جمع بندی نفرین کردن شخصی که باعث شد نمازم ترک شود

در پاسخ به سوالتون باید به چند نکته توجه کنید :
1. به طور کلي، در سنت هاي الهي اين گونه نيست که شخصي به جهت گناه ديگري عقوبت شود. قرآن کريم به صراحت مي فرمايد: «و لا تزر وازره وزر اخري». (1)بنابراين نتيجه اعمال انسان به طور مستقيم متوجه او خواهد بود. اوست که بايد پاسخگوي اعمال خويش باشد و تبعات منفي آن را تحمل کند و كسي که با زمینه سازی دیگری به گناه بيفتد، گناهش بر گردن ديگري نيست. بلکه خود فرد می بایست دقت کند تا در دام شیطان و اصحاب شیطان نیفتد. اگر چه در شرايطي خاص ـ مثل ترک نهي از منکر ـ دامنه اين تبعات منفي و عقوبت هاي الهي به افراد وابسته به انسان هم سرايت مي­ کند تا فرد نتيجه رفتار خود را در قالب­ هاي مختلفي ببيند و متنبه شود. البته به اين معنا نيست که ديگران در فراهم کردن زمينه گناه غير، مجازات نشوند؛ بلکه ايشان نيز به جهت قصور در انجام وظيفه، عقاب مي شوند؛ اما نه به دليل گناه ديگران.
2. با توجه به نکته اول توصیه می کنم :
از نفرین کردن فردی که زمینه ساز آلودگی شما به گناه بوده بپرهیزید. زيرا اگر کسي به ديگري بدون جهت نفرين کند و شخص نفرين شده شايستگى نفرين نداشته باشد، خداوند نفرين را مستجاب نمى کند. استجابت دعا بر اساس حکمت هايى است که تنها خداوند از آن آگاهى کامل دارد. نفريني که به ناحق باشد، تأثير گذار نخواهد بود. بلکه ممکن است دامن گیر خودتان شود.
3. برای از بین بردن این تنفر لازم است که اسباب آن نفرت را از بین ببرید. عامل تنفر در فرض مورد سوال شما، دشمنی و کینه ای است که از فرد مورد نظرتان به دل گرفته اید و علتش هم این است که ایشان را عامل آلودگی خود به گناه می دانید در حالی که این گونه نیست ایشان در واقع نقش وسوسه گر را بازی کرده اند و این خود شما بوده اید که تصمیم به تبعیت از او گرفته اید. تامل در این نکته می تواند از کینه و دشمنی او با شما کم کند و شما کمتر از ایشان متنفر باشید.

پي‌نوشت‌ :
1. اسراء (17) آيه 15 .

پرسش:
چند سال پیش با فردی آشنا شدم که باعث شد به گناه بیفتم! ونمازم ترک شد و گناهانی مرتکب شدم.ولی خدای شرایطی مهیا کرد تا ازگناه خارج بشم ولی هر روز بعد از نماز وی را لعن میکنم! البته خودم را در این قضیه تبرئه نمیکنم، ولی چون یکی از عوامل اصلی به گناه افتادن خود را از او میدانم، اقدام به لعن و نفرین او میکنم. کارم درسته؟

پاسخ:
برای روشن شدن پاسخ باید به چند نکته توجه کنید :
1. به طور کلي، در سنت هاي الهي اين گونه نيست که شخصي به جهت گناه ديگري عقوبت شود. قرآن کريم به صراحت مي فرمايد: «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى».«هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی کشد» (1)بنابراين نتيجه اعمال انسان به طور مستقيم متوجه او خواهد بود. اوست که بايد پاسخگوي اعمال خويش باشد و تبعات منفي آن را تحمل کند و كسي که با زمینه سازی دیگری به گناه بيفتد، گناهش بر گردن ديگري نيست.

بلکه خود فرد می بایست دقت کند تا در دام شیطان و اصحاب شیطان نیفتد. اگر چه در شرايطي خاص ـ مثل ترک نهي از منکر ـ دامنه اين تبعات منفي و عقوبت هاي الهي به افراد وابسته به انسان هم سرايت مي­ کند تا فرد نتيجه رفتار خود را در قالب­ هاي مختلفي ببيند و متنبه شود. البته به اين معنا نيست که ديگران در فراهم کردن زمينه گناه غير، مجازات نشوند؛ بلکه ايشان نيز به جهت قصور در انجام وظيفه، عقاب مي شوند؛ اما نه به دليل گناه ديگران.

2. با توجه به نکته اول توصیه می کنم :
از نفرین کردن فردی که زمینه ساز آلودگی شما به گناه بوده بپرهیزید. زيرا اگر کسي به ديگري بدون جهت نفرين کند و شخص نفرين شده شايستگى نفرين نداشته باشد، خداوند نفرين را مستجاب نمى کند. استجابت دعا بر اساس حکمت هايى است که تنها خداوند از آن آگاهى کامل دارد. نفريني که به ناحق باشد، تأثير گذار نخواهد بود. بلکه ممکن است دامن گیر خودتان شود.

3. برای از بین بردن این تنفر لازم است که اسباب آن نفرت را از بین ببرید. عامل تنفر در فرض مورد سوال شما، دشمنی و کینه ای است که از فرد مورد نظرتان به دل گرفته اید و علتش هم این است که ایشان را عامل آلودگی خود به گناه می دانید در حالی که این گونه نیست ایشان در واقع نقش وسوسه گر را بازی کرده اند و این خود شما بوده اید که تصمیم به تبعیت از او گرفته اید. تامل در این نکته می تواند از کینه و دشمنی او با شما کم کند و شما کمتر از ایشان متنفر باشید.

پي‌نوشت‌ :
1. اسراء (17) آيه 15