من چم شده؟!

تب‌های اولیه

17 پستها / 0 جدید

موضوع قفل شده است

من چم شده؟!

سلام ،
بازم ممنون که دارید اینارو میخونید . به بزرگی خودتون غلط های تایپی. و ببخشید چون خیلی سریع تایپ میکنم .
یه چند باری اینجا سوال پرسیدم و خب شکر خدا جوابای خوبی گرفتم .
راستش آدمای اینجا خیلی مهربونن مخصوصا کارشناسا. خیلی خوب و صمیمانه بدون چشم داشتی جواب میدن . منم که هر وقت کم میارم میام اینجا.
راستش خیلی سریع به جواب احتیاج دارم . لطفاااا.
راستش شاید یه سری حرفام تکراریه . ولی واقعا کم آوردم ، شرایط مراجعه به روانشناسو هم ندارم . نمیدونم چمه.

من تقریبا 16 ساله هستم ،یک سالیه که از لحاظ روانی به هم ریختم. یه زمانی مشکلات بلوغ مثل وابستگی و اینا برام پیش اومد ، فک میکردم خیلی مشکلات بزرگی اند.الان بهشون میخندم ، خلاصه اونا رفع شدن تا اینکه امسال یعنی سال 95 شروع شد ، سال بدبختی من . من همیشه توی آخرای مدرسه و توی خونه خسته و خواب آلود میشدم اکثرا . اولش فکر کردم مشکل دارم رفتم دکتر کلی ازمایش نوشت و اخرش معلوم شد هیچیم نیست‌من تصمیم گرفتم به درس خوندن . شروع میکردم کلی اهدافمو مینوشتم و چند روزی میخوندم ولی بعدش ول میکردم یا یجورایی کم می آوردم ،یعنی اولش با خودم قرار میذاشتم که خوب بخونم ولی چند روز بعد کم می اوردم . وقتی فشارای جنسی بهم فشار می اورد میرفتم سمت خودارضایی ، البته ببخشید اینجوری میگم.هر موقع خود ارضایی میکردم فک میکردم همه چیز تموم شده و میرفتم همه اهدافی که نوشته بودم پاره میکردم و از نو مینوشتم ، طوری شده بود که مثلا وقتی قرار میذاشتم درس بخونم و خودارضایی نکنم به محض اینکه فکرای جنسی میومد سراغم فکر میکردم همه چیز تموم شده و میرفتم سراغ خودارضایی و درس خوندنم ول میکردم . گذشت و گذشت تا اینکه بدتر شد . من همه چیزو توی پرس خوندن دیدم . با کوچکترین کار غیر درسی فکر میکردم دارم وقت تلف میکنم و حتی دیگه نمیتونستم تلوزیون هم ببینم . کم کم بدتر شد . هی خودمو سرزنش که تو هی وقت تلف میکنی ، تو کندی سرعتت از بقسه دوستات تو درس خوندن و تست زدن کمه تو آی کیوت پایینه . کلی برنامه سنگین میریختم واسه درس خوندن وای به روز سوم نمیکشید میرفتم سراغ خودارضایی و کم میاوردم و درس رو ول میکردم ، کلی برنامه کلی هدف . وقتی هم خودارضایی میکردم کل روزم میسوخت یعنی نه درس میخوندم نه چیزی ط کل کار های من اینطوری بود یعنی شما مثلا فک کن من با خودم عهد میبندم که خوش اخلاق باشم و مثلا خودارضایی نکنم اگه کوچکترین بداخلاقی بکنم همهدچیزو تموم شده میدونم و میرم سراغ خودارضایی چون عهدمو شکستم ، رفت و رفت تا اینکه بدتر هم شد ، از خدا دور شدم طوزی که حس اعتقادی توی من نیست.نمازامو گاهی خوندم گاهی نه حتی افسرده هم شدم و این در وضعیتی بود که خیلی تلاش کردم از این وضعیت در بیام .همش نگران آینده بودم همش نگران درس خوندن وقتی درس نمیخوندم هم همش فکرم پیش درس خوندن بود و فکر میکردم وقت تلف میکنم همش مشغله ذهنی دریغ از لذت از زندگی . از طرفی هم گاهی به خودم میگفتم اخه چرا این درسای الکلی و بی ربط به شغل مورد علاقمو میخونم در حالی که خیلیا با ترک تحصیل و رفتن سراغ علایقشون موفق شدن . من که توی این جامعه نمیتونم تحصیلو ول کنم و از طرفی هم با زور و بدون علاقه درس میخونم . حتی گاهی فکر میکنم با درس خوندن دارم عمرمو هدر میدم چون درسا بقدری سنگینه که نمیرسم به تفریحا و کارای دیگه.این همه ماجرا نبود ‌. من دیگه هیچ اراده و انگیزه ای ندارم . فکر میکنم دنیا برام تموم شده و باور کنید من هر دو سه روز یک بار توبه میشکنم و برمیگردم دوباره همه نوشته هامو یعنی هدفا مینویسم و میزنم به دیوار و فکر میکنم اگه دوباره ننویسم یه چیزی کمه و اینجوری وقت تلف میکنم . این یه نوهی کمالگراییه حالا که فکر میکنم میبینم این بیماری از بچگی با من بوده و خبر نداشتم خیلی کار کردم ولی نشد درمانش کنم ، یه زمانی وسواس طهارت بود یه زمانی مرتب یودن بود حالا هم اینجوری ، من وقتی قسمتی از دفترمو بد خط مینویسم همش فکر میکنم دیگه کل دفترم خراب شد و هی فکرمو اون قسمتش مشغول میکنه و هی دلشوره میگیرم . من نمیدونم چمه سر درگمم . از طرفی کمالگرایی، از طرفی خستگی در حالی که مشکلی ندارم و بعضیا مسگن مربوط به شرایط سنیته ، از طزفی نگرانی همیشگی و ناشکر بودن از طرفی افسردگس از طرفی فشار درس ها .از طزفی خودارضایی و...
من از افکارم یه زندام برای خودم درست کردم ، زیادی قانون مند شدم و خودمو اذیت میکنم و تصلا لذت نمیبرم حتی نمیدونم چیکار باید بکنم اصلا همه چیز برام مبهمه تازگیا حتی به وجود خودمم شک میکنم میگم من چرا افریده شدم . در یک کلام فقط میتونم بگم بدجوری سر در گمم.
حنی به خودکشی هم فکر کردم...
ببخشید شاید سوالاتم بی ربط به همن ببخشید که سرتون به درد اومد
ولی من چیکار کنم که از خودارضایی ، از کمالگرایی ، از سرزنش خودم ، از نگرانی همیشگی و همه اینا خلاص بشم ، چیکار کنم دوباره به خدا نزدیک بشم ، چجوری ارادمو دوباره تقویت کنم و دوباره خوب تلاش کنم برای اهدافم ، چطوری باشم که زندگیم دوباره پر از خوشی بشه چطوری از درس خوندن و کارام لذت ببرم ؟ چظوری آدم بشم و از دست این افکار محدود کنندم خلاص بشم ؟
من حتی توی روابط اجتماعی مثلا وقتی تو نظر خودم شروع میکنم و همهداون کاغدای چرتموذمینویسم و دوباره شروع میکنم باید خوب باشم و همه بهم احترام بذارن ، اگه یه جایی کسی بهم حرفی زد یا مثلا خودم بد حرف زدم یا ناخواسته حرف بدی زدم یا اصلا مثلا بعد از شروع یک روز درس نخوندم همه چیزو ول مسکنم و دیگه اخلاقم گند میشه ، درس نمیخونم ، خودارضایی میکنم و...

ببخشید طولانی شد. من چمه آخه ؟ یعنی بحران دوران بلوغه؟ چطور شده اینطوری شدم من

برچسب:

نوجوانی

سه‌شنبه, ۱۳۹۵/۱۲/۰۳ - ۱۶:۴۶

بازدید: 3463

فرم جستجو

من چم شده؟!

تب‌های اولیه