حکم دروغ گفتن با هدف ریا نکردن، خوشحال کردن دیگران و جلوگیری از لغوگویی؟!

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حکم دروغ گفتن با هدف ریا نکردن، خوشحال کردن دیگران و جلوگیری از لغوگویی؟!

[="Tahoma"][="Blue"]با سلام


گاهی اوقات ممکن است فردی کار نیک و پسندیده ای انجام داده باشد اما وی در پاسخ به پرسش دیگران، انجام این کار را انکار می کند تا مثلا ریا نشود. به عنوان مثال در گروهی که به اردو رفته اند، فردی بطور پنهانی ظرف ها را می شوید و اگر کسی از او پرسید، وی به جهت ریانکردن انکار می کند. آیا این دروغ اشکال دارد؟
در حالتی دیگر بواسطه دروغ گفتن، فرد مخاطب ناراحت نشده و بلکه خوشحال می شود. به عنوان مثال، فردی یک وسیله ای برای منزل می خرد. پدر، مادر یا همسر تمایل دارند از قیمت آن جویا شوند. از آنجایی که این افراد با شنیدن قیمت واقعی آن وسیله ممکن است ناراحت شوند بنابراین، فرد قیمت واقعی را نمی گوید بلکه قیمت پایین تر را مطرح می کند. آیا این دروغ اشکال دارد؟
و در حالتی دیگر، فرد بمنظور جلوگیری از لغوگویی، دانستن موضوعی را انکار می کند. به عنوان مثال، فرد می داند که اگر در جلسه ای باب سخن در مورد هنرپیشه، بازیکن، سیاستمدار و ... باز شود در واقع باب بیهوده گویی و احتمالا غیبت باز می شود و وقت بیهوده می گذرد. بنابراین فرد از همان ابتدا دروغ می گوید تا باب سخن قطع شود. آیا این دروغ اشکال دارد؟
تبصره- تمام دروغگویی های فوق الذکر با این "تصور" است که تبعاتی بدنبال نداشته باشد. در حالت اول، کسی نسبت به شستن ظرف ها حساس نمی شود. چنانچه قرار باشد بعداً حساسیت ایجاد شود پس همان بهتر که در ابتدا دروغ گفته نشود. در حالت دوم، فرد از جیب خود برای تهیه وسیله، هزینه کرده است نه از جیب خانواده. در حالت سوم، کدورتی پیش نمی آید.


با تشکر[/][/]

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد شفا

مترصد;919280 نوشت:
با سلام


گاهی اوقات ممکن است فردی کار نیک و پسندیده ای انجام داده باشد اما وی در پاسخ به پرسش دیگران، انجام این کار را انکار می کند تا مثلا ریا نشود. به عنوان مثال در گروهی که به اردو رفته اند، فردی بطور پنهانی ظرف ها را می شوید و اگر کسی از او پرسید، وی به جهت ریانکردن انکار می کند. آیا این دروغ اشکال دارد؟
در حالتی دیگر بواسطه دروغ گفتن، فرد مخاطب ناراحت نشده و بلکه خوشحال می شود. به عنوان مثال، فردی یک وسیله ای برای منزل می خرد. پدر، مادر یا همسر تمایل دارند از قیمت آن جویا شوند. از آنجایی که این افراد با شنیدن قیمت واقعی آن وسیله ممکن است ناراحت شوند بنابراین، فرد قیمت واقعی را نمی گوید بلکه قیمت پایین تر را مطرح می کند. آیا این دروغ اشکال دارد؟
و در حالتی دیگر، فرد بمنظور جلوگیری از لغوگویی، دانستن موضوعی را انکار می کند. به عنوان مثال، فرد می داند که اگر در جلسه ای باب سخن در مورد هنرپیشه، بازیکن، سیاستمدار و ... باز شود در واقع باب بیهوده گویی و احتمالا غیبت باز می شود و وقت بیهوده می گذرد. بنابراین فرد از همان ابتدا دروغ می گوید تا باب سخن قطع شود. آیا این دروغ اشکال دارد؟
تبصره- تمام دروغگویی های فوق الذکر با این "تصور" است که تبعاتی بدنبال نداشته باشد. در حالت اول، کسی نسبت به شستن ظرف ها حساس نمی شود. چنانچه قرار باشد بعداً حساسیت ایجاد شود پس همان بهتر که در ابتدا دروغ گفته نشود. در حالت دوم، فرد از جیب خود برای تهیه وسیله، هزینه کرده است نه از جیب خانواده. در حالت سوم، کدورتی پیش نمی آید.


با تشکر

سلام علیکم

طبق نظر مقام معظم رهبری:

در هر سه مورد، چون خلاف واقع را مطرح می کنید، دروغ محسوب می شود و حرام می باشد.
و برای حل مشکلاتی که مطرح فرمودید باید راه های دیگر را دنبال کنید.

موضوع قفل شده است