تلاش برای درک یک سنت قرآنی

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تلاش برای درک یک سنت قرآنی

پرسشی از یک سنت قرآنی :
در آیات قرآن روش خداوند این است که نخست به بیان عذاب و سختی می پردازد و بعد از آن از خوشی و نیکی سخن میگوید. مثلا در ابتدای سوره نازعات نخست به فرشتگان سخت جان گیرنده سوگند می خورد بعد به فرشتگانی که راحت جان می گیرند اشاره می فرماید یا در سوره های دیگر معمولا به بحث عذاب پیش از بحث پاداش اشاره می کند.معمولا سنت قرآنی این است که ابتدا به توصیف عذاب و سختی در سوره های مختلف پرداخته است. حتی در سوره واقعه که ابتدا به سختی های روز قیامت اشاره می کند بعد به توصیف خال بهشتیان می پردازد. حال آنکه در سوره هایی به پیامبر چنین امر شده : بگو که من بشارت دهنده ( بشیر ) و ترساننده از عذاب ( نذیر ) هستم. اینجا بشیر بودن را پیش از نذیر بودن آورده است. ( ما ارسلناک الا مبشرا و نذیرا)اسراء 105 .یعنی اول بشیر بعد نذیر. در حالی که خود قران اول معمولا نذیر است بعد بشیر. علت این سنت قرآنی چیست؟ خواهشی که دارم به جای بحثهای مغالطه آمیز صرفا به پرسش پاسخ بدهید. این برای من واقعا جای سوال است. امیدوارم این پرسش به سرنوشت سوال انما الاعمال بالنیات مبتلا نشود که هرگز پاسخ درستی نگرفتیم.

جناب هیوا
درباره سوال انما الاعمال بالنیات ، خدمت شما عرض کنم که بنده مطلب شما را از استاد عابدی، سر درس خارج ایشان شنیده ام. اما تعجب می کنم که شما از کجا از نظر ایشان خبر دارید؟ متاسفانه یادم رفته که پاسخ استاد چی بود . اگر اشتباه نگفته باشم فقط تو ذهنم این هست که فرمودند این حدیث را بخاری بر ا ساس نظریات و احوالات زمان خودش ساخته است. همین جا از دوستانی که می توانند با استاد عابدی ارتباط برقرار کنند می خواهم که پرسش شما را از ایشان سوال کنند.

بسم الله الغافر

جناب آقای هیوا این اشکال برای کسی که یک آشنایی اجمالی با قرآن داشته باشد زیبنده نیست چه رسد به محققی مثل حضرتعالی. لذا از شمای بزرگوار توقع می رود قبل از طرح اشکال یک تامل بفرمایید اگر حل نشد آن وقت اشکال را مطرح کنید

جواب :
1- در بسیاری از آیات قرآن برای پیامبر اکرم (ص) و پیامبران دیگر فقط صفت نذیر مطرح شده است
1-حج : 49
2- اعراف : 184
3- هود : 12
4- عنکبوت : 50
5- سجده : 3
6 -ص : 70
7- احقاف : 9
8- ذاریات : 50
9- ذاریات : 51
10- ملک : 26
11- سبا : 46
12 -فاطر : 23
13- انبیاء : 45
14 -هود : 25
15 -فاطر : 42
16- زخرف : 23
17 -ملک : 8
18 -ملک : 9
19- فاطر : 37
20 -فرقان : 1
21-حجر : 89
22- کهف : 4
23 -ابراهیم : 52
24- فرقان : 51
25- شعرا ء : 115
26- نوح : 2
و......
....
2- در آیاتی از قرآن هم نذیر قبل از بشیر آمده است از جمله
1- اعراف : 188 ( ان انا الا نذیر و بشیر لقوم یومنون تازه برای مومنان وای به حال کافران ...)
2- هود : 2 ( انی لکم منه نذیر و بشیر ...)

اما سوال اول شما
اگر به خود زحمت می دادید چند ثانیه به سوره مبارکه واقعه دقت می کردید شبهه برای شما حل می شد برادر عجول آیات اول که ربطی به بهشتیان و جهنمیان ندارد راجه به حوادث قیامت است و آیات بعد هم راجع به نعمتهای بهشت است
سورةُ الواقِعَة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏
إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ (1)
لَيْسَ لِوَقْعَتِها كاذِبَةٌ (2)
خافِضَةٌ رافِعَةٌ (3)
إِذا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4)
وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسًّا (5)
فَكانَتْ هَباءً مُنْبَثًّا (6)
وَ كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً (7)
فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ (8)
وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ (9)
وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)
أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11)
في‏ جَنَّاتِ النَّعيمِ (12)
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلينَ (13)
وَ قَليلٌ مِنَ الْآخِرينَ (14)
عَلى‏ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15)
مُتَّكِئينَ عَلَيْها مُتَقابِلينَ (16)
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ (17)
بِأَكْوابٍ وَ أَباريقَ وَ كَأْسٍ مِنْ مَعينٍ (18)
لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ (19)
وَ فاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
وَ لَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (21)
وَ حُورٌ عينٌ (22)
كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23)
جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ (24)
لا يَسْمَعُونَ فيها لَغْواً وَ لا تَأْثيماً (25)
إِلاَّ قيلاً سَلاماً سَلاماً (26)
وَ أَصْحابُ الْيَمينِ ما أَصْحابُ الْيَمينِ (27)
في‏ سِدْرٍ مَخْضُودٍ (28)
وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ (29)
وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ (30)
وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ (31)
وَ فاكِهَةٍ كَثيرَةٍ (32)
لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ (33)
وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ (34)
إِنَّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً (35)
فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكاراً (36)
عُرُباً أَتْراباً (37)
لِأَصْحابِ الْيَمينِ (38)
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلينَ (39)
وَ ثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرينَ (40)

در آیات و سوره های زیادی اول بحث از بهشت و نعمتهای آن شده بعدا آیات عذاب مطرح شده اند پس کلام شما ( همه جا اول سخن از عذاب ... ) کلیت ندارد( حفظت شیئا و غاب عنک اشیاء )
به عنوان مثال به آیات زیر مراجعه کنید
1- سوره انشقاق : آیه 8 تا 14
2- حدید : 18 و 19
3- مومنون : 1تا 19
4- حدید : 12 و 13 و........

باسمه تعالی
با سلام و تشکر از دوستان

تقدم عذاب و انذار بر بشارت و تبشیر در قرآن همانطور که دوستان گفتند عمومیت ندارد و نقض های زیادی بر آن وجود دارد از جمله :

- وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيم‏ (129 آل عمران)
- وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصارى‏ نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ(18 مائده)
- وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً(14 فتح)
- إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيرا (119 بقره)
- وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُون‏ (28 سبا)
- إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلا فِيها نَذِير ( 24 فاطر)
- بَشِيراً وَ نَذِيرا (4 فصلت)

آیاتی که در آنها عذاب بر بشارت مقدم شده است به خاطر نکته هایی است که در علم معانی بیان به آنها اشاره شده است.
بنابراین نمی توان گفت سنت قرآن این است که عذاب بر بشارت مقدم است تا بگوییم با سنت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در تضاد است.
موفق باشید:Gol:


موضوع قفل شده است