جمع بندی خواندن خدا با ضمیر مذکر «هو»

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خواندن خدا با ضمیر مذکر «هو»

با سلام در زمان عرب جاهل که بیامبر برای اثبات قدرت خداوند متعال ایشان رامذکر معرفی کرده(مذکر بر مونث چیره هست) سول در این است که بیامبر امت نمیتوانستند بجای ضمیر مذکر از کلمه ای استفاده میکردند که شک وشبه مردیا زن بودن مشخص میشد با وجود اینکه میدانیم اگر خداوند را با ضمایر بالابخو انیم ایشان را محدود کرده ایم باتشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد میقات

[="Tahoma"]با سلام و درود

در این زمینه چند نکته عرض می شود:

1. علت این که خداوند در قرآن کریم از ضمیر مذکر برای خودش استفاده نموده، این است که قرآن به زبان عربی نازل شده، و در زبان عربی برای موجودی که مؤنث نباشد ـ ولو مذکر هم نباشد ـ ضمیر مذکر استفاده می شود.

هم چنان که در این زبان در حال تردید، ضمائر و اسماء اشاره، به شکل مذکر می آید.

بیانی دیگر؛
از نظر ادبی ضمیر «هو» اعم از ضمیر «هی» است، زیرا ضمیر «هو» در دو مورد به کار می رود: یکی در موجود مذکر (چه حقیقی و چه مجازی)، و دیگری در موجودی که نه مذکر است و نه مؤنث، مانند "اله"؛ ولی ضمیر «هی» تنها یک کاربرد دارد و آن هم خصوص مؤنث است.

2. نشانه های لفظی مذکر و مؤنث بیان کننده منزلت و جایگاه ارزشی نیستند.

3. خداوند جنس ندارد؛ نه مذکر است و نه مونث، و نه چیز دیگری شبیه به این موارد: «لَیسَ کَمِثلِهِ شَی‏ءٌ»؛ ولی قرآن مجید به زبان مردم نازل شده است و ‏بایستی قواعد ادبیات عرب در آن رعایت شود.

موضوع قفل شده است