یه راهکار برای اونایی که خجالت میکشن امر به معروف کنند

تب‌های اولیه

75 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
یه راهکار برای اونایی که خجالت میکشن امر به معروف کنند


با سلام ..

من یه پسر 17 ساله هستم، مثل خیلیای دیگه از امر به معروف و نهی از منکر خجالت میکشم و توی یه درگیری ذهنی شدید و استرسِ "بگو نگو" گیر میکنم و معمولا آخرش تا تصمیم بگیرم، شخص مرتکب منکر، دور میشه و موقعیت از بین میره و یه چیز میمونه:


عذاب وجدان

مسئله اول:

من یه راهکار جالبی برای خجالت از امر به معروف به ذهنم رسیده،

مثلا همین دیروز، توی تاکسی نشسته بودم و متوجه شدم که خانمی که کنارم نشسته ، مچ دست به بالاش به مقدار زیادی پیداست و ...

موبایلمو روی دو دقیقه بعد کوک کردم ..
موبایل زنگ خورد و من یه گفتگوی الکی، با یه مخاطب الکی کردم .. :-c
درباره سانس سالن و ... صحبت کردیم و آخرش،
مثلا اون دوست بنده درباره حجاب از من سوال کرد و من
حکم شرعی حجاب رو گفتم و تاکید کردم:
مچ دست به بالا باید پوشیده باشه ..

اون خانم هم که فکر میکرد من دارم با شخص حقیقی صحبت میکنمhappy
آستین مانتوشو جلو کشید ..

میشه از این راهکار:-c توی شرایط مختلف و بدحجابی های مختلف یا منکرات دیگه هم استفاده کرد.

فقط باید قبلش گوشی رو روی حالت "بیصدا" بذارید که یهو زنگ نخوره و آبروریزی نشه:-s

حالا سوال:

آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟
اگر محسوب میشه، میتوان برای اثرگذاری و دفع خطرات احتمالی:> ازش استفاده کرد؟؟

مسئله دوم:

سایت اسک دین رو زیر و رو کردم و آخرش نفهمیدم که عایا درسته یه جوون هم سن و سال من به یه خانم بدحجاب تذکر بده یا نه؟؟؟

چون هم کارشناسی بود که گفته بود :

"

مثلا در برخي موارد دختر يا خانم بي حجابي را مشاهده مي كنيم

خب پسر جوان 20 ساله احساس تكليف كند و به انها تذكر دهد اشتباه محض است
زيرا در هر دو صورت تذكر به خانم يا دختر دچار اشتباه شده است

اگر به خانم تذكر دهد كه خب رعايت سن و سال نشده است و ارزشي ندارد و خانم اصلا توجه نمي كند
اكر به دختر تذكر دهد كه در معرض تهمت است

ولي اين كار از دست خانم ، هم سن يا بزرگتر كه خود حجاب دارد وبا چند دقيقه دوستي و رابطه و محبت تذكر دادن خيلي موثر خواهد بود

"

کارشناسی هم داشتیم که گفته بود:

"

اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است "

خب اینکه پر واضح است که : اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است

بحث این جاست که آیا توی این شرایط جامعه، تذکر لسانی توی خیابون و تاکسی و مترو و .... واجب هست یا نه؟؟؟به این معنا که آیا شرایط امر به معروف هست یا نه؟؟؟

باز کارشناسان عزیز میگن:
تشخیص با مکلف است!!!

خو اگه مکلف تشخیص داده بود که سوال نمیکرد ....:-w

ضمن اینکه آخرش، یه آدم جوون باید به بدحجاب ها تذکر بده یا نه؟؟~X(

لطفا .. خواهشا .. التماسا ..

همه کارشناس ها از فقه و احکام تا اعتقادی و اجتماعی و ... بشینید دور هم و سر و ته این قضیه رو در بیارید ببینیم چه باید بکنیم؟؟؟؟
چون یه عده بالاخره باید تشخیص بدن که آیا کار ما اثرگذار هست یانه؟؟ درست هست یا نه؟؟ و این فقط در تخصص کارشناس فقه و احکام نیست.

تشکرات@};-

با نام و یاد دوست






کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

گلپسر;825601 نوشت:
مه کارشناس ها از فقه و احکام تا اعتقادی و اجتماعی و ... بشینید دور هم و سر و ته این قضیه رو در بیارید ببینیم چه باید بکنیم؟؟؟؟
چون یه عده بالاخره باید تشخیص بدن که آیا کار ما اثرگذار هست یانه؟؟ درست هست یا نه؟؟ و این فقط در تخصص کارشناس فقه و احکام نیست.


دوستان نظراتشون رو بفرمایند انشاءالله جمع بندی می کنیم .
با تشکر

گلپسر;825601 نوشت:
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟

نسیم رحمت;826988 نوشت:
با تشکر

سلام و عرض ادب استاد گرامی
لطفا این سوال را پاسخ می دهید؟فکر میکنم دروغ محسوب شود.

و اما
اینکه الان در جامعه ما جا افتاده که غالبا میگویند امر به معروف تاثیر ندارد فکر میکنم باور غلطی است.
بلکه باید روش های هوشمندانه برای این امر پیدا کرد.مسلما اینکه برویم جلو و بگوییم حجابتان را رعایت کنید،جواب نخواهد داد.یک نکته خیلی مهم اینست که به هیچ وجه ،تاکید میکنم به هیچ وجه نباید فردی که امر به معروف میکند خود را بالاتر از فرد مقابل ببیند.(در واقع هم اینطور نیست. هر فردی ممکن است در بسیاری از زمینه ها از ما برتر باشد و بشود خیلی چیزها از او آموخت)بعضی افراد با لحنی خاص بگونه ای صحبت میکنند که انگار بهای تقیدشان به شرعیات را باید از مردم بگیرند.

مادر بنده معمولا با افراد مختلف وارد گفتگو میشوند،معمولا هم نه برای اینکه قصد امر بمعروف داشته باشند.بطور کلی از یک موضوعی وارد میشوند به گفتگو.اکثرا در این حین شاهد بوده ام که فرد مقابل روسری اش را درست میکند. بدون اینکه مادرم هیچ اشاره ای به این موضوع کرده باشند.
روش دیگرشان اینست که اخیرا که مانتو ها بدون دکمه شده اند،اینقدر به طرف نگاه میکنند که مجبور میشود مانتویش را جمع کند.....!!

بسمه العزیز

یکی دیگه.;827025 نوشت:
روش دیگرشان اینست که اخیرا که مانتو ها بدون دکمه شده اند،اینقدر به طرف نگاه میکنند که مجبور میشود مانتویش را جمع کند.....!!

عرض سلام و ارادت

این روش برای آقایان که به لحاظ حرمتش منتفی است.حالا بنده و سرکار به عنوان یک خانم به نظرتان شایسته است

در خیابان مرتب به چنین تیپهایی چپ چپ نگاه کنیم؟چقدر؟چند مورد؟تاکی؟

این وظیفۀ حکومت اسلامی است که بازار پوشاکش را کنترل کند و قوانین اجرایی برای منع چنین پوششهایی داشته باشد

می دانید که یکی از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر،احتمال اثر است،گمان نمی کنم این روش در این مورد خاص

مؤثر باشد،بلکه حتی ممکن است تأثیر عکس داشته باشد.چرا که اصولا مذهبی ها در نزد این صنف متهم به خود بزرگ بینی

تحکم و شدت عمل هستند،روشهای امر به معروف باید اصلاح شوند و یک کار فرهنگی،اجرایی وسیع می خواهد،در واقع

افراد مذهبی پشتوانه، لازم دارند تا روشهای منطقی و اصولی شان در این حیطه مؤثر باشد.

شخصی تعریف می کرد در کلاس زبان، خانم جوانی پوشش بسیار نامناسبی داشت البته با ضمیری پاک و سالم.

هر روز در کلاس با این خانم سلام و احوالپرسی گرمی می کردم و در کلاس کنار او می نشستم تا اینکه قرار شد هر کداممان

راجع به موضوعی آزاد صحبت کنیم،موضوع تأثیر روح بر بدن و بالعکس را انتخاب کردم و گریزی هم بر آثار فعل حرام بر شقاوت روح

در دنیا و آخرت زدم،بعد از کلاس آن خانم نزد من آمد و گفت دوست دارد محجب شود و نماز بخواند وووو

حالا تصور بفرمائید اگر از ابتدا به آن خانم نگاه قهر آمیز می کرد چه نتیجه ایی داشت؟

بسیاری از این افراد جاهلند و باید جذب دین شوند،با اخلاق با روی خوش با شناخت صحیح از دین.

حبیبه;827036 نوشت:
حالا تصور بفرمائید اگر از ابتدا به آن خانم نگاه قهر آمیز می کرد چه نتیجه ایی داشت؟

سلام و عرض ادب خواهرم
ببینید بنده اصلا منظورم نگاه چپ چپ یا قهر آمیز نبود.منظورم یک جور نگاه خاص بود که نمی دانم چطور باید توصیف کنم ....منظورحتی یک نگاه عاقل اندر سفیه هم نبود.شاید بتوان گفت یک نگاه خنثی.شاید بتوان اینطور تصور کرد که مثلا اگر ببینید کسی در جوی آب افتاده و تمام لباسهایش گلی است،در نگاه اول چطور به او نگاه میکنید؟ نگاه مادر بنده به این شکل است.ایشان معتقدند که نباید عادی و بی تفاوت رفتار کرد تا این موضوع هم مثل موضوع روسری ها جا بیفتد و عادی شود.

البته خود من شخصا معمولا در این مواقع در مقابل خانم هایی که چنین پوششی دارند،مثل نامحرم برخورد میکنم و کلا نگاهم را از پوشش آنها بر میگیرم.

از لحاظ اثر گذاری این روش ایشان جواب میدهد(تلنگری است برای برگرداندن آنها به فطرت و حیای ذاتی ) ولی روش بنده خیر.

با ارض سلام و درود خداوند. ببینید امر به معروف و نهی از منکر وظیفه هر مسلمانی هست بعد مهم تو کار تو مؤثر بوده یا نه مهم اینجاست که شما کارتونو انجام داده اید و و از آنجایی که در دین هیچ اجباری نیست و شما کار خود را یعنی نهی از منکر و امربه معرف را انجام داده اید حال طرف مقابل گوش کند یا نکند اجر شما با خداست ولی در نظر بگیرید چه حرفی را باید کجا گفت و طوری مردم را راهنمایی کنید که از دین اسلام زده نشوند و البته نباید تو هر جمعی یا هر بحث و گفتو گویی خود را مداخله دهید هر موقع دیدید و احساس کردید احتیاج هست این امر واجب را به جا آورید. در پناه حق

فرستاده شده از G4+ِ من با Tapatalk

بسمه العزیز

یکی دیگه.;827039 نوشت:
از لحاظ اثر گذاری این روش ایشان جواب میدهد(تلنگری است برای برگرداندن آنها به فطرت و حیای ذاتی ) ولی روش بنده خیر.

خب مهم اثر گذاری است؛امر به معروف و نهی از منکر هم برای همین است قرار نیست رفع تکلیف کنیم.

هر کسی هر طور که می تواند و می داند اثر گذار است لازم است در حوزۀ فعالیت و کار خودش به این واجب ملتزم باشد.

یکی دیگه.;827025 نوشت:
اینکه الان در جامعه ما جا افتاده که غالبا میگویند امر به معروف تاثیر ندارد فکر میکنم باور غلطی است.

سلام
با شما موافقم ، آنچه که اثر ندارد روش نادرست نهی از منکر است که گاهی ممکن است ناهی از مراتب و مراحل آن آگاهی کافی نداشته باشد و تحت فشاری که قرار گرفته است بی گدار به آب زند،

روشی که استارتر بکار برده بنظرم روش غیر مستقیم و اثر گذار بود و روشی درست.

حبیبه;827036 نوشت:
کی از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر،احتمال اثر است،گمان نمی کنم این روش در این مورد خاص

مؤثر باشد،بلکه حتی ممکن است تأثیر عکس داشته باشد.چرا که اصولا مذهبی ها در نزد این صنف متهم به خود بزرگ بینی

تحکم و شدت عمل هستند،

ضمن تایید همه مواردی که فرمودید این مورد اشاره شده بسیار مهم است؛ دیدگاه افراد بد حجاب هم با رفتارهای صادره از افراد باحجاب شکل می گیره،
مثلا یه بنده خدایی (بد حجاب) می گفت فلانی خیلی بسته فکر می کنه!چرا؟ چون منو تو یکی از محافل مذهبی (مثلا مولودی یکی از امامان) دید گفت تو اینجاها هم میای!! با خودم گفتم نه فقط امام مال شماهاست!!

ولی فلانی اینقدر فکرش بازه با اینکه منو دوستامو دید هیچکدوم حجاب هم نداشتیم ما رو به روضه دعوت کرد و موقع رفتن از روضه هم خیلی ازمون تشکر کرد.

در هر دو مورد ححاب مد نظر شکل نگرفت ولی ذهنیت ها شکل گرفت. مورد دوم اگر جایی بگویند باحجابا خشکند یا بسته فکر می کنند حتما از موضع دفاع بر خواهد آمد که همه اینطور نیستند.

کسیکه با محبت این چنینی نظرش تغییر می کند حتما با چند برخورد محبت آمیز و منطقی رفتارش هم مطابق دستور شکل خواهد گرفت.

بسمه العزیز

ریحــانه الــنبی;827045 نوشت:
در هر دو مورد ححاب مد نظر شکل نگرفت ولی ذهنیت ها شکل گرفت. مورد دوم اگر جایی بگویند باحجابا خشکند یا بسته فکر می کنند حتما از موضع دفاع بر خواهد آمد که همه اینطور نیستند.

کسیکه با محبت این چنینی نظرش تغییر می کند حتما با چند برخورد محبت آمیز و منطقی رفتارش هم مطابق دستور شکل خواهد گرفت.

ان شاالله همینطور است.

یکی از مسائلی که باید در ذهن هر دو گروه حل شود(بخصوص مذهبی ها) این است که ما همه یک ملتیم یک امتیم

قرار نیست در مقابل هم صف آرایی کنیم،قصدمان باید اصلاح باشد،طرف مقابل ما دشمن ما نیست هم کیش و هم

وطن ماست،بندۀ خداست،حالا خطاکار است من هم هستم او از یک جهت،من از جهتی دیگر.

اگر دیدمان را اصلاح کنیم و گمان نکنیم با دشمنمان طرف هستیم رفتارمان هم تعدیل می شود

و اثر گذاریمان بیشتر.

سلام علیکم

عمل دعوت الی الله (امر به معروف ) که جای خود حتی همان ذره ای غم و فکر که در دل مسلمان نسبت به دین دارد هم اثر خودش را دارد فکر دین و غم دین در دل یک انسان اثرش در تمام عالم هست > اگر کسی نتواند امر به معروف کند اما نسبت به دین دردمند هم باشد باز هم اثر درد او را الله تعالی در دل انسان ها می اندازد.

در صدر اسلام اگر دین گسترش پیدا کرده فقط بحث تاکتیک و روش های دعوت نبود بلکه مهم تر از هر چیز همان فکرمند بودنشان و دردمند بودنشان نسبت به دین و دعا هم سبب گسترش دین شده هست.

موضوع دردمند بودن دین یا همان فکر دین از همه ی موضوعات مهم تر هست و مهم ترین نیاز امت همین هست که هر عابد علاوه بر عبادت خود باید بفکر دین باشد و این امت خیر امت هست بخاطر هیمن و دلیل ختم نبوت همین هست که کار دعوت الی الله به تک تک این امت سپرد شده هست و الله تعالی آنانی که استعداد دعوت را داشته اند همانها را امتی رسول ص قرار داده و هر فرد مسلمان زن یا مرد نایب رسول و وظیفه اش همین کار دعوت هست.

دعوت و دعا باید کنار هم باشند و در دین دعا برای هدایت دیگران افضل ترین دعاهاست و نزد الله محبوب هست کسی که غم دین را دارد و همیشه برای دین دعا می کند.

در دعوت الی الله یا همان امر به معروف هر فرد باید ابتدا خود را محتاج بداند و بر این باور باشد که من دعوت می دهد تا الله تعالی خود مرا اصلاح نماید یا من به الله تعالی نزدیک تر شوم و همیشه مومن باید خود را پایین تر از دیگران بداتد تا دعوتش در خودش هم اثر داشته باشد.

حضرت موسی ع فرمود ای الله من می خواهم محبوب تو شوم ؟ الله سبحانه و تعالی در جواب فرمودند : ای موسی ع برو بندگان مرا به من نزدیک کن تا محبوب من شوی.

علاوه بر این شما هر صفتی را متواضعانه بیشتر دعوت دهید الله تعالی حقیقت همان چیز را بیشتر در دل شما می اندازد.

هرکس به فکر اصلاح امت و دیگران باشد الله تعالی ابتدا خود او را اصلاح می نماید بعد دیگران و نصرت الله جل جلاله مستقیم با داعی هست و برخی می گویند که دعای داعی از همه زودتر قبول می شود و به اعتبار ثواب داعی دین از همه بیشترین سهم را دارد. البته کار دعوت یک وظیفه هست و کار ثواب نیست.

دعوت هم باید با نرمی داده شود گویند یک فردی هارون الرشید را ارشاد و دعوت می کرد با لحنی تند!

هارون الرشید گفت : ای مرد خبر دار الله تعالی انسانی بهتر از تو (موسی ع) را نزد پادشاه بدتر از من (فرعون) فرستاد و به او امر کرده بود که با نرمی دعوت بدهد.

[="Blue"]

گلپسر;825601 نوشت:
[=times new roman]
با سلام ..

من یه پسر 17 ساله هستم،

[=times new roman]مثل خیلیای دیگه از امر به معروف و نهی از منکر خجالت میکشم و توی یه درگیری ذهنی شدید و استرسِ "بگو نگو" گیر میکنم و معمولا آخرش تا تصمیم بگیرم، شخص مرتکب منکر، دور میشه و موقعیت از بین میره و یه چیز میمونه:

[=times new roman]
عذاب وجدان

[=times new roman]مسئله اول:[=times new roman]

من یه راهکار جالبی برای خجالت از امر به معروف به ذهنم رسیده،

مثلا همین دیروز، توی تاکسی نشسته بودم و متوجه شدم که خانمی که کنارم نشسته ، مچ دست به بالاش به مقدار زیادی پیداست و ...

موبایلمو روی دو دقیقه بعد کوک کردم ..
موبایل زنگ خورد و من یه گفتگوی الکی، با یه مخاطب الکی کردم .. :-c
درباره سانس سالن و ... صحبت کردیم و آخرش،
مثلا اون دوست بنده درباره حجاب از من سوال کرد و من
حکم شرعی حجاب رو گفتم و تاکید کردم:
مچ دست به بالا باید پوشیده باشه ..

اون خانم هم که فکر میکرد من دارم با شخص حقیقی صحبت میکنمhappy
آستین مانتوشو جلو کشید ..

میشه از این راهکار:-c توی شرایط مختلف و بدحجابی های مختلف یا منکرات دیگه هم استفاده کرد.

فقط باید قبلش گوشی رو روی حالت "بیصدا" بذارید که یهو زنگ نخوره و آبروریزی نشه:-s

[=times new roman]حالا سوال:[=times new roman]

آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟
اگر محسوب میشه، میتوان برای اثرگذاری و دفع خطرات احتمالی:> ازش استفاده کرد؟؟

[=times new roman]مسئله دوم:[=times new roman]

سایت اسک دین رو زیر و رو کردم و آخرش نفهمیدم که عایا درسته یه جوون هم سن و سال من به یه خانم بدحجاب تذکر بده یا نه؟؟؟

چون هم کارشناسی بود که گفته بود :

"

[=times new roman]مثلا در برخي موارد دختر يا خانم بي حجابي را مشاهده مي كنيم

خب پسر جوان 20 ساله احساس تكليف كند و به انها تذكر دهد اشتباه محض است
زيرا در هر دو صورت تذكر به خانم يا دختر دچار اشتباه شده است

اگر به خانم تذكر دهد كه خب رعايت سن و سال نشده است و ارزشي ندارد و خانم اصلا توجه نمي كند
اكر به دختر تذكر دهد كه در معرض تهمت است

ولي اين كار از دست خانم ، هم سن يا بزرگتر كه خود حجاب دارد وبا چند دقيقه دوستي و رابطه و محبت تذكر دادن خيلي موثر خواهد بود

[=times new roman]"

کارشناسی هم داشتیم که گفته بود:

"

[=times new roman]اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است "

خب اینکه پر واضح است که : اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است

بحث این جاست که آیا توی این شرایط جامعه، تذکر لسانی توی خیابون و تاکسی و مترو و .... واجب هست یا نه؟؟؟به این معنا که آیا شرایط امر به معروف هست یا نه؟؟؟

باز کارشناسان عزیز میگن:
تشخیص با مکلف است!!!

خو اگه مکلف تشخیص داده بود که سوال نمیکرد ....:-w

ضمن اینکه آخرش، یه آدم جوون باید به بدحجاب ها تذکر بده یا نه؟؟~X(

لطفا .. خواهشا .. التماسا ..

همه کارشناس ها از فقه و احکام تا اعتقادی و اجتماعی و ... بشینید دور هم و سر و ته این قضیه رو در بیارید ببینیم چه باید بکنیم؟؟؟؟
چون یه عده بالاخره باید تشخیص بدن که آیا کار ما اثرگذار هست یانه؟؟ درست هست یا نه؟؟ و این فقط در تخصص کارشناس فقه و احکام نیست.

تشکرات@};-

سلام علیکم
تعریف امام علی علیه السلام در نهج البلاغه از خوارج اینگونه است
مردمانی بودند که می خواستند امر به معروف و نهی از منکر کنند در حالی که با دین آشنایی نداشتند و خودشان سخت نیازمند یادگیری بودند!!

برای مطالعه بیشتر می توانید کتاب دافعه و جاذبه علی علیه السلام اثر شهید مطهری که یک کتاب خیلی کوچکی هست رو مطالعه بفرمایید
از اینجا معلوم میشه کسی باید بره سراغ امر به معروف و نهی از منکر که خودش با دین اشنایی داره

سلام...
دوست عزیز! امام حسن و حسین علیهم السلام، وقتی دیدند که شخصی اشتباه، وضو میگیرد باهم نقشه ای کشیدند تا به او تذکر دهند...
یکی از ائمه گفت: من بهتر از تو وضو میگیرم...آن یکی هم گفت: نه! من بهتر میگیرم!!
آخر گفتند: آقا! شما بین ما داوری کنید ببینید کدام یک از ما درست تر و بهتر وضو می گیرد!!!

اینجا آن مرد، متوجه اشتباهش شد...

بنابراین گاهی، امربه معروف و نهی از منکر، انقدر اهمیت می یابد که دو امام به خاطرش وقت می گذارند و نقشه می کشند.

گلپسر;825601 نوشت:
آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟

هرکسی باید در حد توان خودش تلاش کنه...
دیگه تاثیرش دست خداست...
شاید تذکر شما به تنهایی مؤثر نباشد....ولی عمل شما قطعا نزد خدا ارزشمند است...
درحقیقت، امر به معروف، وظیفه ی تمام افراد جامعه است...نه فقط یک نفر....بنابراین شما باید به وظیفه ی خود عمل کنید و برای شما همین، کافی است...
اما برای هدایت یافتن افراد، فقط یک تذکر کافی نیست و خیلی های دیگر هم باید وارد عمل شوند...

ما به وظیفه ی خود عمل می کنیم تا ان شاءالله بقیه هم عمل کنند.

سلام علیکم

گفتار چه می کنند

در ایستگاه قطار پاکستان یک مرد منتظر قطار بود و از طرفی در کناری دیگر چند نفر داشتند صحبت می کردند که در حرفهایشان این حدیث گفته شده که اگر کسی فرزند خود را به مکتب بفرستد و او قرآن بخواند بر سر پدر و مادر تاجی نهاده می شود که روشنی آن از نور خورشید هم بیشتر هست.

مرد وقتی این گفته را شنید تصمیم گرفت من یک پسر کوچک خود را به مکتب خواهم فرستاد.

پانزده سال بعد خود این مرد این داستان را برای همه تعریف می کند که اکنون پسر من عالم و حافظ هست و پانصد تا شاگرد دارد.

اما ...

ببینید شاید آنها نیت شان بر این نبود که فردی دیگر این را شنیده یا اینکه اصلا معلوم نیست آنها چگونه افرادی بودند منتها این پانصد شاگرد باز عالم می شوند و باز ...

تا قیامت چه تعداد افراد از علم اینها اثر می گیرند در ثواب تمام اینها آن افرادی که در ایستگاه صحبت از حدیث و دین می کردند شریک هستند.

نسیم رحمت;826988 نوشت:
دوستان نظراتشون رو بفرمایند انشاءالله جمع بندی می کنیم .
با تشکر

سلام استاد گرامی ..

فکر میکنم دوستان نظراتشون رو گفتن و دیگه نظر خاصی نباشه ...
و بنده همچنان منتظر پاسخ اصلی هستم ..
تشکر@};-

نسیم رحمت;826988 نوشت:
دوستان نظراتشون رو بفرمایند انشاءالله جمع بندی می کنیم .

حاج آقا .. ما منتظر جمع بندی هستیمو .. !

سلام. اولین شرط امر به معروف طبق گفته خداوند ابراز صلاحیت از سمت کسی هست که میخواهد عمل امر به معروف را انجام دهد. اینکه آیا ما صلاحیت این کار را داریم و خود از هر گناهی مبرا هستیم یا خیر؟ و از آنجایی که هیچ انسانی جز معصومین از گناه مبرا نیستند پس نگاه به این مسئله را تغییر میدهد.
دوم ابنکه بر فرض اینکه صلاحیت بنا بر تشخیص مراجع ذی صلاح تائید شد آیا آن شخصی که صلاحیت را تائید کرده خود قابل تائید است؟صلاحیت او را چه کسی تائید کرده؟
سوم فرض کنیم این دو مورد هم باشد و از نظر کسی که امر به معروف میشود هیچکدام صلاحیت نداشته باشند زیرا از نظر عقلی با او همخوانی ندارند پس باز هم به طرز نگاه و دیدگاه برمیگردد.
حکم آقایان و خانم هایی که در ماشین گشت ارشاد تنها می نشینند و هیچ چیزی بیرون از ماشین پیدا نیست و فصدشان ارشاد مردم است آنها چی آیا صلاحیت دارند؟ دقیقا وقتی کسی جز آنها درون ون گشت نیست چکاری انجام میدهند؟آیا همه مجردند؟اگر متاهلند آیا درست است مثلا یک خانم متاهل با یک آقای دیگر درون یک ماشین بنشیند آن هم تنها و ماشینی که هیچ چیز آن از بیرون مشحص نباشد؟آیا خود این اشخاص اصلا صلاحیت چنین کاری را دارند؟اگر صلاحیت دارند و واقعا قصدشان ارشاد است پس چرا حقوق دریافت میکنند.کسی که واقعا قصدش امر به معروف است آیا از بابت آن پولی باید دریافت کند؟
این تناقضات هست که متاسفانه همه چیز را یکطرفه و راه را کج میکند و خیلی خیلی مسائل دیگر.
شما برادر من به جای اینکه بر روی خانم های نامحرم زوم کنید و یک وقت نگاهتان چون به هرحال جنس مخالف است خدای نکرده به گناه آلوده شود و خود این قضیه زل زدن و نگاه کردن واسه اینکه چه کسی چگونه لباس پوشیده ایراد دارد پیشنهاد میکنم کمی به درون خود و رفتارهای خود دقت بیشتری کنید زیرا آنقدر اطرافیان از رفتار ما تاثیرپذیر هستند از حرف زدن و انتقاد کزدن ما تاثیرنمی پذیرند و چه بسا جبهه میگیرند و دوری میگزینند.

سلام

یکی گفت تا زمانی که ایمانم کامل نشه امر به معروف نمی کنم.
حالا این در دو حالت میتونه شکل بگیره : یا طرف کلا از حکم خدا امر به معروف کردن بی نصیب میشه یا اینکه فردا میاد مدعی میشه من اصلاح شدم و توانایی امر به معروف دارم.

حضرت انس از پیامبر پرسید یا رسول الله ص اگر به همه ی خوبی ها عامل نیستیم آیا امر نکنیم یا اگر از همه بدی ها اجتناب نکردیم آیا نهی نکنیم پیامبر فرمودند هرگز اینطور نیست بلکه شما امر کنید و نهی را هم بکنید (مفهوم حدیث بود دقیقش نبود).

کلا زیاد از صلاحیت صحبت کردن سبب میشه که افرادی که امر به معروف میکنن ناخود آگاه در وجود خودشون بزرگی بیاد که ما صلاحیت داریم و دیگری رو کمتر از خود ببینن . واسه همین این کار وظیفه هر فرد هست حال گنگ باشه با دست انجام بده.

جالبه آ درباره دنیا یکدیگر را راحت نصیحت می کنیم اما دین که برسه ...

همه که روانشناس نیستیم. از انجام ندادنش در این زمانه صد در صد انجام دادنش بهتره و خدا خشنودتر میشه حالا هدایت دست خداست دلها هم دست خدان.

دیگه سختش نکنیم و اینو مختص به افراد خاصی نکنیم. حالا از 100 درصد شاید 5 درصد اشتباهی کنن ما که نمی تونیم همش زیر سوال ببریم.

البته حقیقتی هست که کبری که در دل ماست سبب شده ما دنبال راه بگردیم برای امر به معروف نکردن. در صورتی که هیچ چیزی از امر به معروف غرور رو زودتر تخریب نمی کنه .

بسم الله الرحمن الرحیم


گلپسر;825601 نوشت:
با سلام ..

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته

گلپسر;825601 نوشت:
من یه راهکار جالبی برای خجالت از امر به معروف به ذهنم رسیده،

راهکارتون عالی بود. از اون چیزایی بود که به عقل جن هم نمیرسید . نوآوری اگر با بدعت همراه نباشد موجب شکوفایی و پیشرفت است و این راه کار شما خیلی هم خوب بود.


گلپسر;825601 نوشت:
آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟

شما در این زمینه به وظیفه ی خودتون عمل کردید و درصورتی که این ترفند شما جواب نمیداد اگر احتمال میدادید که نهی از منکرتان مفسده ندارد و موثر واقع میشود نهایتا میبایست یک تذکر شفاهی میدادید یا درصورتی که این مرحله هم موثر نبود اقدامات طعن آمیز مثل پیاده شدن از تاکسی یا جابجایی صندلی به نشانه ی نارضایتی هم میتوانست مفید باشد.


گلپسر;825601 نوشت:
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟

خیر به هیچ وجه این مکالمه از مصادیق دروغ محسوب نمیشود
گلپسر;825601 نوشت:
ضمن اینکه آخرش، یه آدم جوون باید به بدحجاب ها تذکر بده یا نه؟؟

ببینید در این شرایط حاد کنونی هر اقدام حساب نشده ای سبب وخامت بیشتر اوضاع میشود. اگر شما یک خانم بودید تذکر دادن به خانم های بد حجاب یا بی حجاب دیگر در خیابان برای شما موانع و مفاسد کمتری داشت ولی الان که آقا هستید و در سن جوانی بهتر است از این کار اجتناب کنید. امر به معروف و نهی از منکر یک دایره و حدودی دارد. مثلا شما میتوانید به محارم خود یا افراد فامیل مثل دختر خاله - دختر عمه - دختر دایی - دختر عمو و... که با آنها نسبت خانوادگی دارید امر به معروف و نهی از منکر کنید ولی این کار در جمع نباید صورت بگیرد در این صورت است که هم مفسده ندارد و هم احتمال اثرش هم بیشتر است . البته لحن شما هم باید لحنی خیرخواهانه و محترمانه باشد تا طرف مقابل احساس نکند شما دارید درکارش سرک میکشید یا فضولی میکنید. اساسا اگر هرشخصی امر به معروف و نهی از منکر را از خانواده ی خود شروع کند دیگر لازم نیست که افراد غریبه در جامعه یکدیگر را نصیحت کنند.

راه حل دیگری هم که هم موثر است و هم فراگیر برگزاری سمینار ها و کنفرانس ها و سخنرانی ها در دانشگاه ها و حتی دبیرستان هاست که در آنها در جوی آرام و دوستانه اساتید حوزوی بخصوص بانوان تحصیل کرده در حوزه های علمیه درمورد مسئله ی حجاب و مسائل دیگر با دانشجویان و قشر جوان صحبت کنند. یا خود دانشجویان و دانش آموزان متعهد و باسواد در این زمینه تحقیق و مطالعه کرده و نتایج این تحقیقات را در یک کنفرانس یا جلسه با دانشجویان دیگر درمیان بگذارند و امر به معروف و نهی از منکر همگانی و جمعی کنند. این کار ها قطعا هم مفسده اش کمتر از امر به معروف انفرادی افراد غریبه در خیابان است و هم نتیجه اش بیشتر.

راه حل دیگر تشکیل گروه های تبلیغاتی است که در آن بانوان محجبه با در دست داشتن گل و کتابی درمورد عفاف و حجاب با روی باز و خندان در استگاه های مترو یا در خیابان های پرجمعیت به استقبال بانوان بدحجاب رفته و گل و کتاب یا سی دی آموزشی را تقدیمشان کرده و ایشان را به داشتن حجاب و عفت تشویق میکنند.

راه حل دیگر اصلاح خودمان است. شخصی که خودش را اصلاح کرده و اعمالش مطابق فرامین شرع مقدس باشد و بتواند زیبایی شریعت و انسانیت را در اعمال و افعال خود به نمایش بگذارد قطعا ناخود آگاه سبب جذب قشر جوان و اصلاح آنان میشود.
این راه حل را بنده شخصا امتحان کرده و جواب گرفته ام. بعد از جلسات سخنرانی عده ی کثیری از جوانان مشتاق و روشن ضمیر که در اصطلاح عرف اینها را ارازل و مبتذل و ... میخوانند پیش بنده می آمدند و از چند و چون احکام اسلام میپرسیدند و شبهاتشان را مطرح میکردند و بعد از این که با بنده انس گرفتند مشکلاتشان را مطرح میکردند و راه حل اسلامی میخواستند. ما هم با روی باز پذیرای اینها میشدیم و مثلا یک نفر که سگ داشت را ما مثل عرف عامیانه از خود طرد نمیکردیم که آقا شما با سگ تماس داریو نجسی می آمدیم و مینشستیم برسر این که اصولا چرا اسلام با نگهداری سگ در منزل مخالف است با هم صحبت میکردیم و اصلا به حسب ضرورت ما یک جلسه درمورد مضرات نگهداری سگ و بیماری های مشترک میان سگ و انسان سخنرانی کردیم که خیلی از بچه ها هم علاقه نشان دادند.
مشکل نسل جوان ما این است که از یک طرف یک چهره ی فریبنده و دروغین از فرهنگ غرب به او معرفی شده و صبح تا شب در معرض بمباران تبلیغاتی و عقیدتی رسانه ها قرار دارند و از یک طرف هم مسئولین و علما در زمینه ی فرهنگی کم کاری کرده اند و از طرفی هم چهره ی زشت و غیرواقعی ای از اسلام امروزه به نسل جوان معرفی شده و اقدامات خلاف شرع و غیرقانونی مسئولان جمهوری اسلامی هم مزید بر علت شده که نسل جوان از اسلام زده شود.
اگر ما امروز با رفتار و گفتارمان مردم را امر به معروف و نهی از منکر کنیم خیلی زود جواب خواهیم گرفت چنان که در روایات هم به کرات آمده که بهترین امر به معروف و نهی از منکر - امر به معروف و نهی از منکر عملی است که انسان خود در رفتار خود به تجلی میگذارد و آنرا به مردم معروف و منکر را میشناساند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

گلپسر;825601 نوشت:
[=times new roman]
با سلام ..

من یه پسر 17 ساله هستم،

[=times new roman]مثل خیلیای دیگه از امر به معروف و نهی از منکر خجالت میکشم و توی یه درگیری ذهنی شدید و استرسِ "بگو نگو" گیر میکنم و معمولا آخرش تا تصمیم بگیرم، شخص مرتکب منکر، دور میشه و موقعیت از بین میره و یه چیز میمونه:

[=times new roman]
عذاب وجدان

[=times new roman]مسئله اول:[=times new roman]

من یه راهکار جالبی برای خجالت از امر به معروف به ذهنم رسیده،

مثلا همین دیروز، توی تاکسی نشسته بودم و متوجه شدم که خانمی که کنارم نشسته ، مچ دست به بالاش به مقدار زیادی پیداست و ...

موبایلمو روی دو دقیقه بعد کوک کردم ..
موبایل زنگ خورد و من یه گفتگوی الکی، با یه مخاطب الکی کردم .. :-c
درباره سانس سالن و ... صحبت کردیم و آخرش،
مثلا اون دوست بنده درباره حجاب از من سوال کرد و من
حکم شرعی حجاب رو گفتم و تاکید کردم:
مچ دست به بالا باید پوشیده باشه ..

اون خانم هم که فکر میکرد من دارم با شخص حقیقی صحبت میکنمhappy
آستین مانتوشو جلو کشید ..

میشه از این راهکار:-c توی شرایط مختلف و بدحجابی های مختلف یا منکرات دیگه هم استفاده کرد.

فقط باید قبلش گوشی رو روی حالت "بیصدا" بذارید که یهو زنگ نخوره و آبروریزی نشه:-s

[=times new roman]حالا سوال:[=times new roman]

آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟
اگر محسوب میشه، میتوان برای اثرگذاری و دفع خطرات احتمالی:> ازش استفاده کرد؟؟


سلام،
منم یک بار مشابه این کار رو کردم، نگران نباشید کار اشتباهی نیست، آن زمان که آن کار را کردم از داستان امر به معروف و نهی از منکر امام حسن و امام حسین علیهماالسلام ایده گرفته بودم که یک مسابقه‌ی الکی بین خودشان راه انداختند و شخص مورد نظر را قاضی بین خودشان قرار دادند که حکم کند کدام یک درست وضو می‌گیرند ... حالا آنجا مسابقه‌ی الکی بود و اینجا هم ماجرای الکی و مخاطب الکی ... در روان‌شناسی هم می‌گویند اگر یک نفر لجاجت داشت یا نسبت به عبارات صریح موضع می‌گرفت غیرمستقیم متوجهش بکنید که دارد اشتباه می‌کند، یک راهش این است که برایش حکایتی تعریف کنید یا داستانی تعریف کنید که او بعداً خودش با توجه به آن داستان خودش را وارسی کند و متوجه نکته‌ی مدّ نظر شما بشود ولو اینکه دو روز یا دو ماه یا دو سال بعد این آگاهی برایش پیش بیاید ... نصیحت کردن از طریق تعریف کردن حکایت هم که اشکالی ندارد اگرچه داستانش واقعی نباشد، مثل داستان‌های شاهنامه، دروغ هم نیست اگرچه واقعی نباشد، در قرآن هم حکایت زیاد است برای تنبه دادن مخاطبان آن و در نتیجه این روش امضای دین را هم دارد، فقط فرقش این است که در روایتی دیدم هر حکایتی که در قرآن آمده یا مثالی که زده شده است مصداق واقعی داشته است یا خواهد داشت، اگر درست خاطرم مانده باشد ... شاید هم باید بیشتر رویش فکر کرد ولی لااقل در نگاه اول که کار خوبی به نظر می‌رسه و اشکالی هم نداره ان شاء الله، مخصوصاً که نیت شما از انجام آن بندگی خداست ... دم شما گرم و مؤثر و ممدّ حیات خودتان و اجتماعتان ...

سلام

راهکار شما گلپسر گرامی , غیر مستقیم و خیلی خوب بوده

یه راهکار هم برای کسانی که با آنها ارتباط داریم نامه نگاریه کما اینکه ما نامه های نهج البلاغه را که می خوانیم می بینیم

حضرت علی علیه السّلام از این روش برای امر به معروف و نهی از منکر استفاده کردند

گلپسر;825601 نوشت:
من یه پسر 17 ساله هستم، مثل خیلیای دیگه از امر به معروف و نهی از منکر خجالت میکشم و توی یه درگیری ذهنی شدید و استرسِ "بگو نگو" گیر میکنم و معمولا آخرش تا تصمیم بگیرم، شخص مرتکب منکر، دور میشه و موقعیت از بین میره و یه چیز میمونه:

عذاب وجدان
مسئله اول:

من یه راهکار جالبی برای خجالت از امر به معروف به ذهنم رسیده،

مثلا همین دیروز، توی تاکسی نشسته بودم و متوجه شدم که خانمی که کنارم نشسته ، مچ دست به بالاش به مقدار زیادی پیداست و ...

موبایلمو روی دو دقیقه بعد کوک کردم ..
موبایل زنگ خورد و من یه گفتگوی الکی، با یه مخاطب الکی کردم ..
درباره سانس سالن و ... صحبت کردیم و آخرش،
مثلا اون دوست بنده درباره حجاب از من سوال کرد و من
حکم شرعی حجاب رو گفتم و تاکید کردم:
مچ دست به بالا باید پوشیده باشه ..

اون خانم هم که فکر میکرد من دارم با شخص حقیقی صحبت میکنم
آستین مانتوشو جلو کشید ..

میشه از این راهکار توی شرایط مختلف و بدحجابی های مختلف یا منکرات دیگه هم استفاده کرد.

فقط باید قبلش گوشی رو روی حالت "بیصدا" بذارید که یهو زنگ نخوره و آبروریزی نشه

حالا سوال:

آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟
اگر محسوب میشه، میتوان برای اثرگذاری و دفع خطرات احتمالی ازش استفاده کرد؟؟

مسئله دوم:

سایت اسک دین رو زیر و رو کردم و آخرش نفهمیدم که عایا درسته یه جوون هم سن و سال من به یه خانم بدحجاب تذکر بده یا نه؟؟؟

چون هم کارشناسی بود که گفته بود :

"مثلا در برخي موارد دختر يا خانم بي حجابي را مشاهده مي كنيم

خب پسر جوان 20 ساله احساس تكليف كند و به انها تذكر دهد اشتباه محض است
زيرا در هر دو صورت تذكر به خانم يا دختر دچار اشتباه شده است

اگر به خانم تذكر دهد كه خب رعايت سن و سال نشده است و ارزشي ندارد و خانم اصلا توجه نمي كند
اكر به دختر تذكر دهد كه در معرض تهمت است

ولي اين كار از دست خانم ، هم سن يا بزرگتر كه خود حجاب دارد وبا چند دقيقه دوستي و رابطه و محبت تذكر دادن خيلي موثر خواهد بود"

کارشناسی هم داشتیم که گفته بود:

"اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است "

خب اینکه پر واضح است که : اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است

بحث این جاست که آیا توی این شرایط جامعه، تذکر لسانی توی خیابون و تاکسی و مترو و .... واجب هست یا نه؟؟؟به این معنا که آیا شرایط امر به معروف هست یا نه؟؟؟

باز کارشناسان عزیز میگن:
تشخیص با مکلف است!!!

خو اگه مکلف تشخیص داده بود که سوال نمیکرد ....

ضمن اینکه آخرش، یه آدم جوون باید به بدحجاب ها تذکر بده یا نه؟؟

لطفا .. خواهشا .. التماسا ..

همه کارشناس ها از فقه و احکام تا اعتقادی و اجتماعی و ... بشینید دور هم و سر و ته این قضیه رو در بیارید ببینیم چه باید بکنیم؟؟؟؟
چون یه عده بالاخره باید تشخیص بدن که آیا کار ما اثرگذار هست یانه؟؟ درست هست یا نه؟؟ و این فقط در تخصص کارشناس فقه و احکام نیست.

با توجه به صحبت های دوستان چند سوال پیش میاد :

1. آیا همه جا باید تذکر داد ؟
2. آیا با رفتاری که دوستمون داشتن موافق اید؟
3. آیا به یه پسر 17 ساله واجبه به اون خانم د رتاکسی تذکر بده ؟
4. آیا واقعا اون خان نفهمید که دوستمون فیلم بازی کرد؟
5. اگر فهمید ، آیا واقعا موثر می بود؟
و ....
دوستان نظر بدن.

سلام

به نطرم کار درست و به جایی بوده . ایشون هیچ ارتباطی با خانم برقرار نکردند

اما در عین حال تونستند به طور غیر مستقیم امر به معروف کنند و این که بر ایشون این امر لازم بوده یا نه , تشخیصی هست که بر عهدۀ خود شخصه

و در اینجا این آقا بر خود لازم دیدند و شرایط رو هم سنجیدند و الحمدلله موفق هم شدند

در امر به معروف و نهی از منکر هم سن ملاک نیست . مهم انجام اونه و این که از راه درست و مؤثر انجام بگیره

گاهی این واجب الهی به طور غیر مستقیم امکان پذیره مثل همین نمونه که البته برای افرادی که نمیشه با اونا رابطۀ مستقیم برقرار کرد بسیار پسندیده و شایسته است

و گاهی مستقیم از طریق گفتاری و کلامی

و گاهی هم با اشخاص مرتبط و شناخته شده می شه به صورت کتبی و نامه نگاری وارد عمل شد

نسیم رحمت;830702 نوشت:
1. آیا همه جا باید تذکر داد ؟

:negah::negah::negah:

طاهامهر;830717 نوشت:
به نطرم کار درست و به جایی بوده

با تایید شما این سوال پیش میاد :

گلپسر;825601 نوشت:
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟

اگر محسوب می شود باید دروغ گفت ؟

نسیم رحمت;830702 نوشت:
. آیا همه جا باید تذکر داد ؟
2. آیا با رفتاری که دوستمون داشتن موافق اید؟
3. آیا به یه پسر 17 ساله واجبه به اون خانم د رتاکسی تذکر بده ؟
4. آیا واقعا اون خان نفهمید که دوستمون فیلم بازی کرد؟
5. اگر فهمید ، آیا واقعا موثر می بود؟
و ....
دوستان نظر بدن.

سوال 1 و 2و 3 که سوال خودم هم هست و منتظر جوابش هستم!!!!
درباره سوال 4 و5 باید بگم، درصورتی که تذکر لسانیِ مستقیم واجب باشه،
چه خانم بفهمه فیلمه چه نفهمه بالاخره من باید مستقیم بهش میگفتم!
حالا غیر مستقیم گفتم .. آخرش فرقی نداره بفهمه یا نفهمه ..!!
بحث سر اثر گذاری هست ..

ضمن اینکه شیطونه میگه برم چندتا اکانت فیک درست کنم و بعنوان اشخاص دیگری بیام تو بحث مشارکت کنم ...
بلکه شوما جواب سوال ما رو بدین!!!!!!! :-w

یَک ماه پیش سوال کردم ..
هنوز منتظرم:

نسیم رحمت;830702 نوشت:
دوستان نظر بدن.

تا جواب سوال داده بشه !

[=times new roman]ایها النّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّنّاااااااااااااااااااسسسسسسسسسسسسس

تو رو خدا بیاید نظر بدید باوووو .... [-O

گلپسر;825601 نوشت:
اگر به خانم تذكر دهد كه خب رعايت سن و سال نشده است و ارزشي ندارد و خانم اصلا توجه نمي كند
اكر به دختر تذكر دهد كه در معرض تهمت است
ولي اين كار از دست خانم ، هم سن يا بزرگتر كه خود حجاب دارد وبا چند دقيقه دوستي و رابطه و محبت تذكر دادن خيلي موثر خواهد بود"
کارشناسی هم داشتیم که گفته بود:
"اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است "
خب اینکه پر واضح است که : اگر شرایط امر به معروف باشد ،تذکر واجب است
بحث این جاست که آیا توی این شرایط جامعه، تذکر لسانی توی خیابون و تاکسی و مترو و .... واجب هست یا نه؟؟؟به این معنا که آیا شرایط امر به معروف هست یا نه؟؟؟
باز کارشناسان عزیز میگن:
تشخیص با مکلف است!!!
خو اگه مکلف تشخیص داده بود که سوال نمیکرد ...

گفته کارشناس دوم با کارشناس اول تنافی نداره . زیرا کارشناس دوم می فرمایند اگر شرایط نهی ازمنکر بود باید تذکر بدهد و الا نه .
تشخیص موضوع به عهده خود مکلف است. آن چه کارشناس دینی بیان می کند، حکم مساله است اما تشخیص موضوع به عهده مکلف است. حالا کارشناس اول نظر خودشون رو در موضوع گفته اند. که البته بعید و دور از ذهن هم نیست.

گلپسر;830750 نوشت:
چه خانم بفهمه فیلمه چه نفهمه بالاخره من باید مستقیم بهش میگفتم!

اتفاقا تمام حرف ما هم در اینه که این باید رو از کجا آوردین ؟ مستند این "باید" کجاست ؟

گلپسر;830750 نوشت:
ضمن اینکه شیطونه میگه برم چندتا اکانت فیک درست کنم و بعنوان اشخاص دیگری بیام تو بحث مشارکت کنم ...

دوست عزیز؛ کمی حوصله کنید تا دیگران تاپیک رو ببینند و الا جواب رو میشه خدمتتون تقدیم کرد . و البته خودتون جواب خودتون رو داده اید تاپیک ها رو هم که مطلع کردهاید فرد بی اطلاعی نیستید.

گلپسر;830750 نوشت:
درباره سوال 4 و5 باید بگم، درصورتی که تذکر لسانیِ مستقیم واجب باشه،
چه خانم بفهمه فیلمه چه نفهمه بالاخره من باید مستقیم بهش میگفتم!

بنده معتقدم شما وظیفه ای در قبال این موضوع نداشته اید. خصوصا تذکر لسانی !


گلپسر;830750 نوشت:
من باید مستقیم بهش میگفتم!

گلپسر;830750 نوشت:
چه خانم بفهمه فیلمه چه نفهمه بالاخره من باید مستقیم بهش میگفتم!
حالا غیر مستقیم گفتم .. آخرش فرقی نداره بفهمه یا نفهمه ..!!
بحث سر اثر گذاری هست ..

با عرض سلام.
بحث سر اطاعت از دستور الهی است.
اصلا درست نیست که برای انجام یک واجب، مرتکب حرام دیگری شویم.نباید دروغ گفته بشه.
نمیشود احکام الهی را دسته بندی کنیم،یک دسته را انجام بدیم،دسته ی دیگر را نه.
این هم شاید یک جور نفس پرستی باشد که برای اینکه خودمان را خوب جلوه دهیم،به خودمان اجازه دهیم از خط قرمز دیگری عبور کنیم.منظورم این است که حیله ی شیطان بسیار ظریف است و باید سفت و سخت مواظب نفسمان باشیم.

آیا همه جا باید تذکر داد ؟؟؟

آیا به یه پسر 17 ساله واجبه به اون خانم در تاکسی تذکر بده ؟


آیا با رفتاری که دوستمون داشتن موافق اید؟


حجاب یک واجب الهی است و از ضروریات دین است. همه‌ی مسلمان‌ها قبول دارند که حجاب لازم و واجب است و اگر کسی حجاب را مراعات نکرد، یعنی ترک واجب کرده است. خب اگر زنی این کار را ادامه می‌دهد، یعنی با بدحجابی در خیابان ظاهر می‌شود، امر کردن او به حجاب و نهی کردن او از این بدحجابی واجب است، اما با وجود شرایطی.

در اسلام نفرموده‌اند اگر شخص، جوان است یا مخاطبش، زن جوان است، امر و نهی واجب نیست؛ یعنی جوان بودن شرط نیست؛ ولی فرموده‌اند اولاً احتمال تأثیر بدهد و ثانیاً نباید در امر و نهی‌اش گناه کند. یعنی ممکن است گاهی امر به این معروف، لازمه‌اش این باشد که به زن بی‌حجاب نگاه کند، این جایز نیست، یا اینکه مفسده‌ای به همراه دارد؛ مثلاً ممکن است او در انظار عمومی جواب بدهد و موجب آبروریزی شود یا دیگران بگویند تو چه کاری به دختر مردم داری؟

یا اینکه آبروی آن جوان در خطر باشد، این یعنی مفسده وجود دارد و در این موارد جایز نیست. بنابراین اگر مفسده‌ای نبود و احتمال می‌دهد که امر کردن او تأثیر دارد، در این صورت با مراعات مسائل شرعیِ نگاه و عفاف، امر کردن و نهی کردن واجب است.

حالا :

باید مطمئن شویم که اگر به‌جای تذکر لسانی، کارهای تربیتی انجام دهیم، آیا غرض امر به معروف و نهی از منکر تحقق پیدا می‌کند یا نه؟

یک‌وقت هست اگر تذکر زبانی ندهیم تا بعداً کار تربیتی انجام دهیم، اصلاً موضوع منتفی می‌شود و فرد گناه را مرتکب شده و معروف را ترک می‌کند؛ در این موارد اصلاً جا ندارد که تذکر زبانی را رها کنیم.

اما اگر برای اینکه فرد اصلاح شود و دیگر گناه نکند، تذکر زبانی فایده‌ای ندارد یا فایده‌اش چندان تأثیر زیادی ندارد و مقطعی است؛ در این حال اگر صبر کنیم و بعداً یک کار تربیتی درازمدت انجام دهیم، تا ایشان کلاً اصلاح ‌شود و دیگر گناه نکند، در اینجا کار تربیتی مقدم است.

بنابراین خودتان باید شرایط را بسنجید و ببینید که کدام اقدام تأثیر و دوامش بیشتر است؟ هر کدام که مؤثرتر و مفیدتر بود، آن کار را انجام دهید

این کار گلپسر یک کار تربیتی فوری بوده و من هم موافق این گونه موارد هستم چون از مصادیق دروغ نبوده , البته این طور فکر می کنم

آیا واقعا اون خانم نفهمید که دوستمون فیلم بازی کرد؟
اگر فهمید ، آیا واقعا موثر می بود؟

این که خانم متوجه شده یا نه که ملاک نیست , اون خانم عکس العمل نشون دادند و این یعنی تأثیر گذار بوده

و موارد دیگه ای که باید در اینجا گفته بشه اینه که :

آمر به معروف یا ناهی از منکر باید خود معروف‌ها و منکرها را بشناسد؛ نیاز نیست این شناخت به تفصیل و با جزئیات باشد؛ بلکه باید قبل از امر به معروف و نهی از منکر، اجمالاً بداند کاری که شخص ترک کرده است، واجب و معروف بوده است و در این زمان امر به انجام آن کار، امر به معروف است و واجب و لازم می‌شود؛

یا اینکه بداند کاری که شخص قصد انجام آن را دارد حرام است تا بتواند او را نهی کند. این شناختن معروف و منکر برای این است که او در زمان امر و نهی دچار اشتباه نشود. گاهی وقت‌ها انسان تصور می‌کند کاری که شخصی انجام می‌دهد حرام است، درصورتی‌که حرام نیست.

بنابراین شرط اول، آگاهی اجمالی خود شخص به معروف‌ها و منکرها است. یعنی از نظر دینی باید بداند که چه کارهایی معروف و چه کارهایی منکر است.

اجمالاً، نه می‌توانیم بگوییم که امر به معروف و نهی از منکر واجب فوری است و نه می‌توانیم بگوییم که واجب تأخیری است؛ در مواردی که اگر امر به معروف و نهی از منکر فوراً انجام نشود، غرض از دست می‌رود و معروف عملی نمی‌شود و یا منکر انجام می‌شود، فوراً باید اقدام کرد؛

اما اگر فرصت هست که در آینده تذکر داد و اثر می‌گذارد، آن وقت امر به معروف وجوب فوری ندارد.

و اگر فوراً امر و نهی نکردید و فرد از دسترس خارج شد، فعلاً تکلیفی ندارید، مگر اینکه روزی او را پیدا کنید و در دسترس باشد تا به او تذکر دهید. در کل اگر امر به معروف و نهی از منکر آن موقع شما، وجوب فوری داشته و شما اقدام نکرده‌اید و او از دسترستان خارج شده است،

در این صورت شما مرتکب ترک واجب شده‌اید؛ اما اگر تشخیصتان این بوده که اگر الان بگویم اثری ندارد و صبر کردید و بعداً هم او مفقود شده و دیگر در دسترس شما نبود، در اینجا شما مرتکب گناهی نشده‌اید.

و در آخر تا مرتبه‌ای که انسان بتواند اقدام کند و تأثیرگذار باشدباید امر به معروف و نهی از منکر کند


پاسخ به سؤالات شرعی مخاطبان در احکام امر به معروف و نهی از منکر

/farsi.khamenei.ir/news-content?id=28416

گلپسر;825601 نوشت:
آیا این کار برای امر به معروف کفایت میکنه؟؟
آیا این گفتگوی الکی، دروغ محسوب نمیشه؟؟
اگر محسوب میشه، میتوان برای اثرگذاری و دفع خطرات احتمالی ازش استفاده کرد؟؟


1. این که این امر در نهی از منکر کافی هست یا نه ؟ تابع شرایط متعددی است و از جمله احتمال تاثیر؛ تجربه ثابت کرده خیلی کم اتفاق می افتد که خانمی جوان به یان گونه تذکرات یه پسر 17 ساله توجه کند. بلکه بیشتر مورد تمسخر قرار می گیرد و اصل موضوع لغو می شود.

علاوه بر این که این گونه موارد موجب می شود پسر نوجوان مورد اتهام قرار بگیرد و خود از آسیب های این تذکر خود در امان نماند.

2. این نوع برخورد هر چند زیرکانه بوده اما دروغ نیست. البته همیشه این گونه نیست که طرف مقابل توجه کند و بپذیرد. گاه مخاطب تذکر فرد کوچک تر را توهین به خود می داند، و این نوع تذکر دادن سبب می شود خطراتی ناهی را تهدید کند.

3. به طور کلی این نوجوان وظیفه ای در قبال تذکر دادن به این خانم نداشته است.

نسیم رحمت;830966 نوشت:
این نوع برخورد هر چند زیرکانه بوده اما دروغ نیست.

سلام و عرض ادب
در این مورد توضیح میفرمایید؟ شخص وانمود میکند که با شخص دیگری در حال صحبت است.خود موقعیت غیر واقعی است.این دروغ نیست؟
آیا دروغ صرفا چیزی است که به زبان می آید؟
یک مثال میزنم:
فرض کنیم خانم مجردی در مجامع عمومی یا محیط کاری حلقه ای به دست کند،این دروغ است؟
اینکه یک مطلب غیر واقعی را واقعی جلوه بدهیم،بدون اشکال است؟حالا دروغ یا هر چیز دیگری که اسمش هست.
با سپاس

[="Navy"]زمانی مشکل حجاب حل میشه که حساسیت رو مساله حجاب برداشته بشه
کل این تاپیک بحثش حجاب بود
چرا باید اینطور باشه؟ چرا تا حرف از گناه میشه و امر به معروف همه ذهن ها میره سمت حجاب؟ تو کل این تاپیک کسی به چشم چرونی اقایون و تذکر دادن بهشون حرفی نزد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نتیجه اش این میشه که به سایر امور و گناهان توجهی نمیشه و همین میشه که خانوم های بدحجاب بیشتر لج میکنن
اگه تو همه موارد دغدغه امر به معروف داشتیم و رعایت میکزدیم هیچ کس از تذکر حجاب ناراحت نمیشد
[/]

حجاب هر كس يه مساله شخصيه بين خودش و خدا
بقيه حق تعيين تكليف ندارن
خدا حجاب رو برا زن مومن واجب كرده نه براي همه زنها
امكان داره يكي كه حجابش بده اصلا دينش اسلام نباشه پس شما اصلا وظيفه نداري امر به معروف كني
هركس سرش تو كار خودش باشه بهتره ادمها عقل دارن خودشون ميتونن بهترين نوع پوشش رو برا خودشون انتخاب كنن

اين جناب جوادي املي كه ميگن ترشرويي بهترين راهه واقعا اين حرف رو طبق كدوم ايه قران ميگن؟!!!!!!
نظر شخصي رو كه منم ميتونم بگم
مثلا با مردي كه تو ماشين مچ دستت رو انقدر با دقت ديده كه سانت زده چه قدر بالا تر از حدش بوده !!! بعد يه دروغم سرهم كرده كه از نظرخودش خيلي پيامبر گونه رفتار كرده رو وقتي ديديد ترشرويي كه سهله يه چندتا ناسزا هم نثارش كنيد!!!
نظر شخصي رو كه همه بلدن!!!

[="Navy"]

ملورين;831036 نوشت:
حجاب هر كس يه مساله شخصيه بين خودش و خدا
بقيه حق تعيين تكليف ندارن
خدا حجاب رو برا زن مومن واجب كرده نه براي همه زنها
امكان داره يكي كه حجابش بده اصلا دينش اسلام نباشه پس شما اصلا وظيفه نداري امر به معروف كني
هركس سرش تو كار خودش باشه بهتره ادمها عقل دارن خودشون ميتونن بهترين نوع پوشش رو برا خودشون انتخاب كنن

حجاب یه مساله اجتماعیه اصلا شخصی نیست
اصلا حکم حجاب زمانی مطرحه که شما در اجتماع باشی وگرنه خونه خودت هر جور میخوای بپوش کسی بهت کاری نداره که
چون یه مساله اجتماعیه براش قانون اجتماعی هم هست
وگرنه هرکس با سلیقه شخصیش بخواد عمل کنه نتیجه اش میشه همین وضعی که الان داریم[/]

یکی دیگه.;831012 نوشت:
در این مورد توضیح میفرمایید؟ شخص وانمود میکند که با شخص دیگری در حال صحبت است.خود موقعیت غیر واقعی است.این دروغ نیست؟ آیا دروغ صرفا چیزی است که به زبان می آید؟

دروغ گفتار خلاف واقع است. لذا این نمایش دروغ نیست.
بله اگر می گفت با دوستی صحبت می کنم و ... دروغ گفته بود اما این گونه نگفته است.

[="Navy"]از نظر من تو این دوره زمونه اصلا تذکر لسانی خوب نیست چون همه خیلی نسبت به محجبه ها بدبینن
وقتی یه دختر چادری موفق و خوش برخورد باشی ناخوداگاه تاثیر مثبت میذاری
[/]

یکی دیگه.;831012 نوشت:
یک مثال میزنم:
فرض کنیم خانم مجردی در مجامع عمومی یا محیط کاری حلقه ای به دست کند،این دروغ است؟اینکه یک مطلب غیر واقعی را واقعی جلوه بدهیم،بدون اشکال است؟حالا دروغ یا هر چیز دیگری که اسمش هست.
با سپاس


تا زمانی که به زبان نگفته ازدواج کرده یا نامزد دارد، دروغ نیست. این مخاطب هست که به قرائنی این برداشت رو می کنه که مثلا ای این خانم ازدواج کرده است.

اما این که این رفتار درست هست یا نه ؟ مثلا این خانم انگشتر و حلقه دست کند درست هست یا نه؟؛ بحث دیگری است که فی حد نفسه این کار را من نمی پسندم. دختری که در سن ازدواج هست دلیلی ندارد که این کار رو انجام بدهد. با این کار می تواند خود مانعی بر سر راه ازدواج خود درست کند که در این صورت عملش نادرست است.

ساراا;831028 نوشت:
مانی مشکل حجاب حل میشه که حساسیت رو مساله حجاب برداشته بشه
کل این تاپیک بحثش حجاب بود
چرا باید اینطور باشه؟ چرا تا حرف از گناه میشه و امر به معروف همه ذهن ها میره سمت حجاب؟ تو کل این تاپیک کسی به چشم چرونی اقایون و تذکر دادن بهشون حرفی نزد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نتیجه اش این میشه که به سایر امور و گناهان توجهی نمیشه و همین میشه که خانوم های بدحجاب بیشتر لج میکنن
اگه تو همه موارد دغدغه امر به معروف داشتیم و رعایت میکزدیم هیچ کس از تذکر حجاب ناراحت نمیشد


با کلیت صحبت تان موافقم . خیلی از روش های استفاده شده در موضوع حجاب کارایی نداشته و بلکه وضعیت را بدتر کرده است.

[="Tahoma"][="Black"]به نام خدا

نسیم رحمت;830966 نوشت:
1

در مورد نظر آقاي جوادي آملي
با ايجاد نفرت مي خواهيد ديگران را جذب دين كنيد؟!
اين دين چه جذبياتي دارد؟!
از شما بعيد بود و از آقاي آملي بعيدتر.[/]

ملورين;831036 نوشت:
حجاب هر كس يه مساله شخصيه بين خودش و خدا
بقيه حق تعيين تكليف ندارن
خدا حجاب رو برا زن مومن واجب كرده نه براي همه زنها
امكان داره يكي كه حجابش بده اصلا دينش اسلام نباشه پس شما اصلا وظيفه نداري امر به معروف كني
هركس سرش تو كار خودش باشه بهتره ادمها عقل دارن خودشون ميتونن بهترين نوع پوشش رو برا خودشون انتخاب كنن


بله. اما به شرط این که رفت و آمدی در اجتماع نداشته باشد. اما وقتی بنا شد در اجتماع باشد و رفت و آمد کند باید تابع قوانین اجتماعی محیط باشد. اگر نمی خواهد در جامعه ایمانی زندگی کند باید به جامعه دیگری مهاجرت کند. تابع قانون اجتماع بودن را در تمام دنیا ملاحظه می کنید. چه جامعه ای ایمانی و چه جامعه غیر مومن.

[="Navy"]

نسیم رحمت;831044 نوشت:

با کلیت صحبت تان موافقم . خیلی از روش های استفاده شده در موضوع حجاب کارایی نداشته و بلکه وضعیت را بدتر کرده است.

دقیقا
چرا باید گشت ارشاد باشه دخترهایی که مانتو جلو باز دارن رو بگیرن ولی گشت ارشاد نباشه مغازه های فروشنده این مدل ها رو ببنده!
من خودم برای خرید مانتو پدرم در میاد اخرم مجبورم یا کوتاه بخرم یا جلوباز چون اصلا خارج از این دو مدل اصلا نیست ! حالا من چادر سر میکنم اونی که مانتویی هست چیکار کنه خب؟ مشکل از طراح ها لباسمون که هیچ ایده اسلامی نداشتن! مشکل از حکومته که اجازه فروش این مدل لباسها رو میده
زنها در اخر مقصر هستن ولی همیشه مقصر اول و اخر شناخته میشن[/]

ملورين;831037 نوشت:
اين جناب جوادي املي كه ميگن ترشرويي بهترين راهه واقعا اين حرف رو طبق كدوم ايه قران ميگن؟!!!!!!

فرموده ایشان خلاف قرآن نیست. قرآن کلیت نهی از منکر رو بیان می کند. جزئیات در شیوه ها و راه ها رو از سیره اهل بیت باید استفاده کرد. فرموده آیت الله جوادی نظر به سیره معصومین در عمل به کلی نهی از منکر دارد.

[="Navy"]

نسیم رحمت;831050 نوشت:
فرموده ایشان خلاف قرآن نیست. قرآن کلیت نهی از منکر رو بیان می کند. جزئیات در شیوه ها و راه ها رو از سیره اهل بیت باید استفاده کرد. فرموده آیت الله جوادی نظر به سیره معصومین در عمل به کلی نهی از منکر دارد.

معصومین حتی در نهی از منکر هم ترشرویی نداشتن برای همینم هست که تاثیر گذار بودن
من خودم تودانشگاه با دخترهای بد حجاب خیلی برخورد داشتم فقط کافیه ترشرویی کنی نه تنها تاثیر نداره بلکه یه چیزی هم بارت میکنن اصلا جو جامعه این مدل برخورد رو نمیطلبه[/]

ملورين;831037 نوشت:
مثلا با مردي كه تو ماشين مچ دستت رو انقدر با دقت ديده كه سانت زده چه قدر بالا تر از حدش بوده !!! بعد يه دروغم سرهم كرده كه از نظرخودش خيلي پيامبر گونه رفتار كرده رو وقتي ديديد ترشرويي كه سهله يه چندتا ناسزا هم نثارش كنيد!!!

این دقیقا همون نکته ای است که در ابتدای بحث هم به اون اشاره کردیم که همیشه این گونه موثر نیست. خیلی موارد اثر عکس دارد و موجب تهدید برای آمر و ناهی است. لذا عرض کردیم ایشان وظیفه ای نداشته اند برای تذکر دادن، حتی به این شکل.
علاوه بر این که مورد اتهام هم قرار می گیرند که چرا شما دید زدی و به دست نامحرم نگاه کردی؟ و سانت زدی چه قدر بالا تر از حدش بوده !!!
هر چند او ممکنه به قصد نگاه نکرده و همه این موارد رو در برداشت اول متوجه شده باشد اما نظر به سن و موقعیتش در موضع اتهام قرار گرفته است.

ناگفته هاي ناب;831045 نوشت:
در مورد نظر آقاي جوادي آملي
با ايجاد نفرت مي خواهيد ديگران را جذب دين كنيد؟!
اين دين چه جذبياتي دارد؟!
از شما بعيد بود و از آقاي آملي بعيدتر.

ترش رویی به معنایی بی احترامی نیست. در سیره اهل بیت دقت کنید نمونه این موارد رو در مواجهه با کسانی که مرتکب منکرات می شدند، زیاد می بینید.

ساراا;831038 نوشت:

حجاب یه مساله اجتماعیه اصلا شخصی نیست
اصلا حکم حجاب زمانی مطرحه که شما در اجتماع باشی وگرنه خونه خودت هر جور میخوای بپوش کسی بهت کاری نداره که
چون یه مساله اجتماعیه براش قانون اجتماعی هم هست
وگرنه هرکس با سلیقه شخصیش بخواد عمل کنه نتیجه اش میشه همین وضعی که الان داریم

يعني چي يه مساله اجتماعيه؟
يعني من به عنوان يه فرد عاقل حتي حق انتخاب نوع پوششمم ندارم؟! اين اسمش ديكتاتوريه نه قانون !!!! پس چرا با حكم رضاخان مذهبي ها مخالفت كردن ؟ مگه اون قانون اجتماعيه اون زمان نبود؟

موضوع قفل شده است