جمع بندی چرا برای امامان گریه ام نمیاد؟

[="Tahoma"][="Blue"]

با عرض سلام خدمت شما برادر گرامی
گریه جلوه خارجى داغی است که در قلب انسان وجود دارد.
به عبارت دیگر گریه‌ی سوگ، واکنشى است که فرد به دلیل درد و غمی که در دل دارد از خود نشان مى‏دهد.پس اگر در پى عزادارى و گریه برای اهل بیت علیهم السلام هستیم، باید غم را تحصیل کنیم و داغ فقدان حضرات معصومین و خسرانی که از نبود آنها بر جامعه مسلمین وارد گشته را در سینه جاى دهیم. و این حاصل نمی شود مگر با معرفت به شأن این ذوات مقدسه و آشنایی به سیره و سبک زندگی و مقام عظیمی که در نزد خداوند متعال دارند.
معرفت زیاد موجب دلبستگی می شود و دلبستگی است که گریه و اشک را به ارمغان می آورد. اگر می خواهید دلبسته حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام شوید و به تبع آن، اشک سوگواری برای آن امام داشته باشید به تقویت شناخت و معرفت خود نسبت به ایشان همت گمارید.
همچنین انجام گناهان گوناگون نیز نقش بسیاری در قساوت قلب و عدم توانایی گریه برای اهل بیت علیهم السلام دارد.
توصیه ما این است که ضمن توبه از گناهان گذشته خویش و عزم جدی برای ترک همیشگی آن گناهان ، هفته ای یک بار دعای توسل را بخوانید و در طی هفته ساعاتی را به مطالعه زندگی ائمه اطهار علیهم السلام اختصاص دهید.
همچنین نیکو است برای رفع این مشکل به حضرت علی اصغر علیه السلام متوسل شده و نذری در این باره داشته باشید.
[/]

متاسفانه این حالت برای من هم پیش اومده که در نهایت برای رفعش به راه حل درستی رسیدم
فکر میکنم دلیل اصلی این اتفاق نداشتن شناخت کافی باشه، نه اینکه ماها هیچوقت امامان و معصومین رو ندیدیم برای همین ممکنه اونطور که باید حالاتشون رو درک نکنیم
ولی با نگاهی به تاریخ و مطالعه زندگی ائمه میشه به درک و شناخت خوبی از ایشان رسید
همچنین شرکت در مراسم عزاداری و سخنرانیها تاثیر زیادی داره، پیشنهاد من این هست که برنامه ها و سخنرانیهای "آیت الله فاطمی نیا" رو ببینید و بشنوید
برای شروع مطالب لینکهای زیر مطالعه شود/ زندگینامه و ویژگی های اخلاقی و رفتاری امام حسین (ع)
http://www.karbobalayehossein.blogfa.com/post/23
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5887

سوال:
بنده در مصیبت اهل بیت گریه ام نمی آید برای رهایی از این حالت چه کنم؟

پاسخ:
امام صادق علیه السلام در منقبت اشک برای حضرت سید الشهدا علیه السلام فرموده اند:
ما مِن شیءٍ إلّا ولَهُ کَیْلٌ أو وَزنٌ إلّا الدُّموعَ، فإنّ القَطرهَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَینُ بمائها لَم یَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّهٌ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه ُ علی النّارِ، ولَو أنّ باکیا بکی فی اُمَّهٍ لَرُحِموا.(1)
یعنی هر چیزی پیمانه ای یاوزنی دارد مگر اشکها؛ زیرا قطره ای اشک، دریاهایی از آتش را فرو می نشاند. هرگاه چشم غرق در اشک خود شود، گَرد هیچ فقر و ذلّتی بر چهره آن نمی نشیند. و هرگاه اشکها سرازیر شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام می گرداند. و اگر گرینده ای در میان امّتی بگرید همه آن امّت مشمول رحمت می شوند.
گریه جلوه خارجى داغی است که در قلب انسان وجود دارد.
به عبارت دیگر گریه‌ی سوگ، واکنشى است که فرد به دلیل درد و غمی که در دل دارد از خود نشان مى‏دهد.
پس اگر در پى عزادارى و گریه برای اهل بیت علیهم السلام هستیم، باید غم را تحصیل کنیم و داغ فقدان حضرات معصومین و خسرانی که از نبود آنها بر جامعه مسلمین وارد گشته را در سینه جاى دهیم. و این حاصل نمی شود مگر با معرفت به شأن این ذوات مقدسه و آشنایی به سیره و سبک زندگی و مقام عظیمی که در نزد خداوند متعال دارند.
معرفت زیاد موجب دلبستگی می شود و دلبستگی است که گریه و اشک را به ارمغان می آورد. اگر می خواهید دلبسته حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام شوید و به تبع آن، اشک سوگواری برای آن امام داشته باشید به تقویت شناخت و معرفت خود نسبت به ایشان همت گمارید.
همچنین انجام گناهان گوناگون نیز نقش بسیاری در قساوت قلب و عدم توانایی گریه برای اهل بیت علیهم السلام دارد.
توصیه ما این است که ضمن توبه از گناهان گذشته خویش و عزم جدی برای ترک همیشگی آن گناهان ، هفته ای یک بار دعای توسل را بخوانید و در طی هفته ساعاتی را به مطالعه زندگی ائمه اطهار علیهم السلام اختصاص دهید.
لازم به ذکر است گهگاهی نیز عدم ریزش اشک از چشم بخاطر مزاجی است که بر بدن انسان حاکم می شود و این منشا مادی و طبیعی داشته و دلالت بر گناه یا قساوت قلب فرد ندارد که دراین موارد نباید نگران بود.

پی نوشت:
1-مجلسی، بحار الانوار،جلد 14، ص331، حدیث 93