امام باقرعلیه السلام از منظر ائمه حدیث اهل سنت

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
امام باقرعلیه السلام از منظر ائمه حدیث اهل سنت




:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:



:Sham:امام باقرعلیه السلام از منظر ائمه حدیث اهل سنت :Sham:

با تأمل در کتب رجالی اهل سنت می یابیم که کمتر فردی ازراویان حدیث اهل سنت یافت می شود که خدشه ای بر او وارد نشده باشد،اما نکته مهم اینکه کمتر فردی از بزرگان اهل حدیث عامه را می یابیم که اذعان به مقام رفیع اهل بیت (علیهم السلام) ننموده باشند که ما تنها به سخن سه نفر از ائمه حدیث اهل سنت اشاره می کنیم:

1-احمدبن حنبل(م241ه):

او بر سندی که از امام رضا(علیه السلام) تا امام باقر (علیه السلام) واز آن حضرت تا رسول خدا (صلی الله علیه وآله)از ذریه حضرت در آن قرار داشتند گفت:«لو قرات هذا الاسناد علی المجنون لبریءمن جنته،اگر این سند بر دیوانه ای قرائت شود از جنونش بهبودی می یابد»[1].

2-شمس الدین ذهبی(م:748ه)


وی در معرفی امام می گوید:«وکان من فقهاءالمدینة،وقیل له الباقر؛لانّه بقر العلم ای شقّه و عرف اصله و خفیّه»[2]؛«او از فقهای مدینه به حساب می آمد،به او باقر گفته اند ؛زیرا علم را شکافته و اصل و ریشۀ آن را شناخته است». در جای یگر می گوید:


«ابوجعفر الباقر ،سیّد امام فقیه،یصلح للخلافة[3]؛ابوجعفر باقر،سیّد،امام،فقیه و کسی است که برای خلافت صلاحیت دارد».


ودر جای دیگر می گوید :«وکان احد من جمع بین العلم و العمل و السؤدد و الشرف و الثقة


والرزانة وکان اهلا للخلافة»[4]؛«اویکی از کسانی بود که بین علم وعمل و بزرگواری و شرف و وثاقت ،جمع نموده بود . او اهلیت بر خلافت را داشت ...».

3-احمدبن تیمیه حرّانی(م:728ه)


«ابوجعفر محمّد بن علی من خیار اهل العلم و الدین و قیل :انّما سمّی الباقرلانّه بقر العلم»[5]«ابوجعفر محمّد بن علی از بهترین های اهل علم ودین بود ،گفته شده :اورا باقر نامیدند؛زیرا علم را می شکافت».وی همچنین در جای دیگر می گوید:«محمّد الباقر أعظم الناس زهداو عبادة بقر السجود جبهته و کان أعلم أهل وقته،سماه رسول الله (صلی الله علیه و آله)الباقر.[6]..»؛«محمد باقر بزرگترین مردم از جهت زهد و عبادت بود به گونه ای که سجده پیشانی اش را شکافته بود. اعلم زمان خویش بود ،و پیامبر(صلی الله علیه وآله )او را باقر نام نهاده بود».

:Sham:


[1]
.الصواعق المحرقة،ابن حجر هیتمی،ص595،مؤسسةالرسالة.
[2] .العبر فی خبر من غبر،الذهبی،ج1ص109.دار الکتب العلمیة.
[3] .سیر اعلام النبلاء،الذهبی،ج13،ص120.
[4] .همان،ج4ص402و403.
[5] .منهاج السنة النبویة،فصل4ص50،مؤسسةقرطبة.
[6] .همان،ص11.