جمع بندی معنای این کلام حضرت علی (ع) چیست؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
معنای این کلام حضرت علی (ع) چیست؟

با سلام
لطفا معنی گفته ذیل که منتسب به حضرت علی (ع) است را شرح دهید. با تشکر.

[=&amp]اين ستارگان شهرهايي مانند شهرهاي روي زمين هستند و هر شهري با شهر ديگر , با ستوني از نورمربوط مي باشد .[/]

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد تذکره

عربی و نرجمه حدیثی را بدان اشاره کردی در اول پاسخگویی عرض کرده و سپس به توضیح و توجیه و معنای آن می پردازم :
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام):
هَذِهِ النُّجُومُ الَّتِي فِي السَّمَاءِ مَدَائِنُ مِثْلُ الْمَدَائِنِ الَّتِي فِي الْأَرْضِ مَرْبُوطَةٌ كُلُّ مَدِينَةٍ إِلَى عَمُودٍ مِنْ نُورٍ طُولُ ذَلِكَ الْعَمُودِ فِي السَّمَاءِ مَسِيرَةُ مِائَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ سَنَةً : اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند مانند شهرهاي موجود در زمين كه هر شهري به ستوني از نور مربوط و متّصل است كه طول آن ستون در آسمان به اندازه ي مسير دويست و پنجاه سال است.»(1)
اين روايت به صراحت ، از وجود شهرهايي در خارج از منظومه شمسي خبر مي دهد كه مانند شهرهاي زمين هستند. البته اين احتمال وجود دارد كه راوي در نقل حديث كلمه في را از اوّل حديث انداخته باشد يا هنگام استنساخ چنين امري رخ داده باشد. اگر اين احتمال درست باشد آنگاه معني حديث چنين خواهد بود « در اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند ... » در اين صورت مي توان گفت مراد از ستاره ، خود آن همراه با منظومه ي سيّاره اي آن است. همچنين در اين صورت ادامه حديث نيز معني معقول خود را مي يابد ؛ چون هر سيّاره اي با ستوني از نور به ستاره ي خود متّصل است.
البته توجه داشته باشیم :
قرآن نه تنها به وجود حیات و زندگی در کرات آسمانی تصریح می کند، بلکه در برخی از آیات به روشنی تصریح می کند که در آسمان ها، موجودات زنده و عاقلی هستند که بسان بشر خاکی تکلیف و وظیفه دارند و در روز بازپسین مانند بشر محشور خواهند شد، آنجا که می فرماید: اِن کُلُّ مَن فِی السّمواتِ و الاَرضِ اِلاّ آتِی الرَّحمن عَبداً؛ تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، بنده ی اویند! (2)
لقد احصاه و عدَّهم عدّاً؛ خداوند همه ی آنها را احصا کرده و به دقّت شمرده است!(3)
پی نوشت :
1.بحارالأنوار ، ج55 ،ص 91 ؛ سفینة البحار، مادّه ی نجم، جلد 2، صفه 574؛ نزدیک به همین مضمون در مجمع البحرین، مادّه ی کوکب وارد شده است و به جای عمد من نور، عمودین من نور ذکر شده است و ممکن است منظور از عمودین (دو ستون) همان دو قانون نیروی جاذبه و گریز از مرکز هم باشد. (مجمع البحرین، صفه 122).
2.سوره ی مریم، آیه 93 – در زبان عربی لفظ «من» در موجود زنده و عاقل به کار می رود؛ از این جهت در ترجمه ی آیه، این دو لفظ به جای «من» گذارده شد.
.3. مریم، آیه 94.

تذکره;908114 نوشت:
عربی و نرجمه حدیثی را بدان اشاره کردی در اول پاسخگویی عرض کرده و سپس به توضیح و توجیه و معنای آن می پردازم :
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام):
هَذِهِ النُّجُومُ الَّتِي فِي السَّمَاءِ مَدَائِنُ مِثْلُ الْمَدَائِنِ الَّتِي فِي الْأَرْضِ مَرْبُوطَةٌ كُلُّ مَدِينَةٍ إِلَى عَمُودٍ مِنْ نُورٍ طُولُ ذَلِكَ الْعَمُودِ فِي السَّمَاءِ مَسِيرَةُ مِائَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ سَنَةً : اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند مانند شهرهاي موجود در زمين كه هر شهري به ستوني از نور مربوط و متّصل است كه طول آن ستون در آسمان به اندازه ي مسير دويست و پنجاه سال است.»(1)
اين روايت به صراحت ، از وجود شهرهايي در خارج از منظومه شمسي خبر مي دهد كه مانند شهرهاي زمين هستند. البته اين احتمال وجود دارد كه راوي در نقل حديث كلمه في را از اوّل حديث انداخته باشد يا هنگام استنساخ چنين امري رخ داده باشد. اگر اين احتمال درست باشد آنگاه معني حديث چنين خواهد بود « در اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند ... » در اين صورت مي توان گفت مراد از ستاره ، خود آن همراه با منظومه ي سيّاره اي آن است. همچنين در اين صورت ادامه حديث نيز معني معقول خود را مي يابد ؛ چون هر سيّاره اي با ستوني از نور به ستاره ي خود متّصل است.
البته توجه داشته باشیم :
قرآن نه تنها به وجود حیات و زندگی در کرات آسمانی تصریح می کند، بلکه در برخی از آیات به روشنی تصریح می کند که در آسمان ها، موجودات زنده و عاقلی هستند که بسان بشر خاکی تکلیف و وظیفه دارند و در روز بازپسین مانند بشر محشور خواهند شد، آنجا که می فرماید: اِن کُلُّ مَن فِی السّمواتِ و الاَرضِ اِلاّ آتِی الرَّحمن عَبداً؛ تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، بنده ی اویند! (2)
لقد احصاه و عدَّهم عدّاً؛ خداوند همه ی آنها را احصا کرده و به دقّت شمرده است!(3)
پی نوشت :
1.بحارالأنوار ، ج55 ،ص 91 ؛ سفینة البحار، مادّه ی نجم، جلد 2، صفه 574؛ نزدیک به همین مضمون در مجمع البحرین، مادّه ی کوکب وارد شده است و به جای عمد من نور، عمودین من نور ذکر شده است و ممکن است منظور از عمودین (دو ستون) همان دو قانون نیروی جاذبه و گریز از مرکز هم باشد. (مجمع البحرین، صفه 122).
2.سوره ی مریم، آیه 93 – در زبان عربی لفظ «من» در موجود زنده و عاقل به کار می رود؛ از این جهت در ترجمه ی آیه، این دو لفظ به جای «من» گذارده شد.
.3. مریم، آیه 94.

با تشکر میشه در مورد تمام قسمتهای حدیث توضیح بیشتری بفرمایید مثل 250 سال و اتصال با ستون نور و اینکه بعد از قران دیگر چه دانشمندانی در جهان اسلام در این خصوص تحقیق و نظری داشتند و غیره و چون موضوع جالبی است بیشتر در مورد وصفی که قران از این موجودات دارد و اینکه قادرند به زمین بیایند یا نه و بحث هایی که بر سر وجود این موجودات یا بشقابهای پرنده در زمین صورت میگیرد توضیح دهید

سلام
بخاطر سفر ضروری که برایم پیش آمده بود نتوانستم پاسختان را بدهم
الان هم در سقر هستم آومدم عرض سلام و عذرخواهی.
ان شالله پاسختان را فرداشب می دهم
لطفا سوالتان را کامل و شفاف بفرمائید

سرور عزیز و بزرگوار
بنده طبق قولی که دادم در خدمت شما هستم
دقیقا پرسش های خودتان را بفرمائید در خدمت هستم

پرسش :
لطفا معنی گفته ذیل که منتسب به حضرت علی (ع) است را شرح دهید :
اين ستارگان شهرهايي مانند شهرهاي روي زمين هستند و هر شهري با شهر ديگر , با ستوني از نورمربوط مي باشد .

پاسخ :
متن اصلی و ترجمه حدیثی را بدان اشاره کردید در اول پاسخگویی عرض کرده و سپس به توضیح و توجیه و معنای آن می پردازم :
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام):
هَذِهِ النُّجُومُ الَّتِي فِي السَّمَاءِ مَدَائِنُ مِثْلُ الْمَدَائِنِ الَّتِي فِي الْأَرْضِ مَرْبُوطَةٌ كُلُّ مَدِينَةٍ إِلَى عَمُودٍ مِنْ نُورٍ طُولُ ذَلِكَ الْعَمُودِ فِي السَّمَاءِ مَسِيرَةُ مِائَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ سَنَةً : اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند مانند شهرهاي موجود در زمين كه هر شهري به ستوني از نور مربوط و متّصل است كه طول آن ستون در آسمان به اندازه ي مسير دويست و پنجاه سال است.»(1)

اين روايت به صراحت ، از وجود شهرهايي در خارج از منظومه شمسي خبر مي دهد كه مانند شهرهاي زمين هستند. البته اين احتمال وجود دارد كه راوي در نقل حديث كلمه في را از اوّل حديث انداخته باشد يا هنگام استنساخ چنين امري رخ داده باشد. اگر اين احتمال درست باشد آنگاه معني حديث چنين خواهد بود « در اين ستارگاني كه در آسمان مي باشند شهرهايي هستند ... » در اين صورت مي توان گفت مراد از ستاره ، خود آن همراه با منظومه ي سيّاره اي آن است. همچنين در اين صورت ادامه حديث نيز معني معقول خود را مي يابد ؛ چون هر سيّاره اي با ستوني از نور به ستاره ي خود متّصل است.
البته توجه داشته باشیم :

قرآن نه تنها به وجود حیات و زندگی در کرات آسمانی تصریح می کند، بلکه در برخی از آیات به روشنی تصریح می کند که در آسمان ها، موجودات زنده و عاقلی هستند که بسان بشر خاکی تکلیف و وظیفه دارند و در روز بازپسین مانند بشر محشور خواهند شد، آنجا که می فرماید: اِن کُلُّ مَن فِی السّمواتِ و الاَرضِ اِلاّ آتِی الرَّحمن عَبداً؛ تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، بنده ی اویند! (2)
لقد احصاه و عدَّهم عدّاً؛ خداوند همه ی آنها را احصا کرده و به دقّت شمرده است!(3)


پی نوشت :
1.بحارالأنوار ، ج55 ،ص 91 ؛ سفینة البحار، مادّه ی نجم، جلد 2، صفه 574؛ نزدیک به همین مضمون در مجمع البحرین، مادّه ی کوکب وارد شده است و به جای عمد من نور، عمودین من نور ذکر شده است و ممکن است منظور از عمودین (دو ستون) همان دو قانون نیروی جاذبه و گریز از مرکز هم باشد. (مجمع البحرین، صفه 122).
2.سوره ی مریم، آیه 93 – در زبان عربی لفظ «من» در موجود زنده و عاقل به کار می رود؛ از این جهت در ترجمه ی آیه، این دو لفظ به جای «من» گذارده شد.
.3. مریم، آیه 94.

موضوع قفل شده است