آیا شما دوست روحانی یا طلبه دارید؟ چرا؟

سلام
موضوع جالبیه. تاپیک رو باز می کنیم دوستان نظراتشون رو بگن. برای شروع دو نکته رو اشاره می کنم:

1. داشتن دوست خوب الزاما به این معنا نیست که بگیم باید طلبه و روحانی هم باشه و از طرف دیگر نمیشه به صرف روحانی بودن اعتماد کرد و دست دوستی داد. بلکه بتید ملاک های یه دوست خوب رو داشته باشه. حالا طلبه باشه یا غیر طلبه.

2. استارتر محترم یکی از علل عدم ارتباط افراد جامعه با روحانیون رو ، کم رنگ بودن نقش روحانیت در برقراری ارتباط با هر صنف از افراد جامعه دانسته اند اما این مطلب کلیت ندارد. چون خلاف این موضوع در موارد عدیده ای دیده می شود. علاوه بر آن که نوع برقراری ارتباط با افراد به بینش و نوع خلقیات هر فرد برمیگردد. این فرد می تواند طلبه و روحانی باشه یا پزشک و مهندس و کاسب بازار.
البته حساب انتظار برخورد مناسب داشتن از طلبه بحث دیگری است . برخوردخوب و مناسب از همه مورد انتظار است ولی از یک طلبه انتظار بیشتری است.

محور پاسخ ها حول این محورها باشه و از ورود به مباحث حاشیه ای خودداری کنید :

1. آیا شما دوست طلبه و یا روحانی دارید ؟ اگر پاسخ مثبته، این دوستی و ارتباط چه نقشی در رشد معنویت و اخلاقیات شما در خانواده و در تعامل با جامعه داشته است ؟

2. اگر دوست طلبه نداشتین، خودرا که تمایلی بر ارتباط گیری نداشتید؟ یا کم رنگ بودن نقش روحانیت در برقراری ارتباط با هر صنف از افراد جامعه . (منظور از کم رنگ بودن در برقراری ارتباط رو مشخصا بیان کنید)یا اینکه خود روحانیون و طلبه ها بخاطر یک سری خطوط قرمز اعتقادی و اخلاقی که دارند. دست دوستی به هرکسی نخواهند داد ؟

3.نقش کم رنگ روحانیت و طلبه ها در ارتباط با اقشار مختلف مردم جامعه چه آسیب هابی هم برای روحانیت و مردم خواهد داشت ؟

قشر مرجع جامعه یعنی چی ؟