سوالات کمرشکن از مراجع شیعه (خطبه ۶۷ نهج البلاغه) سوال 12

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سوالات کمرشکن از مراجع شیعه (خطبه ۶۷ نهج البلاغه) سوال 12

سوال دوازدهم:

مراجع مدعی تشیع برای اثبات حقانیت خود، به روایاتی متعددی استناد می کنند، همچون: ابلاغ جانشینی حضرت علی در یوم الانذار و غدیر خم و بیعت مردم با او، تولد حضرت علی در خانه کعبه و شکافتن دیوار کعبه برای او، احادیثی چون: علی مع الحق و الحق مع علی و غیره….

سوال اینجاست که اگر احادیث مورد استناد شما صحیح هستند، چرا در جریان جنگ صفین عده ای(از شخصیتهای مهم) از جنگ کناره گیری کرده بودند و هنوز مطمئن نبوده اند که می بایست جانب چه کسی را بگیرند؟

تا وقتی که عمار کشته می شود و همگی به یاد حدیث پیامبرصلی الله علیه وسلم در مورد عمار می افتند. خوب چنانچه این همه حدیث پیرامون حقانیت حضرت علی وجود داشته است، پس دیگر کناره گیری از جنگ و نشستن در گوشه ای و در انتظار روشن شدن قضایا ماندن، بی معنا خواهد بود. چطور ایشان از حدیث معروف: علی مع الحق و الحق مع علی و حدیث غدیر و آیه ولایت و…..، بی خبر بوده اند، ولی آن یک حدیث عمار را به یاد داشته اند؟!!
چطور ایشان از عصمت و علم غیب و دیگر صفات حضرت علی بی خبر بوده اند و منتظر روشن شدن موضوع نشسته اند؟ یعنی در واقع از مفاهیم آیه رجس[۴] به زعم شما(و همینطور دیگر آیات) بی خبر بوده اند و همینطور از دیگر احادیث مورد استناد شما در مورد حضرت علی بی خبر بوده اند.
مگر مراجع شیعه(همچون شیخ شرف الدین در کتاب المراجعات/ نامه دوازدهم[۵]) نمی گویند که ۳۰۰ آیه پیرامون حضرت علی نازل شده است؟
چطور ایشان همه این ۳۰۰ آیه را رها کردند و تنها منتظر آن یک حدیث در مورد عمار نشستند؟!


[۱]یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقًا(طه/۱۰۲)، [همان] روزى که در صور دمیده مى‏شود و در آن روز مجرمان را کبود چشم برمى‏انگیزیم. در ضمن در آیات ۱۲۴ و ۱۲۵ و ۱۲۶ سوره طه صریحا بیان شده که فرد غافل از خدا نابینا محشور می شود و حتی سبب آن را جویا می شود که چگونه قبلا بینا بوده ولی اکنون اینگونه شده است؟ بنابراین نمی توانید بگویید که منظور از نابینا بودن در واقع کوردل بودن است چون بسیار مسخره خواهد شد، زیرا گنهکار می گوید چطور قبلا بینا بوده ام و بنابراین طبق تفسیر شما یعنی منظورش این خواهد بود که چطور قبلا بصیر و هوشیار و دل آگاه بوده ام؟!!!


[۲] اگر هم قبایل عرب در غدیر خم با حضرت علی(ع) دست دوستی داده باشند علت آن مشخص است : پیامبر اسلام می دانسته اند که به اواخر عمر خود نزدیک شده اند و امکان چنین حضور یکپارچه ای برای ایشان کم است و حضرت علی نیز از هر قبیله عرب چندین نفر را کشته است، پیامبر اسلام با این عمل می خواسته اند کینه و دشمنی با حضرت علی را مرتفع کنند.


[۳] چنانکه طبرانی به سند صحیح از حضرت علی نقلکرده است که او از حضرت رسول پرسیده است:اگر حادثه ای برایم روی داد و حکم آن در قرآن و سنّت(به صراحت) نیامده باشد، می فرمایید چطور عمل کنم؟ حضرت فرمود: (برای ارائه حکمی واحد) از میان دانشمندان مؤمن ومتقی شورایی تشکیل دهید، مبادا تنها به رأی خودت آنرا فیصله دهی(به نقلاز تفسیر المنار ج۵ ص ۱۹۶) و همچنین ابن القیم در اعلام الموقعین ج۱ ص ۸۴ می گوید: هرگاه خلفای راشدین با مسأله ای روبرو می شدند که دربارهآن نصی در قرآن و حدیث نبود، اصحاب را جمع می کردند و سپس آن مسأله را میانآنها به مشورت قرار می دادند، وقتی به رأی واحدی می رسیدند آنرا اعلام واجرا می کردند(به تاریخ البدایه و النهایه ابن کثیر ج ۷ ص ۳۹۴ و انسابالاشراف اثر احمد بن یحیی بلاذری ص ۱۰۰ نیز نگاه کنید)

[۴] آیه ۳۳ سوره احزاب که علمای شیعه برای دادن عصمت به آن استناد می کنند.


[۵] در المراجعات از قول ابن عباس می گوید: درباره علی ۳۰۰ آیه قرآن نازل شده است و در ادامه نیز آورده که و دیگری می گوید: ربع قرآن درباره اهل بیت است.


رضا;777910 نوشت:
مراجع مدعی تشیع برای اثبات حقانیت خود، به روایاتی متعددی استناد می کنند، همچون: ابلاغ جانشینی حضرت علی در یوم الانذار و غدیر خم و بیعت مردم با او، تولد حضرت علی در خانه کعبه و شکافتن دیوار کعبه برای او، احادیثی چون: علی مع الحق و الحق مع علی و غیره….

سوال اینجاست که اگر احادیث مورد استناد شما صحیح هستند، چرا در جریان جنگ صفین عده ای(از شخصیتهای مهم) از جنگ کناره گیری کرده بودند و هنوز مطمئن نبوده اند که می بایست جانب چه کسی را بگیرند؟

تا وقتی که عمار کشته می شود و همگی به یاد حدیث پیامبرصلی الله علیه وسلم در مورد عمار می افتند. خوب چنانچه این همه حدیث پیرامون حقانیت حضرت علی وجود داشته است، پس دیگر کناره گیری از جنگ و نشستن در گوشه ای و در انتظار روشن شدن قضایا ماندن، بی معنا خواهد بود. چطور ایشان از حدیث معروف: علی مع الحق و الحق مع علی و حدیث غدیر و آیه ولایت و…..، بی خبر بوده اند، ولی آن یک حدیث عمار را به یاد داشته اند؟!!
چطور ایشان از عصمت و علم غیب و دیگر صفات حضرت علی بی خبر بوده اند و منتظر روشن شدن موضوع نشسته اند؟ یعنی در واقع از مفاهیم آیه رجس[۴] به زعم شما(و همینطور دیگر آیات) بی خبر بوده اند و همینطور از دیگر احادیث مورد استناد شما در مورد حضرت علی بی خبر بوده اند.

اگر کسی اندکی نه زیاد همان اندکی به این نوشته تامل کند جواب در خود نوشته وجود دارد. چرا که بزرگانی از صحابه از جمله سعد بن ابی الوقاص، عبدالله بن عمر، ابوموسی اشعری و .... حتی عایشه همسر پیامبرصلی الله علیه واله و سلم که از همکاری با حضرت علی علیه السلام خودداری کردند به گفته ما این همه حدیث را توجه نکردند و به قول شما این احادیث نبود که توجه کنند چرا که می گویید اگر این احادیث بود منتظر نمی ماندند تا پس از شهادت عمار به حقانیت حضرت علی علیه السلام پی ببرند.
سوال اینجاست که آیا این گروه پس از شهادت عمار یعنی در سال 37(1) در سه سال باقی مانده حضرت علی علیه السلام به حضرت علی علیه السلام پیوستند؟ به قول شما در اینجا دیگر حقانیت حضرت علی علیه السلام معلوم شد ولی باز می بینیم که این افراد به دلایل مختلف حتی پس از شهادت عمار نیز به حضرت علی علیه السلام نپیوستند.
به همان دلیلی که پس از شهادت عمار نیز به حضرت علی نپیوستند و ایشان را یاری نکردند به همان دلیل روایات بسیار زیاد در شان حضرت علی علیه السلام را نخواستند ببینند.
البته این روایاتی که می گویید در کتب شیعه موجود است در کتابهای اهل سنت نیز به وفور دیده میشود . آنان نمی خواستند که ببینند نه اینکه ندیده بودند والا پس ازشهادت عمار باید دوان دوان با گردن کج و هزار انابه به خدمت حضرت علی علیه السلام می رسیدند از اینکه حق را لااقل در مقابل معاویه یاری نکرده بودند پوزش می طلبیدند و عمار گونه علی علیه السلام را مقتدای خود قرار می دادند.
1.ابن سعد، الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۶۲

رضا;777910 نوشت:
چطور ایشان از عصمت و علم غیب و دیگر صفات حضرت علی بی خبر بوده اند و منتظر روشن شدن موضوع نشسته اند؟ یعنی در واقع از مفاهیم آیه رجس[۴] به زعم شما(و همینطور دیگر آیات) بی خبر بوده اند و همینطور از دیگر احادیث مورد استناد شما در مورد حضرت علی بی خبر بوده اند.
مگر مراجع شیعه(همچون شیخ شرف الدین در کتاب المراجعات/ نامه دوازدهم[۵]) نمی گویند که ۳۰۰ آیه پیرامون حضرت علی نازل شده است؟
چطور ایشان همه این ۳۰۰ آیه را رها کردند و تنها منتظر آن یک حدیث در مورد عمار نشستند؟!

بی خبر نبودند به دلایل مختلف ترتیب اثر ندادند همانطور که پس از شهادت عمار ترتیب اثر ندادند
موضوع قفل شده است