جمع بندی تعارض حدیثی معروف باقرآن
تب‌های اولیه
تعارض حدیثی معروف باقرآن
کارشناس محترم سلام
حدیث معروفی ازپیامبرص داریم با این مضمون:
مردگان ازماهم درشنیدن سخنانمان شنواتراند فقط ازپاسخ دادن ناتوان اند
این درحالیست که درسوره فاطر آیه 22 داریم:
و مَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ
تو نميتواني سخن خود را به گوش آنها كه در قبرها خفته اند برساني
سوال اینجاست که حدیث نامعتبراست یامنظورایه این است که تنها بااذن خدا مردگان صدای زندگان رامیشنوند؟
باتشکر
سوال:آیا تعارضی بین این حدیث با آیه وجود ندارد؟
پاسخ:
با سلام و احترام
خداوند در قرآن می فرماید:« وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور»[1](و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند! خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد مىرساند، و تو نمىتوانى سخن خود را به گوش آنان كه در گور خفته اند برسانى).
با توجه به آیات قبل که خداوند فرمود:« و نابينا و بينا هرگز برابر نيستند، و نه ظلمتها و روشنايى، و نه سايه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان»[2]
و این آیات که می فرماید:« و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند! خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد مىرساند، و تو نمىتوانى سخن خود را به گوش آنان كه در گور خفته اند برسانى! تو فقط انذاركننده اى، (اگر ايمان نياورند نگران نباش، وظيفه ات را انجام ده.) »[3] متوجه می شویم که بحث در مورد هدایت و گمراهی، پذیرش یا عدم پذیرش دعوت انبیاء(علیهم السلام) و دین حق است. این آیه که خداوند می فرماید:« وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور» منظور افرادی که حیات دنیایی را از دست دادند و در قبر هستند نیست بلکه منظور کافرانی است که حیات واقعی یعنی ایمان ندارند و در واقع مانند مردگان هستند.[4]
بنابراین بین این آیه و حدیثی که اشاره کردین مبنی بر متوجه شدن انسانهایی که از دنیا رفتند و در قبر هستند منافاتی نیست، چون آیه در مورد عدم تاثیر پذیری و ایمان نیاوردن افراد کافر می باشد و حدیث در مورد اینکه انسانهایی که به ظاهر مردند و در قبر هستند، قدرت شنیدن دارند.
حدیث به این مضمون:مردگان ازماهم درشنیدن سخنانمان شنواتراند فقط ازپاسخ دادن ناتوان اند
آیه
پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام
خداوند در قرآن می فرماید:« وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور»[1](و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند! خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد مىرساند، و تو نمىتوانى سخن خود را به گوش آنان كه در گور خفته اند برسانى).
با توجه به آیات قبل که خداوند فرمود:« و نابينا و بينا هرگز برابر نيستند، و نه ظلمتها و روشنايى، و نه سايه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان»[2]
و این آیات که می فرماید:« و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند! خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد مىرساند، و تو نمىتوانى سخن خود را به گوش آنان كه در گور خفته اند برسانى! تو فقط انذاركننده اى، (اگر ايمان نياورند نگران نباش، وظيفه ات را انجام ده.) »[3] متوجه می شویم که بحث در مورد هدایت و گمراهی، پذیرش یا عدم پذیرش دعوت انبیاء(علیهم السلام) و دین حق است. این آیه که خداوند می فرماید:« وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور» منظور افرادی که حیات دنیایی را از دست دادند و در قبر هستند نیست بلکه منظور کافرانی است که حیات واقعی یعنی ایمان ندارند و در واقع مانند مردگان هستند.[4]
بنابراین بین این آیه و حدیثی که اشاره کردین مبنی بر متوجه شدن انسانهایی که از دنیا رفتند و در قبر هستند منافاتی نیست، چون آیه در مورد عدم تاثیر پذیری و ایمان نیاوردن افراد کافر می باشد و حدیث در مورد اینکه انسانهایی که به ظاهر مردند و در قبر هستند، قدرت شنیدن دارند.
_____________________________________________________
[1] - فاطر/22.