جمع بندی پیامبر خدا و لفظ هلاکت در آیه 17 سوره مائده

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
پیامبر خدا و لفظ هلاکت در آیه 17 سوره مائده

با سلام.
شبهه ای برایم به وجود آمده و آن لفظ "یهلک" (به ضم ی ، فعل مجهول از هلاکت) است در آیه 17 سوره مائده که اشاره به عیسی بن مریم و مادرش و تمام اهل زمین دارد و در آیه ذکر شده که چنین است اگر خدا اراده کند.
سوال من اینجاست، که چرا قرآن لفظ هلاکت را برای پیامبر اولوالعزم ، حضرت مسیح روح الله به کار برده است؟ می دانم که محتوای آیه بیانگر اراده ی خدا و ناتوانی جمیع مخلوقات است ولی اینکه چرا قرآن در آیه فوق از واژه ای استفاده نموده که غالبا برای کفار و مشرکین استفاده می شود؟
بسیار به راهنمایی نیازمندم.

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عمار

[=arial]با سلام و ادب

خدمت شما عرض کنم که هلاکت تنها برای کفار و مشرکین که نشان از مرگ آنها باشد نیست.

لَّقَدْ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ مَرْيَمَ ۚ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ ٱللَّهِ شَيْـًٔا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ ٱلْمَسِيحَ ٱبْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُۥ وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَآءُ ۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ ( آیه ۱۷/مائده)
آنها که گفتند: «خدا، همان مسیح بن مریم است»، بطور مسلّم کافر شدند؛ بگو: «اگر خدا بخواهد مسیح بن مریم و مادرش و همه کسانی را که روی زمین هستند هلاک کند، چه کسی می‌تواند جلوگیری کند؟ (آری،) حکومت آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد از آن خداست؛ هر چه بخواهد، می‌آفریند؛ (حتّی انسانی بدون پدر، مانند مسیح؛) و او، بر هر چیزی تواناست.»

راغب: در مفردات آنرا به سه وجه آورده آورده است:
1- چیزی که از دست تو می رود و در نزد دیگری موجود است: هلک عنی سلطانیه : قدرتم از دستم رفت.
2 - خراب شدن، یا تغییر حالت، فاسد شدن: یهلک الحرث والنسل: زرع و نسل را فاسد می کند.
3- مرگ
ولی معنای چهارمی نیز برای آن ذکر کرده است:
4 - فنا و نیستی...یا نابودی.
او آورده است:
اگر خداوند قصد ذم موت را داشته باشد با لفظ هلک می آورد جز در یک مورد ( ان امرؤ هلک ): اگر مردی مرد.(1)

ولی این نظر او را نمی توان قبول کرد که گفته شما هم شبیه به همین نظر را دارد زیرا آیاتی داریم که نقل قول از کفار می نماید و برای مرگ از کلمه هلک استفاده کرده و بحث مرگ مذموم هم نبوده است :
ما یهلکنا الا الدهر (جاثیه، 24): جز دهر چیزی دیگری ما را نابود نمی کند.
یا از قول خداوند آیه کل شی ء هالک الا وجهه (قصص، 88) : همه چیز نمیرد جز وجه خدا.آیه دیگری از قول خداوند در باره حضرت یوسف که اصلاً بحث مرگ مذموم نبوده است: حتی اذاهلک (غافر(مومن)،34) تا وقتی که یوسف مرد. بنابر این بطور کامل روشن می شود که هلاکت برای موت های بد بکار نمی رود.

یا: إن امرؤ هلک لیس له ولد: اگر کسی هلاک شود و فرزندی نداشته باشد (بیان حکمی برای عموم مردم)
و...

در نهج البلاغه نیز هلاکت به معنای فنا و نابودی و به معنای از دست دادن و... آمده است:
من طلب الخراج بغیر عمارة أخرب البلاد و اهلک العباد و لم یستقم أمره الا قلیلاً (2) : هر حاکمی که بدون آبادانی و عمران، دنبال مالیات گرفتن باشد شهرها را خراب می کند، مردم را از دست می دهد یا نابود می کند و حکومتش جز اندک زمانی برقرار نمی ماند.

لذا قرآن نسبت به کلمه هلک خنثی است و هم برای مردم عادی هم برای افراد خاص، اعم از نیکوکار یا بدکار، به کار رفته است: [=arial]

1. مفردات راغب، ماده هلک.
2. نهج البلاغه، صبحی صالح، ص 436.

باسمه القهّار

عرض سلام و احترام

Winterlight;904560 نوشت:
با سلام.
شبهه ای برایم به وجود آمده و آن لفظ "یهلک" (به ضم ی ، فعل مجهول از هلاکت) است در آیه 17 سوره مائده که اشاره به عیسی بن مریم و مادرش و تمام اهل زمین دارد و در آیه ذکر شده که چنین است اگر خدا اراده کند.
سوال من اینجاست، که چرا قرآن لفظ هلاکت را برای پیامبر اولوالعزم ، حضرت مسیح روح الله به کار برده است؟ می دانم که محتوای آیه بیانگر اراده ی خدا و ناتوانی جمیع مخلوقات است ولی اینکه چرا قرآن در آیه فوق از واژه ای استفاده نموده که غالبا برای کفار و مشرکین استفاده می شود؟
بسیار به راهنمایی نیازمندم.

مخاطب آیه ی شریفه کفاری هستند که برای عیسی ابن مریم علی نبینا و آله و علیه السلام مقام الوهیت قائل شده اند

آیه در صدد بیان این است که عیسی و مادرش مریم علیهما السلام مانند سایر موجودات هستی در ید قدرت خداوند و مملوک

حضرتش هستند بنابراین می تواند اراده کرده آنها را با کل نظام مادی هلاک و نابود فرماید،نتیجه اینکه حضرت عیسی و مادرشان

علیهما السلام نمی توانند مقام ربوبیّت داشته باشند.همانطور که می بینید موضوع آیه مقام نبوت حضرت عیسی (ع) نیست

بلکه مسئله اقامه ی برهان بر مخلوق و بنده بودن آن حضرت است.

پرسش:
چرا قرآن لفظ هلاکت را برای پیامبر اولوالعزم ، حضرت مسیح روح الله به کار برده است؟

پاسخ:
قرآن نسبت به کلمه هلک خنثی است و هم برای مردم عادی هم برای افراد خاص، اعم از نیکوکار یا بدکار، به کار رفته است.

راغب: در مفردات آنرا به سه وجه آورده آورده است:
1- چیزی که از دست تو می رود و در نزد دیگری موجود است: هلک عنی سلطانیه : قدرتم از دستم رفت.
2 - خراب شدن، یا تغییر حالت، فاسد شدن: یهلک الحرث والنسل: زرع و نسل را فاسد می کند.
3- مرگ
ولی معنای چهارمی نیز برای آن ذکر کرده است:
4 - فنا و نیستی...یا نابودی.
او آورده است: اگر خداوند قصد ذم موت را داشته باشد با لفظ هلک می آورد جز در یک مورد ( ان امرؤ هلک ): اگر مردی مرد.(1)

ولی این نظر او را نمی توان قبول کرد که گفته شما هم شبیه به همین نظر را دارد زیرا آیاتی داریم که نقل قول از کفار می نماید و برای مرگ از کلمه هلک استفاده کرده و بحث مرگ مذموم هم نبوده است :
ما یهلکنا الا الدهر (جاثیه، 24): جز دهر چیزی دیگری ما را نابود نمی کند.
یا از قول خداوند آیه کل شی ء هالک الا وجهه (قصص، 88) : همه چیز نمیرد جز وجه خدا.آیه دیگری از قول خداوند در باره حضرت یوسف که اصلاً بحث مرگ مذموم نبوده است: حتی اذاهلک (غافر(مومن)،34) تا وقتی که یوسف مرد. بنابر این بطور کامل روشن می شود که هلاکت برای موت های بد بکار نمی رود.

یا: إن امرؤ هلک لیس له ولد: اگر کسی هلاک شود و فرزندی نداشته باشد (بیان حکمی برای عموم مردم) و...

در نهج البلاغه نیز هلاکت به معنای فنا و نابودی و به معنای از دست دادن و... آمده است:
من طلب الخراج بغیر عمارة أخرب البلاد و اهلک العباد و لم یستقم أمره الا قلیلاً (2) : هر حاکمی که بدون آبادانی و عمران، دنبال مالیات گرفتن باشد شهرها را خراب می کند، مردم را از دست می دهد یا نابود می کند و حکومتش جز اندک زمانی برقرار نمی ماند.

لذا هلاکت تنها برای کفار و مشرکین که نشان از مرگ آنها باشد نیست.

پاورقی:
1. مفردات راغب، ماده هلک.
2. نهج البلاغه، صبحی صالح، ص 436.

موضوع قفل شده است