جمع بندی انسان های اولیه در قرآن

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
انسان های اولیه در قرآن

سلام...می خواستم بدونم، در قرآن در کل کلمه انسان به چه کسانی و موجوداتی اطلاق می شود؟؟ممکن است که آنجا که از کلمه انسان در باب خلقت آدم استفاده شده است، کلمه انسان، انسان های اولیه را هم شامل شود؟؟
مثلا این آیه:
وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلاَلَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِين

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد میقات

با سلام و درود

متن ذیل، توضیحی است که جناب پارسا مهر، در توضیح موضوع تاپیک، در پیامی برای بنده فرستاده اند.

برای این که موضوع برای دوستان دیگر نیز روشن باشد، آن را در این جا می آورم:

پارسا مهر;828986 نوشت:
ببخشید استاد گرامی
در مورد تاپیک انسان های اولیه در قرآن می خواستم عرضی داشته باشم...بنده می خواستم با توجه به معنا و کاربرد کلمه انسان در آیات مختلف قرآن پی ببریم که انسان در آیات مربوط به خلقت می تواند انسان های اولیه را هم شامل شود یا نه...یعنی کاری به این ندارم که مثلا آیات دیگر در مورد خلقت انسان چه می گویند...من تاکیدم تنها بر کلمه ی انسان است...مثلا گویا در تمام آیات به جز آیات مربوط به خلقت، کلمه انسان در مورد آدم و فرزندان آدم به کار رفته...حالا یکدفعه در یک آیه مربوط به خلقت، در مورد انسان های اولیه هم به کار برود به نظر کمی ناجور است...پس بنده تاکیدم بر کلمه انسان در قرآن است...ممنون.

[="Tahoma"]با سلام و درود

این گونه نیست که فقط یک آیه در باره خلقت، از واژه «انسان» تعبیر آورده باشد؛ به آیات ذیل توجه فرمایید:

«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُون‏»(حجر/ 26)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبين‏»(نحل/ 4)
«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طين‏»(مؤمنون/ 12)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّار»(الرحمن/ 14)
«إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعاً بَصيرا»(انسان/ 2)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ عَلَق‏»(علق/ 2)
«وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ‏ مِنْ طين‏»(سجده/ 7)

این آیات در کنار آیاتی که خلقت حضرت آدم (علیه السلام) را بیان می کنند، ناظر به این نسل فعلی از انسان هستند، یعنی این نسل از انسان به حضرت آدم بر می گردد که حضرت آدم نیز از خاک آفریده شده است.

علامه طباطبایی(ره) چنین می آورد:
مقصود از اين كه فرمود: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ» ابتداى خلقت انسان است، به دليل اين كه در جاى ديگر در باره خلقت آدمى از گل مى ‏فرمايد: «وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ»(سجده/ 7و8)
بنا بر اين، آيه شريفه خلقت نوع انسان را بيان مى‏ كند، زيرا خلق كردن اولين موجودى كه بقيه افرادش از آن منشعب مى‏ شوند در حقيقت خلق كردن همه آن ها است.(ترجمه تفسير الميزان، ج ‏12، ص 222 و 223)

در مجمع البيان آمده:
اصل آدم از خاک بوده: «خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ»(آل عمران/ 59)
سپس خداوند، خاک مذكور را گِل كرد: «وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ»(اعراف/ 12)
آن گاه آن گِل را گذاشت تا متعفن شد: «مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ‏»(حجر/ 26)
آن گاه آن گِل را گذاشت تا خشک شد: «مِنْ صَلْصالٍ»(حجر/ 26)
بنا بر اين، تناقضى در اين تعبيرهاى مختلف قرآن نيست، زيرا حالات مختلف مبدأ خلقت آدمى را بيان مى‏ كند.(مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‏6، ص 516)

نتیجه:
آیات مزبور به نسل های گذشته انسان ها ناظر نیستند بلکه همین نسل از انسان را که از حضرت آدم (علیه السلام) آغاز می شود، مد نظر دارند.

[="Tahoma"]پرسش:
در قرآن یکجا از کلمه «انسان» در باب خلقت آدم استفاده شده، آیا کلمه انسان، انسان های اولیه را هم شامل می شود؟

پاسخ:
این گونه نیست که فقط یک آیه در باره خلقت، از واژه «انسان» تعبیر آورده باشد؛ به آیات ذیل توجه فرمایید:
«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُون‏»(1)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبين‏»(2)
«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طين‏»(3)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّار»(4)
«إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ‏ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعاً بَصيرا»(5)
«خَلَقَ الْإِنْسانَ‏ مِنْ عَلَق‏»(6)
«وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ‏ مِنْ طين‏»(7)
این آیات در کنار آیاتی که خلقت حضرت آدم (علیه السلام) را بیان می کنند، ناظر به این نسل از انسان هستند، یعنی این نسل از انسان به حضرت آدم بر می گردد که حضرت آدم نیز از خاک آفریده شده است.
علامه طباطبایی(ره) چنین می آورد: مقصود از اين كه فرمود: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ» ابتداى خلقت انسان است، به دليل اين كه در جاى ديگر در باره خلقت آدمى از گل مى ‏فرمايد: «وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ»(8)
بنا بر اين، آيه شريفه خلقت نوع انسان را بيان مى‏ كند، زيرا خلق كردن اولين موجودى كه بقيه افرادش از آن منشعب مى‏ شوند در حقيقت خلق كردن همه آن ها است.(9)
در مجمع البيان آمده:
اصل آدم از خاک بوده: «خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ»(10)
سپس خداوند، خاک مذكور را گِل كرد: «وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ»(11)
آن گاه آن گِل را گذاشت تا متعفن شد: «مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ‏»(12)
آن گاه آن گِل را گذاشت تا خشک شد: «مِنْ صَلْصالٍ»(13)
بنا بر اين، تناقضى در اين تعبيرهاى مختلف قرآن نيست، زيرا حالات مختلف مبدأ خلقت آدمى را بيان مى‏ كند.(14)
نتیجه:
آیات مزبور به نسل های گذشته انسان ها ناظر نیستند بلکه همین نسل از انسان را که از حضرت آدم (علیه السلام) آغاز می شود، مد نظر دارند.

__________
(1) حجر/ 26.
(2) نحل/ 4.
(3) مؤمنون/ 12.
(4) الرحمن/ 14.
(5) انسان/ 2.
(6) علق/ 2.
(7) سجده/ 7.
(8) سجده/ 7و8.
(9) ترجمه تفسير الميزان، ج ‏12، ص 222 و 223.
(10) آل عمران/ 59.
(11) اعراف/ 12.
(12) حجر/ 26.
(13) حجر/ 26.
(14) مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‏6، ص 516.

موضوع قفل شده است