جمع بندی نفخ روح خدا در حضرت مریم س

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نفخ روح خدا در حضرت مریم س

ا سلام
در سوره آل عمران می خوانیم
قالت رب انی یکون لی ولد و لم یمسسنی بشر قال کذالک الله یخلق ما یشاء اذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون -۴۷-

و‌در سوره مریم می خوانیم

فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا
قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِيًّا
قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِيًّا
قالَتْ أَنَّي يَکُونُ لي‏ غُلامٌ وَ لَمْ يَمْسَسْني‏ بَشَرٌ وَ لَمْ أَکُ بَغِيًّا
قالَ کَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ
وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِنَّا وَ کانَ أَمْراً مَقْضِيًّا (۱۷ تا ۲۱

و در نهایت در سوره انبیا می خوانیم
ولتی احصنت فرجها فنفخنا فیها روحنا و جعلنا و ابنها ایه للعالمین.

با توجه به این سه آیه اولا حضرت مریم س با کسی ازدواج نکرده. ثانیا روح خدایی به او به مانن انسانی جلوه کرده و ثالثا دمش روح خدایی موجب خلق حضرت عیسی ع شده.
با این اوصاف منظور از دمش روح خدایی ایا مانن دمش روح در بدن حضرت آدم ع بوده یا مانن خلقت بقیه انسان ها؟
با تشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد میقات

الحیاة;889561 نوشت:
با این اوصاف منظور از دمش روح خدایی ایا مانن دمش روح در بدن حضرت آدم ع بوده یا مانن خلقت بقیه انسان ها؟

با سلام و درود

خلقت حضرت عیسی (علیه السلام) مانند خلقت حضرت آدم (علیه السلام)، بدون نطفه است، نه مانند سایر انسان ها و از نطفه.

علامه طباطبایی(ره) چنین می آورند:
"نفخ روح" در مريم (سلام الله علیها) كنايه است از اين كه ولادت فرزندش عيسى (علیه السلام) مستند به جريان عادى نيست تا مانند ساير فرزندان نطفه ‏اى باشد كه پس از طى دوره‏ اى روح در آن دميده شده باشد.
وقتى نطفه ‏اى نباشد ديگر جز اين باقى نمى ‏ماند كه تنها نفخ روح باشد و اين نفخ روح همان كلمه الهى است كه در سوره آل عمران فرموده: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» و معنايش اين است كه مَثَل آن دو يكى است و در اين كه از خلق شدن از نطفه بى نيازند مثل همند.(ترجمه تفسير الميزان، ج ‏14، ص 447)

به بیانی دیگر؛
به وسيله روحمان جبرئيل در مريم دميديم، زيرا جبرئيل در گريبان لباس او دميد و آن نفخه به درون مريم رسيد. و اگر نفخ روح را به معناى احيا و زنده كردن بگيريم، معناى آيه اين مى ‏شود: روح عيسى (عليه السلام) را در مريم (سلام الله علیها) دميديم، يعنى عيسى را در شكم مريم زنده كرديم.(طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ج ‏3، ص 27)

در تفسیر على بن ابراهيم آمده: جبرئيل در گريبان مريم دميد، پس در آن شب حامله شد به عيسى، صبح وضع حمل نمود، مدت حمل او نه ساعت بود. [حق تعالى‏] به عدد ماه حمل زنان ديگر، ساعت براى او مقرر فرمود.(تفسير القمي، ج ‏2، ص 49)

بنابر این:
مراد از روح، می تواند عیسی باشد، یعنی عیسی را در درون مریم، خلق کردیم.
و یا مراد از روح، جبرئیل باشد، یعنی توسط روح ما که جبرئیل است، در مریم دمیدیم و او به عیسی باردار شد.
خلقت حضرت عیسی نیز بدون نطفه و مانند حضرت آدم، بدون پدر بوده است.

سلام
اصلا چه نیازی بود فرشته ای بیاید تا حضرت مریم باردار شود؟
می شد همینطوری حامله بشود
آیا فرشته با او .......

جایی دیدم که فرشته ای به شکل مرد نزدیک او شده

حانیه;890299 نوشت:
اصلا چه نیازی بود فرشته ای بیاید تا حضرت مریم باردار شود؟
می شد همینطوری حامله بشود
آیا فرشته با او .......

با سلام و درود

بله، خداوند هر آن چه بخواهد انجام می دهد و به چیزی نیاز ندارد ولی اولا خداوند متعال، اوامرش را توسط مأموران الهی انجام می دهد؛ در ثانی ارسال فرشته، نوعی احترام گذاشتن و گرامی داشتن است.

حانیه;890300 نوشت:
جایی دیدم که فرشته ای به شکل مرد نزدیک او شده

آیه قرآن است:

«فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ‏ لَها بَشَراً سَوِيًّا»؛ در اين هنگام، ما روح خود را بسوى او فرستاديم؛ و او در شكل انسانى بى‏ عيب و نقص، بر مريم ظاهر شد(مریم/ 17)

در این آیه بیان می شود که حضرت جبرائیل به صورت انسان بر حضرت مریم ظاهر شد؛ یعنی در باطن، همان فرشته الهی بود ولی فقط در ظاهر و صورت، شکل انسان را داشت و به همین خاطر حضرت مریم گمان کرد او انسان است.

لازم به ذکر است که فرشتگان موجودات مجرد هستند و بدن مادی ندارند لذا حضرت جبرائیل فقط به صورت انسان، ظاهر شده و الا در باطن و در واقع، مجرد از ماده است.

علامه طباطبایی(ره) در تعریف تمثّل، چنین می آورد:
معناى تمثل و تجسم به صورت بشر اين است كه در حواس بينايى‏ مريم، به اين صورت محسوس شود، و گر نه در واقع باز همان روح است نه بشر.(ترجمه تفسير الميزان، ج ‏14، ص 46)


«قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا»؛ او (سخت ترسيد و) گفت: من از شرّ تو، به خداى رحمان پناه مى ‏برم اگر پرهيزگارى‏.(مریم/ 18)

نکته: این ترس حضرت مریم، بدین جهت بود که حضرت جبرائیل به صورت و شکل مرد، تمثل یافته و ظاهر شده بودند.

[="Tahoma"][="Navy"]

الحیاة;889561 نوشت:
ا توجه به این سه آیه اولا حضرت مریم س با کسی ازدواج نکرده. ثانیا روح خدایی به او به مانن انسانی جلوه کرده و ثالثا دمش روح خدایی موجب خلق حضرت عیسی ع شده.
با این اوصاف منظور از دمش روح خدایی ایا مانن دمش روح در بدن حضرت آدم ع بوده یا مانن خلقت بقیه انسان ها؟
با تشکر

سلام
با توجه به اینکه در برخی آیات خلقت عیسی ع به خلقت آدم ع تشبیه شده باید وجه اشتراکی بین آنها باشد و وجه اشتراک ایندو در دخالت امر فرامادی بدون وجود تمام اسباب مادی است همانطور که در خلقت آدم ع دو سبب یعنی پدر و مادر وجود نداشتند یا در عیسی ع پدری وجود نداشت و الا به جهت دمیدن روح در بدن از جهات دیگر تفاوتی نبوده است
یا علیم[/]

[="Tahoma"]حضرت مریم، بارداری و نفخ روح

پرسش:
در آیات (آل عمران/47) و (مریم/17تا21) در باره حضرت مریم و نفخ روح الهی و بارداری ایشان سخن گفته شده است. با توجه به این آیات منظور از دمیدن روح خدایی آیا مانند دمش روح در بدن حضرت آدم (علیه السلام) بوده یا مانند خلقت بقیه انسان ها؟ آیا فرشته نازل شده، به صورت انسان و مرد بوده است؟

پاسخ:
خلقت حضرت عیسی (علیه السلام) مانند خلقت حضرت آدم (علیه السلام)، بدون نطفه است، نه مانند سایر انسان ها و از نطفه.
علامه طباطبایی(ره) چنین می آورند: "نفخ روح" در مريم (سلام الله علیها) كنايه است از اين كه ولادت فرزندش عيسى (علیه السلام) مستند به جريان عادى نيست تا مانند ساير فرزندان نطفه ‏اى باشد كه پس از طى دوره‏ اى روح در آن دميده شده باشد.
وقتى نطفه ‏اى نباشد ديگر جز اين باقى نمى ‏ماند كه تنها نفخ روح باشد و اين نفخ روح همان كلمه الهى است كه در سوره آل عمران فرموده: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» و معنايش اين است كه مَثَل آن دو يكى است و در اين كه از خلق شدن از نطفه بى نيازند مثل همند.(1)
به بیانی دیگر؛ به وسيله روحمان جبرئيل در مريم دميديم، زيرا جبرئيل در گريبان لباس او دميد و آن نفخه به درون مريم رسيد. و اگر نفخ روح را به معناى احيا و زنده كردن بگيريم، معناى آيه اين مى ‏شود: روح عيسى (عليه السلام) را در مريم (سلام الله علیها) دميديم، يعنى عيسى را در شكم مريم زنده كرديم.(2)
در تفسیر على بن ابراهيم آمده: جبرئيل در گريبان مريم دميد، پس در آن شب حامله شد به عيسى، صبح وضع حمل نمود، مدت حمل او نه ساعت بود. [حق تعالى‏] به عدد ماه حمل زنان ديگر، ساعت براى او مقرر فرمود.(3)
بنابر این: مراد از روح، می تواند عیسی باشد، یعنی عیسی را در درون مریم، خلق کردیم.
و یا مراد از روح، جبرئیل باشد، یعنی توسط روح ما که جبرئیل است، در مریم دمیدیم و او به عیسی باردار شد.
خلقت حضرت عیسی نیز بدون نطفه و مانند حضرت آدم، بدون پدر بوده است.
ممکن است گفته شود خداوند که به چیزی نیاز ندارد پس چه نیازی بود فرشته ای بیاید تا حضرت مریم باردار شود؟ که در جواب می توان گفت بله، خداوند هر آن چه بخواهد انجام می دهد و به چیزی نیاز ندارد ولی اولا خداوند متعال، اوامرش را توسط مأموران الهی انجام می دهد؛ در ثانی ارسال فرشته، نوعی احترام گذاشتن و گرامی داشتن است.
مطلب دیگر؛ خداوند می فرماید: «فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ‏ لَها بَشَراً سَوِيًّا»؛ در اين هنگام، ما روح خود را بسوى او فرستاديم؛ و او در شكل انسانى بى‏ عيب و نقص، بر مريم ظاهر شد(4)
در این آیه بیان می شود که حضرت جبرائیل به صورت انسان بر حضرت مریم ظاهر شد؛ یعنی در باطن، همان فرشته الهی بود ولی فقط در ظاهر و صورت، شکل انسان را داشت و به همین خاطر حضرت مریم گمان کرد او انسان است.
لازم به ذکر است که فرشتگان موجودات مجرد هستند و بدن مادی ندارند لذا حضرت جبرائیل فقط به صورت انسان، ظاهر شده و الا در باطن و در واقع، مجرد از ماده است.
علامه طباطبایی(ره) در تعریف تمثّل، چنین می آورد: معناى تمثل و تجسم به صورت بشر اين است كه در حواس بينايى‏ مريم، به اين صورت محسوس شود، و گر نه در واقع باز همان روح است نه بشر.(5)
«قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا»؛ او (سخت ترسيد و) گفت: من از شرّ تو، به خداى رحمان پناه مى ‏برم اگر پرهيزگارى‏.(6)
نکته: این ترس حضرت مریم، بدین جهت بود که حضرت جبرائیل به صورت و شکل مرد، تمثل یافته و ظاهر شده بودند.

__________
(1) طباطبایی، تفسير الميزان، ترجمه موسوی همدانی، ج ‏14، ص 447.
(2) طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ج ‏3، ص 27.
(3) علی بن ابراهیم قمی، تفسير القمی، ج ‏2، ص 49.
(4) مریم: 19/ 17.
(5) طباطبایی، تفسير الميزان، ترجمه موسوی همدانی، ج ‏14، ص 46.
(6) مریم: 19/ 18.

موضوع قفل شده است