حق گرفتنی است یا دادنی؟

[="Tahoma"][="Black"]

با عرض سلام و احترام

سؤال شما و ارتباط آن با فقه و احکام شرعی نیاز به توضیح بیشتری دارد لطفا با ذکر نام مرجع تقلیدتان بفرمایید

در پناه حضرت حق باشید[/]

[="Tahoma"][="Black"]

با عرض سلام و احترام

برای بیان دقیق ارتباط آن با فقه لازم است خود مسئله توضیح داده شود یعنی علتی که این سؤال را برای شما ایجاد کرده است .

درست است که یک حق از دیدگاهی، دادنی و از دیدگاه دیگر ، گرفتنی است اما بیان جواز یا عدم جواز اقدام به آن (دادن یا گرفتن حق) که محدوده علم فقه است به صورت کلی ممکن نیست و لازم است عین مسئله مورد بررسی دقیق فقهی قرار گیرد و از منظر صرفا عقلی اگر هم پاسخی برای آن بیابیم لزوما پاسخ فقهی نخواهد بود و ما قائل به گسترش حیطه عقل در این حد نبوده و فقه نوینی که بخواهد صرفا بر پایه عقل طبی یا اجتماعی، استنباط حکم شرعی داشته باشد را قبول نداریم.

در پناه حضرت حق باشید[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

[="Tahoma"][="Black"]

عرض سلام مجدد

چیزی به اسم فقه طبی و اجتماعی وجود ندارد آنچه که هست دستورات فقهی در زمینه های طبی و اجتماعی است که بر پایه اصول شرعی استنباط فقهی استوار است نه یافته های عقلانی و یا یافته های قطعی تجربی که دلیلی بر تأیید شرعی آن از طرف شارع مقدس و حکم شرعی شدنش ، در دست نیست.

اگر منظور شما این باشد که یافته های قطعی تجربی یا عقلانی منطبق بر یکی از قواعد فقهی مسلم مستنبطه منصوصه یا مصطیده باشد ، مانعی ندارد اما گسترش حیطه فقه به موارد پیش گفته نمی تواند مورد پذیرش هیچ متفقهی باشد چه رسد به فقیه.

در پناه حضرت حق باشید[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

[="Tahoma"][="Black"]

اتفاقی که دارد می افتد یعنی فقه رسانه یا فقه حکومتی به همان معنا که بیان کردیم است یعنی کاربرد قواعد مسلم فقهی در حوزه رسانه یا حکومت و ... و همان طور که گفتید با آنچه شما قائل هستید خیلی متفاوت است و بیان شد که :

با این مسئله مشکلی نداریم اما اگر بخواهد حوزه علوم دیگر و حوزه عقل گرایی آن قدر گسترش پیدا کند که منشأ فتوای فقهی را "هر نوع توصیه و دستورالعملی که بر مبنای بررسی تخصصی دینی صورت گرفته است" بداند و بخواهد توصیه های یک جامعه شناس متخصص مسلمان را یک نوع فتوای فقهی قلمداد کرده و آنرا فقه اجتماعی بداند چنین سخنانی را با دیدگاه فقها و فقه ناسازگار می دانیم.

در پناه حضرت حق باشید[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

حق رو باید همیشه گرفت ولی بعضی مواقع یا ادم غفلت میکنه و یا اصلا متوجه این نمیشه که حقی داشته که باید طلب میکرده پس باید همه به حقوقشون واقف باشن تا درخواست حق بکنن

می شود به آن "رسید" یا از آن "دور" شد. happy

ممنون از پاسخ شما، این سوال من هم بود

حق تماشا کردنی هست . تماشا کنی چجوری حقت رو میخورن .

نمدونم والا
گاهی مخوای بگیری نمیدن :-w
گاهی نمدونی حقی داری اونا هم سوت زنان از کنارش رد میشن و نمیدن:-"
گاهی میدونی حقی داری ولی میترسی طلب کنی و اونا هم نمیدن:-ss
گاهی میدونی و طلب می کنی و طرف هم میده8->
گاهی نمیدونی و طلب هم نمکنی و طرف هم میاد میده:>

ولی ته ته تهش حق به حق دار میرسه
دیر و زود داره . سوخت و سوز نداره

تهش اینه که اون دنیا حقتو ازش می گیرن^:)^

[="Tahoma"][="Black"]

اگر منظور ، پرسش از محتوای قرآن است لازم است که از کارشناس قرآن در این باره سؤال کنید و گرنه چون موارد مختلف است ، مورد خاصی را مطرح بفرمایید تا از نظر فقهی قابل اظهار نظر باشد.

در پناه حضرت حق باشید[/]

اونچه که من از سیره ائمه متوجه شدم این بود که اگر ضایع شدن حقشان در حیطه شخصی می بود مثل اینکه کسی می آمد و به ایشان بی حرمتی می کرد رو می بخشیدن البته که قصد تربیت فرد بود که فرد اصلاح هم می شد . مثل ماجرای بی احترامی به امام حسن علیه السلام توسط مرد شامی
اگر ظلمی که شده بود به خاطر جایگاهشون بود و ظلم به مقام ولایت بود برخورد می کردند و مطالبه می کردند مگر اینکه مصلحت بالاتری برای حفظ شانیت امامت و یا حفظ امت اسلام بود
مثل ماجرای عدم بیعت امیر المومنین برای احقاق حق امامت و سکوت برای حفظ جامعه اسلامی

سلام
حضرت امام علی امیر المومنين ع کلامی دارد . که فرمودند
ولایدرک الحق الا بالجد

وحق جز با تلاش و کوشش بدست نمی آید !
پ.ن
پس تا بوده و خواهد بود
این حق گرفتنی است ! ن دادنی ...