جمع بندی ملاک و معیار کار خیر

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ملاک و معیار کار خیر

با سلام.
در مورد کار های خیر معیار های انجام آن چیست ؟
مثلا فردی را میشناسم که مدت ها در سطح شهر کنار اب خوری که شیر آن چکه میکند می ایستد تا بعد از اینکه مردم اب خوردند و شیر را خوب نبستند او ان را ببندد تا به خیال خودش اسراف نشود و اب هدر نرود.
آیا این کار او صحیح است و اگر توجه به این مسله نکند در هدر رافتن یا اسراف آب مسوول خواهد بود؟
ممنون

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد سمیع

esi72;821680 نوشت:
با سلام.
در مورد کار های خیر معیار های انجام آن چیست ؟
مثلا فردی را میشناسم که مدت ها در سطح شهر کنار اب خوری که شیر آن چکه میکند می ایستد تا بعد از اینکه مردم اب خوردند و شیر را خوب نبستند او ان را ببندد تا به خیال خودش اسراف نشود و اب هدر نرود.
آیا این کار او صحیح است و اگر توجه به این مسله نکند در هدر رافتن یا اسراف آب مسوول خواهد بود؟
ممنون

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
يكي از چيزهايي كه در روايات مورد تأكيد قرار گرفته است نيت است و در اين رابطه روايات متعددي وارد شده است ، در روايتي پيامبر گرامي اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) مي فرمايند:«إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّات [1] به درستي كه اعمال و كارهاي انسان به نيت ها وابسته است».
نيت در فرهنگ اسلام، جان عمل است، و خلوص نيت شرط صحت عبادات مي باشد. يكي از تفاوت هاي اساسي ميان قوانين الهي و قوانين بشري، نيت است. قوانين الهي دو بعدي است؛ يعني هم به حسن عمل كار دارد و هم به حسن فاعل و تكامل معنوي وي. [2]
يعني اين كه هم كار بايد كار خوبي باشد و هم فاعل نيت خير داشته باشد. در معارف اسلامي، هر كار يا قصد و نيّتي كه ما را به خدا نزديك كند و رضايت و خشنودي و قرب الهي را در برداشته باشد، خوب و پسنديده است و با فلسفه حيات و هدف نهايي آفرينش همگرايي دارد. پس عملي خوب و خیر است كه هم از «حسن فاعلي» برخوردار باشد و هم داراي «حُسن فعلي» باشد، يعني هم فاعل هدفش از انجام كار جلب رضايت خدا و خالص براي او باشد (حسن فاعلي) و هم كار را از جهت كميت و كيفيت و زمان و مكان و شيوه به گونه‌اي انجام دهد كه خدا مي‌خواهد (حسن فعلی).

شهید مطهری (رحمة الله علیه) در این زمینه می فرمایند:
«در حساب " حسن فاعلی " نظر به اثر اجتماعی و خارجی فعل نيست ، در اين حساب نظر به نوع ارتباط عمل با فاعل است ، در اين حساب مفيد بودن عمل كافی نيست برای اينكه عمل ، " عمل خير " محسوب گردد . در اينجا حساب اين است كه فاعل با چه نيت و چه منظور و هدفی و برای وصول‏ به چه مقصدی اقدام كرده است . اگر فاعل ، دارای نيت و هدف خير باشد و كار خير را با انگيزه خير انجام داده باشد كارش خير است يعنی حسن فاعلی‏ دارد و عملش دو بعدی است ، در دو امتداد پيش رفته است : در امتداد تاريخ و زندگی اجتماعی بشری ، و در امتداد معنوی و ملكوتی ، ولی اگر آن‏ را با انگيزه ريا يا جلب منفعت مادی انجام داده باشد ، كارش يك بعدی‏ است ، تنها در امتداد تاريخ و زمان پيش رفته ولی در امتداد معنوی و ملكوتی پيش نرفته است و به اصطلاح اسلامی عملش به عالم بالا صعود نكرده‏ است ، و به تعبير ديگر در اينگونه موارد ، فاعل به اجتماع خدمت كرده و آن را بالا برده است ولی به خودش خدمت نكرده است بلكه احيانا خيانت‏ كرده است ، روحش بجای اينكه با اين عمل ، تعالی يابد و بالا رود تنزل‏ يافته و سقوط كرده است.».[3]
بنابر اين اگر انسان به خاطر رضاي خداوند، كاری را انجام دهد؛ اين عمل هم از حسن فاعلي برخوردار است و هم از حسن فعلي و در زمره یک کار خیر قرار می‌گیرد.
موفق باشید.
......................................
[1]. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، موسسه الوفاء، ج67، ص 211.
[2]. مرتضي مطهري، عدل الهي، تهران، صدرا، چاپ دوم، 1361هش، ص 326.
[3]. همان، 297

سمیع;822047 نوشت:
باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
يكي از چيزهايي كه در روايات مورد تأكيد قرار گرفته است نيت است و در اين رابطه روايات متعددي وارد شده است ، در روايتي پيامبر گرامي اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) مي فرمايند:«إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّات [1] به درستي كه اعمال و كارهاي انسان به نيت ها وابسته است».
نيت در فرهنگ اسلام، جان عمل است، و خلوص نيت شرط صحت عبادات مي باشد. يكي از تفاوت هاي اساسي ميان قوانين الهي و قوانين بشري، نيت است. قوانين الهي دو بعدي است؛ يعني هم به حسن عمل كار دارد و هم به حسن فاعل و تكامل معنوي وي. [2]
يعني اين كه هم كار بايد كار خوبي باشد و هم فاعل نيت خير داشته باشد. در معارف اسلامي، هر كار يا قصد و نيّتي كه ما را به خدا نزديك كند و رضايت و خشنودي و قرب الهي را در برداشته باشد، خوب و پسنديده است و با فلسفه حيات و هدف نهايي آفرينش همگرايي دارد. پس عملي خوب و خیر است كه هم از «حسن فاعلي» برخوردار باشد و هم داراي «حُسن فعلي» باشد، يعني هم فاعل هدفش از انجام كار جلب رضايت خدا و خالص براي او باشد (حسن فاعلي) و هم كار را از جهت كميت و كيفيت و زمان و مكان و شيوه به گونه‌اي انجام دهد كه خدا مي‌خواهد (حسن فعلی).

شهید مطهری (رحمة الله علیه) در این زمینه می فرمایند:
«در حساب " حسن فاعلی " نظر به اثر اجتماعی و خارجی فعل نيست ، در اين حساب نظر به نوع ارتباط عمل با فاعل است ، در اين حساب مفيد بودن عمل كافی نيست برای اينكه عمل ، " عمل خير " محسوب گردد . در اينجا حساب اين است كه فاعل با چه نيت و چه منظور و هدفی و برای وصول‏ به چه مقصدی اقدام كرده است . اگر فاعل ، دارای نيت و هدف خير باشد و كار خير را با انگيزه خير انجام داده باشد كارش خير است يعنی حسن فاعلی‏ دارد و عملش دو بعدی است ، در دو امتداد پيش رفته است : در امتداد تاريخ و زندگی اجتماعی بشری ، و در امتداد معنوی و ملكوتی ، ولی اگر آن‏ را با انگيزه ريا يا جلب منفعت مادی انجام داده باشد ، كارش يك بعدی‏ است ، تنها در امتداد تاريخ و زمان پيش رفته ولی در امتداد معنوی و ملكوتی پيش نرفته است و به اصطلاح اسلامی عملش به عالم بالا صعود نكرده‏ است ، و به تعبير ديگر در اينگونه موارد ، فاعل به اجتماع خدمت كرده و آن را بالا برده است ولی به خودش خدمت نكرده است بلكه احيانا خيانت‏ كرده است ، روحش بجای اينكه با اين عمل ، تعالی يابد و بالا رود تنزل‏ يافته و سقوط كرده است.».[3]
بنابر اين اگر انسان به خاطر رضاي خداوند، كاری را انجام دهد؛ اين عمل هم از حسن فاعلي برخوردار است و هم از حسن فعلي و در زمره یک کار خیر قرار می‌گیرد.
موفق باشید.
......................................
[1]. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، موسسه الوفاء، ج67، ص 211.
[2]. مرتضي مطهري، عدل الهي، تهران، صدرا، چاپ دوم، 1361هش، ص 326.
[3]. همان، 297



اوه اوه جناب سمیع به نظر خیلی درمسایل تخصصی غور دارید اما:

بهتر است ((سوال را دوباره بخوانید و جواب ساده و متناسب با لحن سوال بدهید ))تا قابل استفاده تر باشد. جواب سوال در جوا شما یافت نشد!
ممنون

esi72;822059 نوشت:

اوه اوه جناب سمیع به نظر خیلی درمسایل تخصصی غور دارید اما:

بهتر است ((سوال را دوباره بخوانید و جواب ساده و متناسب با لحن سوال بدهید ))تا قابل استفاده تر باشد. جواب سوال در جوا شما یافت نشد!
ممنون

باسمه تعالی
برای اینکه یک کار، تحت عنوان فعل خیر قرار گیرد، علاوه بر اینکه باید یک کار ارزشی و مثبت باشد، باید قصد قربت هم در انجام دادن آن لحاظ شود. مثلا در بستن شیر آب، تا از هدر رفتن آن جلوگیری شود، خود این فعل یک کار ارزشی است. منتها این امر به تنهایی باعث نمی گردد که فعل خیر بر آن صدق کند، بلکه انجام دهنده آن نیز، باید در بستن شیر آب نیت کند که این کار را برای رضای خدا انجام می دهد.
پس ملاک فعل خیر مشروط به بودن دو رکن است: 1- کار، ارزشی و مثبت باشد.2- انجام دهنده آن، برای رضای خدا این کار را انجام دهد.
موفق باشید.

پرسش:
معیارها در مورد انجام کار خیر چیست؟
پاسخ:
يكي از چيزهايي كه در روايات مورد تأكيد قرار گرفته است نيت است و در اين رابطه روايات متعددي وارد شده است، در روايتي پيامبر گرامي اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) مي فرمايند:«إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّات(1) به درستي كه اعمال و كارهاي انسان به نيت ها وابسته است».
نيت در فرهنگ اسلام، جان عمل است، و خلوص نيت شرط صحت عبادات مي باشد. يكي از تفاوت هاي اساسي ميان قوانين الهي و قوانين بشري، نيت است. قوانين الهي دو بعدي است؛ يعني هم به حسن عمل كار دارد و هم به حسن فاعل و تكامل معنوي وي. (2)
يعني اين كه هم كار بايد كار خوبي باشد و هم فاعل نيت خير داشته باشد. در معارف اسلامي، هر كار يا قصد و نيّتي كه ما را به خدا نزديك كند و رضايت و خشنودي و قرب الهي را در برداشته باشد، خوب و پسنديده است و با فلسفه حيات و هدف نهايي آفرينش همگرايي دارد. پس عملي خوب و خیر است كه هم از «حسن فاعلی» برخوردار باشد و هم داراي «حُسن فعلي» باشد، يعني هم فاعل هدفش از انجام كار جلب رضايت خدا و خالص براي او باشد (حسن فاعلي) و هم كار را از جهت كميت و كيفيت و زمان و مكان و شيوه به گونه‌اي انجام دهد كه خدا مي‌خواهد (حسن فعلی).

شهید مطهری (رحمة الله علیه) در این زمینه می فرمایند:
«در حساب " حسن فاعلی " نظر به اثر اجتماعی و خارجی فعل نيست ، در اين حساب نظر به نوع ارتباط عمل با فاعل است ، در اين حساب مفيد بودن عمل كافی نيست برای اينكه عمل ، " عمل خير " محسوب گردد . در اينجا حساب اين است كه فاعل با چه نيت و چه منظور و هدفی و برای وصول‏ به چه مقصدی اقدام كرده است . اگر فاعل ، دارای نيت و هدف خير باشد و كار خير را با انگيزه خير انجام داده باشد كارش خير است يعنی حسن فاعلی‏ دارد و عملش دو بعدی است ، در دو امتداد پيش رفته است : در امتداد تاريخ و زندگی اجتماعی بشری ، و در امتداد معنوی و ملكوتی ، ولی اگر آن‏ را با انگيزه ريا يا جلب منفعت مادی انجام داده باشد ، كارش يك بعدی‏ است ، تنها در امتداد تاريخ و زمان پيش رفته ولی در امتداد معنوی و ملكوتی پيش نرفته است و به اصطلاح اسلامی عملش به عالم بالا صعود نكرده‏ است ، و به تعبير ديگر در اينگونه موارد ، فاعل به اجتماع خدمت كرده و آن را بالا برده است ولی به خودش خدمت نكرده است بلكه احيانا خيانت‏ كرده است،روحش بجای اينكه با اين عمل ، تعالی يابد و بالا رود تنزل‏ يافته و سقوط كرده است.»(3)
بنابر اين اگر انسان به خاطر رضاي خداوند، كاری را انجام دهد؛ اين عمل هم از حسن فاعلي برخوردار است و هم از حسن فعلي و در زمره یک کار خیر قرار می‌گیرد.
به عبارت دیگر فعل خیر مشروط به بودن دو رکن است: 1- کار، ارزشی و مثبت باشد.2- انجام دهنده آن، برای رضای خدا این کار را انجام دهد.
پی نوشت:
1.مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج67، ص 211،بيروت، موسسه الوفاء.
2.مطهری، مرتضی، عدل الهي،تهران،ص 326،صدرا، چاپ دوم، 1361ه ش.
3.همان، ص297.

موضوع قفل شده است