جمع بندی ذبیح الله منصوری کیست؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ذبیح الله منصوری کیست؟

سلام در مورد یکی از نویسندگان پرکار ایران سوال داشتم یعنی نوسنده ومترجم بسیاری از کتب علت سوال در مورد ایشون اینه که ایشون نویسنده یا مترجم تعدادی ازکتب که صبغه مذهبی ودینی دارند معروف ترین اثر دینی ایشون کتاب "مغز متفکر جهان شیعه «امام صادق»" است که خیلی مشهور است ودر نت هم پی دی اف آن به راحتی در دسترس است ودر همین انجمن هم این کتاب در تاپیک های مختلفی مرجع ومنبع پاسخگوئی کارشناس قرار گرفته سندی بر قدیمی بودن مناظره جابر و امام کتاب شناسی امام صادق را بیان فرمائید؟ (نگاهی به شیوه های تبلیغی امام صادق علیه السلام) آیا معصومین علم امروزی ما را داشتند؟ بقیه آثار دینی

  • ابن سینا؛ نابغه‌ای از شرق - جرج بی کوچ
  • چگونه قرآن را شناختم
  • سرگذشت ملکه سبا بلقیس - دنیس فلیپ
  • نهج البلاغه
  • یوسف در آیینه تاریخ - توماس مان
  • امام حسین و ایران (۱۳۵۱) - کورت فریشلر
  • غزالی در بغداد (۱۳۶۳) - ادوارد توماس
  • ملاصدرا (۱۳۶۱) - هانری کربن
مطالب ونوشته های ایشون چقدر اعتبار دارد؟ وکتب دینی ایشون چقدر اعتبار دارند؟ تحصیلات دینی ومذهبی ایشون چقدر بوده؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عماد

سلام علیکم

ذبیح الله منصوری متولد 1276 و متوفای 1365هجری شمسی است او در سنندج به دنیا آمد و در زبان فرانسه تبحر داشت،ابتدا کار با روزنامه‌های ایران ما و اختر امروز، مجله‌های روشنفکر، سپید و سیاه، امید ایران، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنی‌ها آغاز کرد سپس به ترجمه کارهای علمی روی آورد
گفته می‌شود حدود ۱۴۰۰ کتاب و نشریه منتشر کرده که از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در زبان فارسی بوده‌اند. بنابر شواهد موجود، بسیاری از کارهای او که با عنوان ترجمه چاپ شده، تالیف و ساخته ذهن خود او بوده، اما بنا بر اقتضائات فرهنگی جامعه و تمایل ناشران برای چاپ آثار ترجمه از نویسندگان خارجی، وی کارهایش را در پوشش ترجمه چاپ می‌کرد.
منصوری آثار فراوانی از خود به جای گذاشته است؛ سینوهه پزشک مخصوص فرعون، خواجه تاجدار، خداوند اَلَموت (حسن صباح)، ابن سینا نابغه‌ای از شرق، اسپارتاکوس، امام حسین و ایران، افکار مِتِرلینگ، خداوند بزرگ و من، خداوند بزرگ و انسان، محمد پیغمبری که از نو باید شناخت، عایشه، و امام جعفر صادق مغز متفکر جهان شیعه.
اما کارهای او منتقدین زیادی دارد و برخی ترجمه های وی را مورد نقد قرار داده زیرا او به متن اصلی وفادار نبوده است
رضا براهینی در کتاب کیمیا و خاک او را به‌شدت مورد انتقاد داد و نوشت "آقای ذبیح‌الله منصوری طرفدار مدرسهٔ بسط است یعنی که رمان ۶۰۰صفحه‌ای در دست ایشان حداقل ۱۰۰۰ صفحه می‌شود(1)
احمد پاکتچی نیز در مورد کتاب مغز متفکر شیعه که در مورد امام صادق علیه السلام است بیان کرده است که اصل این کتاب مقاله‌ای است درباره علم جفر از دیدگاه امام صادق. این مقاله که چیزی حدود ۲۵ صفحه است در مجله بولتن مطالعات اسلامی استراسبورگ منتشر شده است. ولی منصوری آن را به ۵۰۰ صفحه رسانده است. نویسنده مقاله محققی مصری به نام توفیق فهد است که این مقاله را از رساله دکتری خودش استخراج کرده است. موضوع رساله او کهانت عربی است.(2)
لذا آثار وی نیاز به بررسی های علمی توسط متخصصین فن دارد.

1.کیمیا و خاک، رضا براهنی، ص ۹۸ و ۹۹، چاپ اول، پاییز ۱۳۶۴
2.پاکتچی، احمد، نقد متن، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ۱۳۹۱ش.

سلام
کتاب "مغز متفکر جهان شیعه «امام صادق»" ایشان، اگر واقعا ساختۀ ذهن خودش باشد که شواهد مختلف مؤید آن است، خیانت به مذهب به حساب می‌آید. در این کتاب، مطالبی از جدیدترین علوم امروزی، واژه زدایی شده، از زبان امام صادق(ع) بیان می‌شود.
با وجود چنین کتابی و اقبال و استقبال بزرگان مذهبی از این کتاب مملو از کذب، با فرض این که ساختۀ ذهن خودش است، در عصر اطلاعات، می‌توان فهمید که احتمالا چه حجمی از تحریفات در گذشته و تاریخ اسلام به همین شکل وارد شده است و دین ما پر شده از دروغ و غلوهایی که بزرگان دینی به صرف ضد دین نبودن، در برابرشان موضع نگرفته‌اند.

irancplusplus;890339 نوشت:
سلام
کتاب "مغز متفکر جهان شیعه «امام صادق»" ایشان، اگر واقعا ساختۀ ذهن خودش باشد که شواهد مختلف مؤید آن است، خیانت به مذهب به حساب می‌آید. در این کتاب، مطالبی از جدیدترین علوم امروزی، واژه زدایی شده، از زبان امام صادق(ع) بیان می‌شود.
با وجود چنین کتابی و اقبال و استقبال بزرگان مذهبی از این کتاب مملو از کذب، با فرض این که ساختۀ ذهن خودش است، در عصر اطلاعات، می‌توان فهمید که احتمالا چه حجمی از تحریفات در گذشته و تاریخ اسلام به همین شکل وارد شده است و دین ما پر شده از دروغ و غلوهایی که بزرگان دینی به صرف ضد دین نبودن، در برابرشان موضع نگرفته‌اند.

فرمایش شما تا اندازه ای صحیح است بر همین اساس است که کارشناسان کتابهای متقدم، خواندن این گونه کتابها را برای همه افراد صحیح نمی دانند و مطالعه روزنامه وار این گونه منابع را به افراد عادی توصیه نمی کنند که هیچ بلکه نهی نیز می نمایند.
علوم و فنون مختلفی برای شناختن گزارش صحیح از غیر صحیح در نظر گرفته شده که جعلیات جاعلان را بر ملا سازند. همانند علم رجال، علم درایه، ادبیات عرب و .....
در علم رجال افراد گزارشگر شناخته شده و با توجه به شخصیت وی نسبت به گزراشهایش تصمیم گیری می شود وقتی گفته می شود سیف بن عمر جاعل است، ضعیف است دروغگو است نباید به گزارشهایش اعتنا کرد. مثلا طبری بسیار از این شخص گزارش نقل کرده است. متخصص تا دیدن اسم وی تکلیف گزارش را می داند اما کسی که روزنامه وار به سراغ طبری می رود این گونه گزارشها را تلقی به قبول می کند. از اینگونه افراد بسیارند که علم رجال پرده از شخصیت آنان بر می دارد.
لذا عرض کردم فرمایش شما تا اندازه ای صحیح است زیرا غیر کارشناس اگر به کتابهای منبع مراجعه کند سر در گم می شود اما کارشناس فن اگر با مسلح بودن به ابزار تشخیص گزارش صحیح از خلاف واقع مشکل اساسی در این زمنیه ندارد

عماد;890354 نوشت:
فرمایش شما تا اندازه ای صحیح است

سلام استاد
ولی به نظرم پاسخ سوال ایشان کامل داده نشد. به این بخش:

irancplusplus;890339 نوشت:
با وجود چنین کتابی و اقبال و استقبال بزرگان مذهبی از این کتاب مملو از کذب، با فرض این که ساختۀ ذهن خودش است، در عصر اطلاعات، می‌توان فهمید که احتمالا چه حجمی از تحریفات در گذشته و تاریخ اسلام به همین شکل وارد شده است و دین ما پر شده از دروغ و غلوهایی که بزرگان دینی به صرف ضد دین نبودن، در برابرشان موضع نگرفته‌اند

Reza-D;890589 نوشت:
با وجود چنین کتابی و اقبال و استقبال بزرگان مذهبی از این کتاب مملو از کذب، با فرض این که ساختۀ ذهن خودش است، در عصر اطلاعات، می‌توان فهمید که احتمالا چه حجمی از تحریفات در گذشته و تاریخ اسلام به همین شکل وارد شده است و دین ما پر شده از دروغ و غلوهایی که بزرگان دینی به صرف ضد دین نبودن، در برابرشان موضع نگرفته‌اند

فکر می کنم پاسخ دادم آنجا که عرض کردم

عماد;890354 نوشت:
فرمایش شما تا اندازه ای صحیح است بر همین اساس است که کارشناسان کتابهای متقدم، خواندن این گونه کتابها را برای همه افراد صحیح نمی دانند و مطالعه روزنامه وار این گونه منابع را به افراد عادی توصیه نمی کنند که هیچ بلکه نهی نیز می نمایند.
علوم و فنون مختلفی برای شناختن گزارش صحیح از غیر صحیح در نظر گرفته شده که جعلیات جاعلان را بر ملا سازند. همانند علم رجال، علم درایه، ادبیات عرب و .....

یعنی ضمنی تایید کردم که گزارشات نادرست در منابع ما بسیار است و جاعلان در طول تاریخ با انگیزه های متفاوت آنها را جعل کرده اند اما این دلیلی برای کنار گذاشتن کل گزارشات نمی شود زیرا همانطور که نسبت به کتابهای آقای منصوری متخصصین فن اظهار نظر کرده و اشکالات آن را مطرح کرده اند کسانی نیز بودند و هستند که درست یا نادرست بودن گزارشهایی جاعلان اولیه را تشخیص می دهند. البته کسانی که در زمنیه تاریخ یا حدیث متخصص نباشند و به سراغ منابعی که ممکن است جعلیات داشته بروند طبیعی است که فریب بخورند همانطور که در دیگر علوم نیز چنین است.
اگر فکر می کنید جایی به پاسخ مانده عین مطلب را بفرمائید اگر در حد توانم بود انشاءالله خدمتتان هستم

عماد;890604 نوشت:
پاسخ دادم
تشکر استاد
خب من جور دیگری می پرسم. ببینید برادر ، صحبت روی این بود که
"برخی کارشناسان هم" برای موید آوردن در صحبت هایشان به کتاب های منصوری ریفرنش می دهند. شما فرمودید اگر به سراغ متخصصین برویم ، آنها صحیح را از ناصحیح مشخص کرده اند. سوال من (بنا بر پرسش جناب irancplusplus)
این است که وقتی متخصصین هم به حرف هایش ایشان استناد می کنند ، تکلیف چیست؟ از کجا بدانیم سایر حرفهای برخی متخصصین نیز برگرفته از سندهای بی اساس یا صعیف نبوده است؟

Reza-D;890691 نوشت:
تشکر استاد
خب من جور دیگری می پرسم. ببینید برادر ، صحبت روی این بود که "برخی کارشناسان هم" برای موید آوردن در صحبت هایشان به کتاب های منصوری ریفرنش می دهند. شما فرمودید اگر به سراغ متخصصین برویم ، آنها صحیح را از ناصحیح مشخص کرده اند. سوال من (بنا بر پرسش جناب irancplusplus) این است که وقتی متخصصین هم به حرف هایش ایشان استناد می کنند ، تکلیف چیست؟ از کجا بدانیم سایر حرفهای برخی متخصصین نیز برگرفته از سندهای بی اساس یا صعیف نبوده است؟

سلام علیکم
در اینجا محذوریت وجود دارد زیرا نمی شود از افراد نام برد اگر می خواهید از افراد نام ببرید خصوصی بفرمائید خدمتتان هستم اما مختصص فن به کتاب ایشان استناد نمی کند
البته در اینجا متخصص فن با متخصص فن در کتابهای منبع فرق می کند ممکن است کسی در منابع متقدم متخصص باشد اما اینجا متخصص نباشد. مثلا فلان آقا در علم رجال و درایه و ... متخصص است و می تواند گزارش صحیح از ضعیف را تشخیص دهد اما نسبت به کتاب مغز متفکر متخصص نیست زیرا در این کتاب یک طرف روایات و گزارشها هستند که ممکن است متخصص در علم رجال و ... در اینجا نظر دهد و صحت و سقم آنان را بررسی کند اما طرف دیگر محتوای این کتاب، تطبیق این روایات و گزارشها با مسائل روز است اینجا دیگر متخصصِ خود را می طلبد لذا اگر عالمی در اینگونه مسائل نظر دهد غیر متخصص است. مخصوصا جایی که نظرات دانشمندان روز نیز ساختگی باشد یعنی حدیثی از امام صادق علیه السلام بیان کنیم سپس یک نظریه ساختگی به انیشتین نسبت دهیم و آنها را با هم تطبیق داده و آن را از فضائل امام صادق علیه السلام بدانیم
در اینجا عالم دینی مسلح به علم رجال ... در حدیث امام صادق علیه السلام می تواند نظر دهد اما نسبت به نظر ساختگی انیشتین باید متخصص خودش نظر دهد. اگر عالم دینی نظر دهد یعنی غیر متخصص نظر داده است.

Reza-D;890691 نوشت:
وقتی متخصصین هم به حرف هایش ایشان استناد می کنند ، تکلیف چیست؟

مختصصین درجه و تخصص خاص دارند. فقهایی که می‌خواهند فتوا صادر کنند، معمولا اسناد احادیث را بررسی می‌کنند. اما دیگران که قصد وعظ یا امثال آن را دارند دقت نمی‌کنند و از اصول کافی یا هر منبع دیگری که به صورت کتاب در آمده چیزی می‌گویند معمولا برای تأیید مقصود خود.

چه بسا این مراجعات غیر تخصصی، باعث شیوع برخی چیزها شده باشد و بشود یک دلیل برای استنباط احکام (اجماع) یا فقیه تحت تأثیر این قول رایج اشتباه قرار گیرد. مثلاً برخی در مورد حکم سنگسار و مهدور الدم بودم مرتد، با مراجعه به منابع ثابت می‌کنند که این‌ها نمی‌توانند بخشی از اسلام باشند اما اکثر فقها همچنان بنا بر اجماع و رایج بودن این احکام، حکم سنگسار و مهدور الدمی را ثابت می‌دانند.

به هر حال خوب است عده‌ای باشند که این جور کتاب‌ها و اقوال را کشف کنند و اشتباه بودنشان را بر ملا کنند. به نظر این کار از ضروریات حفظ دین است که از آن غافلند.

جمع بندی

پرسش:
ذبیح الله منصوری کیست؟ مطالب ونوشته های ایشان مخصوصا کتاب«مغز متفکر جهان اسلام» چقدر اعتبار دارد؟

پاسخ:
ذبیح الله منصوری متولد 1276 و متوفای 1365هجری شمسی است او در سنندج به دنیا آمد و در زبان فرانسه تبحر داشت،ابتدا کار با روزنامه‌های ایران ما و اختر امروز، مجله‌های روشنفکر، سپید و سیاه، امید ایران، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنی‌ها آغاز کرد سپس به ترجمه کارهای علمی روی آورد
گفته می‌شود حدود ۱۴۰۰ کتاب و نشریه منتشر کرده که از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در زبان فارسی بوده‌اند. بنابر شواهد موجود، بسیاری از کارهای او که با عنوان ترجمه چاپ شده، تالیف و ساخته ذهن خود او بوده، اما بنا بر اقتضائات فرهنگی جامعه و تمایل ناشران برای چاپ آثار ترجمه از نویسندگان خارجی، وی کارهایش را در پوشش ترجمه چاپ می‌کرد.

اما کارهای او منتقدین زیادی دارد و برخی ترجمه های وی را مورد نقد قرار داده زیرا او به متن اصلی وفادار نبوده است
رضا براهینی در کتاب کیمیا و خاک او را به‌شدت مورد انتقاد داد و نوشت "آقای ذبیح‌الله منصوری طرفدار مدرسهٔ بسط است یعنی که رمان ۶۰۰صفحه‌ای در دست ایشان حداقل ۱۰۰۰ صفحه می‌شود(1)
در مورد کتاب مغز متفکر جهان که منظورش امام صادق (علیه السلام) است نیز اما و اگر هایی وجود دارد
درباره نسخه اصلی این کتاب بحث‌هایی صورت گرفته است. نویسنده در مقدمه کتاب می‌گوید خواندن این کتاب چشمان او را بینا کرده است و با این کتاب امام صادق (علیه السلام) را شناخته است(2)

این کتاب منتقدانی دارد که در این باره به سایت ویکی شیعه مدخل کتاب«مغز متفکر جهان شیعه (کتاب)» رجوع فرمائید
احمد پاکتچی نیز در مورد کتاب مغز متفکر شیعه که در مورد امام صادق(علیه السلام) است بیان کرده است که اصل این کتاب مقاله‌ای است درباره علم جفر از دیدگاه امام صادق(علیه السلام). این مقاله که چیزی حدود ۲۵ صفحه است در مجله بولتن مطالعات اسلامی استراسبورگ منتشر شده است. ولی منصوری آن را به ۵۰۰ صفحه رسانده است.(3)
در مجموع باید گفت آثار وی نیاز به بررسی های علمی توسط متخصصین فن دارد.

با نگاهی به نوشته‌های ذبیح‌الله منصوری درمی‌یابیم که وی بیش از آنکه مترجم باشد نویسنده‌ای توانا بوده‌است. کتاب‌های او از نظر تاریخی سندیت دقیقی ندارند، گرچه وی تلاش بسیاری که در کتب تاریخی است به حوادث کتاب با رخدادهای دنیای واقع نیز همسان باشند، اما در برخی از اوقات نوشته‌های او با تاریخ واقعی در تضاد هستند.
چه این که اطلاعات دینی او هم ضعبف بوده است . از این رو کتاب های درحوزه دینی از اعتبار لازم بر خور دار نخواهد بود لذا چنان که اشاره نقد های بسیاری بر او وارد شده است .

 

پی نوشت ها:
1.کیمیا و خاک، رضا براهنی، ص ۹۸ و ۹۹، چاپ اول، پاییز ۱۳۶۴
3. منصوری ذبیح الله، مغز متفکر جهان اسلام، تهران، نشر جاویدان، ۱۳۸۰ش، ص10
2. پاکتچی، احمد، نقد متن، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ۱۳۹۱ش.

 

موضوع قفل شده است