جمع بندی درخواست مطالبی پیرامون محدثین قم

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
درخواست مطالبی پیرامون محدثین قم

با سلام

بنده در جایی مطلبی دیدم مبنی بر اینکه : « در زمان ائمه علیهم السلام ، علما و محدثین قم به رهبری احمد بن محمد بن عیسی اشعری بسیار در نقل حدیث سخت گیر و محتاط بوده اند و اگر کسی حدیث ضعیف نقل می کرد و یا از ضعفا حدیث نقل می نمود به او طعن زده و حتی او را از قم بیرون می کردند » این مطلب تا چه اندازه صحیح است و واقعیت دارد ؟

اگر امکان دارد منبع معتبری برای آن ذکر بفرمائید .

و سوال دیگر اینکه آیا تمامی محدثین قم یا اغلب آنها چنین بوده اند یا اینکه تعدادی از آنها چنین ویژگی داشته اند ؟

متشکرم ... گل

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مجید

IVI.@.H.D.I;819779 نوشت:
با سلام

بنده در جایی مطلبی دیدم مبنی بر اینکه : « در زمان ائمه علیهم السلام ، علما و محدثین قم به رهبری احمد بن محمد بن عیسی اشعری بسیار در نقل حدیث سخت گیر و محتاط بوده اند و اگر کسی حدیث ضعیف نقل می کرد و یا از ضعفا حدیث نقل می نمود به او طعن زده و حتی او را از قم بیرون می کردند » این مطلب تا چه اندازه صحیح است و واقعیت دارد ؟

اگر امکان دارد منبع معتبری برای آن ذکر بفرمائید .


باصلوات بر محمد و آل محمد
و سلام و عرض ادب

... و قد مرت في ترجمة: أحمد بن محمد بن خالد، حكاية أن أحمد بن محمد بن عيسى، أخرجه من قم، ثم أعاده إليها، و اعتذر إليه، و أنه خرج في جنازته، حافيا حاسرا. ( معجم‏ رجال‏ الحديث ج : 2 ص : 299)

و قال العلامة في الخلاصة، القسم الأول، الباب 7، من فصل الهمزة (7): قال ابن الغضائري: طعن عليه القميون، و ليس الطعن فيه، إنما الطعن في من يروي عنه، فإنه كان لا يبالي عمن يأخذ، على طريقة أهل الأخبار، و كان أحمد بن عيسى أبعده عن قم، ثم أعاده إليها و اعتذر إليه، و قال: وجدت كتابا فيه وساطة بين أحمد بن محمد بن عيسى و أحمد بن محمد بن خالد، لما توفي مشى أحمد بن محمد بن عيسى في جنازته حافيا، حاسرا، ليبرئ نفسه مما قذفه به.(معجم ‏رجال‏ الحديث ج : 2 ص : 265 )


وی كه بزرگ شهر قم بود ابو عبد الله، احمد بن محمد بن خالد برقی را، كه یكی از روات بزرگ شیعه است به دلیل نقل روایت از برخی افراد ضعیف و یا نقل روایات مرسله، از شهر قم اخراج كرد. ولی پس از چندی از این عمل خود پشیمان شده و از او معذرت خواهی كرده و او را به شهر باز گرداند.
اشعری برای جبران اشتباه خود بعد از وفات برقی، در تشیع جنازه اوبا سر و پای برهنه شركت كرد.

IVI.@.H.D.I;819779 نوشت:
و سوال دیگر اینکه آیا تمامی محدثین قم یا اغلب آنها چنین بوده اند یا اینکه تعدادی از آنها چنین ویژگی داشته اند ؟

با صلوات بر محمد و آل محمد
و سلام و عرض ادب
پرسشگر گرامی در مورد قسمت دوم سوال شما باید عرض کنم که تمامی محدثین قم توانایی چنین کاری را نداشته اند و ایشان نیز به خاطر مقام والایی که نزد ائمه و حکام و مردم داشته می‌توانسته چنین کاری را انجام دهد. در ادامه توجه شما را به موقعیت این شخصیت برجسته جلب می نمایم:
احمد بن محمد بن عیسی از برجسته ترین شخصیت های علمی دوران خود و رئیس و بزرگ شهر قم بود. وی از احترام خاصی در نزد مردم قم برخوردار بود. ابو جعفر نزد علما و فقهای شیعه نیز از مقام ومنزلت خاصی برخوردار بود و از راویان بزرگ شیعه به شمار می‌آید. او خدمت امام رضا و امام جواد و امام هادی (علیهم السلام) نیز رسیده و روایات فراوانی از ائمه اطهار (علیهم السلام) نقل كرده است.
نام او در سند ۲۲۹۰ روایت آمده است. شیخ طوسی و نجاشی و ابن داود و علامه حلی درباره او می گویند: او بزرگ اهل قم و چهره سرشناس و فقیه و دانشمند آنان و رئیس شهر قم بود و به نمایندگی از مردم شهر در برابر سلطان و یا حكومت‌های دوران قرار می گرفت.
همه ارباب رجال و تاریخ به اخراج بعضی از محدثین توسط احمد اشاره کرده اند. از یک سو، داشتن موقعیت سیاسی و صاحب قدرت در قم و از سوی دیگر سختگیری او در نقل حدیث و نقد عقیده دلیل عمده اخراج افراد بود.
علامه، وحید بهبهانی، در این زمینه می نویسد: در موارد متعددی احمد بن محمد بن عیسی و ابن غضائری، راویی را متهم به غلو و کذب می‌کردند. زیرا او روایتی را نقل می کرد که مضمون آن روایت در نظر آنان مطلب غلوآمیزی داشت.
برخی از راویان که احمد آنان را از قم اخراج کرد عبارتند از:
1- احمد بن محمد بن خالد برقی به جرم سهل انگاری در نقل حدیث.
2- سهل بن زیاد آدمی رازی.
3- ابو سمینه محمد بن علی بن ابراهیم قرشی، معروف به صیرفی،.
4- حسین بن عبیدالله محرر قمی سعدی، هر سه به اتهام غلو.
از این چند نفر، تنها برقی به قم بازگردانده شد. (سایت پایگاه اطلاع رسانی حوزه)

سؤال:
در زمان ائمه (ع)، محدثین قم به رهبری احمد بن محمد بن عیسی اشعری بسیار در نقل حدیث سخت گیر بوده اند و اگر کسی حدیث ضعیف نقل می کرد و یا از ضعفا حدیث نقل می نمود به او طعن زده و حتی او را از قم بیرون می کردند » این مطلب تا چه اندازه صحیح است؟

پاسخ:
سلام علیکم
پرسش گر گرامی در پاسخ سوال اول شما باید عرض کنم، این مطلب در کتاب:« معجم‏ رجال‏ الحديث، ج 2، ص 299» آمده است: «... و قد مرت في ترجمة: أحمد بن محمد بن خالد، حكاية أن أحمد بن محمد بن عيسى، أخرجه من قم، ثم أعاده إليها، و اعتذر إليه، و أنه خرج في جنازته، حافيا حاسرا.
و در همان کتاب آمده است: «و قال العلامة في الخلاصة، القسم الأول، الباب 7، من فصل الهمزة (7): قال ابن الغضائري: طعن عليه القميون، و ليس الطعن فيه، إنما الطعن في من يروي عنه، فإنه كان لا يبالي عمن يأخذ، على طريقة أهل الأخبار، و كان أحمد بن عيسى أبعده عن قم، ثم أعاده إليها و اعتذر إليه، و قال: وجدت كتابا فيه وساطة بين أحمد بن محمد بن عيسى و أحمد بن محمد بن خالد، لما توفي مشى أحمد بن محمد بن عيسى في جنازته حافيا، حاسرا، ليبرئ نفسه مما قذفه به.»(1)

وی كه بزرگ شهر قم بود ابو عبد الله، احمد بن محمد بن خالد برقی را، كه یكی از روات بزرگ شیعه است به دلیل نقل روایت از برخی افراد ضعیف و یا نقل روایات مرسله، از شهر قم اخراج كرد. ولی پس از چندی از این عمل خود پشیمان شده و از او معذرت خواهی كرده و او را به شهر باز گرداند.
اشعری برای جبران اشتباه خود بعد از وفات برقی، در تشیع جنازه اوبا سر و پای برهنه شركت كرد.
و در مورد قسمت دوم سوال شما باید عرض کنم که تمامی محدثین قم توانایی چنین کاری را نداشته‌اند و ایشان نیز به خاطر مقام والایی که نزد ائمه و حکام و مردم داشته می‌توانسته چنین کاری را انجام دهد. در ادامه توجه شما را به موقعیت این شخصیت برجسته جلب می نمایم:

احمد بن محمد بن عیسی از برجسته ترین شخصیت های علمی دوران خود و رئیس و بزرگ شهر قم بود. وی از احترام خاصی در نزد مردم قم برخوردار بود. ابو جعفر نزد علما و فقهای شیعه نیز از مقام و منزلت خاصی برخوردار بود و از راویان بزرگ شیعه به شمار می‌آید. او خدمت امام رضا و امام جواد و امام هادی (علیهم السلام) نیز رسیده و روایات فراوانی از ائمه اطهار (علیهم السلام) نقل كرده است.

نام او در سند ۲۲۹۰ روایت آمده است. شیخ طوسی و نجاشی و ابن داود و علامه حلی درباره او می گویند: او بزرگ اهل قم و چهره سرشناس و فقیه و دانشمند آنان و رئیس شهر قم بود و به نمایندگی از مردم شهر در برابر سلطان و یا حكومت‌های دوران قرار می‌گرفت.
همه ارباب رجال و تاریخ به اخراج بعضی از محدثین توسط احمد بن محمد اشاره کرده‌اند. از یک سو، داشتن موقعیت سیاسی و صاحب قدرت در قم و از سوی دیگر سختگیری او در نقل حدیث و نقد عقیده دلیل عمده اخراج افراد بود.
علامه، وحید بهبهانی، در این زمینه می‌نویسد: در موارد متعددی احمد بن محمد بن عیسی و ابن غضائری، راویی را متهم به غلو و کذب می‌کردند. زیرا او روایتی را نقل می کرد که مضمون آن روایت در نظر آنان مطلب غلوآمیزی داشت.

برخی از راویان که احمد آنان را از قم اخراج کرد عبارتند از:
1- احمد بن محمد بن خالد برقی به جرم سهل انگاری در نقل حدیث.
2- سهل بن زیاد آدمی رازی.
3- ابو سمینه محمد بن علی بن ابراهیم قرشی، معروف به صیرفی،.
4- حسین بن عبیدالله محرر قمی سعدی، هر سه به اتهام غلو.
از این چند نفر، تنها برقی به قم بازگردانده شد. (2)

منابع:
1) معجم ‏رجال‏ الحديث، ج 2، ص 265.
2) سایت پایگاه اطلاع رسانی حوزه.

موضوع قفل شده است