جمع بندی استفاده از تکنیک خود دوست داری صحیح

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
استفاده از تکنیک خود دوست داری صحیح

سلام
از استاد حامی میخواستم در مورد مطالب زیر راهنمائی ونکات که بتونیم استفاده کنیم را معرفی کنند
همین طور کتاب یا کتبی که در مورد کسب توانایی زیر مفید هستند معرفی کنند

"استفاده از تکنیک خوددوست داری صحیح

بالا بردن احساس خوب، نسبت به خود و دوست داشتن خود به حد کافی، تا این که جام خالی از مهر وجود را کم کم پر کنیم تا به دلیل خالی بودن، نیازمند گدائی کردن آن از دیگران نباشیم.

-بالا بردن اعتماد به نفس خود و از بین بردن حس حقارت و خود کوچک بینی در خود"

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حامی

[="Tahoma"][="DarkGreen"]سلام بر شما
به فرزندم مي گفتم چرا اشتباه مي كني عذرخواهي نمي كني؟!
مي گفت عذرخواهي كنم تا بگويي الان اين عذرخواهي تو به چه دردي مي خورد؟
بنده هم مي ترسم از تأخيري كه در ارسال پاسخ شده عذرخواهي كنم شما هم بفرماييد الان اين عذرخواهيچه دردي را دوا مي كند:khandeh:
واقعا از اين همه تأخير پوزش مي طلبم
مشكلاتي بود كه كمتر به سايت سر مي زدم
گل
اين كه خواسته ايد بنده پاسخ بدهم شرمندگي منو بيشتر كرده است
[/]

خوددوست داري يا حب ذات يا خواستن خود ( نه خودخواهي منفي) اصيل ترين گرايش انسان است.
وقتي كودك به دنيا مي آيد خودش را محور مي داند. همه چيزها را به سمت دهان مي برد و مي خواهد جزيي از خود كند
به شدت مادر را براي خود مي خواهد نمي خواهد از مادر كنده شود. جدايي از طبيعت (مادر) براي او اضطراب آور است و اگر مي بينيم برخي كودكاني بغلي يا كولي مي شوند
الزاما به خاطر سبك بد ما و عادت دادن نيست.
از اين نگاه هم بايد ببينيم كه كودك سير و اشباع و ارضا نشده است و بغل محبت آميز و مادر را نياز داري كسي كه نه ماه با او يكي بود. البته اين ارتباط بايد سبب دلبستگي ايمن شود نه وابستگي و نه ناايمن.
تا 8 ماه تمايل شديد داريم كه مادر را جلوي ديد خود ببيينم تا اين كه متوجه مي شويم كه غياب مادر از جلوي چشم به معناي نبود و مفقود و عدم شدن او نيست.
از مادر به تدريج جدا مي شويم و شروع مي كنيم به كشور محيط و بررسي آنها.
كودك به تدريج تمايل دارد كارهاي خودش را خودش انجام دهد اگر كمك افراطي شود اساس احساس ارزشمندي و خودكارآمدي و اعتماد به نفسش خراب مي شود

[="Tahoma"][="DarkGreen"]از سخنان بالا يك نتيجه مي خواهم بگيريم
اين كه حب ذات امري غريزي است و اگر جهت داده شود احساس ارزشمندي مي كنيم و همان مانند خرج براي پرتاب موشك است
در برابر تربيت نادرست سبب احساس بي ارزشي و عدم اعتماد به نفس در كودك مي شود.
شخصيت ما مانند آهن ربا است اگر زمينه اعتماد به نفس ما فراهم شود و روي پاي خودمان بايستيم و حمايت ها در همان سمت باشد تجارب مثبت دروني و بيروني شكل مي گيرد و احساس ارزشمندي ما هم قوي مي شود
در برابر اگر ما روي پاي خود نايستيم و والدين حمايت افراطي كنند يا تنبيه سختي داشته باشند احساس ارزشمندي و اعتماد به نفس ما تخريب مي شود
در مراحل زندگي والدين، خواهر و برادر، خويشاوندان و همبازي، مربيان و معلم و همسايه ها و....نقش موثري دارند در احساس ارزشمندي يا عدم آن آن.
[/]

خب حالا ما بزرگ شده ايم
از نظر تجربه دروني و درون نگري مي توانيم بفهميم كه چه قدر خودمان را دوست داريم يا با خود بيگانه ايم.
اگر فرايند رشد و تحول شخصيت خود شكل گرفته باشد خودمان و ديگران و دنيا و آينده را خوب مي بينيم و دوست خواهيم داشت. اگر خودمان را دوست نداشته باشيم به تدريج ديگران و دنيا و آينده برايمان تار مي شود.
چهار حالت ارتباطي تصور مي شود

1- من خوب ....... تو بد
2- من بد .......... تو خوب
3- من بد .......... تو بد
4- من خوب ........ تو خوب

حالت چهارم مطلوب است
ادامه دارد...

پرسش:
چگونه احساس خوب و خوشايند و خوددوستي را در افزايش دهيم
چگونه اعتماد به نفس خود را بالا ببريم و حس حقارت و خود کوچک بینی را در خود از بين ببريم؟

پاسخ:
سلام بر شما. ممنون از اعتمادتان
خوددوست داري يا حب ذات يا خواستن خود ( نه خودخواهي منفي) اصيل ترين گرايش انسان است. وقتي كودك به دنيا مي آيد خودش را محور مي داند. همه چيزها را به سمت دهان مي برد و مي خواهد جزيي از خود كند به شدت مادر را براي خود مي خواهد نمي خواهد از مادر كنده شود. جدايي از طبيعت (مادر) براي او اضطراب آور است و اگر مي بينيم برخي كودكاني بغلي يا كولي مي شوند. الزاما به خاطر سبك بد ما و عادت دادن نيست. از اين نگاه هم بايد ببينيم كه كودك سير و اشباع و ارضا نشده است و بغل محبت آميز و مادر را نياز داري كسي كه نه ماه با او يكي بود. البته اين ارتباط بايد سبب دلبستگي ايمن شود نه وابستگي و نه ناايمن.

تا 8 ماه تمايل شديد داريم كه مادر را جلوي ديد خود ببيينم تا اين كه متوجه مي شويم كه غياب مادر از جلوي چشم به معناي نبود و مفقود و عدم شدن او نيست. از مادر به تدريج جدا مي شويم و شروع مي كنيم به كشف محيط و بررسي آنها. كودك به تدريج تمايل دارد كارهاي خودش را خودش انجام دهد اگر كمك افراطي شود اساس «احساس ارزشمندي» و «خودكارآمدي» و اعتماد به نفسش خراب مي شود.
نتيجه اين كه حب ذات امري غريزي است و اگر جهت داده شود احساس ارزشمندي (مهتري) مي كنيم و همان مانند خرج براي پرتاب موشك است. در برابر تربيت نادرست، سبب احساس بي ارزشي و احساس حقارت( كهتري) و عدم اعتماد به نفس در كودك مي شود.

شخصيت ما مانند آهن ربا است اگر زمينه اعتماد به نفس ما فراهم شود و روي پاي خودمان بايستيم و حمايت ها در همان سمت باشد تجارب مثبت دروني و بيروني شكل مي گيرد و احساس ارزشمندي ما هم قوي مي شود. در برابر اگر ما روي پاي خود نايستيم و والدين حمايت افراطي كنند يا تنبيه سختي داشته باشند احساس ارزشمندي و اعتماد به نفس ما تخريب مي شود. در مراحل زندگي والدين، خواهر و برادر، خويشاوندان و همبازي، مربيان و معلم و همسايه ها و....نقش موثري دارند در احساس ارزشمندي يا عدم آن آن.

خودارزيابي
برخي از آزمون هاي روان شناختي نيز براي سنجش احساس ارزشمندي و احساس حقارت وجود دارد. با تحولات رشدي و بزرگ شدن از نظر« تجربه دروني و درون نگري» مي توانيم بفهميم كه چه قدر خودمان را دوست داريم يا با خود بيگانه ايم. اگر فرايند رشد و تحول شخصيت خوب شكل گرفته باشد خودمان و ديگران و دنيا و آينده را خوب مي بينيم و دوست خواهيم داشت. اگر خودمان را دوست نداشته باشيم به تدريج ديگران و دنيا و آينده برايمان تار مي شود. چهار حالت ارتباطي تصور مي شود
1- من خوب ....... تو بد
2- من بد .......... تو خوب
3- من بد .......... تو بد
4- من خوب ........ تو خوب
حالت چهارم مطلوب است براي آشنايي بيشتر با اين چهار الگو كتاب ماندن در وضعيت آخر را بخوانيد.
برخي از راهكارهاي تقويت احساس ارزشمندي(حرمت خود)
[=Calibri]1- خودكاوي مستمر و توجه به تجارب مثبت ريز و درشت دوران مختلف زندگي و ثبت آنها و مرور آن تجارب سه بار در شبانه روز.
[=Calibri]2- توجه به استعدادها و رغبت ها و ثبت موفقيت هاي ريز و درشت دوران زندگي و مرور آنها.
[=Calibri]3- كشف توانايي ها و استعدادها و تجارب شيرين با پرس و جو از والدين.
[=Calibri]4- توجه به نعمت ها و داشته هاي فطري، مادي، ذهني و معنوي و خانوادگي خود و مقايسه آن با گذشته كه از آنها محروم بوديم و نيز توجه به افرادي كه از اين نعمت ها محروم هستند.
[=Calibri]5- ارتباط معنوي با خداوند و اولياء او و راز و نياز به خدا. توجه به شدت ارتباط خودمان با هستي بخش خود. همان گونه كه ما توليد خلاقانه خود را دوست داريم خداوند هم ما را كه بنده اش هستيم به شدت دوست داريم و حتي اگر گناهكارترين افراد هم كه باشيم خداوند منتظر بازگشت ما است و توبه پذير است و او را نااميد نمي كند.

[=Calibri]6- پاسخ يابي براي سؤالات بنياديني كه ما هم مثلا همه مردم داريم: من كي ام؟ با كي ام؟ از كي ام؟ كجا بوده ام؟ به كجا مي روم؟ چرا مي روم؟ چرا اينجا آمده ام؟ هدف يابي سبب معنايابي و در نتيجه كشف حرمت و ارزش خود مي شود. بدون جهان بيني توحيدي ممكن نيست براي سؤالات بنيادين خود و انگيزه هاي عالي خود مانند حس پرسش، حقيقت جويي، كمال خواهي، لذت خواهي متناسب با اهداف عالي خود پاسخي قانع كننده بيابيد.
[=Calibri]7- در روايت داريم قيمت شما بهشت است به كمتر از آن راضي نشويد بفروشد يا برخي قيمت ما را خود وجود مقدس بارتعالي معرفي كرده اند.
[=Calibri]8- فلش كارتهاي حرمت خود را از سايت انجمن گفتگوي ديني دانلود كنيد و پرينت بگيريد و هر روز مرور كنيد



[=Calibri]9- قران ميعار كرامت و شخصيت را تقوا (خودكنترلي ديني) معرفي مي كند. خودكنترلي همان اراده است وقتي انساني با اراده و اختيار خود آشتي كند به موفقيت هاي چشم گيري مي رسد. حتي معتاداني موفق مي شوند كه به اين گنج مخفي دست پيدا مي كنند. اراده خود را كم نگيرد. بله عوامل مختلفي چون تربيت، همسالان، محيط و رسانه و ژنتيك در تشكيل شخصيت اثر مي گذارد ولي دين و روان شناسي جديد مي گويد كه انسان موجودي است مختار و شخصيتش بسته نيست.

[=Calibri]10- كار و فعاليت هاي بدني و ذهني و هنري به خصوص تفكر و كارهاي خلاقانه، ورزش و شوخي طبعي و افزايش اطلاعات عمومي نقش مهمي در تقويت احساس ارزشمندي شما دارد. توجه داشته باشيد كه احساس ارزشمندي ما بيشتر بايد متكي به درون باشد نه بيرون.
[=Calibri]11- كتاب رضايت از زندگي نوشته عباس پسنديده نشر دارالحديث را بخوانيد
[=Calibri]12- كتاب توكل راهي به سوي حرمت خود نوشته محمدصادق شجاعي نشر موسسه اموزشي و پژوهشي قم را بخوانيد.
[=Calibri]13- پيوسته بايد با عالمان اخلاق وارسته و آثار آنها( سخنراني، كتب و سايت ) ارتباط داشته باشيم تا متعادل حركت كنيم گرفتار دون همتي و يا خودشيفتگي و تكبر و عجب نشويم.
[=Calibri]14- با افرادي كه حرمت خود و احساس ارزشمندي نه خودشيفتگي دارند معاشرت داشته باشيم
[=Calibri]15- آسيب هاي خودارزشمندي را بشناسيم و آن را درمان كنيم: مانند نااميدي، افسردگي و اضطراب، تكبر، گناهان، دوستان ناسالم، محيط گناه آلود واقعي و سايبري،

[=Calibri]16- دعاها نقش مهمي در احساس ارزشمندي و خوددوستداري ما دارد. به مناجات زير دقت كنيد. دعاي زير را زياد بخوانيم بخصوص در قنوت خود: مولايمان على (درود بر او) مي فرمايد:
خدايا مرا اين عزّت بس است كه بنده تو باشم، و برايم اين افتخار كافى است كه تو پروردگار من باشى، تو آنچنانى كه دوست دارم، مرا هم چنان كن كه دوست دارى.

إِلَهِي كَفَى بِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً
وَ كَفَى بِي فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِي رَبّاً
أَنْتَ كَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِي كَمَا تُحِبُّ

نيز بخوانيد و بشنويد


http://yon.ir/HxqaW

منبع: انجمن گفتگوي ديني، بخش مشاوره، كارشناس حامي 1395/12/19

موضوع قفل شده است