جمع بندی طرز صحیح خواندن نماز در احادیث و روایات (یک نماز کامل با همه آداب و شرایط آن)

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
طرز صحیح خواندن نماز در احادیث و روایات (یک نماز کامل با همه آداب و شرایط آن)

سلام؛
ممنون میشم طرز صحیح نماز خوندن که تو روایات و احادیث بر اون تاکید شده رو بگید؛
منظورم به اذکار و سوره ها و... نماز هم هست که بهتره خونده بشه و اینکه کلا یک نماز کامل چجوری باید خونده بشه؟!

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد تذکره

سلام
صحت نماز از سه جهت مورد دقت باید قرار گیرد :
1- قرائت صحیح تمام اذکار نماز خصوصا سوره های حمد و سوره ای که بعدش خوانده می شود.
2- اذکار نماز در هر جای خویش خوانده شود مثلا ذکر سجود در سجود خوانده شود
3- ترتیب اعمال نماز هم رعایت شود مثلا اول رکوع بعد سجود
البته در این زمینه بطور کامل و جامع می توانید به رساله مراجع معظم تفلید در بحث نماز و ریز موضوعات آن مراجعه کنید

تذکره;882651 نوشت:
سلام
صحت نماز از سه جهت مورد دقت باید قرار گیرد :
1- قرائت صحیح تمام اذکار نماز خصوصا سوره های حمد و سوره ای که بعدش خوانده می شود.
2- اذکار نماز در هر جای خویش خوانده شود مثلا ذکر سجود در سجود خوانده شود
3- ترتیب اعمال نماز هم رعایت شود مثلا اول رکوع بعد سجود
البته در این زمینه بطور کامل و جامع می توانید به رساله مراجع معظم تفلید در بحث نماز و ریز موضوعات آن مراجعه کنید

پاسختون ادامه داره؟
چون من یبار حدیثی از امام صادق خوندم که به ینفر توصیه میکردند نمازهاشون رو فلان طور بخونند و ...
همچین حدیثی هست؟

سلام در كتاب امالي شيخ صدوق ره : حماد بن عیسی گفت: در محضر امام صادق علیه السّلام بودم، به من فرمود: آیا می توانی نماز را خوب بخوانی؟ عرض کردم: چگونه نمی توانم و حال آنکه کتاب حریز را که درباره نماز نوشته شده است، از حفظ دارم. حضرت فرمود: برای تو ضرر ندارد، برخیز و نمازی بخوان تا من ببینم که چگونه می خوانی. حسب الامر حضرت رو به قبله ایستادم و شروع به خواندن نماز کردم. تمام نماز را از نظر رکوع و سجود به جای آوردم، اما حضرت آن را نپسندید و فرمود: نماز را خوب نخواندی. واقعا چقدر زشت است برای مردی که شصت هفتاد سال از عمرش می گذرد و حال آنکه نمی تواند یک نماز کامل با مراعات حدود کامله آن بخواند. من خجالت کشیدم و خود را کوچک دیدم. عرض کردم: فدایت شوم، شما نماز را به من تعلیم دهید. پس، امام علیه السّلام رو به قبله راست ایستادند و دستهای خود را آزاد گذاردند و انگشتهای دست آن حضرت به هم گذارده شده بود و مابین دو قدم آن حضرت از سه انگشت باز، و بیشتر فاصله نداشت و انگشتهای پای خود را رو به قبله کردند و تا آخر نماز هم رو به قبله بود و با تواضع و حضور قلب گفتند: اللّه اکبر و سوره حمد و توحید را با ترتیل (به آرامی و خوبی) خواندند و بعد از تمام شدن سوره توحید، به قدر یک نفس کشیدن صبر کردند. بعد دست خود را بلند کرده تا مقابل صورت بردند و در حالی که ایستاده بودند گفتند: اللّه اکبر و پس از آن به رکوع رفتند و کف دست را به سر زانو گرفتند. انگشتان آن حضرت از هم باز بود. زانو را به عقب دادند، چنانکه پا راست شد و پشت آن حضرت طوری مساوی شد که قطره آبی بر آن می گذاشتند، به هیچ طرفی نمی ریخت. گردن خود را کشیده و سر به زیر نینداختند و چشم را بر هم گذاردند و سه مرتبه به آرامی گفتند: سبحان ربّی العظیم و بحمده. بعد راست ایستادند و چون خوب ایستادند، گفتند: سمع اللّه لمن حمده و در همان حال که ایستاده بودند، دست را تا مقابل صورت خود بلند کردند و گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده رفتند. دو کف دست را پیش زانوها، مقابل صورت خود بر زمین گذاردند و انگشتان آن حضرت به هم گذارده شده بود. سه مرتبه گفتند: سبحان ربّی الاعلی و بحمده. اعضای بدن خود را از یکدیگر باز گرفته و بر هم نگذارده بودند (در حال سجده دست را به بدن نچسبانیده و بدن را بر پا نگذارده بودند) و بر هشت موضع بدن خود که به زمین گذارده بودند، سجده کردند که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا و سر بینی باشد. بعد از نماز فرمودند: گذاردن هفت موضع در وقت سجده به روی زمین واجب است که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا باشد. و اما گذاردن بینی بر زمین سنت (مستحب) است و آنها همان مواضع است که خدا در قرآن فرموده است: و انّ المساجد للّه فلا تدعوا مع اللّه احدا و مسجدها از آن خداست و با وجود خدای یکتا کسی را به خدایی مخوانید. پس از آن سر از سجده برداشتند و وقتی نشستند گفتند: اللّه اکبر و به ران چپ نشسته، پشت پای راست را بر کف پای چپ گذاردند و گفتند استغفر اللّه ربّی و اتوب الیه و دوباره در حالی که نشسته بودند. گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده دوم رفتند و مانند سجده اول، سجده دوم را تمام کردند. و در رکوع و سجود هیچ یک از اعضای بدن را بر یکدیگر نگذارده بودند و موقع سجده آرنج دست خود را باز نگاه داشته و به زمین نگذارده بودند. در حال تشهّد خواندن، انگشتان دست آن حضرت از یکدیگر باز بود و به این کیفیّت دو رکعت نماز خواندند و چون از تشهّد فارغ شدند، فرمودند: ای حماد، این چنین نماز بخوان.


یک روایت در پاسخ سوال شما عرض می کنم :
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ الله عليه السلام يَوْماً: «يَا حَمَّادُ تُحْسِنُ أَنْ تُصَلِّيَ»
قَالَ: فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي أَنَا أَحْفَظُ كِتَابَ حَرِيزٍ فِي الصَّلَاةِ. فَقَالَ: «لَا عَلَيْكَ يَا حَمَّادُ، قُمْ فَصَلِّ»....
حماد بن عیسی می گوید:
امام صادق علیه السلام به من فرمود: نماز بلدی بخوانی؟ گفتم" کتاب حریز که در باره نماز است همراه من است، فرمود عمل به آن اشکالی ندارد، اکنون بر خیز و نماز بخوان، بلند شدم و رو به قبله شروع به نماز کردم . رکوع و سجود رفتم، فرمود: تو نماز درستی نخواندی، چقدر زشت است که شصت یا هفتاد سال از عمر انسان بگذرد و لی یک نماز با شرائطش نخواند، حماد می گوید: از سخن امام احساس شرمندگی کردم و گفتم: قربانت شوم نماز را به من بیاموز.

امام علیه السلام رو به قبله ایستاد و دست ها را پس از جمع کردن انگشت ها روی ران هایش گذاشت و پاها را نزدیک به هم نمود به نحوی که به اندازه سه انگشت باز بیشتر فاصله نبود و انگشت پاهایش نیز رو به قبله بود و با حالت خشوع تکبیر گفت سپس سوره حمد را با ترتیل خواند و بعد از آن سوره توحید را تلاوت نمود، اندکی مکث کرد، دست ها را تا مقابل صورت بالا آورد و تکبیر گفت سپس به رکوع رفت، کف دستها را در حال باز بودن انگشت ها روی زانو گذاشت و پشت و کمرش را صاف و کشیده قرار داد بگونه ای که اگر قطره آب یا روغنی بر پشتش می چکید فرو نمی غلطید، گردنش را کشیده و چشم ها را بسته نگه داشت و سه مرتبه گفت: «سبحان ربّی العظیم و بحمده» آنگاه ایستاد و در حالت آرامش گفت: سمع الله لمن حمده، سپس دو دستش را بالا آورد و تکبیر گفت و به سجده رفت به این صورت که دو کف دست را با انگشتان بسته در دو طرف بنا گوشش گذاشت و سه دفعه گفت: «سبحان ربی الاعلی و بحمده» هنگام سجده هشت جای بدنش را بر زمین گذاشت: پیشانی، دو کف دست، دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا و نُک بینی، سپس سر از سجده بلند کرد و بر ران چپش نشست و پشت پای راست را بر کف پای چپ قرار داد و گفت: استغفر الله ربی واتوب الیه، سپس تکبیر گفت و سجده دوم را به جا آورد، دو رکعت به همین صورت به جا آورد و تشهد خواند و سلام داد و گفت: ای حماد این گونه نماز بخوان.(1)
توجه :
در سند این روايت محمّد بن يعقوب کليني از علي بن إبراهيم از پدرشان ابراهيم بن هاشم از حمّاد بن عيسي رحمهم الله تعالي وجود دارند که اعتبار سند اين روايت در نهايت صحت است.

پی نوشت ها :
1. کافی ، شیخ کلینی ، ج 3 ، ص 311 ، ح 8

یک روایت در پاسخ سوال شما عرض می کنم :
حماد بن عیسی می گوید:
امام صادق علیه السلام به من فرمود: نماز بلدی بخوانی؟ گفتم" کتاب حریز که در باره نماز است همراه من است، فرمود عمل به آن اشکالی ندارد، اکنون بر خیز و نماز بخوان، بلند شدم و رو به قبله شروع به نماز کردم . رکوع و سجود رفتم، فرمود: تو نماز درستی نخواندی، چقدر زشت است که شصت یا هفتاد سال از عمر انسان بگذرد و لی یک نماز با شرائطش نخواند، حماد می گوید: از سخن امام احساس شرمندگی کردم و گفتم: قربانت شوم نماز را به من بیاموز.

امام علیه السلام رو به قبله ایستاد و دست ها را پس از جمع کردن انگشت ها روی ران هایش گذاشت و پاها را نزدیک به هم نمود به نحوی که به اندازه سه انگشت باز بیشتر فاصله نبود و انگشت پاهایش نیز رو به قبله بود و با حالت خشوع تکبیر گفت سپس سوره حمد را با ترتیل خواند و بعد از آن سوره توحید را تلاوت نمود، اندکی مکث کرد، دست ها را تا مقابل صورت بالا آورد و تکبیر گفت سپس به رکوع رفت، کف دستها را در حال باز بودن انگشت ها روی زانو گذاشت و پشت و کمرش را صاف و کشیده قرار داد بگونه ای که اگر قطره آب یا روغنی بر پشتش می چکید فرو نمی غلطید، گردنش را کشیده و چشم ها را بسته نگه داشت و سه مرتبه گفت: «سبحان ربّی العظیم و بحمده» آنگاه ایستاد و در حالت آرامش گفت: سمع الله لمن حمده، سپس دو دستش را بالا آورد و تکبیر گفت و به سجده رفت به این صورت که دو کف دست را با انگشتان بسته در دو طرف بنا گوشش گذاشت و سه دفعه گفت: «سبحان ربی الاعلی و بحمده» هنگام سجده هشت جای بدنش را بر زمین گذاشت: پیشانی، دو کف دست، دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا و نُک بینی، سپس سر از سجده بلند کرد و بر ران چپش نشست و پشت پای راست را بر کف پای چپ قرار داد و گفت: استغفر الله ربی واتوب الیه، سپس تکبیر گفت و سجده دوم را به جا آورد، دو رکعت به همین صورت به جا آورد و تشهد خواند و سلام داد و گفت: ای حماد این گونه نماز بخوان.(1)
پی نوشت ها :
1. کافی ، شیخ کلینی ، ج 3 ، ص 311 ، ح 8


خیلی ممنونم.

پرسش :
طرز صحیح نماز خوندن که تو روایات و احادیث بر اون تاکید شده رو بگویید؛
منظورم به اذکار و سوره ها و... نماز هم هست که بهتره خوانده بشود و این که کلا یک نماز کامل چجوری باید خونده بشود؟!
پاسخ :
صحت نماز از سه جهت مورد دقت باید قرار گیرد :
1- قرائت صحیح تمام اذکار نماز خصوصا سوره های حمد و سوره ای که بعدش خوانده می شود.
2- اذکار نماز در هر جای خویش خوانده شود مثلا ذکر سجود در سجود خوانده شود
3- ترتیب اعمال نماز هم رعایت شود مثلا اول رکوع بعد سجود
البته در این زمینه بطور کامل و جامع می توانید به رساله مراجع معظم تفلید در بحث نماز و ریز موضوعات آن مراجعه کنید.
ک روایت در پاسخ سوال شما عرض می کنم :
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ الله عليه السلام يَوْماً: «يَا حَمَّادُ تُحْسِنُ أَنْ تُصَلِّيَ»
قَالَ: فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي أَنَا أَحْفَظُ كِتَابَ حَرِيزٍ فِي الصَّلَاةِ. فَقَالَ: «لَا عَلَيْكَ يَا حَمَّادُ، قُمْ فَصَلِّ»....
حماد بن عیسی می گوید:
امام صادق علیه السلام به من فرمود: نماز بلدی بخوانی؟ گفتم" کتاب حریز که در باره نماز است همراه من است، فرمود عمل به آن اشکالی ندارد، اکنون بر خیز و نماز بخوان، بلند شدم و رو به قبله شروع به نماز کردم . رکوع و سجود رفتم، فرمود: تو نماز درستی نخواندی، چقدر زشت است که شصت یا هفتاد سال از عمر انسان بگذرد و لی یک نماز با شرائطش نخواند، حماد می گوید: از سخن امام احساس شرمندگی کردم و گفتم: قربانت شوم نماز را به من بیاموز.
امام علیه السلام رو به قبله ایستاد و دست ها را پس از جمع کردن انگشت ها روی ران هایش گذاشت و پاها را نزدیک به هم نمود به نحوی که به اندازه سه انگشت باز بیشتر فاصله نبود و انگشت پاهایش نیز رو به قبله بود و با حالت خشوع تکبیر گفت سپس سوره حمد را با ترتیل خواند و بعد از آن سوره توحید را تلاوت نمود، اندکی مکث کرد، دست ها را تا مقابل صورت بالا آورد و تکبیر گفت سپس به رکوع رفت، کف دستها را در حال باز بودن انگشت ها روی زانو گذاشت و پشت و کمرش را صاف و کشیده قرار داد بگونه ای که اگر قطره آب یا روغنی بر پشتش می چکید فرو نمی غلطید، گردنش را کشیده و چشم ها را بسته نگه داشت و سه مرتبه گفت: «سبحان ربّی العظیم و بحمده» آنگاه ایستاد و در حالت آرامش گفت: سمع الله لمن حمده، سپس دو دستش را بالا آورد و تکبیر گفت و به سجده رفت به این صورت که دو کف دست را با انگشتان بسته در دو طرف بنا گوشش گذاشت و سه دفعه گفت: «سبحان ربی الاعلی و بحمده» هنگام سجده هشت جای بدنش را بر زمین گذاشت: پیشانی، دو کف دست، دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا و نُک بینی، سپس سر از سجده بلند کرد و بر ران چپش نشست و پشت پای راست را بر کف پای چپ قرار داد و گفت: استغفر الله ربی واتوب الیه، سپس تکبیر گفت و سجده دوم را به جا آورد، دو رکعت به همین صورت به جا آورد و تشهد خواند و سلام داد و گفت: ای حماد این گونه نماز بخوان.(1)

توجه :
در سند این روايت محمّد بن يعقوب کليني از علي بن إبراهيم از پدرشان ابراهيم بن هاشم از حمّاد بن عيسي رحمهم الله تعالي وجود دارند که اعتبار سند اين روايت در نهايت صحت است.
پی نوشت ها :
1. کافی ، شیخ کلینی ، ج 3 ، ص 311 ، ح 8

موضوع قفل شده است