جمع بندی پاک بودن اهل سنت و قبول نداشتن خمس

با سلام خدمت دوست عزیزمان

البته سوالی که مطرح شده کارشناسان در بخش احکام هم نظر بدهند خوب است ولی آنچه از فتاوای فقهای شیعه است، عدم اعتقاد به وجوب خمس از جانب هرکسی، چه اهل سنت و چه غیر آن موجب کفر نمی‌شود. چون فقها کافر را به صورت عام به دو دسته فقهی و کلامی تقسیم کرده‌اند که هر یک اقسامی دارند. کافر فقهی شامل کافر اصلی و ... است که هر کس خدا، یکتایی خدا، نبوت، معاد یا فرعی اعتقادی را که ضروری دین بوده و منجر به انکار مبدأ یا معاد گردد، را معتقد نباشد یا منکر باشد، کافر است (توضیح المسائل مراجع، سید محمد حسن بنی هاشمی، پانزدهم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1386 ش، ج 1، ص76) و کافر کلامی نیز به کافر توحیدی و کافر غیر توحیدی تقسیم می‌شود و در کلام ،كفر در انسان، پوشانيدن و كتمان آگاهانه است. از اين رو نوعاً در تعريف كفر، كلمة «جحود» و «انكار» بكار مي رود. كه مخالفت آگاهانه و لجاجت آميز را مي رساند که در جای خودش باید بیاید.

دوم این که فرموده بودید اهل سنت به خمس اعتقاد ندارند:

در حالی که چنین نیست؛ در منابع اهل سنت هم روایات زیادی وجود دارد که خمس در زمان خود رسول الله تقسیم شد و پیامبر تا در قید حیات بودند این واجب را اداء می‌کردند. در کتب انان روایات خمس وجود دارد مثلا گفته‌اند: رسول خدا (ص) سهم ذی القربی را میان بنی هاشم و بنی عبدالمطلب تقسیم کرد (المیزان ج 9 ص 138) و مانند این روایات.

بنابراین در کتب فقهی اهل سنت بحث خمس آمده است، ولی اختلافاتی در مصادیق پرداخت دارند؛ مثلا گفته‌اند: در میان اصحاب (اهل سنت) اختلاف شده است که ذی القربی چه کسانی هستند؟ عده‌ای گفتند فقط بنی هاشم مراد است و دیگران گفته اند هم بنی هاشم و هم بنی عبدالمطلب (ابن رشد، کتاب الجهاد، ص 382، 383)؛ امام شافعی از ائمه اهل سنت نیز قائل است که خمس با موت پیامبر(ص) از بین نمی‌رود (همان).

پس فقط شیعیان قائل به وجوب خمس نیستند بلکه تنها فرقی که هست اصرار شیعه بر استمرار و دوام عمل به 41 انفال می‌باشد چرا که خویشان پیامبر پیوسته موجود بوده و در میان آنان فقیر و مسکین نیز وجود دارد.

پس با توجه به مطالب پیش گفته این مطلب منافاتی با نماز خواندن پشت سر انها ندارد و در روایات متعددی از ائمه معصومین ما بر این مطلب تاکید شده است که میتوان به آنان اقتدا نمود؛برای نمونه امام صادق(ع) فرمودند: «مَنْ صَلَّى مَعَهُمْ فِي الصَّفِّ الْأَوَّلِ كَانَ كَمَنْ صَلَّى خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) هركس با اهل سنت، در صف اوّل آنها نماز بگزارد، مانند كسى است كه پشت سر رسول اللّه (ص) در صف اوّل نماز گزارده است» اصول کافی ج 3 ص 380 در این باره می توانید به کتاب امامان شیعه و وحدت اسلامی دکتر علی اقانوری مراجعه فرمایید که روایات خوبی در این باب آورده‌اند.

و اما نظر فقهای شیعه هم این است که پشت سر اهل سنت میتوان نماز خواند. برای نمونه به فتاوای فقهای شیعه در این خصوص اشاره میشود:
حضرت امام خمینی (ره):
شیعیان، می توانند به امام جماعت اهل تسنّن اقتدا نمایند.
حضرت آیت الله خامنه ای:
نماز جماعت برای حفظ وحدت اسلامی، جایز و صحیح است.
حضرت آیت الله جوادی آملی:
می توان اقتدا کرد.
حضرات آیت الله خوئی و آیت الله تبریزی (ره):
جایز است شرکت کردن در مساجد اهل سنت و به جا آوردن نماز با اهل سنت صحیح است، به شرط این که قرائت نماز را خود اقتدا کننده بخواند.
حضرت آیت الله بهجت(ره):
اگر کار ضروری ندارد خارج نشود و خوب است شرکت کند.
آیت الله فاضل لنکرانی (ره):
در مواقع تقیّه مانع ندارد و نماز صحیح است.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی:
نماز با عامه در حال ضرورت بی اشکال است و در غیر حال ضرورت شرکت در جماعات آنان اگر موجب تألیف قلوب آنها و دفع اتهام به شیعه باشد خوب است و اعاده آن لازم نیست اگر چه موافق احتیاط است و خروج از مسجد در هنگام اقامه جماعات و یا ایستادن و شرکت نکردن شایسته نیست بلی اگر ضرورتی ایجاب کند مانعی ندارد.
آیت الله نوری همدانی:
نماز جماعت برای حفظ وحدت اسلامی جایز است .
آیت الله مکارم شیرازی:
در مواردی که با آنها معاشرت داشته باشید برای هدف وحدت مانعی ندارد مشروط بر این که دشمنی با شیعه نداشته باشند.
حضرت آیت الله موسوی اردبیلی:
به جا آوردن نماز با اهل سنت صحیح است و شرکت در مساجد ایشان جایز است.
حضرت آیت الله علوی گرگانی:
اقتدا به امام جماعت سنی در غیر حالت اضطرار و خوف کفایت از نماز واجب نمی کند و لذا اگر هم اقتدا صورت بگیرد باید مجدد آن نماز خوانده شود البته اگر برای حفظ وحدت اقتدا صورت گیرد ثواب دارد اما کفایت از نماز واجب نمیکند و همچنین اگر به صورت ظاهری اقتدا کند اما در عمل نماز را فرادی به جا اورد کفایت از نماز واجب میکند.
حضرت آیت الله شبیری زنجانی:
شرکت خوب است ولی اکتفا به آن نشود.
حضرت آیت الله سیستانی:
حمد و سوره را خودش بخواند.

منبع: پایگاه های اطلاعاتی مراجع معظم تقلید

جمع بندی:

خروج از اسلام و نهایتا نجاست افراد د در دین اسلام شرایط خاصی دارد که در جای خود و مشخصا در رساله توضیح المسائل مراجع آمده است. عدم اعتقاد به حکمی از احکام شرعیه باعث خروج از دین و بالاخره نجاست افراد نخواهد شد؛ مثل عدم اعتقاد به پرداخت خمس.
در میان بسیاری از فرق اسلامی برخی احکام ویژه و جزء آموزه های اختصاصی آن فرقه محسوب میشود. اگرچه مساله خمس در میان فرق پیشگفته فی الجمله مشترک است و گروه های اسلامی همچون اهل سنت نیز اجمالا به مساله خمس باور دارند اما همچون شیعه مقید به انجام آن نیستند.