با صحبت و گفتگو خودتان را تخیله و از نفوس مثبت و قوی آنها بهره مند شوید.
11. از تنها بودن و دوری از اجتماع و بودن در کنار دیگران بپرهیزید.
12. در صورت امکان حتما به یک روانشناس بالینی متخصص در مسائل افسردگی مراجعه کنید.
[="Tahoma"][="Navy"]سلام .من خیلی به دنبال شناخت خدا و انجام واجبات و دوری از محرماتش هستم اما هر چی پیشتر میرم افسرده و وحشت زده تر میشم از مرگ .در واقع اطجواب اعمالم میترسم با اینکه دایم استغفار میکنم و در پی جبران کارهام هستم اما همش احساس می کنم خدا منو نمیبخشه و هیچکدام از اعمالم و قبول نمیکنه و در واقع دوسم نداره همش میترسم از اینکه بمیرم و به شدید ترین شکل عذاب بشم و هیچ کدوم از اعمالم به دادم نرسه ..اینها منو از کار انداخته عصبی شدم اصلا احساس شادی ندارم زندگیم پوچ شده انگار و گاهی در اوج توبه هام به کفر نزدیک میشم و احساس میکنم اون دنیا همش الکیه نمیدونم چکار کنم میگن با راز و نیاز و نزدیکی به خدا قلبها روشن میشه روح ارام میشه ولی من بدتر میشم خواهشا کمکم کنید البته بگم اینا از چهل روز پیش که یکی از عزیزانمون رو در هجده سالگی از دست دادیم شدت گرفته قبلا در این حد نبودم
سلام
تصور شما مانند بسیاری از مردم درباره مرگ و خدا درست نیست
توصیه می کنم تعدادی از "تجربیات نزدیک به مرگ" را بخوانید تا تصورتان اصلاح شود
یا علیم[/]
سلام .من خیلی به دنبال شناخت خدا و انجام واجبات و دوری از محرماتش هستم اما هر چی پیشتر میرم افسرده و وحشت زده تر میشم از مرگ .در واقع اطجواب اعمالم میترسم با اینکه دایم استغفار میکنم و در پی جبران کارهام هستم اما همش احساس می کنم خدا منو نمیبخشه و هیچکدام از اعمالم و قبول نمیکنه و در واقع دوسم نداره همش میترسم از اینکه بمیرم و به شدید ترین شکل عذاب بشم و هیچ کدوم از اعمالم به دادم نرسه ..اینها منو از کار انداخته عصبی شدم اصلا احساس شادی ندارم زندگیم پوچ شده انگار و گاهی در اوج توبه هام به کفر نزدیک میشم و احساس میکنم اون دنیا همش الکیه نمیدونم چکار کنم میگن با راز و نیاز و نزدیکی به خدا قلبها روشن میشه روح ارام میشه ولی من بدتر میشم خواهشا کمکم کنید البته بگم اینا از چهل روز پیش که یکی از عزیزانمون رو در هجده سالگی از دست دادیم شدت گرفته قبلا در این حد نبودم
بنام خدا
با سلام و عرض احترام
با اجازه کارشناس محترم، بنده تجربه ای داشتم که ان شاءالله برای شما همینطور مفید واقع شود.
خاطرم هست زمانی که وارد مساءل مذهبی بیشتر شده بودم بعد از مدتی نسبت به احکام مذهبی دچار افکار وسواسی شده بودم مثلا رکعت های نمازم، یا بنظرم بایستی همه را نهی از منکر می کردم و....... و متاسفانه اثرات سوء یی برای من داشت!
با گذاشت زمان و پرس و جو و توکل بر خدا ، الحمدالله رفع شد، اطلاعات و تجربه ای که کسب کردم این بود که شیطان از هر راهی برای دور کردن بنده از خدا وارد می شود مثلا همین وسواسی دین، منفی نگری به خدا، عدم اولویت بندی صحیح مساءل دینی و....
که در طول زمان انسان از از خدا و امور دین خسته و رنجوریده می کند.
جالب اینجاست که ما دینمان بسیار بر حد تعادل تاکید شده، همینطور بیشتر جالب از اینکه بر استفاده از زینت های دینیوی البته بصورت حلال، و بر خوش بینی به خداوند رحمان، کما اینکه چه بسیار آیات قرآن، و ادعیه و احادیث که بر رحمت خداوند تایید دارند.
لذا طبق فرمایشات کارشناس محترم ، نسبت به خداوند تغییر نگرش دهید و خوش بین باشید، سعی کنید همه چیز را به فال نیک بگیرید، حتی بنده جایی شنید خداوند گاهی مانع ثواب بنده می شود تا متکبر نشود این یعنی در همه حال خداوند هوای ما را دارد.
سوال:
من فردی مدهبی بوده و خیلی حساس به اعمالم هستم و دلم راضی نمی شود و احساسم این است شاید قبول نشود و الان به جایی رسیده ام که احساس افسردگی می کنم و روحیه ام بدتر شده و به جای آرامش روحی، عصبی و غمگینم، لطفا راهنمایی کنید.
پاسخ:
مشکل شما در صورتی حل خواهد شد که رویکرد اعتقادی خودتان را تغییر داده و اصلاح کنید، مطمئن باشید که خدای متعال فراتر از ظرفیت و توانایی انسان، او را مکلف نکرده است و در این راستا قرآن کریم می فرماید: «لا يُكَلِّفُ اَللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها» ( بقره:286) یعنی خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانايياش تكليف نميكند. وسع در لغت به معني گشايش و قدرت است، بنابراين مضمون آيه شريفه همان حقيقت عقلي را تأييد ميكند كه وظايف و تكاليف الهي هيچگاه بالاتر از ميزان قدرت و توانايي افراد نيست و لذا بايد گفت تمام احكام با همين آيه تفسير و تقييد ميگردد و به مواردي كه تحت قدرت انسان است اختصاص مييابد. بديهي است يك قانونگذار حكيم و دادگر نميتواند غير از اين قانون وضع نمايد و انتطاری نامعقول از بندگان خود داشته باشد، خدای متعال دستوراتی را بیان فرموده و ما تا حد توان ملزم هستیم انجام بدهیم و آنها را اجرا کنیم و اگر بر فرض هم کوتاهی شد؛ به جایی ناراحتی و نگرانی و نا امیدی؛ باید توبه کرده و با اراده قوی به فکر جبران باشیم و بیش از این انتظاری نیست.
به نظر می رسد در این وضعیت شما باید دید منطقی و مثبت به اعمال خودتان داشته باشید و نگران اعمالتان نشده و امیدتان را به رحمت الهی بیشتر کنید تا روح با آرامشی را تجربه کنید.
در این راستا پیشنهاد می شود به این موارد هم توجه شود:
1. خدای متعال را موجودی مهربان بپندارید و نگران اعمال خودتان نباشید.
2. شما وظیفه دارید که خود را از حرام حفظ کرده و از گناه و حرام خود را محفوظ بدارید و تا حد توان می توانید این کار را انجام بدهید و بیشتر از آن تکلیف نیست.
3. انتظار بیجا از خود و نگرانی از عاقبت این دنیا و آخرت منطق درستی نیست شما به جای نگرانی از اعمال و رفتارتان مواظبت کنید.
4. حساسیت و وسواسیت خرج دادن در نحوه عملکرد و رفتارها و مذمت مدام سزا نیست و نباید این رفتارها را تکرار کنید.
5. برنامه نشاط آمیز را در زندگی داشته باشید و مدام خود را با گریه و زاری و مذمت نفس مشغول نسازید که برای روحیه شما یک سم مهلکی است.
6. ورزش و تنوع و تفریح باید در برنامه های شما تکرار شود تا روحیه خوب و سالمی را تجربه کنید.
7. از تکرار خاطرات تلخ و تمرکز در آنها و حتی از حضور در مجالس غم برای مدتی پرهیز کنید تا روحیه شما ترمیم و اصلاح شود.
8. افکار منفی را در ذهنتان بخشکانید و به جای آن به افکار خوب و مثبت بپردازید ( به ذهنتان اجازه ورود و تفکر در مسائل منفی را ندهید)
9. خودتان را یک فرد موفق و بنده خوب خدا بپندارید و از سرزنش ها نفسانی بپرهیزید.
10. با افراد ی که روحیه قوی و محکمی دارند و در روحیه شما می توانند تاثیر مثبت بگذارند رابطه گرمی داشته باشید و سعی کنید با صحبت و گفتگو خودتان را تخیله و از نفوس مثبت و قوی آنها بهره مند شوید.
11. از تنها بودن و دوری از اجتماع و بودن در کنار دیگران بپرهیزید.
12. با یک عالم دینی متخصص مراجعه نمائید.
13. در صورت امکان و حل نشدن مشکل و حاد شدن وضعیت روانیتان به یک روانشناس بالینی متخصص در مسائل افسردگی مراجعه نمائید.[1]
[1].سايت انجمن گفتگوي ديني، انجمن مشاوره، كارشناس: نشاط: تاريخ: 14/ 03/ 1396