مدرک صلوات تشهد

تب‌های اولیه

26 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مدرک صلوات تشهد

786
557

آیا روایت صریحی در مورد اینکه پیامبر در تشهد به خودشان صلوات میفرستاده اند وجود دارد؟ تاکید میکنم تفسیر و نتیجه گیری شخصی لازم ندارم

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد صدرا

moaqfe;819866 نوشت:
786
557

آیا روایت صریحی در مورد اینکه پیامبر در تشهد به خودشان صلوات میفرستاده اند وجود دارد؟ تاکید میکنم تفسیر و نتیجه گیری شخصی لازم ندارم

با سلام و عرض ادب
1) قرآن کریم مردم را مکلف به فرستادن درود بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم)‌نموده، آنجا که فرموده: « إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛[1] «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى ‏فرستد اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوييد و كاملًا تسليم (فرمان او) باشيد».
از آنجا که آنحضرت در رأس مؤمنین بوده تبعا خود مأمور به صلوات بر خویش نیز بوده که این امر شامل حال نماز و غیر آن می گردد.

2) در روایاتی که مربوط به نحوه ی تشهد و سلام در منابع شیعی و سنی است، نحوه ی تشهد و سلام بیان گشته و یکی از فقراتی که مشترک در تشهد و سلام بین شیعه و سنی است، فقره ی صلوات و سلام بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می باشد.
از آنجا که کیفیّت ادای نماز بر اساس تبیین پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) بوده و آن حضرت مردم را مکلّف به انجام عبادات به گونه ای که خود انجام داده نموده،؛ همچنان که در روایتی که مورد قبول فریقین است فرمودند: «صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[2]«نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»، دلیلی بر تفاوت برخی جزئیات نماز پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) با نماز سایر مکلفین نداریم؛ لذا در بحث چگونگی صلوات و سلام فرستادن پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) در نمازشان؛ از آنجا که اصل کیفیت نماز ما همچون نماز آنحضرت بوده، به شکل قطع می توان گفت که آنحضرت در نماز به خود صلوات و درود می فرستادند.[3]

مرحوم کلینی در کتاب«الکافی» در بیان داستان معراج و تشریع نماز از سوی خداوند روایت مفصلی را ذکر نموده که قسمتی از آن که مربوط به نماز آنحضرت در شب معراج است. در این فقره از روایت می خوانیم:

«سپس خداوند متعال به او وحی نمود: ای محمّد بر خود و اهل بیتت درود فرست:‌ پس آنحضرت گفت: «صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي». سپس پیامبر التفات نمود پس صفوفی از ملائکه و مرسلین و انبیاء را مشاهده نمود. پس گفته شد: ای محمّد بر آنان سلام فرست. پس پیامبرگفت:‌ «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»...[4]

3) در روایات اهل سنت در خصوص مسأله ی تشهد و سلام؛ بیان شده که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) علاوه بر آنکه جزئیات تشهد[5] را به اصحاب آموخته،[6] آنحضرت در نماز و غیر آن بر خود سلام و درود می فرستاده اند.
طحاوی عالم بزرگ اهل سنت به نقل از عبدالله بن زبیر نقل می کند که وی گفته: تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلّم) در نماز اینچنین بود: « إِنَّ تَشَهُّدَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الَّذِي كَانَ يَتَشَهَّدُ بِهِ: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ , التَّحِيَّاتُ الطَّيِّبَاتُ, الصَّلَوَاتُ لِلَّهِ, أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ, أَرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا, وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا, السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ, السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ, اللهُمَّ اغْفِرْ لِي وَاهْدِنِي».[7] که در این نقل پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) به صیغه ی خطاب در نماز به خویش سلام می نمودند.

البانی نیز به نقل از صحیح «ابو عوانه» روایت می کند که آنحضرت همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاد: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[8]

وی همچنین می نویسد: پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم) همواره در تشهد اول نماز و غیر آن بر خود صلوات و درود می فرستادند و این عمل را بر امت خویش سنت شمردند، از آن جهت که امت خویش را امر نمودند که بعد از سلام به آنحضرت به ایشان درود فرستند و آنحضرت انواعی از صیغه های درود بر خود را به آنان تعلیم فرمودند که یکی از آنها درود و صلواتی است که خود آنرا می خواندند: «اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه،[9] وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد». [10]

موفق باشید.


[/HR][1] . الاحزاب(33)،56.

[2] . صحیح البخاری ، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.

[3] . همچنان که قرآن کریم از زبان حضرت عیسی(علیه السلام)‌ حکایت می کند که آنحضرت بر خویش سلام می فرستاد: (وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا)؛‌ و سلام (خدا) بر من، در آن روز كه متولّد شدم، و در آن روز كه مى‏ميرم، و آن روز كه زنده برانگيخته خواهم شد. (مریم،33).

[4] . الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص486: ««ثُمَّ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا مُحَمَّدُ صَلِ‏ عَلَى‏ نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ فَقَالَ: صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ قَدْ فَعَلَ ثُمَّ الْتَفَتَ فَإِذَا بِصُفُوفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ فَقِيلَ يَا مُحَمَّدُ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّ السَّلَامَ وَ التَّحِيَّةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْبَرَكَاتِ أَنْتَ وَ ذُرِّيَّتُك‏»

[5] . فقره ی سلام به نقل اهل سنت داخل در تشهد است.

[6] . ابن عباس در این رابطه می گوید: «كان رسول الله(صلى الله عليه (وآله)وسلم) يعلمنا التشهد كما يعلمنا [السورة من] القرآن». پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم)‌همچنانکه سوره ای از سور قرآن را به ما می آموخت، تشهد را نیز به ما آموخت.( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164).

[7] . شرح معاني الآثار، الطحاوی، ج1، ص265، ح1578، عالم الكتب.

[8] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.

[9] . از نظر شیعه ازواج داخل در صیغه ی صلوات نمی باشند.

[10] . أصل صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم، الالبانی، ج2، ص1077: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره. وسَنَّ ذلك لأمته؛ حيث أمرهم بالصلاة عليه بعد السلام عليه. وعلمهم أنواعاً من صيغ الصلاة عليه(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ). اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد ". وهذا كان يدعو به هو نفسه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ» .

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم


با سلام

آری، در روایات آمده است که پیامبر(ص) در نمار برای خود صلوات می‌فرستاد، از جمله:کعب بن عجره روایت کرده است که پیامبر(ص) در نماز این گونه صلوات می‌فرستاد: «اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد کما صلّیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمیدٌ مجید».
این صلوات از دو بخش تشکیل شده است:بخش اوّل : اللهم صلّ علی محمّد وآل محمّد، بخش دوّم: کما صلّیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمیدٌ مجیدٌ.آنچه در نماز واجب است، قسمت اوّل آن است و قسمت دوم ( چه در نماز و چه در غیر حال نماز) مستحب است.

yalda solimani;820807 نوشت:
کعب بن عجره روایت کرده است که....
سلام
اگر با ذكر منبع بفرمائيد به نظرم بهتر باشد
با احترام گل

صدرا;820778 نوشت:
با سلام و عرض ادب
1) قرآن کریم مردم را مکلف به فرستادن درود بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم)‌نموده، آنجا که فرموده: « إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛[1] «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى ‏فرستد اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوييد و كاملًا تسليم (فرمان او) باشيد».
از آنجا که آنحضرت در رأس مؤمنین بوده تبعا خود مأمور به صلوات بر خویش نیز بوده که این امر شامل حال نماز و غیر آن می گردد.

2) در روایاتی که مربوط به نحوه ی تشهد و سلام در منابع شیعی و سنی است، نحوه ی تشهد و سلام بیان گشته و یکی از فقراتی که مشترک در تشهد و سلام بین شیعه و سنی است، فقره ی صلوات و سلام بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می باشد.
از آنجا که کیفیّت ادای نماز بر اساس تبیین پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) بوده و آن حضرت مردم را مکلّف به انجام عبادات به گونه ای که خود انجام داده نموده،؛ همچنان که در روایتی که مورد قبول فریقین است فرمودند: «صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[2]«نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»، دلیلی بر تفاوت برخی جزئیات نماز پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) با نماز سایر مکلفین نداریم؛ لذا در بحث چگونگی صلوات و سلام فرستادن پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) در نمازشان؛ از آنجا که اصل کیفیت نماز ما همچون نماز آنحضرت بوده، به شکل قطع می توان گفت که آنحضرت در نماز به خود صلوات و درود می فرستادند.[3]

مرحوم کلینی در کتاب«الکافی» در بیان داستان معراج و تشریع نماز از سوی خداوند روایت مفصلی را ذکر نموده که قسمتی از آن که مربوط به نماز آنحضرت در شب معراج است. در این فقره از روایت می خوانیم:

«سپس خداوند متعال به او وحی نمود: ای محمّد بر خود و اهل بیتت درود فرست:‌ پس آنحضرت گفت: «صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي». سپس پیامبر التفات نمود پس صفوفی از ملائکه و مرسلین و انبیاء را مشاهده نمود. پس گفته شد: ای محمّد بر آنان سلام فرست. پس پیامبرگفت:‌ «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»...[4]

3) در روایات اهل سنت در خصوص مسأله ی تشهد و سلام؛ بیان شده که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) علاوه بر آنکه جزئیات تشهد[5] را به اصحاب آموخته،[6] آنحضرت در نماز و غیر آن بر خود سلام و درود می فرستاده اند.
طحاوی عالم بزرگ اهل سنت به نقل از عبدالله بن زبیر نقل می کند که وی گفته: تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلّم) در نماز اینچنین بود: « إِنَّ تَشَهُّدَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الَّذِي كَانَ يَتَشَهَّدُ بِهِ: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ , التَّحِيَّاتُ الطَّيِّبَاتُ, الصَّلَوَاتُ لِلَّهِ, أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ, أَرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا, وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا, السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ, السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ, اللهُمَّ اغْفِرْ لِي وَاهْدِنِي».[7] که در این نقل پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) به صیغه ی خطاب در نماز به خویش سلام می نمودند.

البانی نیز به نقل از صحیح «ابو عوانه» روایت می کند که آنحضرت همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاد:

«وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[8]

وی همچنین می نویسد: پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم) همواره در تشهد اول نماز و غیر آن بر خود صلوات و درود می فرستادند و این عمل را بر امت خویش سنت شمردند، از آن جهت که امت خویش را امر نمودند که بعد از سلام به آنحضرت به ایشان درود فرستند و آنحضرت انواعی از صیغه های درود بر خود را به آنان تعلیم فرمودند که یکی از آنها درود و صلواتی است که خود آنرا می خواندند: «اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه،[9] وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد». [10]

موفق باشید.



[/HR][1] . الاحزاب(33)،56.

[2] . صحیح البخاری ، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.

[3] . همچنان که قرآن کریم از زبان حضرت عیسی(علیه السلام)‌ حکایت می کند که آنحضرت بر خویش سلام می فرستاد: (وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا)؛‌ و سلام (خدا) بر من، در آن روز كه متولّد شدم، و در آن روز كه مى‏ميرم، و آن روز كه زنده برانگيخته خواهم شد. (مریم،33).

[4] . الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص486: ««ثُمَّ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا مُحَمَّدُ صَلِ‏ عَلَى‏ نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ فَقَالَ: صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ قَدْ فَعَلَ ثُمَّ الْتَفَتَ فَإِذَا بِصُفُوفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ فَقِيلَ يَا مُحَمَّدُ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّ السَّلَامَ وَ التَّحِيَّةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْبَرَكَاتِ أَنْتَ وَ ذُرِّيَّتُك‏»

[5] . فقره ی سلام به نقل اهل سنت داخل در تشهد است.

[6] . ابن عباس در این رابطه می گوید: «كان رسول الله(صلى الله عليه (وآله)وسلم) يعلمنا التشهد كما يعلمنا [السورة من] القرآن». پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم)‌همچنانکه سوره ای از سور قرآن را به ما می آموخت، تشهد را نیز به ما آموخت.( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164).

[7] . شرح معاني الآثار، الطحاوی، ج1، ص265، ح1578، عالم الكتب.

[8] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.

[9] . از نظر شیعه ازواج داخل در صیغه ی صلوات نمی باشند.

[10] . أصل صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم، الالبانی، ج2، ص1077: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره. وسَنَّ ذلك لأمته؛ حيث أمرهم بالصلاة عليه بعد السلام عليه. وعلمهم أنواعاً من صيغ الصلاة عليه(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ). اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد ". وهذا كان يدعو به هو نفسه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ» .

سلام و ممنونم

ولی ظاهرا" باز باب سوال باقیست
1- شان نزول آیه صلوات چیست؟
2-آیا نماز هم شامل این آیه میشود؟
3- آیا کیفیت صلوات در آیه مشخص شده؟
4-اتفاق نظر شیعه و سنی در مورد یک موضوع اصلا" دلیل صحت مطلب نیست و میتواند یک اشتباه عمومی با اکثریت جاری و ساری شود کما اینکه میبینیم شیعه به راحتی در اذان به نیت تبرک و تیمن شهادت به ولایت پیشوای اول خود را داخل میکند و سنی به فتوای خلیفه دوم خود بخشی از اذان را حذف میکند پس میتواند اتفاقات مشابه باز هم وجود داشته باشد
5- تمام مطالبی که بیان فرمودید هیچکدام به نحوه انجام تشهد برنمیگشت و روایات زیادی در مورد دستورات و اذکار مهمی داریم که بر مسلمین مستحب و یا واجب است ولی در نماز جایگاهی ندارد
6- آیا شیعه و سنی بر نحوه گفتن و متن صلوات بر نبی اسلام متفقند یا اختلاف دارند چرا؟
7-بر فرض پیش پذیرش صلوات بر نبی اسلام در نماز آیا این صلوات واجب است یا مستحب؟
8- روایت مرحوم کلینی تا چه حد صحیح السند است ؟
9-همانطور هم که در روایت طحاوی هم مشاهده میکنید صلوات به آن معنای ما وجود ندارد
10- سند روایت البانی چقدر معتبر است ؟
11- در همین تالار بحثی در مورد نحوه صلوات فرستاد بود که کارشناس محترم روایتی را ذکر کردند که در آن پیامبر هیچ نظری در ارتباط با نحوه صلوات فرستادن نداشتند و سایرین در مورد صلوات فرستادن به ایشون پیشنهاداتی دادند

به اعتقاد بنده همانطور که عده کثیری بر خود واجب میدانند در صلوات نماز وعجل فرجهم را ذکر کنند عده ای هم برای احترام به نبی اسلام صلوات تشهد را واجب قلمداد میکنند و روایت متقنی برای این صلوات نداریم و همه نظرات تحلیلی و شخصی هست

moaqfe;820940 نوشت:
سلام و ممنونم

ولی ظاهرا" باز باب سوال باقیست
1- شان نزول آیه صلوات چیست؟
2-آیا نماز هم شامل این آیه میشود؟
3- آیا کیفیت صلوات در آیه مشخص شده؟
4-اتفاق نظر شیعه و سنی در مورد یک موضوع اصلا" دلیل صحت مطلب نیست و میتواند یک اشتباه عمومی با اکثریت جاری و ساری شود کما اینکه میبینیم شیعه به راحتی در اذان به نیت تبرک و تیمن شهادت به ولایت پیشوای اول خود را داخل میکند و سنی به فتوای خلیفه دوم خود بخشی از اذان را حذف میکند پس میتواند اتفاقات مشابه باز هم وجود داشته باشد
5- تمام مطالبی که بیان فرمودید هیچکدام به نحوه انجام تشهد برنمیگشت و روایات زیادی در مورد دستورات و اذکار مهمی داریم که بر مسلمین مستحب و یا واجب است ولی در نماز جایگاهی ندارد
6- آیا شیعه و سنی بر نحوه گفتن و متن صلوات بر نبی اسلام متفقند یا اختلاف دارند چرا؟
7-بر فرض پیش پذیرش صلوات بر نبی اسلام در نماز آیا این صلوات واجب است یا مستحب؟

به اعتقاد بنده همانطور که عده کثیری بر خود واجب میدانند در صلوات نماز وعجل فرجهم را ذکر کنند عده ای هم برای احترام به نبی اسلام صلوات تشهد را واجب قلمداد میکنند و روایت متقنی برای این صلوات نداریم و همه نظرات تحلیلی و شخصی هست

با سلام و عرض ادب و احترام

1) الزاما هر آیه ای نیاز به شأن نزول خاصی نخواهد داشت؛ در این آیه نیز یکی از وظایف امت در قبال پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) بیان شده است،[1] و از آنجا که در این آیه بر مکلّفین امر شده است و خطاب امر نیز ظهور در وجوب آن داشته، ‌آیه یکی از وظایف واجب امت در قبال پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) را بیان فرموده است؛ اما اینکه نحوه ی صلوات بر آنحضرت چگونه است، آیه در مقام بیان آن نبوده و تبیین آن به عهده ی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) است که در روایات شیعی و سنی چنین تبیینی با مضامینی مشترک نقل گردیده و در این میان اختلافی نیست.

2) در قرآن کریم اصل تشریع نماز و وجوب آن وارد شده است؛ اما کیفیت انجام آن با تبیین پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) روشن می گردد، که گفته شد در این مقام آنحضرت فرمودند: «نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»؛‌ لذا مردم مأمور به فراگیری نماز از آن حضرت بودند؛ همچنانکه آن حضرت جزئیات نماز را برای مردم تبیین فرموده که یکی از آنها نیز مسأله ی سلام و صلوات بر آنحضرت در تشهد است؛ چنانچه از ابن عباس و دیگران نقل شده که آنحضرت تشهد را همچون سوره ای از سوره های قرآن به ما آموختند.[2]

3) برترین صیغه ی ای که در صلوات تشریع شده و مورد اتفاق شیعه و سنی است صلوات ابراهیمی(علیه السلام) است که در منابع فریقین با اسناد مختلف نقل گردیده است،‌که این صلوات به نقل روایت بخاری در صحیح خود اینچنین است: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد، کَما صَلَّيْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَعَلي آلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَميدٌ مَجِيدٌ، اللّهُمَّ بارِکْ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد کَما بارَکْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَآلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».[3] اصل تشریع چنین صلواتی در نماز و غیر نماز مورد اتفاق شیعه و سنی بوده؛ اما اینکه چنین امری در نماز واجب می باشد و یا مستحب ارتباطی با اصل تشریع آن در نماز ندارد.

4) از آنجا که سوال اصلی شما بر این محور بود که آنحضرت در نماز بر خود صلوات می فرستادند یا خیر؟ در مجموع مطالبی که بیان گردید روشن می گردد که اگر آنحضرت بر خود صلوات نمی فرستادند چگونه مردم را به مطابعت از عمل خویش فرا می خواندند؟ ودر این میان روایات متعددی از شیعه و سنی با مضامینی واحد نقل گردیده و توهم اینکه چنین امری خارج از تبیین رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) صورت پذیرفته باشد حدس و گمانی بیش نیست.

در این تاپیک به روایات اهل سنت در رابطه با صیغه ی صلوات پرداخته شده است مراجعه فرمائید:

http://www.askdin.com/showthread.php?t=34078

موفق باشید.


[/HR] [1] . هر چند که گروهی از فقهای شیعه و سنی در تشریع صلوات نماز به این آیه استناد می نمایند.

[2] . «عن بن عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يُعَلِّمُنَا التَّشَهُّدَ كَمَا يُعَلِّمُنَا السُّورَةَ مِنَ الْقُرْآنِ فَكَانَ يَقُولُ: "التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ سَلَّامٌ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رسول الله». ( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164.
[3] . صحیح البخاری، ح4515.

صدرا;821212 نوشت:
با سلام و عرض ادب و احترام

1) الزاما هر آیه ای نیاز به شأن نزول خاصی نخواهد داشت؛ در این آیه نیز یکی از وظایف امت در قبال پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) بیان شده است،[1] و از آنجا که در این آیه بر مکلّفین امر شده است و خطاب امر نیز ظهور در وجوب آن داشته، ‌آیه یکی از وظایف واجب امت در قبال پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) را بیان فرموده است؛ اما اینکه نحوه ی صلوات بر آنحضرت چگونه است، آیه در مقام بیان آن نبوده و تبیین آن به عهده ی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) است که در روایات شیعی و سنی چنین تبیینی با مضامینی مشترک نقل گردیده و در این میان اختلافی نیست.

2) در قرآن کریم اصل تشریع نماز و وجوب آن وارد شده است؛ اما کیفیت انجام آن با تبیین پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) روشن می گردد، که گفته شد در این مقام آنحضرت فرمودند: «نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»؛‌ لذا مردم مأمور به فراگیری نماز از آن حضرت بودند؛ همچنانکه آن حضرت جزئیات نماز را برای مردم تبیین فرموده که یکی از آنها نیز مسأله ی سلام و صلوات بر آنحضرت در تشهد است؛ چنانچه از ابن عباس و دیگران نقل شده که آنحضرت تشهد را همچون سوره ای از سوره های قرآن به ما آموختند.[2]

3) برترین صیغه ی ای که در صلوات تشریع شده و مورد اتفاق شیعه و سنی است صلوات ابراهیمی(علیه السلام) است که در منابع فریقین با اسناد مختلف نقل گردیده است،‌که این صلوات به نقل روایت بخاری در صحیح خود اینچنین است: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد، کَما صَلَّيْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَعَلي آلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَميدٌ مَجِيدٌ، اللّهُمَّ بارِکْ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد کَما بارَکْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَآلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».[3] اصل تشریع چنین صلواتی در نماز و غیر نماز مورد اتفاق شیعه و سنی بوده؛ اما اینکه چنین امری در نماز واجب می باشد و یا مستحب ارتباطی با اصل تشریع آن در نماز ندارد.

4) از آنجا که سوال اصلی شما بر این محور بود که آنحضرت در نماز بر خود صلوات می فرستادند یا خیر؟ در مجموع مطالبی که بیان گردید روشن می گردد که اگر آنحضرت بر خود صلوات نمی فرستادند چگونه مردم را به مطابعت از عمل خویش فرا می خواندند؟ ودر این میان روایات متعددی از شیعه و سنی با مضامینی واحد نقل گردیده و توهم اینکه چنین امری خارج از تبیین رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) صورت پذیرفته باشد حدس و گمانی بیش نیست.

در این تاپیک به روایات اهل سنت در رابطه با صیغه ی صلوات پرداخته شده است مراجعه فرمائید:


http://www.askdin.com/showthread.php?t=34078

موفق باشید.


[/HR] [1] . هر چند که گروهی از فقهای شیعه و سنی در تشریع صلوات نماز به این آیه استناد می نمایند.

[2] . «عن بن عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يُعَلِّمُنَا التَّشَهُّدَ كَمَا يُعَلِّمُنَا السُّورَةَ مِنَ الْقُرْآنِ فَكَانَ يَقُولُ: "التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ سَلَّامٌ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رسول الله». ( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164.
[3] . صحیح البخاری، ح4515.

سلام و ممنون از زحمت پاسخگویی
اما همچنان پاسخ تفسیری و برداشتی شد و مستندی واضح وجود ندارد
در هر صورت از زمانی که گذاشتید ممنونم و براتون آرزوی سربلندی دارم
در پناه حق تعالی باشید@};-

moaqfe;821560 نوشت:
سلام و ممنون از زحمت پاسخگویی
اما همچنان پاسخ تفسیری و برداشتی شد و مستندی واضح وجود ندارد
در هر صورت از زمانی که گذاشتید ممنونم و براتون آرزوی سربلندی دارم
در پناه حق تعالی باشید@};-

با سلام و عرض ادب

1) مطالبی که بیان شد نصوص روایات شیعه و سنی بود که همگی در اینکه آنحضرت در نماز بر خود صلوات می فرستاده اند اشتراک نظر داشته و چنین امری برداشت و یا تفسیر فاقد مدرک نمی باشد. نصی که در این میان مورد اتفاق شیعه و سنی است تعبیر«صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[1] «نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم». و یا تعابیر ی همچون: پیامبر(صلی الله علیه وآله) تشهد را همچون سوره ی از سوره های قرآن به ما آموخت:«كان رسول الله(صلى الله عليه (وآله)وسلم) يعلمنا التشهد كما يعلمنا [السورة من] القرآن»؛ [2]

2) در تشهد و سلام تعلیم داده شده از سوی پیامبر(صلی الله علیه وآله) سلام و صلوات بر آنحضرت وارد شده است؛‌ همچنان که صلوات بر آنحضرت در تشهد بنابر مذهب شیعه و مذهب شافعی و صحیح مذهب حنابله واجب بوده و در بقیه ی مذاهب نیز مستحب می باشد که همگی بیانگر آن بوده که چنین امری تعلیم پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده است و معنا ندارد که آنحضرت از سویی بفرمایند نمازتان را همچون نماز من بخوانید و تشهد را نیز به مردم بیاموزد؛ ولی خود به گونه ای دیگر نماز بخواند؟‌آیا چنین چیزی معقول است؟

3) در مطالب قبلی دو روایت پیرامون صلوات آنحضرت به خود بیان گردید. یکی در مورد کیفیت تشریع نماز در شب معراج بود که که مرحوم کلینی آنرا به سندی صحیح،[3] نقل نموده که وقتی پیامبر(صلی الله علیه وآله) در شب معراج به دستور خدای متعال نماز گزارد وقتی به رکعت دوم رسید پروردگار به او وحی نمود: ای محمّد بر خود و اهل بیتت درود فرست:‌ پس آنحضرت گفت:«صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي». سپس پیامبر التفات نمود پس صفوفی از ملائکه و مرسلین و انبیاء را مشاهده نمود. پس گفته شد: ای محمّد بر آنان سلام فرست. پس پیامبرگفت:‌ «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»...[4]

و دیگری در خبری که در صحیح ابو عوانه نقل گردیده و البانی نیز آنرا صحیح دانسته که آنحضرت همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاده اند: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[5] علاوه بر این در مواردی گزارش شده که آنحضرت در غیر نماز بعد از ذکر نام مبارک خویش بر خود درود و سلام می فرستادند؛ همچنان که آلوسی در تفسیر خود نقل می کند که آنحضرت بعد از ذکر نام خود می فرمود:«صلی الله علیه و آله».[6]

4) با توجه به مجموع مطالب جای هیچ شکی نیست که آنحضرت در نماز بر خویش درود می فرستاده اند،‌ و اینکه کسی مدعی شود این مطالب چنین امری را اثبات نمی نماید، سوال از او این خواهد بود که اولا دلیل بر این تفاوت با توجه به اینکه اصل تشریع عبادات یکسان است چه خواهد بود و ثانیا چرا چنین تفاوتی توسط هیچ یک از صحابه گزارش نشده است؛ بلکه بر خلاف آن سخن از تبعیت از آن حضرت در کیفیت عبادات است.

موفق باشید.@};-


[/HR] [1] . صحیح البخاری ، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.

[2] . ( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164.

[3] . الكافي (ط - دار الحديث)؛ ج‌6، ص: 636: « عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ عليه السلام».



[4] . الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص486: ««ثُمَّ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا مُحَمَّدُ صَلِ‏ عَلَى‏ نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ قَدْ فَعَلَ ثُمَّ الْتَفَتَ فَإِذَا بِصُفُوفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ فَقِيلَ يَا مُحَمَّدُ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّ السَّلَامَ وَ التَّحِيَّةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْبَرَكَاتِ أَنْتَ وَ ذُرِّيَّتُك‏» .

[5] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.

[6] . روح المعانی، الآلوسی، ج22، ص84:‌ «وقد صرح بعض أجلة الشافعية بوجوب الصلاة عليه صلى الله عليه وسلم في صلاته وذكر أنه صلى الله عليه وسلم كان يصلي على نفسه خارجها كما هو ظاهر أحاديث كقوله صلى الله عليه وسلم حين ضلت ناقته وتكلم منافق فيها " إن رجلا من المنافقين شمت أن ضلت ناقة رسول الله صلى الله عليه وسلم " وقوله حين عرض على المسلمين رد ما أخذه من أبي العاص زوج ابنته زينب قبل إسلامه " وإن زينب بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم سألتني " الحديث».

صدرا;823566 نوشت:
با سلام و عرض ادب

1) مطالبی که بیان شد نصوص روایات شیعه و سنی بود که همگی در اینکه آنحضرت در نماز بر خود صلوات می فرستاده اند اشتراک نظر داشته و چنین امری برداشت و یا تفسیر فاقد مدرک نمی باشد. نصی که در این میان مورد اتفاق شیعه و سنی است تعبیر«صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[1] «نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم». و یا تعابیر ی همچون: پیامبر(صلی الله علیه وآله) تشهد را همچون سوره ی از سوره های قرآن به ما آموخت:«كان رسول الله(صلى الله عليه (وآله)وسلم) يعلمنا التشهد كما يعلمنا [السورة من] القرآن»؛ [2]

2) در تشهد و سلام تعلیم داده شده از سوی پیامبر(صلی الله علیه وآله) سلام و صلوات بر آنحضرت وارد شده است؛‌ همچنان که صلوات بر آنحضرت در تشهد بنابر مذهب شیعه و مذهب شافعی و صحیح مذهب حنابله واجب بوده و در بقیه ی مذاهب نیز مستحب می باشد که همگی بیانگر آن اند که چنین امری تعلیم پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده است و معنا ندارد که آنحضرت از سویی بفرمایند نمازتان را همچون نماز من بخوانید و تشهد را نیز به مردم بیاموزد؛ ولی خود به گونه ای دیگر نماز بخواند؟‌آیا چنین چیزی معقول است؟

3) در مطالب قبلی دو روایت پیرامون صلوات آنحضرت به خود بیان گردید. یکی در مورد کیفیت تشریع نماز در شب معراج بود که که مرحوم کلینی آنرا به سندی صحیح،[3] نقل نموده که وقتی پیامبر(صلی الله علیه وآله) در شب معراج به دستور خدای متعال نماز گزارد وقتی به رکعت دوم رسید پروردگار به او وحی نمود: ای محمّد بر خود و اهل بیتت درود فرست:‌ پس آنحضرت گفت:«صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي». سپس پیامبر التفات نمود پس صفوفی از ملائکه و مرسلین و انبیاء را مشاهده نمود. پس گفته شد: ای محمّد بر آنان سلام فرست. پس پیامبرگفت:‌ «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»...[4]

و دیگری در خبری که در صحیح ابو عوانه نقل گردیده و البانی نیز آنرا صحیح دانسته که آنحضرت همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاده اند: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[5] علاوه بر این در مواردی گزارش شده که آنحضرت در غیر نماز بعد از ذکر نام مبارک خویش بر خود درود و سلام می فرستادند؛ همچنان که آلوسی در تفسیر خود نقل می کند که آنحضرت بعد از ذکر نام خود می فرمود:«صلی الله علیه و آله».[6]

4) با توجه به مجموع مطالب جای هیچ شکی نیست که آنحضرت در نماز بر خویش درود می فرستاده اند،‌ و اینکه کسی مدعی شود این مطالب چنین امری را اثبات نمی نماید، سوال از او این خواهد بود که اولا دلیل بر این تفاوت با توجه به اینکه اصل تشریع عبادات یکسان است چه خواهد بود و ثانیا چرا چنین تفاوتی توسط هیچ یک از صحابه گزارش نشده است؛ بلکه بر خلاف آن سخن از تبعیت از آن حضرت در کیفیت عبادات است.

موفق باشید.@};-


[/HR] [1] . صحیح البخاری ، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.

[2] . ( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164.

[3] . الكافي (ط - دار الحديث)؛ ج‌6، ص: 636: « عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ عليه السلام».



[4] . الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص486: ««ثُمَّ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا مُحَمَّدُ صَلِ‏ عَلَى‏ نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ قَدْ فَعَلَ ثُمَّ الْتَفَتَ فَإِذَا بِصُفُوفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ فَقِيلَ يَا مُحَمَّدُ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّ السَّلَامَ وَ التَّحِيَّةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْبَرَكَاتِ أَنْتَ وَ ذُرِّيَّتُك‏» .

[5] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.

[6] . روح المعانی، الآلوسی، ج22، ص84:‌ «وقد صرح بعض أجلة الشافعية بوجوب الصلاة عليه صلى الله عليه وسلم في صلاته وذكر أنه صلى الله عليه وسلم كان يصلي على نفسه خارجها كما هو ظاهر أحاديث كقوله صلى الله عليه وسلم حين ضلت ناقته وتكلم منافق فيها " إن رجلا من المنافقين شمت أن ضلت ناقة رسول الله صلى الله عليه وسلم " وقوله حين عرض على المسلمين رد ما أخذه من أبي العاص زوج ابنته زينب قبل إسلامه " وإن زينب بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم سألتني " الحديث».

سلام و ممنون

جواب فراز 4 کلام شما در فراز دوم کلامتون که فرمودید دو فرقه از چهار فرقه اهل سنت صلوات رو مستحب میدونن
بد نیست مستنداتشون بررسی بشه

moaqfe;823906 نوشت:
سلام و ممنون

جواب فراز 4 کلام شما در فراز دوم کلامتون که فرمودید دو فرقه از چهار فرقه اهل سنت صلوات رو مستحب میدونن
بد نیست مستنداتشون بررسی بشه

با سلام و عرض ادب

همچنان که به عرض رسید صلوات بر پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) در تشهد آخر نماز در نزد شیعه و شافعیه و حنابله واجب بوده ودر نزد احناف و مالکیه مستحب می باشد، که در هر حال این دو فتوا بیانگر وجود اصلی در این رابطه بوده؛ یعنی چنین امری به تعلیم رسول(صلی الله علیه وآله و سلم) صورت پذیرفته است.

مستند چنین فتاوایی (وجوب و یا استحباب صلوات بر پیامبر صلی الله علیه وآله) در روایات متعددی وارد شده که بسیاری از آنان صحیح می باشند که ما به ذکر برخی موارد می پردازیم.
1) مسلم در صحیح خود در باب: « الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ» روایاتی را نقل نموده که یکی از آنها عبارت است از:

بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: « اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».[1]

مسلم این روایت را در سه موضع از صحیح خود از طریق «ابو مسعود انصاری» و « کعب بن عجرة» و « ابو حمید ساعدی» روایت نموده است.[2]

2) بخاری نیز در صحیح خود این روایت را هفت مرتبه از طریق «ابوحمید ساعدی»؛ «ابوسعید خدری»؛ و «کعب بن عجرة» روایت نموده است.[3]

3) جلال الدین سیوطی(م911)، در تفسير درّ المنثور، این حدیث را از طرق متعددی از طریق اصحابی همچون: «اميرمؤمنان على عليه السلام»، «ابن عباس»، «طلحه»، «ابو سعيد خدرى»، «ابو هريره»، «ابو مسعود انصارى»، «بريده اسلمی»، «ابن مسعود انصاری»، «كعب بن عجرة»، «زید بن ابی خارجة» و«یونس بن خباب» روایت نموده است.[4]

4) در روایتی صحیح بیان شده که سوال صحابه از صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) از کیفیت صلوات بر حضرت در تشهد نماز بوده است؛ لذا راوی سؤال می نماید: یا رسول الله اما کیفیت سلام بر شما را دانستیم، بیان فرمائید که چگونه در نماز به شما صلوات بفرستیم؟ «يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا السَّلَامُ عَلَيْكَ فَقَدْ عَرَفْنَاهُ فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ إِذَا نَحْنُ صَلَّيْنَا فِي صَلَاتِنَا ...».[5]

5) در روایتی که به نقل صحیح روایت شده آمده است: پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) شخصی را دیدند که در نماز بر آن حضرت درود نفرستادند. حضرت فرمودند وی عجله نمود. سپس حضرت وی را خوانده فرمودند: «هر گاه یکی از شما نمازگزارد(در تشهد) ابتدا حمد و ثنای الهی را بجای می آورد و سپس بر پیامبر(صلی الله علیه وآله) درود می فرستد...»؛
[6]

این روایت را ابو داود؛ [7]ترمذی؛[8] احمد بن حنبل؛[9]حاکم نیشابوری؛[10] ابن حبان؛[11] ابن خزیمه،[12] ودیگران روایت نموده و صاحبان کتب و یا شارحین آنها همگی حکم به صحت اسناد و یا حدیث نموده اند.

بنابراین شکی در اسناد صحیح روایات صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در نماز نمی باشد.

موفق باشید.


[/HR][1] . صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405.

[2] . صحیح مسلم، باب الصَّلاَةِ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه(وآله) وسلم- بَعْدَ التَّشَهُّدِ، ح934و 935و 938.

[3] . صحیح البخاری، ح3189و3190و4519و4520و5996و5997و5999، دار ابن كثير ، اليمامة – بيروت.

[4] . الدرالمنثور، السیوطی، ج6، ص646.

[5] . مسند احمد بن حنبل، ج4، ص119، ح17113، مؤسسة قرطبة – القاهرة. (تعليق شعيب الأرنؤوط : حديث صحيح)و...

[6] . لفظ روایت ابو داود اینچنین است: «حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ حَدَّثَنَا حَيْوَةُ أَخْبَرَنِى أَبُو هَانِئٍ حُمَيْدُ بْنُ هَانِئٍ أَنَّ أَبَا عَلِىٍّ عَمْرَو بْنَ مَالِكٍ حَدَّثَهُ أَنَّهُ سَمِعَ فَضَالَةَ بْنَ عُبَيْدٍ صَاحِبَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- رَجُلاً يَدْعُو فِى صَلاَتِهِ لَمْ يُمَجِّدِ اللَّهَ تَعَالَى وَلَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « عَجِلَ هَذَا ». ثُمَّ دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ أَوْ لِغَيْرِهِ « إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَحْمِيدِ رَبِّهِ جَلَّ وَعَزَّ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصَلِّى عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه(وآله) وسلم- ثُمَّ يَدْعُو بَعْدُ بِمَا شَاءَ ».

[7] . سنن ابوداود، ج1، ص551، 1483، دار الكتاب العربي ـ بيروت. البانی حکم به تصحیح این سند نموده: « قال الألباني : صحيح ».

[8] . سنن الترمذی، ج5، ص517، ح3477، دار إحياء التراث العربي – بيروت.

[9] . مسند احمد بن حنبل، ج6، ص18، ح23982، مؤسسة قرطبة – القاهرة، ح23982.( تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح).

[10] . المستدرک علی الصحیحین، الحاکم النیسابوری، ج1، ص401، دار الكتب العلمية – بيروت. حاکم حکم به صحت حدیث بنابر شرط شیخین نموده:« هذا حديث صحيح على شرط الشيخين و لا تعرف له علة و لم يخرجاه»، و ذهبی نیز در تعلیقه آنرا تائید نموده: « تعليق الذهبي قي التلخيص : على شرطهما».

[11] . صحیح ابن حبان، ج5، ص290، ح1960، مؤسسة الرسالة – بيروت. (قال شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح).

[12] . صحیح ابن خزیمة، ج1، ص351، ح710، المكتب الإسلامي – بيروت. (قال الأعظمي : إسناده صحيح). ابن خزیمه این روایت را در بابی تحت عنوان :« ذكر البيان بأن المرء مأمور بالصلاة على النبي المصطفى صلى الله عليه و سلم في صلاته عند ذكر إياه بعد التشهد»، آورده است.

صدرا;825357 نوشت:
با سلام و عرض ادب

همچنان که به عرض رسید صلوات بر پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) در تشهد آخر نماز در نزد شیعه و شافعیه و حنابله واجب بوده ودر نزد احناف و مالکیه مستحب می باشد، که در هر حال این دو فتوا بیانگر وجود اصلی در این رابطه بوده؛ یعنی چنین امری به تعلیم رسول(صلی الله علیه وآله و سلم) صورت پذیرفته است.

مستند چنین فتاوایی (وجوب و یا استحباب صلوات بر پیامبر صلی الله علیه وآله) در روایات متعددی وارد شده که بسیاری از آنان صحیح می باشند که ما به ذکر برخی موارد می پردازیم.
1) مسلم در صحیح خود در باب: « الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ» روایاتی را نقل نموده که یکی از آنها عبارت است از:

بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: « اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».[1]

مسلم این روایت را در سه موضع از صحیح خود از طریق «ابو مسعود انصاری» و « کعب بن عجرة» و « ابو حمید ساعدی» روایت نموده است.[2]

2) بخاری نیز در صحیح خود این روایت را هفت مرتبه از طریق «ابوحمید ساعدی»؛ «ابوسعید خدری»؛ و «کعب بن عجرة» روایت نموده است.[3]

3) جلال الدین سیوطی(م911)، در تفسير درّ المنثور، این حدیث را از طرق متعددی از طریق اصحابی همچون: «اميرمؤمنان على عليه السلام»، «ابن عباس»، «طلحه»، «ابو سعيد خدرى»، «ابو هريره»، «ابو مسعود انصارى»، «بريده اسلمی»، «ابن مسعود انصاری»، «كعب بن عجرة»، «زید بن ابی خارجة» و«یونس بن خباب» روایت نموده است.[4]

4) در روایتی صحیح بیان شده که سوال صحابه از صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) از کیفیت صلوات بر حضرت در تشهد نماز بوده است؛ لذا راوی سؤال می نماید: یا رسول الله اما کیفیت سلام بر شما را دانستیم، بیان فرمائید که چگونه در نماز به شما صلوات بفرستیم؟ «يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا السَّلَامُ عَلَيْكَ فَقَدْ عَرَفْنَاهُ فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ إِذَا نَحْنُ صَلَّيْنَا فِي صَلَاتِنَا ...».[5]

5) در روایتی که به نقل صحیح روایت شده آمده است: پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) شخصی را دیدند که در نماز بر آن حضرت درود نفرستادند. حضرت فرمودند وی عجله نمود. سپس حضرت وی را خوانده فرمودند: «هر گاه یکی از شما نمازگزارد(در تشهد) ابتدا حمد و ثنای الهی را بجای می آورد و سپس بر پیامبر(صلی الله علیه وآله) درود می فرستد...»؛
[6]

این روایت را ابو داود؛ [7]ترمذی؛[8] احمد بن حنبل؛[9]حاکم نیشابوری؛[10] ابن حبان؛[11] ابن خزیمه،[12] ودیگران روایت نموده و صاحبان کتب و یا شارحین آنها همگی حکم به صحت اسناد و یا حدیث نموده اند.

بنابراین شکی در اسناد صحیح روایات صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در نماز نمی باشد.

موفق باشید.


[/HR][1] . صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405.

[2] . صحیح مسلم، باب الصَّلاَةِ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه(وآله) وسلم- بَعْدَ التَّشَهُّدِ، ح934و 935و 938.

[3] . صحیح البخاری، ح3189و3190و4519و4520و5996و5997و5999، دار ابن كثير ، اليمامة – بيروت.

[4] . الدرالمنثور، السیوطی، ج6، ص646.

[5] . مسند احمد بن حنبل، ج4، ص119، ح17113، مؤسسة قرطبة – القاهرة. (تعليق شعيب الأرنؤوط : حديث صحيح)و...

[6] . لفظ روایت ابو داود اینچنین است: «حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ حَدَّثَنَا حَيْوَةُ أَخْبَرَنِى أَبُو هَانِئٍ حُمَيْدُ بْنُ هَانِئٍ أَنَّ أَبَا عَلِىٍّ عَمْرَو بْنَ مَالِكٍ حَدَّثَهُ أَنَّهُ سَمِعَ فَضَالَةَ بْنَ عُبَيْدٍ صَاحِبَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- رَجُلاً يَدْعُو فِى صَلاَتِهِ لَمْ يُمَجِّدِ اللَّهَ تَعَالَى وَلَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « عَجِلَ هَذَا ». ثُمَّ دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ أَوْ لِغَيْرِهِ « إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَحْمِيدِ رَبِّهِ جَلَّ وَعَزَّ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصَلِّى عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه(وآله) وسلم- ثُمَّ يَدْعُو بَعْدُ بِمَا شَاءَ ».

[7] . سنن ابوداود، ج1، ص551، 1483، دار الكتاب العربي ـ بيروت. البانی حکم به تصحیح این سند نموده: « قال الألباني : صحيح ».

[8] . سنن الترمذی، ج5، ص517، ح3477، دار إحياء التراث العربي – بيروت.

[9] . مسند احمد بن حنبل، ج6، ص18، ح23982، مؤسسة قرطبة – القاهرة، ح23982.( تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح).

[10] . المستدرک علی الصحیحین، الحاکم النیسابوری، ج1، ص401، دار الكتب العلمية – بيروت. حاکم حکم به صحت حدیث بنابر شرط شیخین نموده:« هذا حديث صحيح على شرط الشيخين و لا تعرف له علة و لم يخرجاه»، و ذهبی نیز در تعلیقه آنرا تائید نموده: « تعليق الذهبي قي التلخيص : على شرطهما».

[11] . صحیح ابن حبان، ج5، ص290، ح1960، مؤسسة الرسالة – بيروت. (قال شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح).

[12] . صحیح ابن خزیمة، ج1، ص351، ح710، المكتب الإسلامي – بيروت. (قال الأعظمي : إسناده صحيح). ابن خزیمه این روایت را در بابی تحت عنوان :« ذكر البيان بأن المرء مأمور بالصلاة على النبي المصطفى صلى الله عليه و سلم في صلاته عند ذكر إياه بعد التشهد»، آورده است.

ممنونم استاد عزیز
ممکنه بفرمایید با اینهمه مستندات زیبا از منابع اهل سنت چرا اون دو فرقه اهل سنت صلوات رو مستحب میدونن؟

moaqfe;825775 نوشت:
ممنونم استاد عزیز
ممکنه بفرمایید با اینهمه مستندات زیبا از منابع اهل سنت چرا اون دو فرقه اهل سنت صلوات رو مستحب میدونن؟

با سلام و عرض ادب

چنین امری به اجتهاد در فقه اهل سنت باز می گردد؛ زیرا در این میان ظاهر بعضی از روایات همچون روایت ابن مسعود آن است نماز مصلی با گفتن: «التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ»، [1] تمام می گردد. قائلین به استحباب معتقدند در این روایت خبری از ذکر صلوات بعد از ذکر نام رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) نیامده و چنین امری بیانگر عدم وجوب صلوات در تشهد خواهد بود. که در این میان نظر احمد بن حنبل ابتدا موافق با این قول بود.

در مقابل کسانی که قائل به وجوب ذکر صلوات بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده با تمسک به روایات تشریع صلوات همچون روایت کعب بن عجره نموده اند و با بیان اینکه نماز عبادتی است که مشروط به ذکر خدا و شهادت به رسالت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و نام آنحضرت می باشد، چنین امری مقتضی وجوب صلوات در تشهد خواهد بود و دیگر آنکه در روایت ابن مسعود قسمت آخر روایت : «هنگامی که دو تشهد گفته شود نماز تمام می گردد»، گفته ی پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نبوده ؛ بلکه اجتهاد ابن مسعود می باشد. بواسطه ی چنین اموری احمد بن حنبل از قول به استحباب عدول نمود و قائل به وجوب صلوات بر آنحضرت در نماز گردید.[2] در هر حال مشروعیت صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در تشهد نماز و بر اساس فقه اهل سنت جای هیچ تردیدی نیست.

موفق باشید.


[/HR] [1] . شرح مشکل الآثار، ج9، ص410، مؤسسة الرسالة: «فَإِذَا قُلْتَ ذَلِكَ فَقَدْ تَمَّتْ صَلَاتُكَ فَإِنْ شِئْتَ فَقُمْ وَإِنْ شِئْتَ فَاقْعُدْ».
[2] . المغنی، ابن قدامة، ج1، ص388.

صدرا;825791 نوشت:
با سلام و عرض ادب

چنین امری به اجتهاد در فقه اهل سنت باز می گردد؛ زیرا در این میان ظاهر بعضی از روایات همچون روایت ابن مسعود آن است نماز مصلی با گفتن: «التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ»، [1] تمام می گردد. قائلین به استحباب معتقدند در این روایت خبری از ذکر صلوات بعد از ذکر نام رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) نیامده و چنین امری بیانگر عدم وجوب صلوات در تشهد خواهد بود. که در این میان نظر احمد بن حنبل ابتدا موافق با این قول بود.

در مقابل کسانی که قائل به وجوب ذکر صلوات بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده با تمسک به روایات تشریع صلوات همچون روایت کعب بن عجره نموده اند و با بیان اینکه نماز عبادتی است که مشروط به ذکر خدا و شهادت به رسالت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و نام آنحضرت می باشد، چنین امری مقتضی وجوب صلوات در تشهد خواهد بود و دیگر آنکه در روایت ابن مسعود قسمت آخر روایت : «هنگامی که دو تشهد گفته شود نماز تمام می گردد»، گفته ی پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نبوده ؛ بلکه اجتهاد ابن مسعود می باشد. بواسطه ی چنین اموری احمد بن حنبل از قول به استحباب عدول نمود و قائل به وجوب صلوات بر آنحضرت در نماز گردید.[2] در هر حال مشروعیت صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در تشهد نماز و بر اساس فقه اهل سنت جای هیچ تردیدی نیست.

موفق باشید.


[/HR] [1] . شرح مشکل الآثار، ج9، ص410، مؤسسة الرسالة: «فَإِذَا قُلْتَ ذَلِكَ فَقَدْ تَمَّتْ صَلَاتُكَ فَإِنْ شِئْتَ فَقُمْ وَإِنْ شِئْتَ فَاقْعُدْ».
[2] . المغنی، ابن قدامة، ج1، ص388.

اجتهاد که شیعه و سنی نداره
وقتی منبع هم مشترک باشه پس اون دو فرقه بر مبنای اصولی خاص اون صلوات رو مستحب دانستن
باز هم عرض میکنم در تمام منابعی که زحمت ارسالشو کشیدید هیچ روایت صریحی در این مورد وجود نداره و صلوات تشهد بر مبنای اجتهاد و تفسیر انجام میشه

مرسی از مطالب و روایات

moaqfe;826690 نوشت:
اجتهاد که شیعه و سنی نداره
وقتی منبع هم مشترک باشه پس اون دو فرقه بر مبنای اصولی خاص اون صلوات رو مستحب دانستن
باز هم عرض میکنم در تمام منابعی که زحمت ارسالشو کشیدید هیچ روایت صریحی در این مورد وجود نداره و صلوات تشهد بر مبنای اجتهاد و تفسیر انجام میشه

با سلام و عرض ادب

مبانی اجتهاد در بین مذاهب امر یکسان و واحدی نیست؛ لذا اختلاف فتوا در بسیاری از موارد در میان فقهای مذاهب؛ حتی در یک مذهب خاص که دارای مبنایی واحد نیز بوده وجود دارد؛ اما با این حال در موضوع صلوات تلقی همه ی علمای اهل سنت؛ از جمله محدثین و صاحبان تصانیف روایی، آن است که موضوع صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) و سؤال از کیفیت انجام آن در مورد صلوات در تشهد نماز بوده که در پی نوشت تاپیک 11مواردی از آن ذکر گردید.

اما اینکه فرمودید: هیچ روایت صریحی در این مطلب وجود ندارد؟! بنده متوجه آن نشدم؛ یعنی با ذکر برخی از روایاتی که به عرض عالی رسید،‌ سوال آن است پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) با چه زبان و لسان دیگری نحوه ی صلوات در نماز و غیر آنرا تعلیم بفرمایند که صریح در مطلب باشد؟

موفق باشید.

صدرا;826706 نوشت:
با سلام و عرض ادب

مبانی اجتهاد در بین مذاهب امر یکسان و واحدی نیست؛ لذا اختلاف فتوا در بسیاری از موارد در میان فقهای مذاهب؛ حتی در یک مذهب خاص که دارای مبنایی واحد نیز بوده وجود دارد؛ اما با این حال در موضوع صلوات تلقی همه ی علمای اهل سنت؛ از جمله محدثین و صاحبان تصانیف روایی، آن است که موضوع صلوات بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) و سؤال از کیفیت انجام آن در مورد صلوات در تشهد نماز بوده که در پی نوشت تاپیک 11مواردی از آن ذکر گردید.

اما اینکه فرمودید: هیچ روایت صریحی در این مطلب وجود ندارد؟! بنده متوجه آن نشدم؛ یعنی با ذکر برخی از روایاتی که به عرض عالی رسید،‌ سوال آن است پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) با چه زبان و لسان دیگری نحوه ی صلوات در نماز و غیر آنرا تعلیم بفرمایند که صریح در مطلب باشد؟

موفق باشید.

منظور این است که باید روایت صریحی باشد که در آن گفته شود پیامبر در تشهد چه ذکری را میگفتند

moaqfe;826798 نوشت:
منظور این است که باید روایت صریحی باشد که در آن گفته شود پیامبر در تشهد چه ذکری را میگفتند

با سلام و عرض ادب

کیفیت انجام نماز با جزئیات آن از جمله تشهد امری یکسان میان مکلفین بوده و اینگونه نیست که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در انجام آن وظیفه ای غیر از وظیفه ی سایر مکلفین داشته باشد؛ زیرا که چنین امری نیاز به دلیل دارد؛ لذا آنحضرت فرمودند به همان صورت که من نماز می خوانم و شما می بینید نماز بخوانید؛ که در این راستا روایاتی به عرض عالی رسید و روایات دیگری نیز از منابع عامه به عرض می رسد.

1) طبرانی در معجم کبیر روایتی را از حضرت امام حسین(علیه السلام) نقل می کند که راوی از حضرت درباره ی تشهد امام علی (علیه السلام) در نماز سؤال نمود و آنحضرت در پاسخ فرمود: تشهد امام علی(علیه السلام) همان تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله)‌ در نماز بوده است: «...عَنِ الْبَهْزِيِّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ رَضِي اللهُ عَنْهُ عَنْ تَشَهُّدِ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، فَقَالَ: هُوَ تَشَهُّدُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ».[1]که آنچه در این روایت آمده نحوه ی یکسان تشهد امام علی(علیه السلام) با پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) است .

2) در روایت دیگری که به نقل محمد بن ابی بکر است آمده که وی گفته: تشهد را عایشه به من آموخت و گفت: این تشهد رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) است: «علمتني عَائِشَة [قَالَت:] هَذَا تشهد رَسُول الله - صَلَّى الله عَلَيْهِ(وآله) وَسلم: التَّحِيَّات لله والصلوات والطيبات، السَّلَام عَلَيْك أَيهَا النَّبِي وَرَحْمَة الله وَبَرَكَاته، السَّلَام علينا وَعَلَى عباد الله الصَّالِحين، أشهد أَن لَا إِلَه إِلَّا الله، و (أشهد) أَن مُحَمَّدًا عَبده وَرَسُوله» .[2] که این روایت به ضمیمه ی روایاتی که بیانگر صلوات بر آحضرت است باید ملاحظه گردد.[3]

3) همچنین بیهقی در روایتی از عبدالرحمن بن عوف نقل می کند که وی گفت: ...پیامبر(صلی الله علیه وآله) را دیدم که وضو گرفت و دو رکعت نماز خواند و سجده نماز را طولانی نمود؛ پس هنگامی که تشهد نمازشان را خواندند (به نزد حضرت رفتم) ...ایشان فرمودند: «إِنَّ جِبْرِيلَ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَشَّرَنِي أَنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَّى الله عَلَيْهِ، وَمَنْ سَلَّمَ عَلَيَّ سَلَّمَ اللهُ عَلَيْهِ»؛[4]همانا جبرئیل(علیه السلام) به من بشارت داد که هر کس بر من صلوات فرستد، خدا بر او صلوات می فرستد و هر کس که بر من سلام فرستد خدا بر او سلام می فرستد.

به ضمیمه ی این روایات اسناد متعددی است که در مطالب گذشته از کیفیت سلام و صلوات بر پیامبر(صلی الله علیه وآله) در نماز گذشت که اسناد این روایات نزدیک به حد تواتر بوده و همگی بیانگر تعلیم دادن تشهد توسط رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در نماز و بیان سلام و صلوات بر آن حضرت بوده که این روایات متعدد به ضمیمه ی روایاتی که سیاق همگی آنها وحدت تشهد صحابی با رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بوده؛ بیانگر کیفیت تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله)‌در نماز می باشد.

در اینجا باید به این نکته توجه داشت که هر چند در صیغه ی تشهد وارد شده در منابع عامه لفظ سلام ذکر شده که چنین امری در روایات اهل بیت(علیهم السلام) تنها در سلام نماز وارد شده؛ اما نقطه ی مشترک همگی وجود سلام و صلوات بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در تشهد و سلام نماز می باشد.

موفق و سربلند باشید.


[/HR] [1] . المعجم الكبير، الطبرانی، ج2، ص134،ح2905، دار النشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة.

[2] . البدر المنير في تخريج الأحاديث والأثار الواقعة في الشرح الكبير،‌ابن الملقن، ج4، ص33، دار الهجرة للنشر والتوزيع - الرياض-السعودية.

[3] . بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».(صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405).

[4] . شعب الإيمان، البیهقی، ج3، ص125، مكتبة الرشد للنشر والتوزيع بالرياض بالتعاون مع الدار السلفية ببومباي بالهند.

صدرا;827578 نوشت:
با سلام و عرض ادب

کیفیت انجام نماز با جزئیات آن از جمله تشهد امری یکسان میان مکلفین بوده و اینگونه نیست که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در انجام آن وظیفه ای غیر از وظیفه ی سایر مکلفین داشته باشد؛ زیرا که چنین امری نیاز به دلیل دارد؛ لذا آنحضرت فرمودند به همان صورت که من نماز می خوانم و شما می بینید نماز بخوانید؛ که در این راستا روایاتی به عرض عالی رسید و روایات دیگری نیز از منابع عامه به عرض می رسد.

1) طبرانی در معجم کبیر روایتی را از حضرت امام حسین(علیه السلام) نقل می کند که راوی از حضرت درباره ی تشهد امام علی (علیه السلام) در نماز سؤال نمود و آنحضرت در پاسخ فرمود: تشهد امام علی(علیه السلام) همان تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله)‌ در نماز بوده است: «...عَنِ الْبَهْزِيِّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ رَضِي اللهُ عَنْهُ عَنْ تَشَهُّدِ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، فَقَالَ: هُوَ تَشَهُّدُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ».[1]که آنچه در این روایت آمده نحوه ی یکسان تشهد امام علی(علیه السلام) با پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) است .



[/HR] [1] . المعجم الكبير، الطبرانی، ج2، ص134،ح2905، دار النشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة.

[2] . البدر المنير في تخريج الأحاديث والأثار الواقعة في الشرح الكبير،‌ابن الملقن، ج4، ص33، دار الهجرة للنشر والتوزيع - الرياض-السعودية.

[3] . بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».(صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405).

[4] . شعب الإيمان، البیهقی، ج3، ص125، مكتبة الرشد للنشر والتوزيع بالرياض بالتعاون مع الدار السلفية ببومباي بالهند.

سلام

ظاهرا" این بحث تمومی نداره

قربان شکلت برم
تاریخ اسلام سراسر پر از استثناء برای پیامبر است که برخی نسخ شده و برخی باقی مونده من نمیدونم این منطق رو شما از کجا فرمودی؟
در ضمن روایتی هست که صریحا" بگه امیرالمومنین چطوری تشهد میگفتن؟

صدرا;827578 نوشت:
با سلام و عرض ادب

2) در روایت دیگری که به نقل محمد بن ابی بکر است آمده که وی گفته: تشهد را عایشه به من آموخت و گفت: این تشهد رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) است: «علمتني عَائِشَة [قَالَت:] هَذَا تشهد رَسُول الله - صَلَّى الله عَلَيْهِ(وآله) وَسلم: التَّحِيَّات لله والصلوات والطيبات، السَّلَام عَلَيْك أَيهَا النَّبِي وَرَحْمَة الله وَبَرَكَاته، السَّلَام علينا وَعَلَى عباد الله الصَّالِحين، أشهد أَن لَا إِلَه إِلَّا الله، و (أشهد) أَن مُحَمَّدًا عَبده وَرَسُوله» .[2] که این روایت به ضمیمه ی روایاتی که بیانگر صلوات بر آحضرت است باید ملاحظه گردد.[3]



[/HR] [1] . المعجم الكبير، الطبرانی، ج2، ص134،ح2905، دار النشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة.

[2] . البدر المنير في تخريج الأحاديث والأثار الواقعة في الشرح الكبير،‌ابن الملقن، ج4، ص33، دار الهجرة للنشر والتوزيع - الرياض-السعودية.

[3] . بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».(صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405).

[4] . شعب الإيمان، البیهقی، ج3، ص125، مكتبة الرشد للنشر والتوزيع بالرياض بالتعاون مع الدار السلفية ببومباي بالهند.

صلوات کجای این روایت بود؟

صدرا;827578 نوشت:
با سلام و عرض ادب

3) همچنین بیهقی در روایتی از عبدالرحمن بن عوف نقل می کند که وی گفت: ...پیامبر(صلی الله علیه وآله) را دیدم که وضو گرفت و دو رکعت نماز خواند و سجده نماز را طولانی نمود؛ پس هنگامی که تشهد نمازشان را خواندند (به نزد حضرت رفتم) ...ایشان فرمودند: «إِنَّ جِبْرِيلَ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَشَّرَنِي أَنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَّى الله عَلَيْهِ، وَمَنْ سَلَّمَ عَلَيَّ سَلَّمَ اللهُ عَلَيْهِ»؛[4]همانا جبرئیل(علیه السلام) به من بشارت داد که هر کس بر من صلوات فرستد، خدا بر او صلوات می فرستد و هر کس که بر من سلام فرستد خدا بر او سلام می فرستد.



[/HR] [1] . المعجم الكبير، الطبرانی، ج2، ص134،ح2905، دار النشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة.

[2] . البدر المنير في تخريج الأحاديث والأثار الواقعة في الشرح الكبير،‌ابن الملقن، ج4، ص33، دار الهجرة للنشر والتوزيع - الرياض-السعودية.

[3] . بشیر بن سعد به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض نمود: خدای متعال به ما دستور داده که بر شما درود بفرستیم، کیفیت درود فرستادن بر شما چگونه است؟...حضرت در پاسخ فرمودند: اینگونه بگوئید: «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَالسَّلَامُ كَمَا قَدْ عَلِمْتُمْ».(صحیح مسلم، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعْدَ التَّشهُّدِ، ح405).

[4] . شعب الإيمان، البیهقی، ج3، ص125، مكتبة الرشد للنشر والتوزيع بالرياض بالتعاون مع الدار السلفية ببومباي بالهند.

این مورد هم ربطی به نماز نداره و پیامبر بعد از نماز موضوعی رو ذکر کردن در مورد درود فرستادن

بنده پیشنهاد میکنم موضوع رو همینجا ببندیم و شما اون جمعبندی که قرار است انجام بدید رو انجام بدید
چون ظاهرا" بنده نمیتونم از بین روایاتی که شما زحمت نوشتنشو میکشی مطلب مفید و مستندی در بیارم@};-

moaqfe;827887 نوشت:
بنده پیشنهاد میکنم موضوع رو همینجا ببندیم و شما اون جمعبندی که قرار است انجام بدید رو انجام بدید
چون ظاهرا" بنده نمیتونم از بین روایاتی که شما زحمت نوشتنشو میکشی مطلب مفید و مستندی در بیارم@};-

با سلام و عرض ادب

هدف ما پاسخ مستند به سوال حضرتعالی بود حال که رویه ی شما در انکار است بفرمائید چه دلیل مستندی بر عدم وجود صلوات در نماز پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وجود دارد؟

موفق باشید.

صدرا;827930 نوشت:
با سلام و عرض ادب

هدف ما پاسخ مستند به سوال حضرتعالی بود حال که رویه ی شما در انکار است بفرمائید چه دلیل مستندی بر عدم وجود صلوات در نماز پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وجود دارد؟

موفق باشید.

جل الخالق

این رویه جدید از کی مد شده که مدعی از پرسشگر برهان میخاد؟

استاد گرامی شما مدعی وجود موضوعی هستید و باید ادله واضح و بدون خدشه مرحمت کنید

یا ادله ایی که آوردید روشن است و بهانه جویی میکنم یا ضعیف است و من ان قلت بجا میاورم

به هر روی در این مقال کلام هم را نپذیرفتیم و ادامه هم باعث آزار شما و سایر سروران میشه
عزت زیاد

moaqfe;828097 نوشت:

این رویه جدید از کی مد شده که مدعی از پرسشگر برهان میخاد؟

استاد گرامی شما مدعی وجود موضوعی هستید و باید ادله واضح و بدون خدشه مرحمت کنید

یا ادله ایی که آوردید روشن است و بهانه جویی میکنم یا ضعیف است و من ان قلت بجا میاورم

با سلام و عرض ادب

ظاهرا قسمت اول کلام حضرتعالی درست است؛ لذا از باب اتمام بحث مطالبی به عرض عالی می رسد:

1) همچنان که بیان شد کیفیت انجام تکالیف بیان شده از سوی شارع مقدس امری یکسان بوده واینگونه نیست که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) عملی را تشریع فرمایند و خود به گونه ای دیگر عمل کنند. نماز را به شکلی به مردم تعلیم دهند و خود به گونه ای دیگر نماز بگزارند؛ زیرا در این صورت بر آن حضرت است که بر مکلفین بیان فرمایند و توضیح دهند که این فقره مخصوص من یا شما است و از عدم بیان چنین امری وحدت تکلیف استنباط می گردد؛ لذا آن حضرت فرمودند: «صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[1]«نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»؛ لذا در جهت کیفیت ظاهری انجام عبادات فرقی میان عبادات سایر مردم و آنحضرت نبوده؛ بلکه در جانب کمیت ودرجات و توجه وحقیقت عمل میان عبادات ما و آنحضرت تفاوت است.(دقت بفرمائید).

2) در این میان در مبحث تشهد و سلام دو امر مشخصا در روایات شیعی و سنی قابل توجه است: الف) تشریع سلام به پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله)؛ ب) تشریع صلوات بعد از سلام به آنحضرت؛ در این قسمت به عرض عالی رسید که در روایاتی که بیش از حد استفاضه و با اسنادی صحیح تبیین گشته است حضرت صلوات ابراهیمی(علیه السلام) را بیان فرمودند که بهترین نحوه ی صلوات بر من چنین است:
«يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا السَّلَامُ عَلَيْكَ فَقَدْ عَرَفْنَاهُ فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ إِذَا نَحْنُ صَلَّيْنَا فِي صَلَاتِنَا ...».
[2]
«
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد، کَما صَلَّيْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَعَلي آلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَميدٌ مَجِيدٌ، اللّهُمَّ بارِکْ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد کَما بارَکْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَآلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».[3]

3) در میان روایت به نکته ی دیگری در باب صلوات بر آنحضرت مواجه می شویم، و آن تمام بودن نماز همراه با سلام و کامل نبودن نماز بدون صلوات می باشد؛ زیرا که صلوات زکات نماز محسوب گشته که این روایات را دارقطنی در سنن خویش روایت نموده است که عبارتند از:

الف) عن جابر عن عبيد الله بن بريدة عن أبيه قال قال رسول الله صلى الله عليه(وآله) و سلم : «يا أبا بريدة إذا جلست في صلاتك فلا تتركن التشهد والصلاة علي فإنها زكاة الصلاة وسلم على جميع أنبياء الله ورسله وسلم على عباد الله الصالحين»[4]

ب) عن جابر قال قال الشعبي سمعت مسروق بن الأجدع يقول قالت عائشة إني سمعت رسول الله صلى الله عليه(وآله) و سلم يقول :«لا تقبل صلاة إلا بطهور وبالصلاة علي».[5]

ج) عبد المهيمن بن عباس عن أبيه عن جده سهل بن سعد أن النبي صلى الله عليه(وآله) و سلم قال : «لا صلاة لمن لم يصل على نبيه صلى الله عليه(وآله) و سلم».[6]

د) عن أبي مسعود الأنصاري قال قال رسول الله صلى الله عليه(وآله) و سلم : «من صلى صلاة لم يصل فيها علي ولا على أهل بيتي لم تقبل منه».[7]

د) جابر عن أبي جعفر قال قال أبو مسعود : «ما صليت صلاة لا أصلي فيها على محمد إلا ظننت أن صلاتي لم تتم».[8] همچنان که در روایتی از طبرانی نیز در معجم کبیر ذکر شد، امام حسین(علیه السلام) تشهد امام علی (علیه السلام) در نماز را همان تشهد پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)بیان فرمودند:«...عَنِ الْبَهْزِيِّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ رَضِي اللهُ عَنْهُ عَنْ تَشَهُّدِ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، فَقَالَ: هُوَ تَشَهُّدُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ».[9]

و در روایتی از صحیح ابوعوانه نیز گذشت که :«وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[10]آنحضرت همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاد. که البانی این روایت را صحیح دانسته است.

4) مجموع این روایات بیانگر آنند که نماز حقیقتی شرعی بوده که تمام اجزا و شرایط آن از سوی شارع مقدس بیان گردیده ودر این میان تفاوتی میان مکلفین از جمله پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نمی باشد ووجهی برای تخصیص آن حضرت نیست.

موفق باشید.


[/HR] [1] . صحیح البخاری ، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.
[2] . مسند احمد بن حنبل، ج4، ص119، ح17113، مؤسسة قرطبة – القاهرة. (تعليق شعيب الأرنؤوط : حديث صحيح)و...
[3] . صحیح البخاری، ح4515.
[4] . سنن الدارقطني، علي بن عمر أبو الحسن الدارقطني البغدادي، ج1، ص355، باب ذكر وجوب الصلاة على النبي صلى الله عليه (وآله) وسلم في التشهد، دار المعرفة – بيروت.

[5] . همان

[6] . همان.

[7] . همان.

[8] . همان.

[9] . المعجم الكبير، الطبرانی، ج2، ص134،ح2905، دار النشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة.

[10] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.


سؤال: آیا پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)در تشهد بر خودشان صلوات و درود می فرستاده اند؟ و آیا در این رابطه روایتی از فریقین وارد شده است؟

جواب:
1) قرآن کریم مردم را مکلّف به فرستادن درود بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم)‌نموده، آنجا که فرموده: « إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛[1] «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى ‏فرستد اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوييد و كاملًا تسليم (فرمان او) باشيد». از آنجا که آنحضرت در رأس مؤمنین بوده تبعا خود مأمور به صلوات بر خویش نیز بوده که این امر شامل حال نماز و غیر آن می گردد.

2) در روایاتی که مربوط به نحوه ی تشهد و سلام در منابع شیعی و سنی است، نحوه ی تشهد و سلام بیان گشته و یکی از فقراتی که مشترک در تشهد و سلام بین شیعه و سنی است، فقره ی صلوات و سلام بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می باشد. از آنجا که کیفیّت ادای نماز بر اساس تبیین پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) بوده و آن حضرت مردم را مکلّف به انجام عبادات به گونه ای که خود انجام داده نموده؛ همچنان که در روایتی که مورد قبول فریقین است فرمودند: «صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»؛[2]«نمازبگزارید آنگونه که دیده اید من نماز می گزارم»، دلیلی بر تفاوت برخی جزئیات نماز پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) با نماز سایر مکلفین نداریم؛ لذا در بحث چگونگی صلوات و سلام فرستادن پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) در نمازشان؛ از آنجا که اصل کیفیت نماز ما همچون نماز آنحضرت بوده، به شکل قطع می توان گفت که آنحضرت در نماز به خود صلوات و درود می فرستادند.[3]

3) در روایات شیعی مرحوم کلینی در کتاب: «الکافی» در بیان داستان معراج و تشریع نماز از سوی خداوند روایت مفصلی را ذکر نموده که قسمتی از آن که مربوط به نماز آنحضرت در شب معراج است. در این فقره از روایت می خوانیم: «سپس خداوند متعال به او وحی نمود: ای محمّد بر خود و اهل بیتت درود فرست:‌ پس آنحضرت گفت: «صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي». سپس پیامبر التفات نمود پس صفوفی از ملائکه و مرسلین و انبیاء را مشاهده نمود. پس گفته شد: ای محمّد بر آنان سلام فرست. پس پیامبرگفت:‌ «السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»...[4]

4) در روایات اهل سنت نیز در خصوص مسأله ی تشهد و سلام؛ بیان شده که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) علاوه بر آنکه جزئیات تشهد[5] را به اصحاب آموخته،[6] آنحضرت در نماز و غیر آن بر خود سلام و درود می فرستاده اند.
طحاوی عالم بزرگ اهل سنت به نقل از عبدالله بن زبیر نقل می کند که وی گفته: تشهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلّم) در نماز اینچنین بود: « إِنَّ تَشَهُّدَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الَّذِي كَانَ يَتَشَهَّدُ بِهِ: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ، التَّحِيَّاتُ الطَّيِّبَاتُ، الصَّلَوَاتُ لِلَّهِ،أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أَرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا، وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي وَاهْدِنِي».[7] که در این نقل پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) به صیغه ی خطاب در نماز به خویش سلام می نمودند.

البانی نیز به نقل از صحیح «ابو عوانه» روایت می کند که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) همواره در نماز در تشهد اول و غیر آن بر خود درود می فرستاد: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره».[8]

وی همچنین می نویسد: پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم) همواره در تشهد اول نماز و غیر آن بر خود صلوات و درود می فرستادند و این عمل را بر امت خویش سنت شمردند، از آن جهت که امت خویش را امر نمودند که بعد از سلام به آنحضرت به ایشان درود فرستند و آنحضرت انواعی از صیغه های درود بر خود را به آنان تعلیم فرمودند که یکی از آنها درود و صلواتی است که خود آنرا می خواندند: «اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه،[9] وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد». [10]

پی نوشت:
[1]
. الاحزاب(33)،56.

[2] . صحیح البخاری، ‌کتاب الاذان، باب 18، ح631، دار طوق النجاة.

[3] . همچنان که قرآن کریم از زبان حضرت عیسی(علیه السلام)‌ حکایت می کند که آنحضرت بر خویش سلام می فرستاد: (وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا)؛‌ و سلام (خدا) بر من، در آن روز كه متولّد شدم، و در آن روز كه مى‏ميرم، و آن روز كه زنده برانگيخته خواهم شد. (مریم،33).

[4] . الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص486: ««ثُمَّ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ يَا مُحَمَّدُ صَلِ‏ عَلَى‏ نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ فَقَالَ: صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ قَدْ فَعَلَ ثُمَّ الْتَفَتَ فَإِذَا بِصُفُوفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ النَّبِيِّينَ فَقِيلَ يَا مُحَمَّدُ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّ السَّلَامَ وَ التَّحِيَّةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْبَرَكَاتِ أَنْتَ وَ ذُرِّيَّتُك‏».

[5] . فقره ی سلام به نقل اهل سنت داخل در تشهد است.

[6] . ابن عباس در این رابطه می گوید: «كان رسول الله(صلى الله عليه (وآله)وسلم) يعلمنا التشهد كما يعلمنا [السورة من] القرآن». پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم)‌همچنانکه سوره ای از سور قرآن را به ما می آموخت، تشهد را نیز به ما آموخت.( صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم من التكبير إلى التسليم كأنك تراها، الالبانی، ج1، ص164).

[7] . شرح معاني الآثار، الطحاوی، ج1، ص265، ح1578، عالم الكتب.

[8] . أصل صفة صلاة النبي (صلى الله عليه (وآله)وسلم)، الالبانی، ج2، ص904، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع – الرياض.

[9] . از نظر شیعه ازواج داخل در صیغه ی صلوات نمی باشند.

[10] . أصل صفة صلاة النبي صلى الله عليه(وآله) وسلم، الالبانی، ج2، ص1077: «وكان صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ يصلي على نفسه في التشهد الأول وغيره. وسَنَّ ذلك لأمته؛ حيث أمرهم بالصلاة عليه بعد السلام عليه. وعلمهم أنواعاً من صيغ الصلاة عليه(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ). اللهم! صل على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما صليت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد. وبارك على محمد، وعلى أهل بيته، وعلى أزواجه، وذريته؛ كما باركت على آل إبراهيم، إنك حميد مجيد ". وهذا كان يدعو به هو نفسه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ» .

موضوع قفل شده است