عزاداری برای اهل بیت در بهشت

باسلام و تشکر
در این که گریه برای آن حضرت سید الشهدا بسیار سفارش شده است، تردیدی نیست.
اما این که در آخرت نیز گریه برای امام حسین(ع) توصیه شده باشد در روایات چنین چیزی وجود ندارد. بلند گریه کردن در مصائب آن بزرگوار هم در این دنیا توصیه شده و اصلا جنس بهشت و درجات بهشتی با حزن و اندوه سازگار نیست؛ أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» (یونس، 62).

امام صادق علیه السّلام به مسمع بن عبدالملک فرمودند: آیا مصائب آن جناب (امام حسین علیه السّلام) را یاد می‌کنی؟
عرض کرد: بلی والله مصائب ایشان را یاد کرده و گریه می‌کنم.
حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهی دید در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصیت تو را می‌کنند که سبب روشنی چشم تو باشد.
همچنین فرمودند: ای مسمع گریه بر احوالات حسین (علیه السّلام) سبب می‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد. (کامل الزیارات، ابن قولویه، ص 98).

در فرهنگ شیعه گریه بر مظلومیت امامان، نه فقط به بعد احساسی و عاطفی آن تاکید شده، بلکه در پس این اشک معرفت به امامان مورد تاکید جدی است. در واقع وجود امام حسین(ع) و زنده نمودن یاد مصائب ایشان ضامن بقای اسلام و فرهنگ اسلامی است. بدون شک برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع) یکی از شعائر بزرگ شیعیان محسوب می‌شود که در طول تاریخ توانسته ارزشهای مکتب تشیع را حفظ کند و از نسلی به نسل دیگر منتقل کند. امام حسین(ع) همانطور که در روایت وارد شده عامل بقاء حقیقت اسلام است و به تعبیری که نقل شده است «حسین منی و انا منی حسین» که در تفسیر این عبارت گفته شده است که حسین(ع) فرزند نبی خاتم و رسول اکرم (ص) اگر فرمودند «و انا من حسین» از این باب بوده است که مکتب اهل بیت(ع) که حقیقت اسلام بوده و اسلام حقیقی در آن تجلی دارد توسط امام حسین (ع) باقی می‌ماند. بقاء این مکتب به همین مجالس و عزاداری‌ها و توجه به امام حسین(ع) بوده و هست.
البته باید توجه داشت که در کنار اهمیت برگزاری این مجالس که در واقع فرصتی است برای آشنایی بیشتر با مکتب امام حسین(ع) و حقائق دین به شکل عمومی و مسائل مربوط به امامت به صورت خاص، باید توجه داشت که مسائل فرهنگی جانبی این گونه مجالس باید به گونه‌ای باشد که با ارزش‌ها و آرمان های امام حسین(ع) سازگار باشد و با معیارها و موازین اسلامی هیچ گونه تنافی نداشته باشد؛ یکی از مهمترین مسائلی که باید در این گونه مجالس مورد توجه قرار بگیرد اجتناب از محرمات است.