جمع بندی تناقض ظاهری میان آیات 190 و 193 سوره بقره

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تناقض ظاهری میان آیات 190 و 193 سوره بقره

سلام
خداوند در آیه 190 سوره بقره میفرماید :

با کسانی که با شما جنگ میکنند در راه خدا بجنگید و تعدی مکنید.زیرا خدا تعدی کنندگان را دوست ندارد.

و در آیه 193 میفرماید :
با آنها بجنگید تا دیگر فتنه ای نباشد و دین تنها دین خدا شود.ولی اگر از آیین خویش دست برداشتند ، تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.

خدا در آیه 190 میفرماید تعدی نکنید و در آیه 193 می فرماید تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست (میتونید تجاوز کنید).

یک شخضی قرآن و اسلام را قبول دارد و شیعه هم هست منتها اعتقاد دارد در قران تحریف وجود دارد و استنادش هم به این آیات هست.
لطفا یک جواب قانع کننده بگید.
میدونم که باطن کار یک چیز دیگست ، لطفا بگید دلیل این تناقض ظاهری چیه؟

با تشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد هدی

با سلام و عرض ادب

reza.72;827557 نوشت:
خدا در آیه 190 میفرماید تعدی نکنید و در آیه 193 می فرماید تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست (میتونید تجاوز کنید).

در ایات 190 و 193 چنین آمده است :
وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ(بقره/190)
و در راه خدا باكسانى كه با شما سرجنگ دارند كارزار بكنيد اما تعدى روا مداريد كه خدا متجاوزان را دوست نمى دارد
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ(بقره/193)
و با ايشان كارزار كنيد تا به كلى فتنه ريشه كن شود و دين تنها براى خدا شود و اگر به كلى دست از جنگ برداشتند ديگر هيچ
دشمنى و خصومتى نيست مگر عليه ستمكاران
بنظر نمی آید هیچگونه تضاد وتعارضی در این دو آیه وجود داشته باشد .در آیه 190 فرموده است :در قتالی که میکنید تعدی روا ندارید و در آیه 193 فرموده است :اگر دست از جنگ برداشتند دیگر خصومتی نیست . این دومطلب ، معارض هم نیستند .
لا تعتدوا از اعتدی می آید یعنی تعدی وتجاوز نکنید .
عدوان یعنی خصومت و دشمنی یعنی اگر دست از فتنه برداشتند و ایمان آوردند دیگر خصومتی نیست .
مرحوم علامه نیز در توضیح این فراز آیه می فرمایند :
"يعنى اگر دست از فتنه برداشته به آنچه شما ايمان آورده ايد ايمان آوردند ديگر با ايشان مقاتله مكنيد، و ديگر عدوانى نيست مگر بر ستمگران ، پس در اين جمله سبب به جاى مسبب به كار رفته ، كه نظيرش در جمله : (فان انتهوا
فان اللّه غفور رحيم ...) گذشت ، پس آيه شريفه مورد بحث نظير آيه (فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزكوة فاخوانكم فى الدين مى باشد. "(1)
اگر به آیاتی که مرحوم علامه در توضیح این فراز آیه استشهاد کرده اند توجه کنید متوجه می شوید که این قید "فلا عدوان " به معنای تعدی نیست بلکه به معنای این است که اگر این گروه فتنه گر ایمان آوردند و فتنه را متوقف کردند دشمنی و خصومتی بین شما وجود ندارد مانند آیه ای که می گوید اگر توبه کردند و نماز بپا داشتند و زکات پرداختند ، برادران شمایند " یعنی نه تنها دشمن شما دیگر نیستند بلکه برادران شما هستند ، در این آیه 193 هم علامه می فرماید همین گونه است یعنی اگر فتنه را متوقف کردند و دست از جنگ برداشتند ،دیگر خصومت و دشمنی نیست .
لذا این دو آیه متعارض یکدیگر نیستند بلکه هر یک در صدد بیان شرایط مختلف قتال هستند .

(1)- المیزان ، ذیل آیه 193 سوره مبارکه بقره

[="Tahoma"][="Navy"]

reza.72;827557 نوشت:
سلام
خداوند در آیه 190 سوره بقره میفرماید :

با کسانی که با شما جنگ میکنند در راه خدا بجنگید و تعدی مکنید.زیرا خدا تعدی کنندگان را دوست ندارد.

و در آیه 193 میفرماید :
با آنها بجنگید تا دیگر فتنه ای نباشد و دین تنها دین خدا شود.ولی اگر از آیین خویش دست برداشتند ، تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.

خدا در آیه 190 میفرماید تعدی نکنید و در آیه 193 می فرماید تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست (میتونید تجاوز کنید).

یک شخضی قرآن و اسلام را قبول دارد و شیعه هم هست منتها اعتقاد دارد در قران تحریف وجود دارد و استنادش هم به این آیات هست.
لطفا یک جواب قانع کننده بگید.
میدونم که باطن کار یک چیز دیگست ، لطفا بگید دلیل این تناقض ظاهری چیه؟

با تشکر


سلام
آیه اول مجمل است و آیه دوم مفصل
یعنی در آیه اول اصل عدم تعدی به غیر جنگجویان را مطرح می کند
اما در آیه دوم مورد استثناء را نیز بیان می کند و آنها کسانی اند که در جنگ حضور ندارند اما از ظالمان هستند یعنی از سران کفر و ظلم هستند
لذا از دو آیه می توان این دو نتیجه را گرفت :
1. تعدی به جنگجویان دشمن جایز است
2. تعدی به سران کفر و جور جایز است ولو در جنگ حضور نداشته باشند
البته منظور از تعدی در اینجا قتل است نه تجاوز به معنای مصطلح امروزی ما که به تعدی جنسی گفته می شود به قرینه اینکه قبل از تعبیر لا تعتدوا فرمان قاتلوا آمده است
دیگر اینکه تجاوز به معنای تعدی جنسی هم بطور مطلق بر مجاهدان حرام است. آنچه که در مورد کنیزی زنان اسیر هم آمده با توجه به شرایط و احکام خاصش نوعی ازدواج است نه تجاوز به معنای عرف امروز
یا علیم[/]

پرسش:خدا در آیه 190سوره بقره میفرماید تعدی نکنید و در آیه 193 همان سوره می فرماید تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست (میتونید تجاوز کنید).این تعارض را چگونه پاسخ می دهید؟


پاسخ: در ایات 190 و 193 چنین آمده است :
وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ(1)
و در راه خدا باكسانى كه با شما سرجنگ دارند كارزار بكنيد اما تعدى روا مداريد كه خدا متجاوزان را دوست نمى دارد
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ(2)
و با ايشان كارزار كنيد تا به كلى فتنه ريشه كن شود و دين تنها براى خدا شود و اگر به كلى دست از جنگ برداشتند ديگر هيچ دشمنى و خصومتى نيست مگر عليه ستمكاران
بنظر نمی آید هیچگونه تضاد وتعارضی در این دو آیه وجود داشته باشد .در آیه 190 فرموده است :در قتالی که میکنید تعدی روا ندارید و در آیه 193 فرموده است :اگر دست از جنگ برداشتند دیگر خصومتی نیست . این دومطلب ، معارض هم نیستند .
لا تعتدوا از اعتدی می آید یعنی تعدی وتجاوز نکنید .
عدوان یعنی خصومت و دشمنی یعنی اگر دست از فتنه برداشتند و ایمان آوردند دیگر خصومتی نیست .
مرحوم علامه نیز در توضیح این فراز آیه می فرمایند :
"يعنى اگر دست از فتنه برداشته به آنچه شما ايمان آورده ايد ايمان آوردند ديگر با ايشان مقاتله مكنيد، و ديگر عدوانى نيست مگر بر ستمگران ، پس در اين جمله سبب به جاى مسبب به كار رفته ، كه نظيرش در جمله: فان انتهوا فان اللّه غفور رحيم...) گذشت ، پس آيه شريفه مورد بحث نظير آيه (فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزكوة فاخوانكم فى الدين مى باشد. "(3)
اگر به آیاتی که مرحوم علامه در توضیح این فراز آیه استشهاد کرده اند توجه کنید متوجه می شوید که این قید "فلا عدوان " به معنای تعدی نیست بلکه به معنای این است که اگر این گروه فتنه گر ایمان آوردند و فتنه را متوقف کردند دشمنی و خصومتی بین شما وجود ندارد مانند آیه ای که می گوید اگر توبه کردند و نماز بپا داشتند و زکات پرداختند ، برادران شمایند " یعنی نه تنها دشمن شما دیگر نیستند بلکه برادران شما هستند ، در این آیه 193 هم علامه می فرماید همین گونه است یعنی اگر فتنه را متوقف کردند و دست از جنگ برداشتند ،دیگر خصومت و دشمنی نیست .
لذا این دو آیه متعارض یکدیگر نیستند بلکه هر یک در صدد بیان شرایط مختلف قتال هستند .

پی نوشت ها:

1. بقره/190
2. بقره/193
3. محمد حسین طباطبایی،ترجمه المیزان ، موسوی همدانی،انتشارات اسلامی ، قم ،ج2،ص 91


موضوع قفل شده است