راهنمایی برای ازدواج (تفاوت در شأن اجتماعی خانواده ها)

با احترام ، كار اشتباهي انجام داديد
اگر چه گاهي ممكن است انسان در شرايطي قرار بگيرد كه به دليل نداشتن موقعيت يا بالا رفتن سن ، يك سري از توقعات خود را كم كند
اما نه اينكه صرفاً به دليل ترس از بالا رفتن سن كسي را انتخاب كند كه مطمئن نيست دوستش دارد يا نه

ضمن اينكه همان كم كردن توقع نيز زماني صحيح است كه همراه با مقايسه ذهني نباشد
فرضاً براي شما داشتن فوق ليسانس ملاك بوده اما حالا كه نگران بالا رفتن سن هستيد ، اين ملاك را تعديل ميكنيد و مثلاً به فوق ديپلم هم راضي ميشويد
خب اگر قرار است چنين كاري كنيد نبايد آن را با نگاه "اجبار" ببينيد چون در اين صورت خواسته يا ناخواسته هنوز دلتان دنبال "فوق ليسانس" خواهد بود
و چه بسا دست به مقايسه مرد مورد نظر با ساير مردها بزنيد و حتي ممكن است اين مقايسه در زندگي آيندهتان نيز ادامه پيدا كند

لذا تعديل در فاكتورهاي ازدواج ، معنايش اين نيست كه هر كسي آمد او را سفت بگيريم چون ممكن است كس ديگري نيايد!
بلكه معنايش اين است كه ما يك سري خواسته ها با اولويت كمتر را فداي خواسته هايي با اولويت و ارزش بالاتر كنيم

[="Tahoma"][="DarkGreen"]

در مورد مسئله مادی این شخص شما در الویت هستید که ببینید با شرایط مادی ایشان می توانید کنار بیاید یا خیر؟
اینکه سطح رقاه خواوداکی می تواند موثر باشد اما تاثیر اصلی و مهم شما هستید
چون نهایت مسئله که می ماند شما و ایشان هستید که بیشتر اوقات خود را با هم سپری می کنید
شما هستید که در حضور و غیاب ایشان باید از ایشان دفاع کنید
آیا در خودتان می بینید که در صورت ایجاد مشکلات دفاع کنید از ایشان یا خود شما هم از دید بالا به ایشان نگاه می کنید ؟(دید منفی ثروت مندان به فقرا)

خانواده شما از چه خصوصیت اخلاقی برخوردارند؟ سرکوب می زنند یا خیر؟

زنگ خطر
خطر خطر

عقاید؟ کدامشون ؟ اگر تنفر دارید یا درکش نمی کنید رابطه رو کنار بگذارید و حستون رو دور کنید
عقیده مسئله مهمیه که بقیه مسائل رو حل می کنه
اگر کسی تفاوتی بین فقر و ثروت نبینه
بین شهر و روستا نبینه
بین دنیا و آخرت نبینه
با این شرایط و عقاید یکی باشد در گذر زمان و بالا و پایین زندگی می توانند خودشان را سازگار کنند(یا به صورت خود آگاه و یا کمک مشاوران و...)

بحث عقیده مهم ترین اولویت در ازدواج است چون در این سنین افراد کمتر عقایدشون عوض می شه
اگر خوشتون نمی آید زنگ خطر جدی ای هست.

اگر اخلاقش و امانت داری و دینش خوب است .
خب ملاک های خوبی دارد(حدیثی هم در این زمینه هست)

اما اگر اخلاق خوبی ندارد یا دین خوبی ندارد

ازدواج نکنید

(البته بازم در بحث دین داری کفویت رو هم در نظر بگیرید)

اگر در زندیگی دنیا دنبال راحتی هستید بدانید بالاخره تو هر زندگی مشکلات هست

مهم بر خورد ادم هاست با مشکلات که چگونه رفتار کنیم اینکه یکی از آفتاب لذت ببرد یا خیر به آفتاب مربوط نیست به فرد مربوطه که چگونه با آفتاب بر خورد کنه

حال خودتون ببینید آیا قدرت سازگاری دارید؟

به خدا پناه ببرید از خدا طلب یاری کنید
ان شاء الله اگر وسواسی یا نفس اماره و ابلیسی در این سردرگمی دخیل باشند به لطف خدا دور شود از شما و با عقل آرام و صحیح انتخاب درست بکنید

و در مورد ازدواج امعصومین(ع) هم مطالعه داشته باشید ان شاء الله به آرامشتون کمک کند
و منتظر نظر مشاور باشید
در پناه خدا.
یا حق[/]

باسلام
خواهر گرامی
شما بالاخره یه معیارهایی ازدواج دارید
اهم از مهم کنید
الان من موندم مشکل شما چیه ؟
روستا ندیدید خوب ببینید خدا نکرده گناه که نمیشه
ولی اگر واقعا اینقدر این موضوع براتون مهمه پس حتما در موردش بیشتر فکر کنید چون نمیشه که کلا قطع رابطه کرد

یکی از اقوام دور خانومش روستایی هست
یه بار یکی پیش عروسشون گفته مثلا فلانی انگاری دهاتی هست
بعد سر این موضوع یه دلخوری حسابی پیش اومده بود که چرا با اون طرز فکر گفته دهاتی هست و یک نوع بی احترامی کرده
وقتی گفتم در موردش فکر کنید برای این که از نظر طرف مقابل به موضوع هم نگاه کنیدشاید دیدگاه ایشون به روستایی بودن کاملا متفاوت باشه که بعدا مشکل ساز نشه
و این که ظرفیت خودتون در مواجه شدن با همچین موضوعات

استاد این بخش از فرمایش حضرتعالی خیلی کلی می باشد
در بحث تفاوت فرهنگی اغلب همین موارد زندگی را دچار مشکل می کند
مثلا در روستا سبک احترام همسران در مقایسه با شهر بسیار متفاوت است
همچنین ابراز محبت و صمیمیت به یکدیگر چه برسد به همسر،
در این موارد چگونه می توان درک متقابل ایجاد کرد؟ ممکن است زن یا شوهر به تنهایی در آن محیط این تفاوت ها را درک کند و متقابلا رابطه حال هرچند خوب نه رابطه بدی هم ایجاد نکند ولی اطرافیان که شاهد این تفاو ت ها می باشند چه؟ چه میزان می شود آنها را از زندگی حذف کرد ؟

سلام
این اختلافاتی که میگید بین هر دو خانواده ای ممکنه وجود داشته باشه. کاری به شهری و روستایی نداره

در تمام این موارد باید بین دو طرف (زن و شوهر) توافق بشه، و سعی بشه در مقام اجرا طوری عمل بشه که برای هیچکدوم از دو خانواده ناهنجار نباشه

سلام. بنده با نظر آقای رضا تا حد بسیار زیادی موافقم.
ما هم میدانیم که روستایی بودن دلیل بر بی فرهنگی نیست . وقتی صحبت از فرهنگ می شود مشکل تفاوت در مصداق ها است. ممکن است خواستگار خودش اکنون در روستا زندگی نکند ولی با آن فرهنگ بزرگ شده و خوب میدانیم که هر چیزی به اصلش بر می گردد. من در زندگی یکی از دوستان به وضوح این اختلافات را دیده ام. با وجود این که حدود 30 سال است خانواده پسر در کلان شهر زندگی و کار میکنند ، فرهنگشان کاملا آمیخته با برخی رسوم غیر قابل تحمل است که از همان شب عروسی خودش را نشان داد و الان بعد از 5 سال و با آمدن بچه نه تنها تفکرات خانواده مرد تغییری نکرده بلکه آسیب زا تر هم شده است. تناسب فرهنگی و ا جتماعی بسیار بسیار مهم است. حتی اگر همسران کفویت مذهبی هم داشته باشند و هر دو مومن باشند، تفکرات غلط اجتماعی و تربیتی سایر کفویت ها را از بین برده و منشا اختلاف میشود که من به عینه شاهد بوده ام.

اولا که قبل از ازدواج نمیشه درباره تمام این موارد!! توافق بشه. این ها مسایل ریزی هستند که در خلال زندگی پیش میان . اما میشه با انتخاب درست از اونها پیشگیری کرد. حرف زدن اونهم بکار گیری الفاظ باید فلان شود و بهمان شود کار راحتیه اما فعلا می بینیم که جواب نمیده. وقتی صحبت از خانواده میکنید یعنی حداقل 20 نفر از طرف زن و 20 نفر از طرف مرد. حالا چطور باید درباره تمام اینها توافق بشه خدا عالمه. کار بهتر اینه که قبل از ازدواج تا اونجا که میشه چشم ها رو باز کرد و معایب و مزایا رو دید و مشاوره های مختلف رفت تا اسیب ها به حداقل برسه.

این کاریه که توی هر زندگی مجبور به انجامش میشیم، هر چقدر هم که از قبل پیش بینی و پیشگیری کرده باشیم و چشم ها رو باز کرده باشیم، آخرش وجود اختلاف اجتناب ناپذیره

سلام
خانم محترم بهتره که یک مدت باهم نامزد باشید که ظاهرا هستید. همدیگه رو بیشتر بشناسید، بیشتر رفت و آمد کنید و با هم کاملا آشنا بشید هر چند که دوران نامزدی نباید طولانی بشه.
شما از آقا بپرسید که کجا می خواد زندگی کنه؟ تو روستا یا توی شهر؟ آیا با شرایط روستایی می خواد زندگی کنه یا زندگی شهری می خواد داشته باشه؟
به این که اقوام و فامیل ایشون چطور هستن خیلی توجه نکنید (مهمه که خانواده خانم چجور باشن ولی خانواده آقا خیر و بیشتر خود آقا مهمه) شما در نظر بگیرید که 20 سال دیگه چندتا بچه دارید و ی زندگی کاملا مستقل و هیچ اهمیتی نداره که اقوام و فامیل همسرتون چجوری هستن.

در رابطه با سنتون هم دقیقا مثل شرطبندی می مونه. اگر ردش کنید شاید تا ابد حسرت بخورید و پشیمون بشید!
با توجه به مواردی که فرمودید ظاهرا مناسب است و انشاءالله که مناسب هم باشید
بهتره که از افراد بومی منطقه خودتون مشورت بگیرید. از دوستانتون از کسانی که تو بافت شهری شما زندگی می کنن از افرادی که روستای آقا رو می شناسن. مشورت با این افراد خیلی کارسازه

من یه مورد دارم.دختره تو خونه 11 نفرن.پدره و کلا خانواده از نظر فرهنگی با ما فاصله دارن.نمیتونم تصمیم بگیرم شدیدا دودلم.

اگه از نظر فرهنگی مشکل هست ازدواج محض غلطه

در کل دختر بعد از ازدواج به خانواده وابسته است و بطور مستقل نمی تواند عمل کند. اما مرد بطور کاملا مستقل عمل می کند و می تواند بطور کاملا شخصی و به دور از خانواده تصمیم گیری کند به همین دلیل خانواده پسر اهمیت نداره بلکه خود پسر اهمیت دارد.

بهر حال طبق مطالعات شخصی، بنده حقیر اینگونه برداشت کردم اگر کارشناسان و بزرگوارن نظر دیگری دارند لطفا با ذکز روایاتی پیرامون اثبات آن بفرمایند.

شما و امثال شما که فک میکنن شهر و شهری یعنی کلاس و فرهنگ و ...

روستاییا رو فقط موجوداتی ابله و ساده می بینید که هر وقت دیدینشون از خر و گاوشون بپرسید و بعدشم با لهجه صمد آقا باهاشون خداحافظی کنین.

پسرای جوونشون رو ساده فرض کنید و تا میتونید سواری بگیرید، یه یا علی بهشون بگین و مثل ارابه باهاشون باراتون رو این ور و اونور کنید! دور همی بشینید و زنگ بزنید و کر کر بخندید (دیدم که میگم!)

دختراشون رو برای پسرای هفت خطتتون نشون کنید و به کلفتی بگیرید دست آخرم بهشون بگید داهاتی!

من که شما رو نمیشناسم! خانواده شما رو هم نمیشناسم ولی عجیییییییییییییییب رفتاراتون رو میشناسم! دقیقا ببینید چی دارید میگید؟؟؟؟

میخوامش ولی چون خانواده و اقوامش روستایی ان دو دل شدم!!!!

مگه اونا میخوان شما رو بخورن یا به شما بچسبن که از اقوام ایشون ترس دارید؟ مگر اونا آدم نیستن؟

خود من گیر یکی مثل شما افتادم.

من اگر میتونستم اون آقا رو ببینم بهش میگفتم برو فکر نون کن که خربزه آبه. بهش میگفتم که تو با 30 سال سنت و شغل آبرمندت فقط نقش زاپاس رو داری! اگر کسی سمت این خانوم نیومد و از کس دیگه ای خوشش نیومد و شهری پیدا نکرد، اونوقت به تو فکر میکنه!

حل شد.کلا نشد