کتاب بحارالانوار تا چه اندازه قابل اعتماد است؟

تب‌های اولیه

23 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
کتاب بحارالانوار تا چه اندازه قابل اعتماد است؟

با سلام و احترام

پیرامون کتاب بحارالانوار دو نظر متفاوت وجود دارد. در برخی سایتها، هدف علامه مجلسی از تدوین بحارالانوار صرفاً جمع آوری حدیث عنوان شده. اما در متن زیر (که بخشی از مقدمه یک کتاب است) این نظر رد شده و بحار یک کتاب بسیار معتبر دانسته شده. کدام نظر صحیح است؟

نقل قول:
اعتبار سنجی بحارالانوار و دیدگاه مجلسی در این باره
از مقدمه مجلسی بر بحارالانوار چنین برمی آید که وی معتقد به نادرستی و بی اعتباری برخی روایات موجود در کتابهایی که به آنها اعتماد داشته، نبوده است. بنابراین نقل و پذیرش آنها را در بحارالانوار بی اشکال می داند و از این کار خود پشیمان نیست. او اگر کتابی را نامعتبر می دانسته از آغاز موضع خود را در برابر آن روشن ساخته و تنها مواردی را از آن نقل کرده است که از دیدگاه او مورد تأیید عقل و آیات و نیز روایات دیگرند.
بسیاری از کتابهای مورد استناد مجلسی، از آنها هستند که وی حداقل با یکی از سلسله اجازات خود آنها را روایت می کند یا به قراینی انتساب آنها را به مؤلفانش دریافته است. تنها در مواردی که نسخه ای غلط و مغشوش بوده و مؤلف بهتر از آن را نیافته، به همان نسخه پرداخته است به ایمد این که تا نسخه بهتری پیدا نشده، این تنها نسخه محفوظ بماند.
به هر حال، اصطلاح کتاب معتبر برای مجلسی به این معنی است که مؤلف آن عالِمی دقیق و داناست و در آن با روایتی مواجهیم که یا اشکالی در واقع بر آنها وارد نیست یا مجموعه روایاتی را خواهیم دید که یک بار تهذیب و تنقیح شده اند و اگر مشکلی در آنها ببینیم یا اتفاقی است و از ضعف طبیعت بشری عالمان مایه می گیرد، یا اشکال از درک و فهم ماست.
پرسشی که از مجلسی درباره اعتبار برخی روایات رساله رجعت او شده و پاسخی که مجلسی به آن نوشته است، این ادعا ار تأیید می کند.
سؤال: نسخه رجعت که به فارسی نوشته شده، بعضی مردم می گویند که بعد از انتشار، تأمل فرموده اند که احادیث آنها معتمد علیها نیست. این سخن اصلی دارد یا سخن جاهلان است؟
جواب: باسمه تعالی. در نقل احادیث که از کتب معتبره علما و محدثین استخراج شده باشد، کسی را ندامتی نمی باشد. اما چون رساله مختصری است، توضیح و جمع بین الاخبار را حواله به کتاب بحارالانوار کرده ام. والله الموفق.(12)
البته این گونه یکپارچه و بسیط دیدن امور و چیزهای مرکب، خالی از اشکال و تسامح نیست. این که کتابی را عالمی بزرگ، مشهور، اندیشمند و دقیق نوشته و در آن روایاتی را گردآورده باشد که غربال شده و مورد اعتمادند، یا دلیلی بر رد آنها نیست و قراینی نیز ممکن است بر صحت آنها گواهی بدهند، به این معنی نیست که آن عالم در تشخیص صحت حدیثی دچار اشتباه نشده باشد، یا ما برای رد حدیثی که او دلیلی بر رد آن نداشت، نتوانیم دلیلی اقامه کنیم. تجربه نیز این را تأیید می کند.
معتبر دانستن همه احادیث یک کتاب، تنها به اعتبار شخصیت، اعتبار و دقت گردآورنده آن، به گونه ای اعتقاد به عصمت آن عالم است که با روح نقادی عالمانه و با اصول اعتقادی شیعه سازگار نیست و دست کم نیاز به اقامه برهان برای عصمت آن عالم دارد. دقت و وسواس یک دانشمند حدیث در کار علمی، تنها منشأ حسن ظن به کار اوست و فزونی اعتماد به نقل او و افزایش احتمال درستی همه روایاتی که در کتاب خود نقل می کند؛ اما میزان این احتمال کمتر از صددرصد خواهد بود.
در هر حال، مجلسی این حس ظن را نسبت به همه روایاتی که از کتب معتبر نقل می کند، داشته است.
با این ملاحظات، آنچه درباره مجلسی گفته می شود که قصد وی گردآوردی اخبار درست و نادرست بوده است تا عالمان بعدی سره آن را از ناسره جداکنند، نه تنها مأخذی در گفتارهای او ندارد بلکه با ادعاهای او درباره نقل از کتب معتبر، نامگذاری او بر بحارالانوار (دریاهای نور، دربرگیرنده گوهرهای اخبار ائمه اطهار)، مقدمه وی بر این کتاب، کوششهایش برای رفع تناقض احادیث و توجیه های او درباره نکات غریب روایات، نقل همان روایات در برخی از کتب فارسی، و عدم نقل بی پشتوانه او از کتابهایی که معتبرشان نمی دانسته است، سازگاری ندارد.
آری؛ مجلسی می تواند در همه این موارد دچار اشتباه شده باشد. میزان این اشتباه، هرچه باشد، باید آن را در مجموع کار مجلسی سنجید. حجم کار وی آن قدر زیاد است که اگر به حساب امروز، به طور متوسط در هر جلد بحارالانوار - یعنی مثلا در هر چهارصد صفحه - به یک خطای واقعی برخورد کنیم، تنها اندکی بیش از صد خطای روایی خواهیم داشت که در مجموع آثار مجلسی سیصد خطا خواهد شد.
اما تاکنون هیچ کس کتابی تألیف نکرده است شامل سیصد حدیث از بحارالانوار و آثار دیگر مجلسی که با کمک استدلال، به یقین بتوان گفت که نمی توانند از معصوم باشند.
حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که مجلسی به طور متوسط در هر صد صفحه از نوشتارهای خود مرتکب یک خطا شده باشد، باید بگوییم که فردی ستودنی است. این ویژگی را در کمتر عالمی می توان یافت. کتابهای او را از این لحاظ باید ستود. کدام کتاب را خواهیم یافت که به دست انسانی جایزالخطا نوشته شده باشد و در هر یکصد صفحه آن تنها یک خطای محتوایی بتوان دید؟
در آثار مجلسی و در بحارالانوار خطاهایی می توان یافت از جمله این که مجلسی روایاتی را نقل می کند و آنها را معتبر می پندارد که می توان به دلایل و براهین متعدد آنها را از نظر انتساب به معصوم مردود شمرد. اما برای قضاوت درباره میزان اعتبار روایات بحارالانوار، باید نخست به پژوهشی علمی - روایی دست زد و سپس شمار این روایات به اصطلاح مطروح (یعنی: قطعا مردود) را به دست آورد، آن را بر مجموع روایات تقسیم کرد و به نسبت عددی میان آنها و مجموع روایات رسید.
...
کتاب عین الحیات نویسنده : علامه محمد باقر مجلسی رحمة الله علیه

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد پیام

البته اعتبار وملاک اعتبار روایت در تمام ابواب روایات ذکر شده در بحار الانوار یکسان نیست ونمیتوان برای روایات اعتبار اخلاقی همان اعتبار روایات فقهی ویا اعتقادی را اعمال کرد .
برای آشنایی می توانید موضوعات مطرح شده در بحار الانوار به ترتیب مجلدات آن به شرح زیر می‌باشد را ملاحظه بفرمایید:

جلد اول: این جلد مشتمل بر 40 باب شامل کتاب عقل و جهل، فضیلت علم و علما و طبقات آنها، حجیت اخبار و قواعدی که از آنها استخراج می‌شود، نکوهش قیاس با مقدمه مفصل درباره مصادر کتاب و توفیق مصادر ومطالب سودمند می‌باشد.
جلد دوم: مشتمل بر 31 باب شامل کتاب توحید و صفات خداوند و اسماء حسنای ذات الهی، توحید مفصل، رساله اهلیلجه.
جلد سوم:مشتمل بر 59 باب شامل کتاب عدل، مشیت، اراده، قضا، قدر، هدایت، ضلالت، امتحان، طینت، میثاق، توبه علل احکام، مقدمات مرگ و موخرات آن.
جلد چهارم: کتاب احتجاجات ومناظرات در 83 باب و تمام کتاب اما علی بن جعفر علیه‌السلام می‌باشد.
جلد پنجم: احوال پیامبران و سرگذشت آنها در 82 باب است.
جلد ششم: این جلد مشتمل بر 72 باب، شامل احوال پیغمبر اکرم و جمعی از پدران آن حضرت، شرح حقیقت معجزه و چگونگی اعجاز قرآن، شرح حال ابوذر،سلمان، عمار، مقداد و برخی دیگر ازبزرگان.
جلد هفتم: در مشترکات احوالات ائمه علیه‌السلام و شرایط امامت و چگونگی ولایت آنها و شئون غریبه و برتری آنها نسبت به پیغمبران سابق و ثواب دوستی آنها و فضیلت ذریه آن ذات مقدسه وپاره‌ای از مناظرات علماء در 150 باب.
جلد هشتم: فتنه‌هایی که بعد از پیغمبر روی داد، سیرت خلفا و آنچه در روزگار آنها اتفاق افتاد، جنگ جمل، جنگ صفین، جنگ نهروان، غارتگری معاویه از اطراف عراق ، احوال بعضی از اصحاب امیرالمومنین، شرح قسمتی از اشعار منسوب به آن حضرت و شرح برخی از نامه‌های آن وجود مقدس در 62 باب.
جلد نهم: احوال امیرالمومنین از ولادت تا شهادت، سرگذشت ابوطالب پدر آن حضرت و ایمان او و گروهی از اصحاب امیرالمومنین و روایات وارده در امامت امامان دوازده گانه در 128 باب.
جلد دهم: احوال حضرت فاطمه علیها السلام و امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام، خروج مختار وخونخواهی از قتله کربلا در 50 باب.
جلد یازدهم: احوال ائمه چهارگانه بعد از امام حسین یعنی امام زین العابدین علیه‌السلام، امام محمد باقر علیه‌السلام، امام جعفر صادق علیه‌السلام، امام موسی کاظم علیه‌السلام و جماعتی از اصحاب و فرزندان آنها در 46 باب.
جلد دوازدهم: شرح حال چهار امام قبل از امام منتظر یعنی امام رضا علیه‌السلام، امام محمد تقی علیه‌السلام، امام علی النقی علیه‌السلام، امام حسن عسگری علیه‌السلام. شرح حال بعضی از اصحاب آنها در 39 باب.
جلد سیزدهم: احوال حجت منتظر عجل الله تعالی فرجه در 36 باب.
جلد چهاردهم: آسمان و جهان (سماء و عالم) پیدایش آنها، اجزاء آنها مانند فلکیات، فرشتگان، جن، انسان،حیوان، عناصر، صید. طریق کشتار حیوانات، خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها و تمام کتاب طب النبی و کتاب طب الرضا در210 باب.
جلد پانزدهم: ایمان و کفر در سه بخش: ایمان و شرط آن و صفات مومنین و فضل آنها و فضل شیعه و اوصاف آنها. دوم: اخلاق حسنه و آنچه موجب نجات آدم از مهالک دنیاست. سوم: کفر وشعب آن و اخلاق رزیله که جمعا در 108 باب آورده شده است.
جلد شانزدهم: در آداب و سنن، زینتها و تجملات، نظافت، سرمه کشیدن، استعمال عطریات، شب زنده داری، خواب، سفر، منهیات و گناهان کبیره در 131 باب.
جلد هفدهم: مواعظ وحکم در باب 73 باب.
جلد هجدهم: در دو بخش: طهارت که مشتمل بر شش باب است. و بخش دوم: صلاة در صد و شصت و یک باب بعلاوه رساله «ازاحة العلة» شازان بن جبرئیل قمی.
جلد نوزدهم: نیز در دو بخش: فضایل قرآن و آداب آن وثواب و اعجاز آن. همچنین تمام تفسیر نعمانی در 130 باب. بخش دوم: درباره ذکر وانواع آن و آداب دعا و شروط آن، حرزها، دعا برای دردها، صحیفه ادریس و غیره در 131 باب.
جلد بیستم: زکات، خمس، صدقه، نماز، اعتکاف، اعمال سال در 122 باب.
جلد بیست و یکم: حج، عمره، احوال شهر مدینه و غیره در 84 باب.
جلد بیست و دوم: زیارتهایی که از ائمه معصومین نقل شده است در 64 باب.
جلد بیست و سوم: عقود و ایقاعات در 130 باب.
جلد بیست و چهارم: احکام شرعی تا کتاب دیات در 48 باب.
جلد بیست و پنجم: اجازات روایت

علامه مجلسی خودش نیز اعتقاد به معتبر بودن همه روایات بحار الانوار نداشته اند؛ وی از کتاب کافی کلینی روایاتی آورده است اما در شرح این کتاب به نام مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول از 15000 هزار روایت کافی بیش از 9000 هزار روایت را ضعیف دانسته است. وی در کتاب ملاذ الاخیار در شرح کتاب تهذیب شیخ طوسی نیز خیلی از روایات را ضعیف دانسته است.

این یعنی علامه از کتابی که نقل کرده همه را صحیح نمی دانست پس خود بحار نیز اینگونه است.

آیه الله محسنی کابلی دو جلد کتاب نوشته به نام مشرعه بحار الانوار و تمام روایات بحار را بررسی و روایات معتبر را مشخص کرده است.

پیام;880200 نوشت:
البته اعتبار وملاک اعتبار روایت در تمام ابواب روایات ذکر شده در بحار الانوار یکسان نیست ونمیتوان برای روایات اعتبار اخلاقی همان اعتبار روایات فقهی ویا اعتقادی را اعمال کرد .

سلام استادگرامی
اعتبار بحارالانوار در زمینه های اعتقادی و فقهی چقدره؟ به چه میزان قابل استناده؟

و آیا مطلبی که در دفاع از بحارالانوار در پست اول ذکر شد را تایید می فرمایید؟

فرج اله عباسي;880228 نوشت:
آیه الله محسنی کابلی دو جلد کتاب نوشته به نام مشرعه بحار الانوار و تمام روایات بحار را بررسی و روایات معتبر را مشخص کرده است.

سلام
ممنون
کتاب "مشرعه بحار الانوار" چقدر قابل استناده؟
طبق یه جستجوی مختصر که انجام دادم، به نظر میاد بیشتر سایتهای شیعه به نقد این کتاب پرداخته اند و سایتهای مخالف به دفاع از اون.

دو مسلک حدیثی شناخته شده در راستای رد و قبول روایات وجود دارد:

1. وثوق صدوری: برابر این معنی معیار پذیرش روایت، اطمینان نوعی به صدور روایت است. از هر راه عقلایی که بوده باشد. بنابراین، اعتبار سندی، تنها راه برای رد و قبول روایت نیست و تنها به عنوان یکی از راه ها، در کنار سایر گزینه ها قرار می گیرد. در نتیجه هماهنگی و ناهماهنگی با کتاب و یا عقل، می تواند موجب اطمینان به صدور یا عدم صدور گردد. مضمون حدیث، با رویدادهای تاریخی، همنوایی با سنت قطعیه و روایاتی که اعتبارشان ثابت است، می تواند مستند اعتبار یا عدم اعتبار قرار گیرد. این نظریه، نظریه اصحاب ائمه(ع) محدثان و فقهای شیعه در طول قرنها بوده است. (الموجز فی اصول الفقه، جعفر سبحانی، ج 283/2)

2. وثوق سندی: باورمندان این نظریه، وثوق به سند را تنها معیار در اعتبار روایت می دانند. برابر این نظر، هماهنگی مضمون روایت با قرآن، عقل و یا سنت قطعیه یا روایاتی که اعتبارشان ثابت شده است، نمی تواند دلیل اعتبار روایتی باشد که سند موثقی ندارد. بدین معنی که در این صورت، خود آیه، یا دلیل عقل و یا سنت قطعیه، حجت است و روایت دیگری که برابر با آن است، حجت نیست. این نظریه، گرچه باورمندانی از متأخرین نیز داشته، اما در دهه های اخیر و تحت تأثیر اندیشه های آیت اللّه خویی(ره)، رشد فزاینده ای یافت. به گونه ای که نظر مشهور و رایج فقهای شیعه تحت تأثیر آن قرار گرفت و شماری گمان کردند که این روش، تنها روش پذیرفته شده علمای شیعه بوده است.

نویسنده محترم کتاب، آقای محمد آصف محسنی، از شاگردان آیت اللّه خویی بوده و تحت تأثیر ایشان به "وثوق سندی" باور دارد و بر همین اساس به نقد روایات "بحارالانوار" پرداخته است. ایشان در جای جای مقدمه کتاب خود بر این مطلب پای فشرده و می نویسد: "دست یافتن به حقیقت و مراقبت بر حدود دینی و وظایف شرعی از فزونی و کاستی، می طلبد که تنها بر احادیثی که از نظر سندی اعتبار دارند، بسنده شود و متونی که با سندهای ضعیف و مشکوک وارد شده اند، رها شود و ارزش علم و فطرت عالم، به مراعات کیفیت تمایل دارند، حتی اگر لازم باشد که از کمیت و اندازه چشم پوشی کرده و آن را رها سازد. (مشرعة بحارالانوار، ج 15/1)

بنابر همین اختلاف دیدگاه جناب آقای مهدی حسینیان قمی کتابی در رد مشرعه بحار و در دفاع از کتاب بحار الانوار نوشته است.

پیام;880615 نوشت:
وثوق صدوری

سلام
اگر وثوق صدوری را ملاک قرار دهیم، کتاب بحار الانوار چقدر قابل اطمینان است؟

سعدی شیرازی;881021 نوشت:
اگر وثوق صدوری را ملاک قرار دهیم، کتاب بحار الانوار چقدر قابل اطمینان است؟

اعتبار بحار الانوار را خود علامه مجلسی بیان کرده است:

هم با نقدهایی که برای برخی روایات دارد
هم با قصدی که داشت در آینده این کتاب را تجزیه و تحلیل کند که عمرش کفاف نداد
هم با بررسی های سندی دو کتاب بزرگ کافی و تهذیب

سعدی شیرازی;881021 نوشت:
اگر وثوق صدوری را ملاک قرار دهیم، کتاب بحار الانوار چقدر قابل اطمینان است؟

سلام
در وثوق صدوری محدث بر این باور است که معیار و تراز عمل به حدیث ، اطمینان به صدور آن از معصوم است. و صدور آن از معصوم، از دو راه ثابت می‌شود:
۱. از راه سند؛ یعنی سلسله سند آن باید موثق باشد.
۲. از راه قرینه‌ها و نشانه‌ها.
این راه قرینه‌ها و نشانه‌ها، فرعی از همان سخن معروف است: رویکرد و اقبال اصحاب، ضعف سند را جبران می‌کند و در برابر، روی گردانی اصحاب از حدیث، سبب وهن آن می‌شود. با این ملاک محدث بر این باور است: نمی‌توان با بودن یک راوی ضعیف، روایت را ضعیف انگاشت؛ زیرا ممکن است از راه دیگری اعتبار
روایت ، ثابت شود. قرینه‌ها و نشانه‌های خارجی که نشان از اعتبار روایت دارند، تنها در سند خلاصه نمی‌شوند و اهمال راوی در کتاب‌های رجالی، دلیل ضعف راوی نیست.
بنابر این برای پاسخ به سوال شما بایستی اشاره کرد که بررسی روایت ابواب بحار الانوار لازم است وشاید در هر بابی نتیجه رد یا قبول آن دسته از روایات باشد و نمی توان یک جا وکلی قضاوت کرد.

در مورد اصول کافی چطور؟آیا کلا صحیح است؟

نالان;881329 نوشت:
در مورد اصول کافی چطور؟آیا کلا صحیح است؟

مرحوم مجلسى در كتاب مرآة العقول روايات كافى را به تفصيل شرح داده ‏اند. ايشان در ذيل هر روايت در ابتدا ميزان اعتبار سند آن را مورد توجه قرار داده و سپس محتواى آن را شرح مى‏دهند.
كتاب مرآة العقول با تصحيح حجة الاسلام سيد هاشم رسولى محلاتى در 26 جلد به همراه مقدمه‏ ى علامه عسكرى( در دو جلد) توسط دار الكتب الاسلاميه بين سال‏هاى 1363 تا 1369 شمسى در تهران چاپ و منتشر شده است. 12 جلد نخست شرح اصول، 12 جلد بعدى شرح فروع و 2 جلد آخر شرح روضه‏ ى كافى است.

وی در این کتاب اعتبار تک تک روایات را بررسی کرده است و 6503 روایت را از نظر سندی معتبر و قابل استناد دانسته است.

نالان;881329 نوشت:
در مورد اصول کافی چطور؟آیا کلا صحیح است؟

سلام در سوال مستقلی مطرح بفرمایید.

نالان;881329 نوشت:
در مورد اصول کافی چطور؟آیا کلا صحیح است؟

سلام
پاسخ در آدرس زیر موجوده:
http://www.askdin.com/showthread.php?p=47340

یک سوال:

اگر حدیثی در کتابهایی مثل بحارالانوار و اصول کافی آمده باشد، آیا برای پذیرفتنش لزوماً نیاز به تحقیق مجزا در مورد صحت حدیث وجود دارد؟

سلام " در پاسخهایی قبلی بیان شد که بعضی از اصول و مبانی پذیرش خبر متفاوت است ودر صورت اختلاف مبنایی با نویسنده کتاب روایی هر خبر بررسی می گردد.

پس اگر ما با علامه مجلسی اختلاف نداشته باشیم و ایشان را قبول داشته باشیم، نیاز به بررسی وجود ندارد؟

سعدی شیرازی;881823 نوشت:
پس اگر ما با علامه مجلسی اختلاف نداشته باشیم و ایشان را قبول داشته باشیم، نیاز به بررسی وجود ندارد؟

اگر ما مبانی علامه را بپذیریم نیازی بررسی اسناد کافی و تهذیب نداریم و هر آنچه علامه معتبر دانسته قبول می کنیم اما بحار الانوار را خود علامه هم ادعا نکرده است که همه صحیحند چنانچه روایاتی از کافی و تهذیب در بحار آمده است که همین روایات را خود علامه در شرح کافی و در شرح تهذیب ضعیف دانسته است

دوستانی که میگن باید کافی بررسی بشه،برخی علمای به نام تمام کافی رو درست میدونستن.

شیخ طبرسی
طبرسی در بیان صحت کتاب کافی میگوید :
کتاب کافی بین کتب اربعه مانند خورشید میان ستارگان است و اگر انسان منصف کمی تامل کند به این نتیجه میرسد که نیازی به بررسی سند روایات ندارد و از صدور و صحت آن به اطمینان میرسد .
پس نتیجه میگیریم هرکسی بگوید روایات کافی سند ضعیف دارد بی انصاف است .
متن عربی :
و قال الطبرسی : الکافی بین کتب الاربعه کالشمس بین النجوم و اذا تامل المنصف استغنی عن ملاحظه حال آحاد رجال السند المودعه فیه و تورثه الوثوق و یحصل له الاطمئنان بصدورها و ثبوتها و صحتها .
کتاب مستدرک الوسائل ج ۳ ص ۳۵۳

مصطفی صبحی الخضر
مولف و محقق معاصر شیعه مصبحی صبحی اعتراف میکند که عده ای از بزرگان شیعه گفته اند
تمام روایات کافی صحیح است و امکان تضعیف سند روایات وجود ندارد .
و چون جناب صبحی این نظریه را رد نکرده است بنا به قاعده جناب قزوینی یعنی خودش هم معتقد به این نظر بوده .
متن عربی :
یقول المحقق مصطفی صبحی الخضر : ولقد ذکر بعض
الاعلام ان روایات الکافی کلها صحیحه و لا مجال لرمی شی ء منها بضعف سندها .
نفر چهارم معتقد به صحت روایات کافی
جناب حر عاملی
همچنین جناب حر عاملی اعتراف میکند که که منسوب بودن تمام روایات کافی به ائمه ثابت و محل اعتماد و صحت است .
متن عربی :
و قال الحر العاملی : الفائده السادسه فی صحته المعتمده فی تالیف هذا الکتاب ( ای الکافی ) و توافرها و صحته نسبتها و ثبوت احادیثها عن الائمه علیهم السلام . خاتمه الوسائل ص ۱۶ .

سعدی شیرازی;881635 نوشت:
سلام
پاسخ در آدرس زیر موجوده:
http://www.askdin.com/showthread.php?p=47340

به نوشته ی بالایی توجه کن.

سعدی شیرازی;881823 نوشت:
پس اگر ما با علامه مجلسی اختلاف نداشته باشیم و ایشان را قبول داشته باشیم، نیاز به بررسی وجود ندارد؟

حتما قبول و رد علامه مجلسی (ره) از روی علم وشناخت حدیث است که آشنایی کامل به شناخت متن و سند روایت را طلب می کند.

نالان;882108 نوشت:
دوستانی که میگن باید کافی بررسی بشه،برخی علمای به نام تمام کافی رو درست میدونستن.

شیخ طبرسی
طبرسی در بیان صحت کتاب کافی میگوید :
کتاب کافی بین کتب اربعه مانند خورشید میان ستارگان است و اگر انسان منصف کمی تامل کند به این نتیجه میرسد که نیازی به بررسی سند روایات ندارد و از صدور و صحت آن به اطمینان میرسد .
پس نتیجه میگیریم هرکسی بگوید روایات کافی سند ضعیف دارد بی انصاف است .
متن عربی :
و قال الطبرسی : الکافی بین کتب الاربعه کالشمس بین النجوم و اذا تامل المنصف استغنی عن ملاحظه حال آحاد رجال السند المودعه فیه و تورثه الوثوق و یحصل له الاطمئنان بصدورها و ثبوتها و صحتها .
کتاب مستدرک الوسائل ج ۳ ص ۳۵۳

مصطفی صبحی الخضر
مولف و محقق معاصر شیعه مصبحی صبحی اعتراف میکند که عده ای از بزرگان شیعه گفته اند
تمام روایات کافی صحیح است و امکان تضعیف سند روایات وجود ندارد .
و چون جناب صبحی این نظریه را رد نکرده است بنا به قاعده جناب قزوینی یعنی خودش هم معتقد به این نظر بوده .
متن عربی :
یقول المحقق مصطفی صبحی الخضر : ولقد ذکر بعض
الاعلام ان روایات الکافی کلها صحیحه و لا مجال لرمی شی ء منها بضعف سندها .
نفر چهارم معتقد به صحت روایات کافی
جناب حر عاملی
همچنین جناب حر عاملی اعتراف میکند که که منسوب بودن تمام روایات کافی به ائمه ثابت و محل اعتماد و صحت است .
متن عربی :
و قال الحر العاملی : الفائده السادسه فی صحته المعتمده فی تالیف هذا الکتاب ( ای الکافی ) و توافرها و صحته نسبتها و ثبوت احادیثها عن الائمه علیهم السلام . خاتمه الوسائل ص ۱۶ .

با سلام و عرض ادب و احترام و تسلیت !!!

در مورد نق سخن اقای مصطفی صبحی می شود گتف :: بله بعضا فرمودند صحیح اما چه صحیحی؟؟صحیح در متاخر بعضا منظور بوده است چون تقسیم به تربیع از زمان سید بن طاووس برای اولین بار اگر اشتباه نکنم مطرح شد که احادیث به چهار قسم تقسیم می شوند که عبارتند صحیح ضعیف حسن موثق

در مورد سخن حر عاملی ره و...

در کتاب خاتمه مستدرک ادله فراوانی اورده می شود تمام ادله توسط شیخ بی نظیر رجال تاریخ ایت الله العظمی شبیری زنجانی در کتاب جرعه از دریا جلد 1 به صورت کاملا استدلالی و دقیق رد شده است...
بعضا ادله شیخ حر عاملی اگر یک دقتی ساده بکنیم بسیار ساده حل می شود ....

در مورد کتاب بحار الانوار توجه شما رو به استفتایی که از ایت الله علامه میلانی شده است جلب می کنم::

بسمه تعالى
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
يرجى الإجابة على الأسئلة الآتية ولكم من الله الأجر والثواب:
1- ما هو رأي علماء الامامية بكتاب (بحار الأنوار) للعلامة محمد باقر المجلس قدس سره.
2- هل صحيح أن تأليف كتاب (بحار الأنوار) للعلامة المجلسي قدس سره – كما يقول بعض الأساتذة في الجامعات- قد سبب مشكلة حيث ذكر فيه العلامة المجلسي أمورا كان من شأنها أن لا تذكر – من قبيل ذكرِه لما جرى على أهل البيت عليهم السلام بعد رحيل الرسول الأعظم صلى الله عليه وآله- متذرعين بأن الإمام الخميني قدس سره قد منع طباعة أو بيع مجموعة من الأجزاء للكتاب المذكور آنفا- خصوصا وإن الكثير من الطلبة يعتبر كلام الاستاذ هو الشافي وقد لا يناقش فيه .
3- هل صحيح أن كتاب بحار الأنوار قد جمعه مجموعة من طلبة العلامة المجلسي قدس سره ، وهو قام بكتابة مقدمة على تلك الأخبار.
4- يقال بين الحين والآخر بأن كتاب بحار الأنوار للعلامة المجلسي هو كتاب مراسيل ، ومما لا يعول عليه في الحجة. فهل هذا القول صحيحا.
5- ما هو رأي علماء الامامية بالعلامة الشيخ المجلسي قدس سره.
6- ما هو رأي علماء الجرح والتعديل من الجمهور بالعلامة الشيخ المجلسي قدس سره.
وفقكم الله لخدمة المذهب الحق . والله ولي التوفيق.

حسين حكيم محي
الجامعة الإسلامية
قسم الدراسات القرآنية واللغوية
المرحلة الثالثة
عدد الزيارات: 2729 تم طرحه بواسطة: حسين حكيم محي حسين حكيم محي
رد

بسمه تعالى
السلام عليكم
من يراجع الكتاب ويقرأ مقدمة المؤلف والغرض من التأليف يرى أن الشيخ المجلسي رحمه الله قد قصد إلى جمع ما تفرّق من الأخبار المرويّة عن أهل البيت عليهم السلام في الكتب في موسوعة واحدة. فهو يذكر الكتاب ثم سند الرواية ثم متنها، ولا يلتزم بصحّة جميع ما أورد، وإنّما أراد جمع الروايات حتّى لا تضيع ولا تشتّت. والكتاب كلّه مطبوع وموجود يرجع إليه العلماء ويستفيد منه الطّلاب ويمجدّون بمؤلّفه ويشكرونه على هذه الخدمة، غير أنّ كلّ موسوعة من هذا القبيل تشتمل على الضّعيف أيضاً، والعلماء هم الذين يميّزون بين المعتبر والتضعيف. ونحن نرى أن بعض من يتكلّم في الكتاب أو مؤلّفه له أغراض أخرى والله الموفق وهو المستعان.
http://www.al-milani.com/qa/qa.php?cat=10087&itemid=400


سعدی شیرازی;881636 نوشت:
یک سوال:

اگر حدیثی در کتابهایی مثل بحارالانوار و اصول کافی آمده باشد، آیا برای پذیرفتنش لزوماً نیاز به تحقیق مجزا در مورد صحت حدیث وجود دارد؟

شما می توانید یا با نرم افزار نور صحت اسناد کافی رو که نظر رجالی ایت الله العظمی شبیری زنجانی است بررسی کنید .

سلام بنظر میرسه پاسخ سوال اصلی پیرامون اعتبار کتاب بحار الانوار مشخص شده باشه با تشکر از تلاش علمی همه دوستان.

موضوع قفل شده است